Czesław Cempel: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 31 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 5: Linia 5:
|image=Czeslaw_Cempel.jpg
|image=Czeslaw_Cempel.jpg
|birth_date=22 lipca 1938
|birth_date=22 lipca 1938
|birth_place=Biskupicach koło Ostrowa Wielkopolskiego
|birth_place=Biskupice
|fields=mechanika; diagnostyka maszyn, dynamika układów, inżynieria systemów, wibroakustyka
|death_date=21 sierpnia 2021
|awards=Wydziału IV PAN, Nagroda NOT, wielokrotnie nagrody resortowe, Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Medal KEN i inne.
|fields=mechanika, diagnostyka maszyn, dynamika układów, inżynieria systemów, wibroakustyka
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej
|dhc_year=2004
|dhc_year=2004
|dhc_reason=za wybitny wkład w rozwój mechaniki, w szczególności za stworzenie podstaw wibroakustycznej diagnostyki maszyn
|dhc_reason=za wybitny wkład w rozwój mechaniki, w szczególności za stworzenie podstaw wibroakustycznej diagnostyki maszyn
|name=Czesław Cempel
|honorAGH=Doktor Honoris Causa AGH,
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=8742
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Prof. zw. dr hab. '''Czesław Cempel''' (1938-)
Prof. zw. dr hab. '''Czesław Cempel''' (1938-2021)


Dyscyplina/specjalności: mechanika; diagnostyka maszyn, dynamika układów, inżynieria systemów, wibroakustyka
Dyscyplina/specjalności: mechanika, diagnostyka maszyn, dynamika układów, inżynieria systemów, wibroakustyka


Urodził się 22 lipca 1938 roku w Biskupicach koło Ostrowa Wielkopolskiego. Absolwent Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu 1962, doktorat 1968 na Politechnice Poznańskiej, doktor habilitowany 1971, profesor nadzwyczajny 1977, profesor zwyczajny 1985. Członek korespondent PAN 1994, doktor honoris causa Politechniki Szczecińskiej 1996, członek Akademii Inżynierskiej w Polsce 1998.
== Nota biograficzna ==


Po studiach w latach 1962–1964 pracował jako asystent w Katedrze Akustyki i Teorii Drgań Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Od 1964 roku pracuje w Politechnice Poznańskiej, najpierw jako starszy asystent (1964–1968), adiunkt (1968–1972), docent (1972–1977). Kierownik Zakładu Dynamiki i Wibroakustyki Maszyn od 1974 roku, wicedyrektor Instytutu Mechaniki Stosowanej w latach 1974–1981, 1983–1987 i jego dyrektor w latach 1987–1991. Kierownik studium doktoranckiego „Dynamika Maszyn” oraz studiów podyplomowych „Diagnostyka Maszyn”. Członek Senatu w latach 1978–1990. W latach 1993–1999 dziekan Wydziału Budowy Maszyn i Zarządzania.
Urodził się 22 lipca 1938 roku w Biskupicach koło Ostrowa Wielkopolskiego. Zmarł 21 sierpnia 2021 roku. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Bydgoszczy przy ulicy Kcyńskiej.
 
Absolwent Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu 1962, doktorat 1968 na Politechnice Poznańskiej, doktor habilitowany 1971, profesor nadzwyczajny 1977, profesor zwyczajny 1985.
 
Po studiach w latach 1962–1964 pracował jako asystent w Katedrze Akustyki i Teorii Drgań Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Od 1964 roku pracował w Politechnice Poznańskiej, na Wydziale Budowy Maszyn  w Instytucie Mechaniki Stosowanej,  najpierw jako starszy asystent (1964–1968), adiunkt (1968–1972), docent (1972–1977). Kierownik Zakładu Dynamiki i Wibroakustyki Maszyn od 1974 roku, wicedyrektor Instytutu Mechaniki Stosowanej w latach 1974–1981, 1983–1987 i jako dyrektor w latach 1987–1991. Kierownik studium doktoranckiego „Dynamika Maszyn” oraz studiów podyplomowych „Diagnostyka Maszyn”. Członek Senatu w latach 1978–1990. W latach 1993–1999 dziekan Wydziału Budowy Maszyn i Zarządzania.


Od wczesnych lat 70-tych podejmuje współpracę naukową i organizacyjną z liczącymi się ośrodkami naukowymi krajowymi i zagranicznymi.
Od wczesnych lat 70-tych podejmuje współpracę naukową i organizacyjną z liczącymi się ośrodkami naukowymi krajowymi i zagranicznymi.


