Zofia Blaschke: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
mNie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 15 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Blaschke
|family-name=Blaschke
|given-name=Zofia
|given-name=Zofia
|honorific-prefix=Dr inż
|honorific-prefix=Dr inż.
|image=Zofia Blaschke.jpg
|image=Zofia Blaschke.jpg
|birth_date=22 października 1940
|birth_date=22 października 1940
|birth_place=Lipnica
|birth_place=Lipnica
|fields=górnictwo i geologia inżynierska, gospodarka wodno-mułowa w zakładach przeróbczych, technologia wzbogacania i odsiarczania węgla, flokulacja selektywna, aglomeracja olejowa
|faculty=Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
|faculty=Wydział Górnictwa i Geoinżynierii
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Brązowy Krzyż Zasługi, Medal 40-lecia Polski Ludowej
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Brązowy Krzyż Zasługi, Medal 40-lecia Polski Ludowej
}}
}}
Dr inż. '''Zofia Blaschke''' (1940-)  '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Dr inż. '''Zofia Blaschke''' (1940-)   


Dyscyplina/specjalności:
Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, gospodarka wodno-mułowa w zakładach przeróbczych, technologia wzbogacania i odsiarczania węgla, flokulacja selektywna, aglomeracja olejowa


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Linia 17: Linia 18:
Urodziła się 22 października 1940 roku w Lipnicy koło Kolbuszowej.  
Urodziła się 22 października 1940 roku w Lipnicy koło Kolbuszowej.  


W 1963 roku ukończyła wydział Górniczy AGH i na podstawie pracy dyplomowej „Określenie ekonomicznie najkorzystniejszego sposobu przeróbki mechanicznej węgla surowego z KWK Murcki” uzyskała stopień magistra inżyniera.  
W 1963 roku ukończyła Wydział Górniczy AGH i na podstawie pracy dyplomowej „Określenie ekonomicznie najkorzystniejszego sposobu przeróbki mechanicznej węgla surowego z KWK Murcki” uzyskała stopień magistra inżyniera.  


Na trzecim roku studiów rozpoczęła studiowanie kolejnej specjalności: przeróbkę surowców mineralnych.  
Na trzecim roku studiów rozpoczęła studiowanie kolejnej specjalności: przeróbkę surowców mineralnych.  


Po ukończeniu studiów odbyła roczny staż asystencki w Katedrze Chemii Krzemianów na Wydziale Ceramicznym AGH. Następnie podjęła pracę w Centralnym Laboratorium Badawczym Jaworznicko-Mikołowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego (CLB JMZPW) przy KWK  "Wesoła". Zajmowała się badaniami nad jakością, odsiarczaniem i wzbogacaniem węgla.   
Po ukończeniu studiów odbyła roczny staż asystencki w Katedrze Chemii Krzemianów na Wydziale Ceramicznym AGH. Następnie podjęła pracę w Centralnym Laboratorium Badawczym Jaworznicko-Mikołowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego (CLB JMZPW) przy KWK  "Wesoła". Zajmowała się badaniami nad jakością, odsiarczaniem i wzbogacaniem węgla.   


W 1969 roku rozpoczęła studia doktoranckie na Wydziale Górniczym z zakresu przeróbki surowców mineralnych, pozostając nadal pracownikiem CLB JMZPW.  
W 1969 roku rozpoczęła studia doktoranckie na Wydziale Górniczym z zakresu przeróbki surowców mineralnych, pozostając nadal pracownikiem CLB JMZPW.  


W 1972 roku na podstawie pracy „Gospodarka wodno-mułowa w przeróbce pirytonośnych odpadów węglowych” uzyskała doktorat. Następnie na podstawie porozumienia stron pomiędzy AGH a KWK "Wesoła" została w 1972 roku przeniesiona służbowo i zatrudniona ??????? w Instytucie Nowych Konwersji Energii??????? AGH, a następnie w Instytucie Przeróbki Surowców Mineralnych [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] AGH.???????
W 1972 roku na podstawie pracy „Gospodarka wodno-mułowa w przeróbce pirytonośnych odpadów węglowych” uzyskała doktorat. Następnie na podstawie porozumienia stron pomiędzy AGH a KWK "Wesoła" została w 1972 roku przeniesiona służbowo i zatrudniona w Zakładzie Przeróbki Mechanicznej Instytutu Przeróbki Surowców Mineralnych [[Wydział Górniczy|Wydziału Górniczego]] AGH.


