Antoni Karamara: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 24: | Linia 24: | ||
W kwietniu 1945 roku rozpoczął studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej. W lipcu tegoż roku zdał jako eksternista egzamin dojrzałości typu humanistycznego i zweryfikował okupacyjny dyplom technika miernika. Studia ukończył w 1951 roku i otrzymał tytuł magistra inżyniera. | W kwietniu 1945 roku rozpoczął studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej. W lipcu tegoż roku zdał jako eksternista egzamin dojrzałości typu humanistycznego i zweryfikował okupacyjny dyplom technika miernika. Studia ukończył w 1951 roku i otrzymał tytuł magistra inżyniera. | ||
Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1958 roku na podstawie pracy "Magnetyczne efekty naprężeń w żeliwie szarym", natomiast stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1963 roku na podstawie rozprawy "Zagadnienie jednoznacznej oceny jakości żeliwa w świetle badań jego własności mechanicznych i magnetycznych". Profesorem nadzwyczajnym został w 1968 roku, a | Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1958 roku na podstawie pracy "Magnetyczne efekty naprężeń w żeliwie szarym", natomiast stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1963 roku na podstawie rozprawy "Zagadnienie jednoznacznej oceny jakości żeliwa w świetle badań jego własności mechanicznych i magnetycznych". | ||
Profesorem nadzwyczajnym został w 1968 roku, a w 1989 roku otrzymał tytuł profesora. | |||
Od początku pracy zawodowej związany był z Instytutem Odlewnictwa w Krakowie, jednakże prowadził prowadził działalność dydaktyczną w AGH. Był wykładowcą Studium Przygotowawczego Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej, a także Studium Wieczorowego Wydziału Metalurgicznego AGH, Studium Wieczorowego Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej oraz Studium Doktoranckiego Wydziału Odlewnictwa AGH. | Od początku pracy zawodowej związany był z Instytutem Odlewnictwa w Krakowie, jednakże prowadził prowadził działalność dydaktyczną w AGH. Był wykładowcą Studium Przygotowawczego Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej, a także Studium Wieczorowego Wydziału Metalurgicznego AGH, Studium Wieczorowego Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej oraz Studium Doktoranckiego Wydziału Odlewnictwa AGH. | ||
Linia 44: | Linia 46: | ||
==== Książki ==== | ==== Książki ==== | ||
* Kronika 1951-2019 : Wydział Odlewnictwa, Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Oprac. Z. Kulig, J. Cholawa. Kraków 2019, s. 149-150 | |||
* Kronika Wydziału Odlewnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej 1951-2011. Oprac. Z. Kulig. Kraków 2011, s. 136-137 | * Kronika Wydziału Odlewnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej 1951-2011. Oprac. Z. Kulig. Kraków 2011, s. 136-137 | ||
* [Skład Osobowy AGH … 1957/58]. Kraków 1958, s. 229, 230 | * [Skład Osobowy AGH … 1957/58]. Kraków 1958, s. 229, 230 |
Aktualna wersja na dzień 16:51, 28 lut 2023
Antoni Karamara | |
---|---|
Nazwisko | Karamara |
Imię / imiona | Antoni |
Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
Data urodzenia | 12 lutego 1923 |
Miejsce urodzenia | Targowiska |
Data śmierci | 29 czerwca 2000 |
Miejsce śmierci | Kraków |
Dyscyplina/specjalności | inżynieria materiałowa, metalurgia, mechanika, fizyka, wytrzymałość materiałów, analiza naprężeń, relacje pomiędzy właściwościami mechanicznymi i magnetycznymi ferromagnetycznych stopów żelaza, materiałoznawstwo |
Wydział | Wydział Odlewnictwa
|
Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski |
Prof. dr hab. inż. Antoni Karamara (1923-2000)
Dyscyplina/specjalności: inżynieria materiałowa, metalurgia, mechanika, fizyka, wytrzymałość materiałów, analiza naprężeń, relacje pomiędzy właściwościami mechanicznymi i magnetycznymi ferromagnetycznych stopów żelaza, materiałoznawstwo
Nota biograficzna
Urodził się 12 lutego 1923 roku w Targowiskach k. Krosna. Zmarł 29 czerwca 2000 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Batowickim w Krakowie.
