Wiesław Kurdowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika)
Linia 55: Linia 55:
==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====


https://bpp.agh.edu.pl/autor/kurdowski-wieslaw-02317
https://badap.agh.edu.pl/autor/kurdowski-wieslaw-002317


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 82: Linia 82:
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]


 
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 30.08.2023</span>'''''
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 28.05.2021</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 10:38, 30 sie 2023

Wiesław Kurdowski
Wieslaw Kurdowski.jpg
Nazwisko Kurdowski
Imię / imiona Wiesław
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia 11 maja 1931
Miejsce urodzenia Wola Filipowska


Dyscyplina/specjalności technologia chemiczna, chemia i technologia materiałów budowlanych, cement, wapno
Pełnione funkcje Dyrektor Międzyresortowego Instytutu Materiałów Budowlanych i Ogniotrwałych Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki (1980-1986)
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Prof. zw. dr hab. inż. Wiesław Kurdowski (1931–)

Dyscyplina/specjalności: technologia chemiczna, chemia i technologia materiałów budowlanych, cement, wapno

Nota biograficzna

Urodził się 11 maja 1931 roku w Woli Filipowskiej.

W 1955 roku ukończył studia na Wydziale Ceramicznym AGH. W trakcie studiów - w 1953 roku - został asystentem w Zakładzie i Katedrze Maszynoznawstwa Ceramicznego Wydziału Ceramicznego AGH.

W 1955 roku został kierownikiem Instytutu Przemysłu Wiążących Materiałów Budowlanych w Opolu, a następnie w 1962 roku został zastępcą dyrektora ds. naukowo-badawczych. W tym okresie odbył wiele staży naukowych, m.in: w Instytucie Materiałów Hydraulicznych w Paryżu w 1963 roku i w 1967 roku w Wolnym Uniwersytecie w Brukseli.

W 1961 roku na podstawie pracy "Proces powstawania krzemianu dwuwapniowego i trójwapniowego w niskich temperaturach oraz wpływ niektórych substancji mineralizujących na przebieg tego procesu", napisanej pod kierunkiem profesora Jerzego Grzymka na Wydziale Ceramicznym, uzyskał doktorat.

W 1970 roku zaczął prowadzić zlecone zajęcia dydaktyczne z zakresu mineralogii i petrografii w Studium Podyplomowym Wydziału Ceramicznego AGH.

W 1972 roku na Wydziale Ceramicznym podstawie rozprawy "Wpływ dodatku baru na własności klinkieru portlandzkiego" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W 1974 roku został profesorem AGH.

W 1984 roku otrzymał tytuł profesora.

W latach 1980–1987 był dyrektorem Międzyresortowego Instytutu Materiałów Budowlanych i Ogniotrwałych Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH oraz od 1980 roku kierownikiem Zakładu Fizykochemii Wiążących Materiałów Budowlanych.

Główne pola działalności to reakcje powstawania ortokrzemianów wapniowych i wpływ mineralizatorów, wpływ domieszek w roztworze stałym na hydratację krzemianu trójwapniowego, chemia cementów specjalnych, korozja zaczynu cementowego w mocnych roztworach chlorków.

Autor ponad 180 publikacji i 24 patentów.

Promotor kilkunastu doktoratów.

Doktor honoris causa Uniwersytetu Technicznego w Charkowie oraz Politechniki Opolskiej.

Członek licznych towarzystw i stowarzyszeń naukowych, m.in.: Komisji Nauk Ceramicznych PAN, Komisji Nauk Mineralogicznych PAN, Komisji Zastosowań Materiałów Budowlanych PAN, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, Polskiego Towarzystwa Mineralogicznego. Założyciel Stowarzyszenia Producentów Cementu i Wapna.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złota Odznaka NOT, doktor honoris causa Uniwersytetu Technicznego w Charkowie

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/kurdowski-wieslaw-002317

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 211
  • Kto jest kim w ceramice : 50-lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 112, [foto]
  • [Skład Osobowy AGH … 1953/54]. Kraków 1954, s. 87
  • [Skład Osobowy AGH … 1970/71]. Kraków 1971, s. 115
  • [Skład Osobowy AGH … 1982/83]. Kraków 1983, s. 11, 13, 17, 78, 79, 83
  • [Skład Osobowy AGH … 1986/87]. Kraków 1986, s. 25, 81, 82, 85, 180
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 187

Inne

stan na dzień 30.08.2023