Eugeniusz Świtoński: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
m (zamienił w treści „{{Infobox dhc” na „{{Infobox scientist”)
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 24 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Eugeniusz Świtoński
|family-name=Świtoński
| family-name = Świtoński
|given-name=Eugeniusz
| given-name = Eugeniusz
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
| additional-name =
|image=Eugeniusz_Switonski.jpg
| honorific-prefix = Prof. dr hab. inż.
|birth_date=7 sierpnia 1940
| honorific-suffix =
|birth_place=Drohiczyn
| native_name =
|fields=automatyka i robotyka, budowa i eksploatacja maszyn, mechanika, analiza wrażliwości, biomechanika, dynamika maszyn, mechanika ośrodków ciągłych, metody numeryczne, optymalizacja
| native_name_lang =
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Brązowy Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi
| image = Eugeniusz_Switonski.jpg
|dhc_year=2012
| image_size = 11122
|dhc_reason=za niezwykle bogatą i różnorodną pracę naukową oraz w uznaniu istotnych dokonań organizacyjnych służących rozwojowi nauk technicznych
| alt =
|honorAGH=Doktor Honoris Causa AGH
| caption =
|name=Eugeniusz Świtoński
| birth_date = 1940
|image_size=11122
| birth_place =  
| death_date =
| death_place =
| resting_place =
| resting_place_coordinates =
| other_names =
| residence =
| citizenship =
| nationality =
| fields = automatyka i robotyka, budowa i eksploatacja maszyn, mechanika; analiza wrażliwości, biomechanika, dynamika maszyn, mechanika ośrodków ciągłych, metody numeryczne, optymalizacja
| function = Prodziekan Wydziału Mechanicznego Techologicznego Politechniki Śląskiej w latach 1987–1990
| faculty =
| workplaces =
| alma_mater =
| thesis_title =
| thesis_url =
| thesis_year =
| doctoral_advisor =
| academic_advisors =
| doctoral_students =
| notable_students =
| known_for =
| varia =
| author_abbrev_bot =
| author_abbrev_zoo =
| influences =
| influenced =
| awards = Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Medal Jubileuszowy AGH, Medal Honorowy Giorgio Agricoli TU VSB Ostrawa, Złoty Laur Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie oraz honorowy tytuł „Zasłużony dla Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Urządzeń Mechanicznych OBRUM”, statuetka „Złoty Partner 2008” za wybitne osiągnięcia w rozwoju kadry naukowej Centrum Mechanizacji Górnictwa KOMAG w Gliwicach. Liczne nagrody i wyróżnienia, m.in.: nagroda w III Ogólnopolskim Konkursie PTMTiS (1996), dwukrotnie indywidualna nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1970, 1979), nagroda specjalna Rektora Politechniki Śląskiej w Ogólnopolskim Konkursie PTMTiS za prace teoretyczne z mechaniki (1972), zespołowa nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1983), 4 zespołowe nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz liczne nagrody JM Rektora Politechniki Śląskiej
| signature =
| signature_alt =
| website =
| footnotes =
| spouse =
| children =
| dhc_year = 2012
| dhc_reason = za niezwykle bogatą i różnorodną pracę naukową oraz w uznaniu istotnych dokonań organizacyjnych służących rozwojowi nauk technicznych
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Eugeniusz Świtoński''' (1940-)
Prof. dr hab. inż. '''Eugeniusz Świtoński''' (1940-)


Specjalność: automatyka i robotyka, budowa i eksploatacja maszyn, mechanika; analiza wrażliwości, biomechanika, dynamika maszyn, mechanika ośrodków ciągłych, metody numeryczne, optymalizacja
Dyscyplina/specjalności: automatyka i robotyka, budowa i eksploatacja maszyn, mechanika, analiza wrażliwości, biomechanika, dynamika maszyn, mechanika ośrodków ciągłych, metody numeryczne, optymalizacja


