Wiesław Olgierd Aureliusz Zapałowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 55 wersji utworzonych przez 7 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Wiesław Olgierd Zapałowicz
|family-name=Zapałowicz
| family-name = Zapałowicz
|given-name=Wiesław Olgierd Aureliusz
| given-name = Wiesław
|honorific-prefix=Prof. nadzw. dr inż.
| additional-name = Olgierd
|image=Wieslaw_Zapalowicz.jpg
| honorific-prefix = Prof. nadzw. dr inż.
|birth_date=2 kwietnia 1922
| honorific-suffix =
|birth_place=Kraków
| native_name =
|death_date=8 lipca 2000
| native_name_lang =
|fields=metalurgia, mechanika
| image = Wieslaw_Zapalowicz.jpg
|function=Zastępca dyrektora Instytutu Maszyn Hutniczych i Automatyki Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH (1969–1983)
| image_size = 16924
|faculty=Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
| alt =
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Srebrny Krzyż Zasługi
| caption =
| birth_date = 1922
| birth_place =  
| death_date = 2000
| death_place =
| resting_place =
| resting_place_coordinates =
| other_names =
| residence =
| citizenship =
| nationality =
| fields = hutnictwo, mechanika (automatyka mechaniczna)
| function = Kierownik Zakładu Automatyki w latach 1962–1992
| workplaces =
| alma_mater =
| thesis_title =
| thesis_url =
| thesis_year =
| doctoral_advisor =
| academic_advisors =
| doctoral_students =
| notable_students =
| known_for =
| author_abbrev_bot =
| author_abbrev_zoo =
| influences =
| influenced =  
| awards = Ośmiokrotnie Ministra Szkolnictwa Wyższego I i II stopnia, Krzyż Walecznych (1944), Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami (1945), Krzyż Partyzancki (1961), Medal Zwycięstwa i Wolności (1945, 1976), Krzyż AK (1977), Medalion za Służbę w Szarych Szeregach (1987), Srebrny Krzyż Zasługi (1956), Krzyż Kawalerski OOP (1969), Krzyż Oficerski OOP (1979), Medal KEN (1987).
| signature =
| signature_alt =
| website =
| footnotes =
| spouse =
| children =
}}
}}
Prof. nadzw. dr inż. '''Wiesław Olgierd Zapałowicz''' (1922–2000)
Prof. nadzw. dr inż. '''Wiesław Olgierd Aureliusz Zapałowicz''' (1922–2000)


Specjalność: hutnictwo, mechanika (automatyka mechaniczna)
Dyscyplina/specjalności: metalurgia, mechanika
== Nota biograficzna ==
Urodził się 2 kwietnia 1922 roku w Krakowie. Zmarł 8 lipca 2000 roku. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.


Urodził się 2 kwietnia w 1922 r. w Krakowie. Zmarł w lipcu 2000 roku. Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie (dyplom w 1948 r.). W czasie wojny pracował w Warsztacie Mechanicznym M. Biedermanna, Odlewni Rzeźb w Krakowie i Krakowskiej Hucie Szkła.
Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie (dyplom w 1948 roku). Pracę doktorską obronił w 1958 roku. Habilitował się w 1961 roku, a w 1970 roku uzyskał tytuł profesora.  


W Akademii Górniczej był młodszym asystentem w Katedrze Mechaniki Teoretycznej i Wytrzymałości Materiałów (1945–48), starszym asystentem (1948–49), starszym asystentem w Katedrze Maszyn Hutniczych (1950–54), adiunktem (1954–62). Pracę doktorską obronił w 1958 r., habilitował się w 1961 r. Był docentem etatowym w latach 1962–70. W 1970 r. uzyskał tytuł profesora. W latach 1962–1992 pełnił funkcje kierownika Zakładu Automatyki w Instytucie Maszyn Hutniczych i Automatyki a w latach 1969–1983 był dyrektorem ds. nauki.
W czasie wojny pracował w Warsztacie Mechanicznym M. Biedermanna, Odlewni Rzeźb w Krakowie i Krakowskiej Hucie Szkła.


