Władysław Krukowiecki: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „Category:Uczeni” na „Category:Biogramy”) |
m (zamienił w treści „== Życiorys ==” na „== Nota biograficzna ==”) |
||
Linia 49: | Linia 49: | ||
Specjalność: przeróbka węgla, soli rud i surówców mineralnych | Specjalność: przeróbka węgla, soli rud i surówców mineralnych | ||
== | == Nota biograficzna == | ||
Urodził się 15 lutego 1902 roku w Kołaczycach koło Jasła. Zmarł 31 stycznia 1980 roku. Pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. | Urodził się 15 lutego 1902 roku w Kołaczycach koło Jasła. Zmarł 31 stycznia 1980 roku. Pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. |
Wersja z 18:50, 4 sty 2016
Władysław Krukowiecki | |
---|---|
Nazwisko | Krukowiecki |
Imię / imiona | Władysław |
Tytuły / stanowiska | Mgr inż. |
Data urodzenia | 5 lutego 1902 |
Miejsce urodzenia | Kołaczyce |
Data śmierci | 31 stycznia 1980 |
Dyscyplina/specjalności | przeróbka węgla, soli rud i surówców mineralnych |
Wydział | Wydział Górniczy
|
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP |
Mgr inż. Władysław Krukowiecki (1902–1980)
Specjalność: przeróbka węgla, soli rud i surówców mineralnych
Nota biograficzna
Urodził się 15 lutego 1902 roku w Kołaczycach koło Jasła. Zmarł 31 stycznia 1980 roku. Pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej (dyplom w 1948 r.).
W latach 1936-1938 był zastępcą asystenta w Zakładzie Geologii Stosowanej na Wydziale Górniczym, a w latach 1938-1939 pracował na stanowisku młodszego asystenta w Zakładzie Górnictwa I i Przeróbki Mechanicznej. W latach 1940-1945 był wykładowcą w Szkole Górniczo-Hutniczo-Mierniczej. W latach 1945–1947 był młodszym asystentem w Zakładzie Górnictwa I i Przeróbki Mechanicznej, następnie starszym asystentem, adiunktem (1950-1955), zastępcą profesora (1955–1961), starszym wykładowcą (1961–1971). W styczniu 1971 roku odszedł na emeryturę.
W latach 1950–1963 pełnił różne funkcje w radzie zakładowej ZNP. Pełnił także funkcję zastępcy przewodniczącego Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa przy AGH i przez 4 lata był członkiem zarządu krakowskiego oddziału SIiTG. Wychowawca wielu pokoleń inżynierów przemysłu wydobywczego.
Członek Komisji Weryfikacyjno-Egzaminacyjnej do tytułu inżyniera, konsultant Biura Projektów Kruszyw i Surowców Mineralnych.
Autor 80 publikacji, w tym 19 książek. Promotor i recenzent prac inżynierskich z zakresu przeróbki węgla, soli, rud i surowców mineralnych.
Odznaczenia i nagrody
Źródło
- Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949), s. 93
- Inżynieria Mineralna 2001 nr 2. s. 56–57, portr.