Badania: dynamika układów mechanicznych liniowych i nieliniowych, dynamika układów nieciągłych i z uderzeniami, eliminacje drgań maszyn i urządzeń, minimalizacja i wibroizolacja drgań, wibroakustyka maszyn, minimalizacja i lokalizacja źródeł hałasu, wibroakustyczna diagnostyka maszyn: podstawy i zastosowania, procesory energii jako modele maszyn i systemów działaniowych.
Badania: dynamika układów mechanicznych liniowych i nieliniowych, dynamika układów nieciągłych i z uderzeniami, eliminacje drgań maszyn i urządzeń, minimalizacja i wibroizolacja drgań, wibroakustyka maszyn, minimalizacja i lokalizacja źródeł hałasu, wibroakustyczna diagnostyka maszyn: podstawy i zastosowania, procesory energii jako modele maszyn i systemów działaniowych. Uznawany za twórcę polskiej szkoły naukowej wibroakustycznej diagnostyki maszyn. Autor pierwszej krajowej monografii „Wibroakustyka Stosowana”.
 
Autor ponad 400 prac opublikowanych w czasopismach krajowych, zagranicznych i sprawozdaniach z konferencji, 14 monografii, książek i podręczników akademickich, w tym dwie („Podstawy Wibroakustycznej Diagnostyki Maszyn”, „Wibroakustyczna Diagnostyka Maszyn”) tłumaczone na język niemiecki, angielski i chiński, i jednej współautorskiej z prof. H. G. Natke na temat Holistycznej Dynamiki Systemów Mechanicznych.  


Autor ponad 350 prac opublikowanych w czasopismach krajowych, zagranicznych i sprawozdaniach z konferencji, 4 skryptów, 8 monografii w tym jednej tłumaczonej na język niemiecki i angielski, i jednej współautorskiej z prof. H. G. Natke. Autor i współautor kilkunastu patentów.
Autor i współautor 14 patentów.


Członek wielu organizacji, instytucji i towarzystw krajowych i zagranicznych. Pierwszy (1977) i wieloletni przewodniczący Zespołu Diagnostyki KBM-PAN i utworzonego w 1990 roku Polskiego Towarzystwa Diagnostyki Technicznej, Komitetu Badań Naukowych 1991–1997, 2000-.
Był opiekunem ponad 150 prac dyplomowych, promotorem 17 prac doktorskich, konsultantem i opiekunem wielu habilitacji z wibroakustyki i diagnostyki.
 
Członek wielu organizacji, instytucji i towarzystw krajowych i zagranicznych. Wykładał na takich uczelniach, jak: RWTH – Aachen, Politechnika Brimingham, MIT – Cambridge, Uniwersytet Kaiserslautern, Uniwersytet Hanower, Shenyang Chiny, Uniwersytet Oulu. Pierwszy (1977) i wieloletni przewodniczący Zespołu Diagnostyki przy Komitecie Budowy Maszynh PAN i utworzonego w 1990 roku Polskiego Towarzystwa Diagnostyki Technicznej, Komitetu Badań Naukowych 1991–1997, 2000-2008. Od 2007 roku kierownik panelu tematycznego Bezpieczeństwo Techniczno-Technologiczne w przedsięwzięciu Foresight – Polska 2020.
 
Członek korespondent PAN 1994, doktor honoris causa Politechniki Szczecińskiej 1996, członek Akademii Inżynierskiej w Polsce 1998.
Senat AGH 24 listopada 2004 roku nadał Mu tytuł doktora honoris causa. Wręczenie insygniów godności odbyło się 16 lutego 2005 roku.
 
== Odznaczenia i nagrody ==
 
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], nagrody Wydziału IV PAN, nagrody resortowe (wielokrotnie), nagrody zespołowe NOT, Medal Pamiątkowy Politechniki Poznańskiej i inne
 
== Źródła do biogramu ==


== Bibliografia ==
==== Książki ====  
==== Książki ====  
* Diagnostyka wibroakustyczna maszyn : od sztuki pomiaru wspartej intuicją do nauki i technologii wspartej agentami diagnostycznymi. Profesor Czesław Cempel doktor honoris causa Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica. Kraków 2005, s. 4–33, [portr., okł.]
* Informator nauki polskiej 2003. T. 4A : Ludzie nauki A - O. Warszawa 2003, s. 119
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 1 : A - G. Warszawa [ca 1998], s. 207–208


