Józef Oskar Hansel: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Znacznik: Wycofane
 
(Nie pokazano 4 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 9: Linia 9:
|function=Prodziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych (1978-1981)
|function=Prodziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych (1978-1981)
|faculty=Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
|faculty=Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
}}{{Funkcja
}}{{Funkcja
|Stanowisko=Prodziekan
|Stanowisko=Prodziekan
Linia 23: Linia 23:


Urodził się 27 lutego 1942 roku w Górkach Wielkich.
Urodził się 27 lutego 1942 roku w Górkach Wielkich.
W 1961 roku ukończył Technikum Mechaniczno-Elektryczne w Cieszynie.


W 1967 roku ukończył Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH.  
W 1967 roku ukończył Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH.  
Linia 34: Linia 36:
W 1977 roku na podstawie rozprawy "Podstawy teoretyczne prognozowania czasu pracy lin stalowych" uzyskał stopień doktora habilitowanego.  
W 1977 roku na podstawie rozprawy "Podstawy teoretyczne prognozowania czasu pracy lin stalowych" uzyskał stopień doktora habilitowanego.  


W latach 1978-1981 był prodziekanem WMGiH ds. studenckich.
W latach 1978-1981 był prodziekanem WMGiH ds. Studenckich.


W latach 1979-1992 był kierownikiem Studium Podyplomowego "Eksploatacja systemów maszynowych transportu pionowego".
W latach 1979-1992 był kierownikiem Studium Podyplomowego "Eksploatacja systemów maszynowych transportu pionowego".
Linia 40: Linia 42:
W latach 1981-1992 był kierownikiem Środowiskowego Laboratorium Badania Lin Stalowych i Urządzeń Transportu Linowego.
W latach 1981-1992 był kierownikiem Środowiskowego Laboratorium Badania Lin Stalowych i Urządzeń Transportu Linowego.


W latach 1982-1985 był zastępcą dyrektora ds. naukowych w Instytucie Maszyn Górniczych, Przeróbczych i Automatyki.
W latach 1982-1985 był zastępcą dyrektora ds. Naukowych w Instytucie Maszyn Górniczych, Przeróbczych i Automatyki.


W latach 1989-1995 był profesorem nadzwyczajnym.
W latach 1989-1995 był profesorem nadzwyczajnym.


Od 1992 roku był kierownikiem Katedry Transportu Linowego oraz kierownikiem Studium Podyplomowego "Transport linowy". Od 1998 roku był kierownikiem Studium Podyplomowego "Zarządzanie techniką".
W latach 1992-2008 był kierownikiem Katedry Transportu Linowego oraz kierownikiem Studium Podyplomowego "Transport linowy". Od 1998 roku był kierownikiem Studium Podyplomowego "Zarządzanie techniką".


W 1995 roku otrzymał tytuł profesora.
W 1995 roku otrzymał tytuł profesora.
W latach 2006-2010 kierował, powołanym z jego inicjatywy, akredytowanym Laboratorium Badawczym Technicznych Środków Transportu i Materiałów WIMiR.


Ponadto w latach 1977-1978  jako starszy projektant pracował w Biurze Projektów Budownictwa Przemysłowego i Kopalnictwa Rud BIPRO-RUD.
Ponadto w latach 1977-1978  jako starszy projektant pracował w Biurze Projektów Budownictwa Przemysłowego i Kopalnictwa Rud BIPRO-RUD.
Linia 52: Linia 56:
W latach 1991-1997 był przewodniczącym Rady Nadzorczej Fabryki Lin i Drutu "DRUMET".
W latach 1991-1997 był przewodniczącym Rady Nadzorczej Fabryki Lin i Drutu "DRUMET".


Autor około 330 publikacji oraz około 60 patentów.
Autor około 350 publikacji oraz ponad 90 patentów, w tym ponad 30 zagranicznych, kilkunastu rozwiązań typu know-how i kilkunastu wzorów użytkowych.


Promotor 11 prac doktorskich.
Promotor 11 prac doktorskich i ponad 100 prac magisterskich.


Autor oryginalnych wykładów do kilku przedmiotów związanych dostosowywaniem prawa polskiego do wymagań UE. Autor i współautor kilkuset prac naukowo-badawczych, opinii i ekspertyz dla przemysłu.  
Autor oryginalnych wykładów do kilku przedmiotów związanych dostosowywaniem prawa polskiego do wymagań UE. Autor i współautor kilkuset prac naukowo-badawczych, opinii i ekspertyz dla przemysłu.  