Przebywał na stażach zagranicznych: w Kijowie, Leningradzie, Moskwie 1962–1963, w Scheffield i Londynie w Wielkiej Brytanii 1967 oraz w USA 1971–1972.
W 1945 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Mechaniki Teoretycznej na [[Wydział Elektro-Mechaniczny|Wydziale Elektro-Mechanicznym]] Akademii Górniczej w charakterze młodszego asystenta. W latach 1948-1949 był na tym wydziale starszym asystentem, a w latach 1950–1954 starszym asystentem w Zakładzie Maszyn Hutniczych na [[Wydział Hutniczy|Wydziale Hutniczym]]. W latach 1954–1962 pracował na stanowisku adiunkta. W latach 1962–1992 pełnił funkcję kierownika Zakładu Automatyzacji Maszyn i Urządzeń Hutniczych (przemianowanego później na Zakład Automatyki) na [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych]], a w latach 1969–1983 był zastępcą dyrektora ds. nauki Instytutu Maszyn Hutniczych i Automatyki na tym wydziale.


W latach 1949–57 pracował w Zjednoczeniu Przemysłu Wyrobów Metalowych, w latach 1953–55 był starszym projektantem w Biurze Projektów Przemysłu Wyrobów Metalowych oraz w Biurze Studiów i Projektów Przemysłu Hutniczego „Biprostal” w Krakowie (1957–60). Był konsultantem naukowym huty „Warszawa” (1961–69) i Biura Projektów Hutnictwa Metali Nieżelaznych.
Przebywał na stażach zagranicznych: w Kijowie, Leningradzie, Moskwie w latach 1962–1963, w Scheffield i Londynie w Wielkiej Brytanii w 1967 roku oraz w USA w latach 1971–1972.


Badania: teoria sterowania; teoria wielkich systemów w badaniach operacyjnych; teoria automatów; napędy i sterowanie hydrauliczne i pneumatyczne; optymalizacja procesów przeróbki plastycznej; zastosowanie metod elastooptyki.
W latach 1949–1957 pracował w Zjednoczeniu Przemysłu Wyrobów Metalowych, w latach 1953–1955 był starszym projektantem w Biurze Projektów Przemysłu Wyrobów Metalowych, a w latach 1958-1960 - starszym projektantem w Biurze Studiów i Projektów Przemysłu Hutniczego „Biprostal” w Krakowie (1957–1960). W latach 1961-1969 był konsultantem naukowym Huty Warszawa w dziedzinie mechaniki i automatyzacji Wydziału Przeróbki Plastycznej i Biura Projektów Hutnictwa Metali Nieżelaznych, a w latach 1970-1983 konsultantem w Biurze Projektów Przemysłu Metali Nieżelaznych „Bipromet”.


Autor monografii, skryptów, podręcznika. Autor 72 patentów i 64 ekspertyz przemysłowych. Promotor prac doktorskich.
Prowadził badania z zakresu teorii sterowania, teorii wielkich systemów w badaniach operacyjnych, teorii automatów, napędów i sterowania hydraulicznego i pneumatycznego, optymalizacji procesów przeróbki plastycznej, zastosowania metod elastooptyki.


Żołnierz Korpusu Ochrony Pogranicza na granicy rosyjskiej 1939; partyzant w lasach czestochowskich; członek Zwiazku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych, członek Związku Inwalidów Wojennych, członek Związku Byłych Żołnierzy AK. Pracownik „Biprostalu” (1958–1960), konsultant Huty Warszawa w dziedzinie mechaniki i automatyzacji Wydziału Przeróbki Plastycznej (1961–1969); konsultant w Biurze Projektów Przemysłu Metali Nieżelaznych „Bipromet” (1970–1983).
Autor 10 monografii, 4 skryptów, 1 podręcznika, 72 patentów i 64 ekspertyz przemysłowych. Promotor 16 prac doktorskich.


