Władysław Bogusz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 55 wersji utworzonych przez 9 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Władysław Bogusz
|family-name=Bogusz
| image = boguszw.jpg
|given-name=Władysław
| family-name = Bogusz
|honorific-prefix=Prof. zw. dr hab. inż., mgr filozofii
| given-name = Władysław
|image=Wladyslaw_Bogusz.jpg
| additional-name =
|birth_date=11 kwietnia 1916
| honorific-prefix = Prof. zw. dr hab. inż., mgr filozofii
|birth_place=Kraków
| honorific-suffix =
|death_date=4 listopada 1975
| native_name =
|death_place=Kraków
| native_name_lang =
|fields=mechanika, budowa maszyn, wibroakustyka, teoria drgań układów nieliniowych, teoria stabilności układów mechanicznych
| image = boguszw.jpg
|function=Prorektor AGH (1972–1975)
| image_size = 40961
|faculty=Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
| alt =
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami
| caption =
|name=Władysław Bogusz
| birth_date = 1916–1975
|image_size=40961
| birth_place =  
}}{{Funkcja
| death_date =  
|Stanowisko=Prorektor
| death_place =  
|Jednostka=AGH
| resting_place =
|Rok_od=1972
| resting_place_coordinates =
|Rok_do=1975
| other_names =
}}{{Funkcja
| residence =
|Stanowisko=Prodziekan
| citizenship =
|Jednostka=Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
| nationality =
|Rok_od=1960
| fields = mechanika, teoria drgań układów nieliniowych, teoria stabilności układów mechanicznych
|Rok_do=1962
| workplaces =  
| alma_mater =  
| thesis_title =  
| thesis_url =  
| thesis_year =
| doctoral_advisor =
| academic_advisors =
| doctoral_students =
| notable_students =
| known_for =
| author_abbrev_bot =  
| author_abbrev_zoo =
| influences =  
| influenced =  
| awards = Krzyż Walecznych (czterokrotnie), Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami, The MIlitary Medal, Krzyż Pamiątkowy Monte Casino, Gwiazda za Wojnę, Gwiazda Afryki, Gwiazda Italii, Brytyjski Medal Wojny 1939–1945, Krzyż Kawalerski i Oficerski OOP, Złoty Medal Słowackiej Akademii Nauk im. A. Stodoli, Złota Odznaka Miasta Krakowa, Nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego I stopnia.
| signature =  
| signature_alt =
| website =  
| footnotes =  
| spouse =  
| children =  
}}
}}
Prof. zw. dr hab. inż., mgr filozofii '''Władysław Bogusz''' (1916–1975)
Prof. zw. dr hab. inż., mgr filozofii '''Władysław Bogusz''' (1916–1975)


Specjalność: mechanika, teoria drgań układów nieliniowych, teoria stabilności układów mechanicznych
Dyscyplina/specjalności: mechanika, budowa maszyn, wibroakustyka, teoria drgań układów nieliniowych, teoria stabilności układów mechanicznych


Urodził się 11 kwietnia 1916 roku w Krakowie. Zmarł 4 listopada 1975 roku. Absolwent Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Jagiellońskiego (1938 — dyplom magistra filozofii w zakresie matematyki) oraz Wydziału Elektromechanicznego Akademii Górniczo-Hutniczej (1952). Dr — AGH 1954, dr hab. — AGH 1960, prof. (tytuł) — 1967, prof. zw. (tytuł) — 1973.
== Nota biograficzna ==


Od stycznia 1950 roku aż do śmierci pracował na AGH, przechodząc wszystkie stanowiska od asystenta aż do profesora zwyczajnego. Prodziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych (1960–1962), kierownik Katedry Mechaniki Technicznej (1960–1969), kierownik Zakładu Teorii Maszyn i Automatycznej Regulacji w Instytucie Podstaw Budowy Maszyn (1969–1974), dyrektor Instytutu Podstaw Budowy Maszyn (1972–1974), prorektor AGH (1972–1975), dyrektor naukowy Instytutu Mechaniki i Wibroakustyki (1974–1975).
Urodził się 11 kwietnia 1916 roku w Krakowie. Zmarł 4 listopada 1975 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Podgórskim w Krakowie


Na podkreślenie zasługuje wszechstronna działalność profesora Bogusza: naukowa, kształceniowa, organizacyjna oraz związana z przemysłem. Jest twórcą szkoły naukowej na AGH w zakresie drgań mechanicznych, tzw. „Szkoły Bogusza”. Szczególne osiągnięcia odniósł w działalności naukowo-badawczej. Był autorem 21 patentów, wielu podręczników, skryptów i ponad 100 publikacji, w tym wielu wydrukowanych w renomowanych czasopismach zagranicznych. Publikacje dotyczą głównie zagadnień drgań liniowych i nieliniowych układów mechanicznych, dynamiki maszyn i wibroakustyki. Zajmował się zagadnieniami jakościowego badania przebiegów nieustalonych, syntezą optymalną, zastosowaniem drgań w różnych dziedzinach techniki oraz statecznością układów mechanicznych i automatyki. Podał definicję stateczności technicznej, przy czym pojęcie to opracował zarówno dla układów zdeterminowanych jak i stochastycznych.
Absolwent Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Jagiellońskiego (1938 — dyplom magistra filozofii w zakresie matematyki).