Inicjator organizacji i przewodniczący Komitetów Naukowo-Programowych Międzynarodowych Konferencji i Sympozjów Naukowo-Technicznych z cyklu "Jakość, niezawodność oraz bezpieczeństwo lin i urządzeń transportu linowego".  
Inicjator organizacji i przewodniczący Komitetów Naukowo-Programowych Międzynarodowych Konferencji i Sympozjów Naukowo-Technicznych z cyklu "Jakość, niezawodność oraz bezpieczeństwo lin i urządzeń transportu linowego".  
Kierował kilkunastoma wieloletnimi projektami finansowanymi z budżetu państwa.
Przez 10 lat był koordynatorem II stopnia dużego projektu resortowego "Doskonalenie techniki i organizacji transportu pionowego w kopalniach węgla kamiennego", w którym uczestniczyło ponad 120 wykonawców z kilku szkół wyższych i jednostek naukowo-badawczych oraz biur projektów.  Był kierownikiem lub głównym wykonawcą około 300 innych prac naukowo-badawczych zleconych AGH przez krajowe i zagraniczne podmioty gospodarcze.
Wykonał ponad 100 ekspertyz, opinii i raportów komisji powypadkowych.


Inicjator i przewodniczący Komitetu Naukowego Zeszytów Naukowo-Technicznych AGH-KTL.
Inicjator i przewodniczący Komitetu Naukowego Zeszytów Naukowo-Technicznych AGH-KTL.
Linia 66: Linia 76:
==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], dwukrotnie Złoty Medal BRUSSELS EUREKA, Srebrny Medal BRUSSELS EUREKA, Nagroda Premiera RP, wielokrotnie Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Ministra Przemysłu i Handlu, Godło Promocyjne "Teraz Polska", Wicemistrz Techniki NOT, Honorowa Srebrna Odznaka NOT, Dyrektor Generalny III stopnia  
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], dwukrotnie Złoty Medal BRUSSELS EUREKA, Srebrny Medal BRUSSELS EUREKA, Nagroda Premiera RP, wielokrotnie Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Ministra Przemysłu i Handlu, Godło Promocyjne "Teraz Polska", Wicemistrz Techniki NOT, Honorowa Srebrna Odznaka NOT, Dyrektor Generalny III stopnia  


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
https://badap.agh.edu.pl/autor/hansel-jozef-002660


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 92: Linia 104:
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]


'''''<span style="color:red;">stan na dzień 27.04.2023</span>'''''
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 28.04.2023</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 11:57, 2 maj 2023

Józef Oskar Hansel
Józef Hansel.jpg
Nazwisko Hansel
Imię / imiona Józef Oskar
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 27 lutego 1942
Miejsce urodzenia Górki Wielkie


Dyscyplina/specjalności budowa i eksploatacja maszyn, transport linowy, zarządzanie bezpieczeństwem techniki, bezpieczeństwo systemów antropotechnicznych, prawo w technice, inżynieria zarządzania techniką
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych (1978-1981)
Wydział Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Maszyn Górniczych i Hutniczych19781981

Prof. dr hab. inż. Józef Hansel (1942-)

Dyscyplina/specjalności: budowa i eksploatacja maszyn, transport linowy, zarządzanie bezpieczeństwem techniki, bezpieczeństwo systemów antropotechnicznych, prawo w technice, inżynieria zarządzania techniką

Nota biograficzna

Urodził się 27 lutego 1942 roku w Górkach Wielkich.

W 1961 roku ukończył Technikum Mechaniczno-Elektryczne w Cieszynie.

W 1967 roku ukończył Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH.

W 1967 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie Urządzeń Szybowych Katedry Maszyn i Urządzeń Górniczych Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH.

W latach 1969-1973 był starszym asystentem w Instytucie Maszyn Górniczych, Przeróbczych i Automatyki WMGiH, następnie w latach 1973-1978 był adiunktem, w latach 1978-1989 był docentem.

W 1972 roku na podstawie pracy "Wyznaczanie wpływu własności wykładzin kół kierujących na trwałość lin stalowych w oparciu o analizę naprężeń w drutach", której promotorem był profesor Juliusz Stachurski, uzyskał stopień doktora.