Ukończyła studia podyplomowe z zakresu przeróbki mechanicznej oraz gospodarki wodno-mułowej w przeróbce mechanicznej.  
Ukończyła też studia podyplomowe z zakresu przeróbki mechanicznej oraz gospodarki wodno-mułowej w przeróbce mechanicznej.  


Specjalizuje się w zakresie gospodarki wodno-mułowej w zakładach przeróbczych, technologii wzbogacania i odsiarczania węgla, flokulacji selektywnej i aglomeracji olejowej.  
Zainteresowania naukowe: gospodarka wodno-mułowa w zakładach przeróbczych, technologia wzbogacania i odsiarczania węgla, flokulacja selektywna i aglomeracja olejowa.  


W latach 1979-1996 była kierownikiem Zakładu Specjalnych Metod Wzbogacania Instytutu Przeróbki i Wykorzystania Surowców Mineralnych WYDziału ????????  AGH.
W latach 1979-1996 była kierownikiem Zakładu Specjalnych Metod Wzbogacania Instytutu Przeróbki i Wykorzystania Surowców Mineralnych WG AGH, a w latach 1996-1999 kierownikiem Zakładu Przeróbki Kopalin, Ochrony Środowiska i Utylizacji Odpadów.  


Równolegle w latach 1982-1986 była zastępcą dyrektora Instytutu. ?????
Równolegle w latach 1982-1986 była zastępcą dyrektora ds. Nauczania Instytutu Przeróbki i Wykorzystania Surowców Mineralnych.  


W latach 1990-1991 była kierownikiem studium podyplomowego z zakresu Gospodarki Wodno-Mułowej w Zakładach Przeróbki Mechanicznej. ??????
W latach 1990-1991 była kierownikiem Studium Podyplomowego z zakresu Gospodarki Wodno-Mułowej w Zakładach Przeróbki Mechanicznej.  


W latach 1996-1999 była dyrektorem Instytut nosił wówczas nazwę Zakładu Przeróbki Kopalin, Ochrony Środowiska i Utylizacji Odpadów). ???????
Po 2001 roku - mimo przejścia na emeryturę - nadal aktywna zawodowo w AGH.
 
Od 2001 roku jest na emeryturze, jednakże dalej była pracownikiem AGH.


W latach 2011-2015 pracowała nad technologiami wybranych surowców mineralnych.   
W latach 2011-2015 pracowała nad technologiami wybranych surowców mineralnych.   


Opublikowała ponad 100 prac. Dla celów dydaktycznych opracowała dwa skrypty. Jako współautor brała udział w opracowywaniu 26 rozdziałów „Przeróbka Mechaniczna” do 14 podręczników z cyklu Surowce Mineralne Świata.


Opublikowała ponad 100 prac. Dla celów dydaktycznych opracowała dwa skrypty. Brała udział, jako współautor, w opracowywaniu 26 rozdziałów „Przeróbka Mechaniczna” do 14 podręczników z cyklu Surowce Mineralne Świata.
Opiniowała projekty budowy nowych i modernizacji starych zakładów przeróbki węgla, prowadziła prace badawcze dla potrzeb projektowania technologii wzbogacania węgla i oczyszczania wód obiegowych. Rezultaty swych prac prezentowała na krajowych i międzynarodowych konferencjach i kongresach (Sydney, New  Delhi,  Tokio,  Halifax,  Ankara,  Seul,  Aachen, Acapulco,  Koszyce, Herlany, Las  Vegas,  Lisbona). Jest współautorem referatu na Kongres Przeróbki Węgla w Sankt Petersburgu 2016.  
 
Opiniowała projekty budowy nowych i modernizacji starych zakładów przeróbki węgla, prowadziła prace badawcze dla potrzeb projektowania technologii wzbogacania węgla i oczyszczania wód obiegowych. Rezultaty swych prac prezentowała na krajowych i międzynarodowych konferencjach i kongresach (Sydney, New  Delhi,  Tokio,  Halifax,  Ankara,  Seul,  Aachen, Acapulco,  Koszyce, Herlany, Las  Vegas,  Lisbona) jest współautorem referatu na Kongres Przeróbki Węgla w St. Petersburgu 2016.  
 
Była też referentem na IV-th Inter-national Conference of Women Engineers and Scientists w 1975 roku. Przetłumaczyła z języka bułgarskiego książkę, wydaną w 1987 roku, pt.  „Flokulacja  selektywna” dla Wydawnictwa Śląsk. Posiada też dwa patenty i jeden wdrożony projekt racjonalizatorski.
 
///////////////////////////////////
 
 
Aktywnie działała w wielu organizacjach.  Od 1966 roku jest członkiem Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa.
 