Był uczonym znanym na całym świecie. Współpracował z wieloma placówkami naukowymi świata. Prace swoje referował na licznych kongresach i konferencjach naukowych. Był przewodniczącym Krakowskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej, członkiem Komitetu Mechaniki PAN, przewodniczącym Sekcji Układów Dyskretnych oraz Sekcji Dynamiki Maszyn PAN. Był członkiem komitetów redakcyjnych czasopism naukowych. Przez wiele lat był konsultantem naukowym w Hutniczym Przedsiębiorstwie Remontowym w Katowicach (1962–1975).
W czasie II wojny światowej przedostał się do polskiej armii na Bliskim Wschodzie. W szeregach Samodzielnej Brygady Karpackiej, a następnie Dywizji Karpackiej przeszedł cały szlak bojowy od Egiptu, poprzez Libię do Włoch. Do kraju powrócił pod koniec lat 40-tych.


Profesor Bogusz wychował dużą grupę swoich uczniów. Wielu z nich zostało docentami i profesorami. Był promotorem 15 przewodów doktorskich.
Od stycznia 1950 roku aż do śmierci pracował na AGH, przechodząc wszystkie stanowiska od asystenta aż do profesora zwyczajnego. Jednocześnie w tym czasie studiował na Wydziale Elektromechanicznym AGH uzyskując w 1952 roku stopień inżyniera mechanika hutniczego.


Źródło:
W 1955 roku otrzymał stopień doktora, w 1960 roku uzyskał habilitację. W 1967 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1973 roku - profesora zwyczajnego.  
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 33–34, portr.
* Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki : materiały konferencji. Kraków 2002. S. 212–213
* Gazeta Wyborcza [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków 2005 nr 253. s. 9
* Biuletyn AGH : magazyn informacyjny Akademii Górniczo-Hutniczej 2010 nr 35. s. 24, portr.