* Diagnostyka wibroakustyczna maszyn : od sztuki pomiaru wspartej intuicją do nauki i technologii wspartej agentami diagnostycznymi. Profesor Czesław Cempel doktor honoris causa Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica. Kraków 2005, s. 4–33, [foto]
* Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 144-145, [foto]
* Informator nauki polskiej 2003. T. 4A : ludzie nauki A - O. Warszawa 2003, s. 119
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 1 : A - G. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa [ca 1998], s. 207–208, [foto]
==== Artykuły ====
* Batko W.: Doktorat honoris causa AGH dla Profesora Czesława Cempla. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2005 nr 139, s. 21-22
* Uroczystość wręczenia godności doktora honoris causa AGH prof. Czesławowi Cemplowi : 16 luty 2005 r. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2005 nr 139, s. [24], [foto]
==== Inne ====
* Czesław Cempel, cała Polska, 25.08.2021 - kondolencje [online] [przeglądany 13.09.2021]. Dostępny w: http://nekrologi.wyborcza.pl/0,11,,520605,Czes%c5%82aw-Cempel-kondolencje.html
* Czesław Cempel, Gdańsk, 25.08.2021 - kondolencje - Nekrologi [online] [przeglądany 13.09.2021]. Dostępny w: http://nekrologi.wyborcza.pl/0,11,,520680,Czes%c5%82aw-Cempel-kondolencje.html
* Czesław Cempel – Wikipedia, wolna encyklopedia [online] [przeglądany 13.09.2021]. Dostępny w: https://www.wikiwand.com/pl/Czes%C5%82aw_Cempel
* Prof. dr hab., dr hc multi Czesław CEMPEL (1938-2021) [online] [przeglądany 13.09.2021]. Dostępny w: https://am.put.poznan.pl/pl/strona-glowna/sylwetki/prof-czeslaw-cempel/
* Prof. dr hab., dr h.c. multi Czesław Cempel - Instytut Mechaniki Stosowanej [online] [przeglądany 07.11.2016]. Dostępny w: http://am.put.poznan.pl/pl/strona-glowna/sylwetki/prof-czeslaw-cempel/
* Nie żyje prof. Czesław Cempel, doktor honoris causa AGH [online] [przeglądany 13.09.2021]. Dostępny w: https://www.agh.edu.pl/pracownicy/odeszli/info/article/nie-zyje-prof-czeslaw-cempel-doktor-honoris-causa-agh/
* W dniu 21 sierpnia zmarł prof. Czesław Cempel, członek ... [online] [przeglądany 13.09.2021]. Dostępny w: https://poznan.pan.pl/?p=3862
* Zmarł prof. dr hab., dr h.c. multi Czesław ... - Politechnika Śląska [online] [przeglądany 13.09.2021]. Dostępny w: https://www.polsl.pl/ps_aktualnosci/zmarl-prof-dr-hab-dr-h-c-multi-czeslaw-cempel/
* ZNANE OSOBY ZWIĄZANE Z INSTYTUTEM GEOLOGII STOSOWANEJ [online] [przeglądany 18.11.2021]. Dostępny w: https://www-arch.polsl.pl/Wydzialy/RG/rg7/Strony/Znane_osoby_IGS.aspx


{{DEFAULTSORT:Cempel, Czesław }}
{{DEFAULTSORT:Cempel, Czesław }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]

Aktualna wersja na dzień 09:25, 18 lis 2021

Czesław Cempel
Czeslaw Cempel.jpg
Nazwisko Cempel
Imię / imiona Czesław
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab.
Tytuły honorowe AGH Doktor Honoris Causa AGH
Data urodzenia 22 lipca 1938
Miejsce urodzenia Biskupice
Data śmierci 21 sierpnia 2021
Dyscyplina/specjalności mechanika, diagnostyka maszyn, dynamika układów, inżynieria systemów, wibroakustyka


Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 2004
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za wybitny wkład w rozwój mechaniki, w szczególności za stworzenie podstaw wibroakustycznej diagnostyki maszyn
Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Prof. zw. dr hab. Czesław Cempel (1938-2021)

Dyscyplina/specjalności: mechanika, diagnostyka maszyn, dynamika układów, inżynieria systemów, wibroakustyka

Nota biograficzna

Urodził się 22 lipca 1938 roku w Biskupicach koło Ostrowa Wielkopolskiego. Zmarł 21 sierpnia 2021 roku. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Bydgoszczy przy ulicy Kcyńskiej.

Absolwent Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu 1962, doktorat 1968 na Politechnice Poznańskiej, doktor habilitowany 1971, profesor nadzwyczajny 1977, profesor zwyczajny 1985.

