Aleksander Lepiarczyk: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
AnnaChadaj (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
||
| (Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
|given-name=Aleksander | |given-name=Aleksander | ||
|honorific-prefix=Doc. dr inż. | |honorific-prefix=Doc. dr inż. | ||
|image=Aleksander Lepiarczyk.jpg | |||
|birth_date=8 grudnia 1920 | |birth_date=8 grudnia 1920 | ||
|fields=metalurgia, inżynieria i ochrona środowiska, technika cieplna, piece przemysłowe, ochrona powietrza atmosferycznego | |fields=metalurgia, inżynieria i ochrona środowiska, technika cieplna, piece przemysłowe, ochrona powietrza atmosferycznego | ||
| Linia 15: | Linia 16: | ||
Urodził się 8 grudnia 1920 roku. | Urodził się 8 grudnia 1920 roku. | ||
W czasie II wojny światowej był uczniem Państwowej Szkoły Technicznej Górniczo-Hutniczo-Mierniczej w Krakowie. | |||
W 1952 roku ukończył Wydział Metalurgiczny AGH. | W 1952 roku ukończył Wydział Metalurgiczny AGH. | ||
| Linia 45: | Linia 48: | ||
* [Skład Osobowy AGH … 1951/52]. Kraków 1952, s. 79, 82 | * [Skład Osobowy AGH … 1951/52]. Kraków 1952, s. 79, 82 | ||
* [Skład Osobowy AGH … 1956/57]. Kraków 1957, s. 148 | * [Skład Osobowy AGH … 1956/57]. Kraków 1957, s. 148 | ||
* Tajna Organizacja Nauczycielska : działalność Związku Nauczycielstwa Polskiego podczas okupacji hitlerowskiej 1939-1945. Red. W. Panek, A. Ryś, D. Sala, P. Wierzbicki. Wyd. 2 poprawione i uzupełnione. Kraków 2021, s. 113 | |||
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 195-1996, [foto] | * Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 195-1996, [foto] | ||
* Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 188, 198, 363, 538, 542, 544 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969) | * Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 188, 198, 363, 538, 542, 544 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969) | ||
| Linia 52: | Linia 56: | ||
[[Category:Biogramy]] | [[Category:Biogramy]] | ||
'''''<span style="color:red;">stan na dzień | '''''<span style="color:red;">stan na dzień 25.10.2023</span>''''' | ||
Aktualna wersja na dzień 17:45, 30 kwi 2024
| Aleksander Lepiarczyk | |
|---|---|
| Nazwisko | Lepiarczyk |
| Imię / imiona | Aleksander |
| Tytuły / stanowiska | Doc. dr inż. |
| Data urodzenia | 8 grudnia 1920
|
| Dyscyplina/specjalności | metalurgia, inżynieria i ochrona środowiska, technika cieplna, piece przemysłowe, ochrona powietrza atmosferycznego |
| Wydział | Wydział Metalurgiczny
|
| Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski |
Doc. dr inż. Aleksander Lepiarczyk (1920-)
Dyscyplina/specjalności: metalurgia, inżynieria i ochrona środowiska, technika cieplna, piece przemysłowe, ochrona powietrza atmosferycznego
Nota biograficzna
Urodził się 8 grudnia 1920 roku.
W czasie II wojny światowej był uczniem Państwowej Szkoły Technicznej Górniczo-Hutniczo-Mierniczej w Krakowie.
W 1952 roku ukończył Wydział Metalurgiczny AGH.
W latach 1951-1952 był zastępcą asystenta w Zakładzie i Katedrze Metalografii Wydziału Metalurgicznego AGH.
W latach 1952-1956 studiował w Moskiewskim Instytucie Energetycznym i w 1956 roku uzyskał tam stopień doktora.
W latach 1956-1968 był adiunktem w Zakładzie i Katedrze Budowy Pieców Hutniczych Wydziału Metalurgicznego, następnie w latach 1968-1991 był docentem
Był kierownikiem Zakładu Pieców Przemysłowych, kierownikiem Studium Doktoranckiego i kierownikiem Studium Podyplomowego.
Autor kilku patentów.
Promotor 1 pracy doktorskiej.
Był konsultantem naukowo-technicznym i współpracował z przemysłem, m.in.: Kombinat Metalurgiczny Huta im. Lenina, Huta "Katowice" i Huta "Kościuszko". Pracował w Głównym Zarządzie Rozruchu Kombinatu Metalurgicznego Huta "Katowice". Prowadził prace naukowo-badawcze dla przemysłu, z których najważniejsze to: opracowanie metody przyspieszenia rozruchu elektrowni "Bełchatów", współudział w opracowaniu projektowym elektrowni "Jänschwalde" - jednej z ważniejszych inwestycji w NRD, modernizacja grzewczych pieców wgłębnych w Hucie "Katowice", konsultacje naukowo-techniczne dla hut "Trzebinia", "Pokój", "Częstochowa", "Warszawa" oraz zakładów przemysłowych, m.in. Zakładów Mechanicznych "URSUS". Pracował też w Biurze Projektów i Dostaw Pieców Tunelowych w Krakowie.
Członek Naczelnej Organizacji Technicznej.
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, II stopnia, Złota Odznaka "Zasłużony dla Ziemi Krakowskiej"
Źródła do biogramu
Książki
- Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 113
- [Skład Osobowy AGH … 1951/52]. Kraków 1952, s. 79, 82
- [Skład Osobowy AGH … 1956/57]. Kraków 1957, s. 148
- Tajna Organizacja Nauczycielska : działalność Związku Nauczycielstwa Polskiego podczas okupacji hitlerowskiej 1939-1945. Red. W. Panek, A. Ryś, D. Sala, P. Wierzbicki. Wyd. 2 poprawione i uzupełnione. Kraków 2021, s. 113
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 195-1996, [foto]
- Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 188, 198, 363, 538, 542, 544 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
stan na dzień 25.10.2023