Źródło:
Był członkiem International Center for Mechanical Sciences.
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). S. 211
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 821, portr.
* Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki : materiały konferencji. Kraków 2002. S. 241–242


Żołnierz Korpusu Ochrony Pogranicza na granicy rosyjskiej w 1939 roku; partyzant w lasach częstochowskich; członek Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych, członek Związku Inwalidów Wojennych, członek Związku Byłych Żołnierzy AK.


{{DEFAULTSORT:Zapałowicz, Wiesław Olgierd}}
== Odznaczenia i nagrody ==
[[Category:Uczeni]]
 
Ośmiokrotnie Ministra Szkolnictwa Wyższego I i II stopnia, Krzyż Walecznych, Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Partyzancki, Medal Zwycięstwa i Wolności (dwukrotnie), Krzyż Armii Krajowej, Medalion za Służbę w Szarych Szeregach, Srebrny Krzyż Zasługi, [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], inne
 
== Źródła do biogramu ==
 
====Książki====
 
* Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 55-56, 221, foto]
* Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 211
* Materiały konferencji: Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki, Kraków, czerwiec 2002 [AGH]. Eds. Z. W. Engel, S. Wolny. Kraków 2002, s. 241-242, [foto]
* Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2020. Oprac. H. Sieński. Kraków 2020, s. 101-103, [foto]
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002, s. 821, [foto]
* Życiorys i działalność naukowa profesora Wiesława Zapałowicza : w 70 rocznicę urodzin. Kraków 1992, 42 s.
 
====Artykuły====
 
* ''Biuletyn Rektora'' [''AGH''] 1992, 15 czerwca, s. 2-3
* Drzymała Z.: Wspomnienie o profesorze Wiesławie Zapałowiczu. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników Akademii Górniczo-Hutniczej'' 2000, nr 83, s. 25-26
 
==== Inne ====
 
* Wniosek o nadanie tytułu profesora zwyczajnego i powołanie na stanowisko profesora zwyczajnego w Akademii Górniczo-Hutniczej prof. nadzw. dr hab. inż. Wiesława Zapałowicza. [''Protokół z Posiedzenia Senatu AGH...'' 20.02.1975], s. 14-17
* Zarząd Cmentarzy Komunalnych. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 14.06.2017]. Dostępny w: http://www.rakowice.eu/
 
{{DEFAULTSORT:Zapałowicz, Wiesław Olgierd Aureliusz}}
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 08:10, 11 lut 2022

Wiesław Olgierd Aureliusz Zapałowicz
Wieslaw Zapalowicz.jpg
Nazwisko Zapałowicz
Imię / imiona Wiesław Olgierd Aureliusz
Tytuły / stanowiska Prof. nadzw. dr inż.
Data urodzenia 2 kwietnia 1922
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 8 lipca 2000
Dyscyplina/specjalności metalurgia, mechanika
Pełnione funkcje Zastępca dyrektora Instytutu Maszyn Hutniczych i Automatyki Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH (1969–1983)
Wydział Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Srebrny Krzyż Zasługi

Prof. nadzw. dr inż. Wiesław Olgierd Aureliusz Zapałowicz (1922–2000)

Dyscyplina/specjalności: metalurgia, mechanika

Nota biograficzna

Urodził się 2 kwietnia 1922 roku w Krakowie. Zmarł 8 lipca 2000 roku. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie (dyplom w 1948 roku). Pracę doktorską obronił w 1958 roku. Habilitował się w 1961 roku, a w 1970 roku uzyskał tytuł profesora.

W czasie wojny pracował w Warsztacie Mechanicznym M. Biedermanna, Odlewni Rzeźb w Krakowie i Krakowskiej Hucie Szkła.