Prodziekan [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych]] (1960–1962), kierownik Katedry Mechaniki Technicznej (1960–1969), kierownik Zakładu Teorii Maszyn i Automatycznej Regulacji w Instytucie Podstaw Budowy Maszyn (1969–1974), dyrektor Instytutu Podstaw Budowy Maszyn (1972–1974), prorektor AGH (1972–1975), dyrektor naukowy Instytutu Mechaniki i Wibroakustyki (1974–1975).
Twórca szkoły naukowej na AGH w zakresie drgań mechanicznych, tzw. „Szkoły Bogusza”.
Był autorem 21 patentów, wielu podręczników, skryptów i ponad 100 publikacji. Publikacje dotyczą głównie zagadnień drgań liniowych i nieliniowych układów mechanicznych, dynamiki maszyn i wibroakustyki. Zajmował się zagadnieniami jakościowego badania przebiegów nieustalonych, syntezą optymalną, zastosowaniem drgań w różnych dziedzinach techniki oraz statecznością układów mechanicznych i automatyki. Podał definicję stateczności technicznej, przy czym pojęcie to opracował zarówno dla układów zdeterminowanych jak i stochastycznych. Był promotorem 15 przewodów doktorskich.
Współpracował z wieloma placówkami naukowymi świata. Prace swoje referował na licznych kongresach i konferencjach naukowych. Był przewodniczącym Krakowskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej, członkiem Komitetu Mechaniki PAN, przewodniczącym Sekcji Układów Dyskretnych oraz Sekcji Dynamiki Maszyn PAN. Był członkiem komitetów redakcyjnych czasopism naukowych. Przez wiele lat był konsultantem naukowym w Hutniczym Przedsiębiorstwie Remontowym w Katowicach (1962–1975).
W budynku D-2 znajduje się tablica poświęcona profesorowi Władysławowi Boguszowi, a w budynku B-2 Jego imię nosi audytorium. 
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]],  Krzyż Walecznych, [[Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami]], The Military Medal, Krzyż Pamiątkowy Monte Casino, Gwiazda za Wojnę, Gwiazda Afryki, Gwiazda Italii, Brytyjski Medal Wojny 1939–1945, Złoty Medal Słowackiej Akademii Nauk im. A. Stodoli, Złota Odznaka Miasta Krakowa, Nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego I stopnia.
== Źródła do biogramu ==
====Książki====
* Engel Z.: Katedra Mechaniki i Wibroakustyki Akademii Górniczo-Hutniczej : tradycja - historia - działalność. Radom 2008, s. 53, 63, 97, 118-122, [foto]
* Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 66-68, 89, 207, 212, [foto]
* Konieczna E.: Postaci AGH we wspomnieniach i anegdotach. Kraków 2008, s. 115-119, [foto]
* Materiały konferencji: Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki, Kraków, czerwiec 2002 [AGH]. Eds. Z. W. Engel, S. Wolny. Kraków 2002, s. 212-213, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 33-34, [foto]
* Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 620 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
====Artykuły====
* Engel Z.: Prof. W. Bogusz scientific output [oraz] List of ... publications. ''Zagadnienia Drgań Nieliniowych'' 1977, T. 18, s. 7-14, [foto]
* Engel Z.: Prof. Władysław Bogusz : wspomnienie pośmiertne. ''Zeszyty Naukowe AGH'' ; nr 569. [Seria] ''Elektryfikacja i Mechanizacja Górnictwa i Hutnictwa'' 1977, z. 81, s. 9-16, [foto]
* Engel Z.: Prof. Władysław Bogusz (1916-1975) : wspomnienie. ''Gazeta Wyborcza'' 2005, nr 253 (29-30 X 2005) dod. ''Gazeta Wyborcza Kraków'', s. 9, [foto]
* Engel Z.: Profesor Władysław Bogusz : (wspomnienie w 20. rocznicę śmierci). ''Mechanika'' 1995, T. 14, z. 3, s. 245-252, [foto]
* Engel Z.: Trzydziesta rocznica śmierci Profesora Władysława Bogusza. ''Mechanics'' 2005, Vol. 24, no. 3, s. 163-165, [foto]
* Engel Z.: Władysław Bogusz : wspomnienie pośmiertne. ''Mechanika Teoretyczna i Stosowana'' 1976, T. 14, z. 2, s. 195-197
* Karwat B.: Pamiętajmy o naszych nauczycielach. ''Biuletyn AGH'' 2010, nr 35, s. 24, [foto]
* Konieczna E.: Postaci AGH we wspomnieniach i anegdotach : prof. Władysław Bogusz : [wspominają: Józef Giergiel, Zbigniew Engel, Jan Adamczyk]. ''Miesiąc w Krakowie'' 2008, nr 12, s. 52-53, [foto]
*[[Media:Tablice - Wladyslaw Bogusz. Biuletyn AGH nr 96.pdf|Sieński H.: Profesor Władysław Bogusz : tablice - pamięć wiecznie żywa - część 29. ''Biuletyn AGH'' 2015, nr 96, s. 38-40, [foto]]]


{{DEFAULTSORT:Bogusz, Władysław }}
{{DEFAULTSORT:Bogusz, Władysław }}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 08:50, 17 mar 2021

Władysław Bogusz
Wladyslaw Bogusz.jpg
Nazwisko Bogusz
Imię / imiona Władysław
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż., mgr filozofii
Data urodzenia 11 kwietnia 1916
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 4 listopada 1975
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności mechanika, budowa maszyn, wibroakustyka, teoria drgań układów nieliniowych, teoria stabilności układów mechanicznych
Pełnione funkcje Prorektor AGH (1972–1975)
Wydział Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Maszyn Górniczych i Hutniczych19601962
ProrektorAGH19721975

Prof. zw. dr hab. inż., mgr filozofii Władysław Bogusz (1916–1975)

Dyscyplina/specjalności: mechanika, budowa maszyn, wibroakustyka, teoria drgań układów nieliniowych, teoria stabilności układów mechanicznych

Nota biograficzna

Urodził się 11 kwietnia 1916 roku w Krakowie. Zmarł 4 listopada 1975 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Podgórskim w Krakowie

Absolwent Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Jagiellońskiego (1938 — dyplom magistra filozofii w zakresie matematyki).

W czasie II wojny światowej przedostał się do polskiej armii na Bliskim Wschodzie. W szeregach Samodzielnej Brygady Karpackiej, a następnie Dywizji Karpackiej przeszedł cały szlak bojowy od Egiptu, poprzez Libię do Włoch. Do kraju powrócił pod koniec lat 40-tych.

Od stycznia 1950 roku aż do śmierci pracował na AGH, przechodząc wszystkie stanowiska od asystenta aż do profesora zwyczajnego. Jednocześnie w tym czasie studiował na Wydziale Elektromechanicznym AGH uzyskując w 1952 roku stopień inżyniera mechanika hutniczego.

W 1955 roku otrzymał stopień doktora, w 1960 roku uzyskał habilitację. W 1967 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1973 roku - profesora zwyczajnego.

Prodziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych (1960–1962), kierownik Katedry Mechaniki Technicznej (1960–1969), kierownik Zakładu Teorii Maszyn i Automatycznej Regulacji w Instytucie Podstaw Budowy Maszyn (1969–1974), dyrektor Instytutu Podstaw Budowy Maszyn (1972–1974), prorektor AGH (1972–1975), dyrektor naukowy Instytutu Mechaniki i Wibroakustyki (1974–1975).

Twórca szkoły naukowej na AGH w zakresie drgań mechanicznych, tzw. „Szkoły Bogusza”.

Był autorem 21 patentów, wielu podręczników, skryptów i ponad 100 publikacji. Publikacje dotyczą głównie zagadnień drgań liniowych i nieliniowych układów mechanicznych, dynamiki maszyn i wibroakustyki. Zajmował się zagadnieniami jakościowego badania przebiegów nieustalonych, syntezą optymalną, zastosowaniem drgań w różnych dziedzinach techniki oraz statecznością układów mechanicznych i automatyki. Podał definicję stateczności technicznej, przy czym pojęcie to opracował zarówno dla układów zdeterminowanych jak i stochastycznych. Był promotorem 15 przewodów doktorskich.

Współpracował z wieloma placówkami naukowymi świata. Prace swoje referował na licznych kongresach i konferencjach naukowych. Był przewodniczącym Krakowskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej, członkiem Komitetu Mechaniki PAN, przewodniczącym Sekcji Układów Dyskretnych oraz Sekcji Dynamiki Maszyn PAN. Był członkiem komitetów redakcyjnych czasopism naukowych. Przez wiele lat był konsultantem naukowym w Hutniczym Przedsiębiorstwie Remontowym w Katowicach (1962–1975).

W budynku D-2 znajduje się tablica poświęcona profesorowi Władysławowi Boguszowi, a w budynku B-2 Jego imię nosi audytorium.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Walecznych, Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami, The Military Medal, Krzyż Pamiątkowy Monte Casino, Gwiazda za Wojnę, Gwiazda Afryki, Gwiazda Italii, Brytyjski Medal Wojny 1939–1945, Złoty Medal Słowackiej Akademii Nauk im. A. Stodoli, Złota Odznaka Miasta Krakowa, Nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego I stopnia.

Źródła do biogramu

Książki

  • Engel Z.: Katedra Mechaniki i Wibroakustyki Akademii Górniczo-Hutniczej : tradycja - historia - działalność. Radom 2008, s. 53, 63, 97, 118-122, [foto]
  • Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 66-68, 89, 207, 212, [foto]
  • Konieczna E.: Postaci AGH we wspomnieniach i anegdotach. Kraków 2008, s. 115-119, [foto]
  • Materiały konferencji: Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki, Kraków, czerwiec 2002 [AGH]. Eds. Z. W. Engel, S. Wolny. Kraków 2002, s. 212-213, [foto]
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 33-34, [foto]
  • Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 620 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)

Artykuły

  • Engel Z.: Prof. W. Bogusz scientific output [oraz] List of ... publications. Zagadnienia Drgań Nieliniowych 1977, T. 18, s. 7-14, [foto]
  • Engel Z.: Prof. Władysław Bogusz : wspomnienie pośmiertne. Zeszyty Naukowe AGH ; nr 569. [Seria] Elektryfikacja i Mechanizacja Górnictwa i Hutnictwa 1977, z. 81, s. 9-16, [foto]
  • Engel Z.: Prof. Władysław Bogusz (1916-1975) : wspomnienie. Gazeta Wyborcza 2005, nr 253 (29-30 X 2005) dod. Gazeta Wyborcza Kraków, s. 9, [foto]
  • Engel Z.: Profesor Władysław Bogusz : (wspomnienie w 20. rocznicę śmierci). Mechanika 1995, T. 14, z. 3, s. 245-252, [foto]
  • Engel Z.: Trzydziesta rocznica śmierci Profesora Władysława Bogusza. Mechanics 2005, Vol. 24, no. 3, s. 163-165, [foto]
  • Engel Z.: Władysław Bogusz : wspomnienie pośmiertne. Mechanika Teoretyczna i Stosowana 1976, T. 14, z. 2, s. 195-197
  • Karwat B.: Pamiętajmy o naszych nauczycielach. Biuletyn AGH 2010, nr 35, s. 24, [foto]
  • Konieczna E.: Postaci AGH we wspomnieniach i anegdotach : prof. Władysław Bogusz : [wspominają: Józef Giergiel, Zbigniew Engel, Jan Adamczyk]. Miesiąc w Krakowie 2008, nr 12, s. 52-53, [foto]
  • Sieński H.: Profesor Władysław Bogusz : tablice - pamięć wiecznie żywa - część 29. Biuletyn AGH 2015, nr 96, s. 38-40, [foto]
Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Władysław_Bogusz&oldid=62175”