W 1941 roku został przyjęty na Oddział Mierniczy Państwowej Szkoły Technicznej Górniczo-Hutniczo-Mierniczej, zorganizowanej i prowadzonej przez Rektora Akademii Górniczej prof. Walerego Goetla, którą ukończył w 1943 roku. Następnie pracował w Urzędzie Pomiarów Miasta w Krakowie.
W kwietniu 1945 roku rozpoczął studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej. W lipcu tegoż roku zdał jako eksternista egzamin dojrzałości typu humanistycznego i zweryfikował okupacyjny dyplom technika miernika. Studia ukończył w 1951 roku i otrzymał tytuł magistra inżyniera.
Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w 1958 roku na podstawie pracy "Magnetyczne efekty naprężeń w żeliwie szarym", natomiast stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1963 roku na podstawie rozprawy "Zagadnienie jednoznacznej oceny jakości żeliwa w świetle badań jego własności mechanicznych i magnetycznych".
Profesorem nadzwyczajnym został w 1968 roku, a w 1989 roku otrzymał tytuł profesora.
Od początku pracy zawodowej związany był z Instytutem Odlewnictwa w Krakowie, jednakże prowadził prowadził działalność dydaktyczną w AGH. Był wykładowcą Studium Przygotowawczego Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej, a także Studium Wieczorowego Wydziału Metalurgicznego AGH, Studium Wieczorowego Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej oraz Studium Doktoranckiego Wydziału Odlewnictwa AGH.
Od 1976 roku aż do przejścia na emeryturę w 1993 roku, prowadził seminaria i wykłady na Wydziale Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa, w 1983 roku zmieniono nazwę na Wydział Odlewnictwa AGH. Organizował i kierował pracami naukowymi w Laboratorium Konstrukcji Odlewów. Jego wykłady spotykały się zawsze z dużym zainteresowaniem studentów i pracowników nauki, ponieważ wygłaszane były piękną polszczyzną i zdradzały głęboką wiedzę prawdziwego uczonego.
Wypromował sporą grupę doktorów i opiekował się kilkoma pracami habilitacyjnymi, wielokrotnie recenzował prace doktorskie, habilitacyjne i inne opracowania naukowe.
Reprezentował naukę polską na wielu Światowych Kongresach Odlewniczych. Pracował w Komisji Metod Badania Żeliwa C.I.A.T.F. Międzynarodowego Komitetu Technicznych Stowarzyszeń Odlewników, był przewodniczącym Komisji 7.4. "Żeliwo sferoidalne".
Był stypendystą Rządu Francuskiego w Centre Technique des industries de la Fonderie.
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Nagroda Naukowa im. Jerzego Buzka I-go stopnia, Złota Odznaka Honorowa STOP oraz nagrody resortowe.
Źródła do biogramu
Książki
- Kronika 1951-2019 : Wydział Odlewnictwa, Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Oprac. Z. Kulig, J. Cholawa. Kraków 2019, s. 149-150
- Kronika Wydziału Odlewnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej 1951-2011. Oprac. Z. Kulig. Kraków 2011, s. 136-137
- [Skład Osobowy AGH … 1957/58]. Kraków 1958, s. 229, 230
- [Skład Osobowy AGH … 1958/59]. Kraków 1959, s. 212, 213
- [Skład Osobowy AGH … 1959/60]. Kraków 1959, s. 202
- [Skład Osobowy AGH … 1982/83]. Kraków 1983, s. 66
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 140
Artykuły
- Stachurski W.: Wspomnienie o profesorze Antonim Karamarze. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2000, nr 83, s. 26, [foto]
Inne
- Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy Lokalizator Grobów. [online] [przeglądany 21.02.2019]. Dostępny w: http://www.rakowice.eu/