W 1945 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Mechaniki Teoretycznej na Wydziale Elektro-Mechanicznym Akademii Górniczej w charakterze młodszego asystenta. W latach 1948-1949 był na tym wydziale starszym asystentem, a w latach 1950–1954 starszym asystentem w Zakładzie Maszyn Hutniczych na Wydziale Hutniczym. W latach 1954–1962 pracował na stanowisku adiunkta. W latach 1962–1992 pełnił funkcję kierownika Zakładu Automatyzacji Maszyn i Urządzeń Hutniczych (przemianowanego później na Zakład Automatyki) na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych, a w latach 1969–1983 był zastępcą dyrektora ds. nauki Instytutu Maszyn Hutniczych i Automatyki na tym wydziale.

Przebywał na stażach zagranicznych: w Kijowie, Leningradzie, Moskwie w latach 1962–1963, w Scheffield i Londynie w Wielkiej Brytanii w 1967 roku oraz w USA w latach 1971–1972.

W latach 1949–1957 pracował w Zjednoczeniu Przemysłu Wyrobów Metalowych, w latach 1953–1955 był starszym projektantem w Biurze Projektów Przemysłu Wyrobów Metalowych, a w latach 1958-1960 - starszym projektantem w Biurze Studiów i Projektów Przemysłu Hutniczego „Biprostal” w Krakowie (1957–1960). W latach 1961-1969 był konsultantem naukowym Huty Warszawa w dziedzinie mechaniki i automatyzacji Wydziału Przeróbki Plastycznej i Biura Projektów Hutnictwa Metali Nieżelaznych, a w latach 1970-1983 konsultantem w Biurze Projektów Przemysłu Metali Nieżelaznych „Bipromet”.

Prowadził badania z zakresu teorii sterowania, teorii wielkich systemów w badaniach operacyjnych, teorii automatów, napędów i sterowania hydraulicznego i pneumatycznego, optymalizacji procesów przeróbki plastycznej, zastosowania metod elastooptyki.

Autor 10 monografii, 4 skryptów, 1 podręcznika, 72 patentów i 64 ekspertyz przemysłowych. Promotor 16 prac doktorskich.

Był członkiem International Center for Mechanical Sciences.

Żołnierz Korpusu Ochrony Pogranicza na granicy rosyjskiej w 1939 roku; partyzant w lasach częstochowskich; członek Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych, członek Związku Inwalidów Wojennych, członek Związku Byłych Żołnierzy AK.

Odznaczenia i nagrody

Ośmiokrotnie Ministra Szkolnictwa Wyższego I i II stopnia, Krzyż Walecznych, Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Partyzancki, Medal Zwycięstwa i Wolności (dwukrotnie), Krzyż Armii Krajowej, Medalion za Służbę w Szarych Szeregach, Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, inne

Źródła do biogramu

Książki

  • Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 55-56, 221, foto]
  • Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 211
  • Materiały konferencji: Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki, Kraków, czerwiec 2002 [AGH]. Eds. Z. W. Engel, S. Wolny. Kraków 2002, s. 241-242, [foto]
  • Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2020. Oprac. H. Sieński. Kraków 2020, s. 101-103, [foto]
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002, s. 821, [foto]
  • Życiorys i działalność naukowa profesora Wiesława Zapałowicza : w 70 rocznicę urodzin. Kraków 1992, 42 s.

Artykuły

  • Biuletyn Rektora [AGH] 1992, 15 czerwca, s. 2-3
  • Drzymała Z.: Wspomnienie o profesorze Wiesławie Zapałowiczu. Biuletyn Informacyjny Pracowników Akademii Górniczo-Hutniczej 2000, nr 83, s. 25-26

Inne

  • Wniosek o nadanie tytułu profesora zwyczajnego i powołanie na stanowisko profesora zwyczajnego w Akademii Górniczo-Hutniczej prof. nadzw. dr hab. inż. Wiesława Zapałowicza. [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 20.02.1975], s. 14-17
  • Zarząd Cmentarzy Komunalnych. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 14.06.2017]. Dostępny w: http://www.rakowice.eu/
Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Wiesław_Olgierd_Aureliusz_Zapałowicz&oldid=69451”