W 1977 roku na podstawie rozprawy "Podstawy teoretyczne prognozowania czasu pracy lin stalowych" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W latach 1978-1981 był prodziekanem WMGiH ds. Studenckich.

W latach 1979-1992 był kierownikiem Studium Podyplomowego "Eksploatacja systemów maszynowych transportu pionowego".

W latach 1981-1992 był kierownikiem Środowiskowego Laboratorium Badania Lin Stalowych i Urządzeń Transportu Linowego.

W latach 1982-1985 był zastępcą dyrektora ds. Naukowych w Instytucie Maszyn Górniczych, Przeróbczych i Automatyki.

W latach 1989-1995 był profesorem nadzwyczajnym.

W latach 1992-2008 był kierownikiem Katedry Transportu Linowego oraz kierownikiem Studium Podyplomowego "Transport linowy". Od 1998 roku był kierownikiem Studium Podyplomowego "Zarządzanie techniką".

W 1995 roku otrzymał tytuł profesora.

W latach 2006-2010 kierował, powołanym z jego inicjatywy, akredytowanym Laboratorium Badawczym Technicznych Środków Transportu i Materiałów WIMiR.

Ponadto w latach 1977-1978 jako starszy projektant pracował w Biurze Projektów Budownictwa Przemysłowego i Kopalnictwa Rud BIPRO-RUD.

W latach 1991-1997 był przewodniczącym Rady Nadzorczej Fabryki Lin i Drutu "DRUMET".

Autor około 350 publikacji oraz ponad 90 patentów, w tym ponad 30 zagranicznych, kilkunastu rozwiązań typu know-how i kilkunastu wzorów użytkowych.

Promotor 11 prac doktorskich i ponad 100 prac magisterskich.

Autor oryginalnych wykładów do kilku przedmiotów związanych dostosowywaniem prawa polskiego do wymagań UE. Autor i współautor kilkuset prac naukowo-badawczych, opinii i ekspertyz dla przemysłu.

Inicjator organizacji i przewodniczący Komitetów Naukowo-Programowych Międzynarodowych Konferencji i Sympozjów Naukowo-Technicznych z cyklu "Jakość, niezawodność oraz bezpieczeństwo lin i urządzeń transportu linowego".

Kierował kilkunastoma wieloletnimi projektami finansowanymi z budżetu państwa.

Przez 10 lat był koordynatorem II stopnia dużego projektu resortowego "Doskonalenie techniki i organizacji transportu pionowego w kopalniach węgla kamiennego", w którym uczestniczyło ponad 120 wykonawców z kilku szkół wyższych i jednostek naukowo-badawczych oraz biur projektów. Był kierownikiem lub głównym wykonawcą około 300 innych prac naukowo-badawczych zleconych AGH przez krajowe i zagraniczne podmioty gospodarcze.

Wykonał ponad 100 ekspertyz, opinii i raportów komisji powypadkowych.

Inicjator i przewodniczący Komitetu Naukowego Zeszytów Naukowo-Technicznych AGH-KTL.

Członek OITAF Międzynarodowej Organizacji Transportu Linowego, OIPEEC Międzynarodowej Organizacja Badań Trwałości Lin Stalowych, Sekcji Mechanizacji Górnictwa Komitetu Górnictwa Polskiej Akademii Nauk, Sekcji Technicznych Środków Transportu PAN, Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa NOT, Polskiego Towarzystwa Transportu Linowego.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, dwukrotnie Złoty Medal BRUSSELS EUREKA, Srebrny Medal BRUSSELS EUREKA, Nagroda Premiera RP, wielokrotnie Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Ministra Przemysłu i Handlu, Godło Promocyjne "Teraz Polska", Wicemistrz Techniki NOT, Honorowa Srebrna Odznaka NOT, Dyrektor Generalny III stopnia

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/hansel-jozef-002660

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 174
  • Pracownicy naukowo-dydaktyczni WIMIR : 1952-2002 50-lecie Wydziału. Red. W. P. Kowalski ; oprac. M. Banaś, K. Kołodziejczyk, T. Zacharz. Kraków 2002, s. 220-221, [foto]
  • [Skład Osobowy AGH … 1967/68]. Kraków 1968, s. 74
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 112-113, [foto]

Artykuły

  • Rokita T.: Jubileusz 70-lecia profesora Oskara Hansela.Biuletyn AGH 2012, nr 54/55, s. 9-8, [foto]

Inne

stan na dzień 28.04.2023