W latach 1979-1996 była przewodniczącą Komisji Przeróbki Kopalin Zarządu Oddziału Kraków.
 
W latach 1996-2000 była członkiem Komisji Analizy Surowców i Produktów Mineralnych w Komitecie Chemii Analitycznej PAN. W latach 1991-2006 była członkiem Sekcji Wykorzystania Surowców Mineralnych w Komitecie Górnictwa PAN.
 
W latach od 1994 do 2005 była członkiem Komisji Normalizacyjnej ds. Przeróbki Mechanicznej Węgla.
 
Jest członkiem Stowarzyszenia Wychowanków AGH.
 
Od 1995 roku działała w Polskim Towarzystwie Przeróbki Kopalin, będąc jego członkiem założycielem.
 
W latach 2001-2003 była Wiceprezydentem Towarzystwa, a w roku 2004  (roczne kadencje) jego Prezydentem. PTPK wydaje półrocznik Inżynieria  Mineralna  (Journal  of  the  Polish  Mineral Engineering Society) o charakterze międzynarodowym. Od początku istnienia czasopisma (2000 r.) do 2010 r. dr inż. Zofia Blaschke była Redaktorem Naczelnym.
 
W latach 1979-1994 była Redaktorem materiałów Krakowskich  Konferencji  Przeróbki  Kopalin,  będąc także przewodniczącą komitetów organizacyjnych tych konferencji. Konferencje te przekształciły się w 1995 roku w Międzynarodowe Konferencje Przeróbki Ko-palin,  a  dr  inż.  Zofia  Blaschke  przez  wiele  lat  była członkiem komitetów organizacyjnych.
 
Od 1980 roku jest w zespole rzeczoznawców przy SITG w specjalności przeróbka mechaniczna kopalin oraz utylizacji kopalin.
 
W 1994 roku w Krakowie obradował XII International Coal Preparation Congress. Z nominacji Ministra Przemysłu dr inż. Zofia Blaschke była członkiem Komitetu Programowego Kongresu (Przewodnicząca Sekcji Aglomeracja i selektywna flokulacja), a w trakcie Kongresu była chairmanem Sekcji „Flocculation and Agglomeration”.
 
 
 
 
 


Była też referentem na IV International Conference of Women Engineers and Scientists w 1975 roku. Przetłumaczyła z języka bułgarskiego książkę "Selektivna flokulaciâ" („Flokulacja selektywna”, Wydawnictwo Śląsk, 1987).


Autorka dwóch patentów i wdrożonego projektu racjonalizatorskiego.


Rzeczoznawca przy SITG w specjalności przeróbka mechaniczna kopalin oraz utylizacji kopalin.


Aktywnie działała w wielu organizacjach. Jest członkiem Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa, Komisji Przeróbki Kopalin Zarządu Oddziału Kraków, Komisji Analizy Surowców i Produktów Mineralnych w Komitecie Chemii Analitycznej PAN, Sekcji Wykorzystania Surowców Mineralnych w Komitecie Górnictwa PAN, Komisji Normalizacyjnej ds. Przeróbki Mechanicznej Węgla, Stowarzyszenia Wychowanków AGH. W latach 1979-1994 redaktorka materiałów Krakowskich Konferencji Przeróbki Kopalin, będąc także przewodniczącą komitetów organizacyjnych tych konferencji. Konferencje te przekształciły się w 1995 roku w Międzynarodowe Konferencje Przeróbki Kopalin, a ona przez wiele lat była członkiem komitetów organizacyjnych. Od 1995 roku działała w Polskim Towarzystwie Przeróbki Kopalin, będąc jego członkiem założycielem. Z nominacji Ministra Przemysłu była członkiem Komitetu Programowego XII International Coal Preparation Congress w Krakowie (Przewodnicząca Sekcji Aglomeracja i selektywna flokulacja), a w trakcie Kongresu była chairmanem Sekcji „Flocculation and Agglomeration”.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
Linia 88: Linia 60:
==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====


https://bpp.agh.edu.pl/autor/blaschke-zofia-01775
https://badap.agh.edu.pl/autor/blaschke-zofia-001775


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 94: Linia 66:
==== Książki ====
==== Książki ====


*   Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. ????
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 136
    [Skład Osobowy AGH … 1965/66]. Kraków 196??, s. ??????
* [Skład Osobowy AGH … 1971/72]. Kraków 1973, s. 52
    Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 28, [foto]
* [Skład Osobowy AGH … 1979/80]. Kraków 1980, s. 27, 28
* [Skład Osobowy AGH … 1982/83]. Kraków 1983, s. 30, 31
* [Skład Osobowy AGH … 1998]. Kraków 1998, s. 43, 179
* Wacławik J.: Kronika Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii 1919-2019. Kraków 2019, s. 105
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 29-30, [foto]


==== Artykuły ====
==== Artykuły ====


*
* Blaschke B.: Historia rodu Blaschke : mgr inż. Stanisław K. Blaschke. ''Czasopismo Techniczne KTT. Kwartalnik Krakowskiego Towarzystwa Technicznego'' 2015, nr 162-165 (styczeń - grudzień), s. 14-15, [foto]


==== Inne ====
==== Inne ====


*
* Czasopismo Techniczne KTT. Kwartalnik Krakowskiego Towarzystwa Technicznego 2015 [numer poświęcony rodzinie Blaschke] [online] [przeglądany 1.03.2021]. Dostępny w: http://ktt.net.pl/wp-content/uploads/2017/10/162-165.pdf


{{DEFAULTSORT:Blaschke, Zofia}}
{{DEFAULTSORT:Blaschke, Zofia}}
Linia 110: Linia 86:
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]


 
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 16.10.2023</span>'''''
 
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 1.03.2021</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 13:49, 16 paź 2023

Zofia Blaschke
Zofia Blaschke.jpg
Nazwisko Blaschke
Imię / imiona Zofia
Tytuły / stanowiska Dr inż.
Data urodzenia 22 października 1940
Miejsce urodzenia Lipnica


Dyscyplina/specjalności górnictwo i geologia inżynierska, gospodarka wodno-mułowa w zakładach przeróbczych, technologia wzbogacania i odsiarczania węgla, flokulacja selektywna, aglomeracja olejowa
Wydział Wydział Górnictwa i Geoinżynierii


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Brązowy Krzyż Zasługi, Medal 40-lecia Polski Ludowej

Dr inż. Zofia Blaschke (1940-)

Dyscyplina/specjalności: górnictwo i geologia inżynierska, gospodarka wodno-mułowa w zakładach przeróbczych, technologia wzbogacania i odsiarczania węgla, flokulacja selektywna, aglomeracja olejowa

Nota biograficzna

Urodziła się 22 października 1940 roku w Lipnicy koło Kolbuszowej.

W 1963 roku ukończyła Wydział Górniczy AGH i na podstawie pracy dyplomowej „Określenie ekonomicznie najkorzystniejszego sposobu przeróbki mechanicznej węgla surowego z KWK Murcki” uzyskała stopień magistra inżyniera.

Na trzecim roku studiów rozpoczęła studiowanie kolejnej specjalności: przeróbkę surowców mineralnych.

Po ukończeniu studiów odbyła roczny staż asystencki w Katedrze Chemii Krzemianów na Wydziale Ceramicznym AGH. Następnie podjęła pracę w Centralnym Laboratorium Badawczym Jaworznicko-Mikołowskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego (CLB JMZPW) przy KWK "Wesoła". Zajmowała się badaniami nad jakością, odsiarczaniem i wzbogacaniem węgla.

W 1969 roku rozpoczęła studia doktoranckie na Wydziale Górniczym z zakresu przeróbki surowców mineralnych, pozostając nadal pracownikiem CLB JMZPW.

W 1972 roku na podstawie pracy „Gospodarka wodno-mułowa w przeróbce pirytonośnych odpadów węglowych” uzyskała doktorat. Następnie na podstawie porozumienia stron pomiędzy AGH a KWK "Wesoła" została w 1972 roku przeniesiona służbowo i zatrudniona w Zakładzie Przeróbki Mechanicznej Instytutu Przeróbki Surowców Mineralnych Wydziału Górniczego AGH.

Ukończyła też studia podyplomowe z zakresu przeróbki mechanicznej oraz gospodarki wodno-mułowej w przeróbce mechanicznej.

Zainteresowania naukowe: gospodarka wodno-mułowa w zakładach przeróbczych, technologia wzbogacania i odsiarczania węgla, flokulacja selektywna i aglomeracja olejowa.

W latach 1979-1996 była kierownikiem Zakładu Specjalnych Metod Wzbogacania Instytutu Przeróbki i Wykorzystania Surowców Mineralnych WG AGH, a w latach 1996-1999 kierownikiem Zakładu Przeróbki Kopalin, Ochrony Środowiska i Utylizacji Odpadów.

Równolegle w latach 1982-1986 była zastępcą dyrektora ds. Nauczania Instytutu Przeróbki i Wykorzystania Surowców Mineralnych.

W latach 1990-1991 była kierownikiem Studium Podyplomowego z zakresu Gospodarki Wodno-Mułowej w Zakładach Przeróbki Mechanicznej.

Po 2001 roku - mimo przejścia na emeryturę - nadal aktywna zawodowo w AGH.

W latach 2011-2015 pracowała nad technologiami wybranych surowców mineralnych.

Opublikowała ponad 100 prac. Dla celów dydaktycznych opracowała dwa skrypty. Jako współautor brała udział w opracowywaniu 26 rozdziałów „Przeróbka Mechaniczna” do 14 podręczników z cyklu Surowce Mineralne Świata.

Opiniowała projekty budowy nowych i modernizacji starych zakładów przeróbki węgla, prowadziła prace badawcze dla potrzeb projektowania technologii wzbogacania węgla i oczyszczania wód obiegowych. Rezultaty swych prac prezentowała na krajowych i międzynarodowych konferencjach i kongresach (Sydney, New Delhi, Tokio, Halifax, Ankara, Seul, Aachen, Acapulco, Koszyce, Herlany, Las Vegas, Lisbona). Jest współautorem referatu na Kongres Przeróbki Węgla w Sankt Petersburgu 2016.

Była też referentem na IV International Conference of Women Engineers and Scientists w 1975 roku. Przetłumaczyła z języka bułgarskiego książkę "Selektivna flokulaciâ" („Flokulacja selektywna”, Wydawnictwo Śląsk, 1987).

Autorka dwóch patentów i wdrożonego projektu racjonalizatorskiego.

Rzeczoznawca przy SITG w specjalności przeróbka mechaniczna kopalin oraz utylizacji kopalin.

Aktywnie działała w wielu organizacjach. Jest członkiem Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa, Komisji Przeróbki Kopalin Zarządu Oddziału Kraków, Komisji Analizy Surowców i Produktów Mineralnych w Komitecie Chemii Analitycznej PAN, Sekcji Wykorzystania Surowców Mineralnych w Komitecie Górnictwa PAN, Komisji Normalizacyjnej ds. Przeróbki Mechanicznej Węgla, Stowarzyszenia Wychowanków AGH. W latach 1979-1994 redaktorka materiałów Krakowskich Konferencji Przeróbki Kopalin, będąc także przewodniczącą komitetów organizacyjnych tych konferencji. Konferencje te przekształciły się w 1995 roku w Międzynarodowe Konferencje Przeróbki Kopalin, a ona przez wiele lat była członkiem komitetów organizacyjnych. Od 1995 roku działała w Polskim Towarzystwie Przeróbki Kopalin, będąc jego członkiem założycielem. Z nominacji Ministra Przemysłu była członkiem Komitetu Programowego XII International Coal Preparation Congress w Krakowie (Przewodnicząca Sekcji Aglomeracja i selektywna flokulacja), a w trakcie Kongresu była chairmanem Sekcji „Flocculation and Agglomeration”.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Brązowy Krzyż Zasługi, Medal 40-lecia Polski Ludowej, kilkakrotnie Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki i Ministra Edukacji Narodowej, Brązowa, Srebrna i Złota Odznaka "Zasłużona dla Górnictwa", Złota Odznaka "Za Zasługi dla Ziemi Krakowskiej", Złota Odznaka "Za pracę społeczną dla M. Krakowa", Nagroda "Za pracę dla górnictwa Ziemi Krakowskiej", Odznaka Zasłużony Działacz SITG, Srebrna i Złota Odznaka Honorowa NOT, Dyrektor Górniczy III stopnia, II stopnia i I stopnia, Generalny Dyrektor Górniczy III stopnia, ponad 20 razy Nagroda Rektora AGH

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/blaschke-zofia-001775

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 136
  • [Skład Osobowy AGH … 1971/72]. Kraków 1973, s. 52
  • [Skład Osobowy AGH … 1979/80]. Kraków 1980, s. 27, 28
  • [Skład Osobowy AGH … 1982/83]. Kraków 1983, s. 30, 31
  • [Skład Osobowy AGH … 1998]. Kraków 1998, s. 43, 179
  • Wacławik J.: Kronika Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii 1919-2019. Kraków 2019, s. 105
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 29-30, [foto]

Artykuły

  • Blaschke B.: Historia rodu Blaschke : mgr inż. Stanisław K. Blaschke. Czasopismo Techniczne KTT. Kwartalnik Krakowskiego Towarzystwa Technicznego 2015, nr 162-165 (styczeń - grudzień), s. 14-15, [foto]

Inne

stan na dzień 16.10.2023

Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Zofia_Blaschke&oldid=81222”