Po studiach w latach 1962–1964 pracował jako asystent w Katedrze Akustyki i Teorii Drgań Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Od 1964 roku pracował w Politechnice Poznańskiej, na Wydziale Budowy Maszyn w Instytucie Mechaniki Stosowanej, najpierw jako starszy asystent (1964–1968), adiunkt (1968–1972), docent (1972–1977). Kierownik Zakładu Dynamiki i Wibroakustyki Maszyn od 1974 roku, wicedyrektor Instytutu Mechaniki Stosowanej w latach 1974–1981, 1983–1987 i jako dyrektor w latach 1987–1991. Kierownik studium doktoranckiego „Dynamika Maszyn” oraz studiów podyplomowych „Diagnostyka Maszyn”. Członek Senatu w latach 1978–1990. W latach 1993–1999 dziekan Wydziału Budowy Maszyn i Zarządzania.

Od wczesnych lat 70-tych podejmuje współpracę naukową i organizacyjną z liczącymi się ośrodkami naukowymi krajowymi i zagranicznymi.

Badania: dynamika układów mechanicznych liniowych i nieliniowych, dynamika układów nieciągłych i z uderzeniami, eliminacje drgań maszyn i urządzeń, minimalizacja i wibroizolacja drgań, wibroakustyka maszyn, minimalizacja i lokalizacja źródeł hałasu, wibroakustyczna diagnostyka maszyn: podstawy i zastosowania, procesory energii jako modele maszyn i systemów działaniowych. Uznawany za twórcę polskiej szkoły naukowej wibroakustycznej diagnostyki maszyn. Autor pierwszej krajowej monografii „Wibroakustyka Stosowana”.

Autor ponad 400 prac opublikowanych w czasopismach krajowych, zagranicznych i sprawozdaniach z konferencji, 14 monografii, książek i podręczników akademickich, w tym dwie („Podstawy Wibroakustycznej Diagnostyki Maszyn”, „Wibroakustyczna Diagnostyka Maszyn”) tłumaczone na język niemiecki, angielski i chiński, i jednej współautorskiej z prof. H. G. Natke na temat Holistycznej Dynamiki Systemów Mechanicznych.

Autor i współautor 14 patentów.

Był opiekunem ponad 150 prac dyplomowych, promotorem 17 prac doktorskich, konsultantem i opiekunem wielu habilitacji z wibroakustyki i diagnostyki.

Członek wielu organizacji, instytucji i towarzystw krajowych i zagranicznych. Wykładał na takich uczelniach, jak: RWTH – Aachen, Politechnika Brimingham, MIT – Cambridge, Uniwersytet Kaiserslautern, Uniwersytet Hanower, Shenyang Chiny, Uniwersytet Oulu. Pierwszy (1977) i wieloletni przewodniczący Zespołu Diagnostyki przy Komitecie Budowy Maszynh PAN i utworzonego w 1990 roku Polskiego Towarzystwa Diagnostyki Technicznej, Komitetu Badań Naukowych 1991–1997, 2000-2008. Od 2007 roku kierownik panelu tematycznego Bezpieczeństwo Techniczno-Technologiczne w przedsięwzięciu Foresight – Polska 2020.

Członek korespondent PAN 1994, doktor honoris causa Politechniki Szczecińskiej 1996, członek Akademii Inżynierskiej w Polsce 1998. Senat AGH 24 listopada 2004 roku nadał Mu tytuł doktora honoris causa. Wręczenie insygniów godności odbyło się 16 lutego 2005 roku.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, nagrody Wydziału IV PAN, nagrody resortowe (wielokrotnie), nagrody zespołowe NOT, Medal Pamiątkowy Politechniki Poznańskiej i inne

Źródła do biogramu

Książki

  • Diagnostyka wibroakustyczna maszyn : od sztuki pomiaru wspartej intuicją do nauki i technologii wspartej agentami diagnostycznymi. Profesor Czesław Cempel doktor honoris causa Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica. Kraków 2005, s. 4–33, [foto]
  • Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 144-145, [foto]
  • Informator nauki polskiej 2003. T. 4A : ludzie nauki A - O. Warszawa 2003, s. 119
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 1 : A - G. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa [ca 1998], s. 207–208, [foto]

Artykuły

  • Batko W.: Doktorat honoris causa AGH dla Profesora Czesława Cempla. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2005 nr 139, s. 21-22
  • Uroczystość wręczenia godności doktora honoris causa AGH prof. Czesławowi Cemplowi : 16 luty 2005 r. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2005 nr 139, s. [24], [foto]

Inne

Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Czesław_Cempel&oldid=67739”