Heinz Riesenhuber: Różnice pomiędzy wersjami
LidiaLosko (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
LidiaLosko (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
||
Linia 59: | Linia 59: | ||
Rozszerza współpracę między Niemcami a Polską w zakresie zastosowania wyników badań naukowych w przemyśle, racjonalnym zużywaniu źródeł energii oraz ekologii. Był współzałożycielem Fundacji Niemiecko-Polskiej. | Rozszerza współpracę między Niemcami a Polską w zakresie zastosowania wyników badań naukowych w przemyśle, racjonalnym zużywaniu źródeł energii oraz ekologii. Był współzałożycielem Fundacji Niemiecko-Polskiej. | ||
Doktor honoris causa: Weizmann Institute of Science in Rehovot (Izrael), | Doktor honoris causa: Weizmann Institute of Science in Rehovot (Izrael), Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, Uniwersytetu w Surrey (Anglia), Uniwersytetu w Göttingen (Niemcy). | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == |
Wersja z 15:16, 29 gru 2016
Heinz Riesenhuber | |
---|---|
Nazwisko | Riesenhuber |
Imię / imiona | Heinz |
Tytuły / stanowiska | Dr |
Data urodzenia | 1 grudnia 1935 |
Miejsce urodzenia | Frankfurt
|
Dyscyplina/specjalności | technologia chemiczna
|
Rok przyznania doktoratu h.c. AGH | 1993 |
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH | za całokształt dokonań na polu współpracy badawczej i rozwojowej Niemiec i Polski, w tym wymiany naukowej z AGH |
Dr Heinz Riesenhuber (1935-)
Dyscyplina/specjalności: technologia chemiczna
Minister Badań Naukowych i Technologii w latach 1982-1993
Nota biograficzna
Urodził się 1 grudnia 1935 roku we Frankfurcie. Ukończył studia na Wydziale Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu w rodzinnym mieście w 1961 roku. Pracował jako asystent naukowy w Instytucie Chemii Nieorganicznej, w 1965 roku uzyskał tytuł doktora.
Badał metody wydzielania metali nieżelaznych z rud. Kierował zakładami przemysłu chemicznego podnosząc kwalifikacje podczas licznych pobytów zagranicznych.
W 1976 roku został posłem Parlamentu Niemieckiego jako członek Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej.
Rozszerza współpracę między Niemcami a Polską w zakresie zastosowania wyników badań naukowych w przemyśle, racjonalnym zużywaniu źródeł energii oraz ekologii. Był współzałożycielem Fundacji Niemiecko-Polskiej.
Doktor honoris causa: Weizmann Institute of Science in Rehovot (Izrael), Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, Uniwersytetu w Surrey (Anglia), Uniwersytetu w Göttingen (Niemcy).
Bibliografia
Książki
- 75 lat Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków 1994, [rozdz.:] Doktorzy honoris causa AGH, s. [9], [foto]
Artykuły
- [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 08.06.1993], 3 s.
- Wykaz osób, które otrzymały Doktoraty Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 18
Inne
- Heinz Riesenhuber... [online] [przeglądany 29.12.2016]. Dostępny w: en.wikipedia.org/wiki/Heinz_Riesenhuber
- Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH