Wiesław Olgierd Aureliusz Zapałowicz

Wiesław Olgierd Aureliusz Zapałowicz
Nazwisko	Zapałowicz
Imię / imiona	Wiesław Olgierd Aureliusz
Tytuły / stanowiska	Prof. nadzw. dr inż.
Data urodzenia	2 kwietnia 1922
Miejsce urodzenia	Kraków
Data śmierci	8 lipca 2000
Dyscyplina/specjalności	metalurgia, mechanika
Pełnione funkcje	Zastępca dyrektora Instytutu Maszyn Hutniczych i Automatyki Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH (1969–1983)
Wydział	Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Srebrny Krzyż Zasługi

Prof. nadzw. dr inż. Wiesław Olgierd Aureliusz Zapałowicz (1922–2000)

Dyscyplina/specjalności: metalurgia, mechanika

Nota biograficzna

Urodził się 2 kwietnia 1922 roku w Krakowie. Zmarł 8 lipca 2000 roku. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej w Krakowie (dyplom w 1948 roku). Pracę doktorską obronił w 1958 roku. Habilitował się w 1961 roku, a w 1970 roku uzyskał tytuł profesora.

W czasie wojny pracował w Warsztacie Mechanicznym M. Biedermanna, Odlewni Rzeźb w Krakowie i Krakowskiej Hucie Szkła.

W 1945 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Mechaniki Teoretycznej na Wydziale Elektro-Mechanicznym Akademii Górniczej w charakterze młodszego asystenta. W latach 1948-1949 był na tym wydziale starszym asystentem, a w latach 1950–1954 starszym asystentem w Zakładzie Maszyn Hutniczych na Wydziale Hutniczym. W latach 1954–1962 pracował na stanowisku adiunkta. W latach 1962–1992 pełnił funkcję kierownika Zakładu Automatyzacji Maszyn i Urządzeń Hutniczych (przemianowanego później na Zakład Automatyki) na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych, a w latach 1969–1983 był zastępcą dyrektora ds. nauki Instytutu Maszyn Hutniczych i Automatyki na tym wydziale.

Przebywał na stażach zagranicznych: w Kijowie, Leningradzie, Moskwie w latach 1962–1963, w Scheffield i Londynie w Wielkiej Brytanii w 1967 roku oraz w USA w latach 1971–1972.

W latach 1949–1957 pracował w Zjednoczeniu Przemysłu Wyrobów Metalowych, w latach 1953–1955 był starszym projektantem w Biurze Projektów Przemysłu Wyrobów Metalowych, a w latach 1958-1960 - starszym projektantem w Biurze Studiów i Projektów Przemysłu Hutniczego „Biprostal” w Krakowie (1957–1960). W latach 1961-1969 był konsultantem naukowym Huty Warszawa w dziedzinie mechaniki i automatyzacji Wydziału Przeróbki Plastycznej i Biura Projektów Hutnictwa Metali Nieżelaznych, a w latach 1970-1983 konsultantem w Biurze Projektów Przemysłu Metali Nieżelaznych „Bipromet”.

Prowadził badania z zakresu teorii sterowania, teorii wielkich systemów w badaniach operacyjnych, teorii automatów, napędów i sterowania hydraulicznego i pneumatycznego, optymalizacji procesów przeróbki plastycznej, zastosowania metod elastooptyki.

Autor 10 monografii, 4 skryptów, 1 podręcznika, 72 patentów i 64 ekspertyz przemysłowych. Promotor 16 prac doktorskich.

Był członkiem International Center for Mechanical Sciences.

Żołnierz Korpusu Ochrony Pogranicza na granicy rosyjskiej w 1939 roku; partyzant w lasach częstochowskich; członek Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych, członek Związku Inwalidów Wojennych, członek Związku Byłych Żołnierzy AK.

Odznaczenia i nagrody

Ośmiokrotnie Ministra Szkolnictwa Wyższego I i II stopnia, Krzyż Walecznych, Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Partyzancki, Medal Zwycięstwa i Wolności (dwukrotnie), Krzyż Armii Krajowej, Medalion za Służbę w Szarych Szeregach, Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, inne

Źródła do biogramu

Książki

• Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 55-56, 221, foto]
• Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 211
• Materiały konferencji: Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki, Kraków, czerwiec 2002 [AGH]. Eds. Z. W. Engel, S. Wolny. Kraków 2002, s. 241-242, [foto]
• Non omnis moriar… : groby profesorów AGH Cmentarz Rakowicki. Z. 2020. Oprac. H. Sieński. Kraków 2020, s. 101-103, [foto]
• Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002, s. 821, [foto]
• Życiorys i działalność naukowa profesora Wiesława Zapałowicza : w 70 rocznicę urodzin. Kraków 1992, 42 s.

Artykuły

• Biuletyn Rektora [AGH] 1992, 15 czerwca, s. 2-3
• Drzymała Z.: Wspomnienie o profesorze Wiesławie Zapałowiczu. Biuletyn Informacyjny Pracowników Akademii Górniczo-Hutniczej 2000, nr 83, s. 25-26

Inne

• Wniosek o nadanie tytułu profesora zwyczajnego i powołanie na stanowisko profesora zwyczajnego w Akademii Górniczo-Hutniczej prof. nadzw. dr hab. inż. Wiesława Zapałowicza. [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 20.02.1975], s. 14-17
• Zarząd Cmentarzy Komunalnych. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 14.06.2017]. Dostępny w: http://www.rakowice.eu/