Urodził się 7 sierpnia 1940 r. w Drohiczynie. Studia wyższe ukończył w 1963 r. na Politechnice Poznańskiej, a następnie rozpoczął pracę w Politechnice Śląskiej, z którą związany jest zawodowo do dnia dzisiejszego.  W 1970 r. obronił pracę doktorską, a w 1980 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego. W 1991 r. został mianowany na stanowisko profesora nadzwyczajnego w Katedrze Mechaniki Technicznej Politechniki Śląskiej. Tytuł profesora uzyskał w 1995 r., a po dwóch latach został mianowany na stanowisko profesora zwyczajnego.
== Nota biograficzna ==


Od 1981 r. pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn, równolegle kierując Zakładem Mechaniki Ogólnej. W latach 1991–1997 był kierownikiem Katedry Mechaniki Technicznej, zaś w 1987–1990 pełnił funkcję prodziekana na Wydziale Mechanicznym Technologicznym Politechniki Śląskiej. Od 1997 r. jest kierownikiem Katedry Mechaniki Stosowanej.
Urodził się 7 sierpnia 1940 roku w Drohiczynie.


Jest wybitnym i cenionym specjalistą w zakresie mechaniki ośrodków ciągłych, ze szczególnym uwzględnieniem teorii powłok i prętów cienkościennych. Prowadzone przez Niego badania naukowe inspirowane są bezpośrednimi potrzebami przemysłu. Pobyt w 1970 r. na stażu naukowym w Wojskowej Akademii Technicznej pod kierunkiem prof. Jana Szmeltera oraz dalsza współpraca z tą Uczelnią stanowiły podstawę i ukierunkowanie do podjęcia badań w zakresie stosowania i rozwoju metod numerycznych w analizie stereomechanicznej konstrukcji maszynowych. Na początku lat 80. podjął współpracę z przemysłem maszyn górniczych w zakresie dynamiki napędów kombajnów węglowych. Równocześnie prowadził badania dotyczące biomechaniki i konstrukcji sprzętu medycznego oraz modelowania i optymalizacji mechatronicznych układów napędowych. Wynikiem tych badań jest szereg publikacji i opracowań konstrukcyjnych oraz patent dotyczący stołu do pionizacji i podnoszenia chorych. Jest autorem ponad 200 opracowań i oryginalnych artykułów naukowych. Uczestniczył i był organizatorem ponad 80 międzynarodowych konferencji naukowych.
Studia wyższe ukończył w 1963 roku na Politechnice Poznańskiej, a następnie rozpoczął pracę w Politechnice Śląskiej.


Bierze czynny udział w pracach wielu komitetów naukowych konferencji krajowych i zagranicznych. Jest członkiem komitetów redakcyjnych czasopism naukowych w kraju i za granicą. Jako aktywny propagator mechaniki, w latach 1988–1998 był przewodniczącym Gliwickiego Oddziału PTMTS, a od 1998 do 2002 r. przewodniczącym Zarządu Głównego PTMTS. Od 1998 r. jest członkiem Komitetu Mechaniki PAN.
W 1970 roku obronił pracę doktorską, a w 1980 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego. W 1991 roku został mianowany na stanowisko profesora nadzwyczajnego w Katedrze Mechaniki Technicznej Politechniki Śląskiej. Tytuł profesora uzyskał w 1995 roku, a po dwóch latach został mianowany na stanowisko profesora zwyczajnego.


Promotor 13 prac doktorskich, recenzent ponad 22 rozpraw doktorskich i 25 habilitacji, opiniodawca ponad 20 wniosków profesorskich. Wypromował ponad 150 dyplomantów na studiach magisterskich.
Od 1981 roku pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn, równolegle kierując Zakładem Mechaniki Ogólnej. W latach 1991-1997 był kierownikiem Katedry Mechaniki Technicznej, zaś w latach 1987-1990 pełnił funkcję prodziekana na Wydziale Mechanicznym Technologicznym Politechniki Śląskiej. Od 1997 roku kierownik Katedry Mechaniki Stosowanej.


W wyniku przeprowadzonych wyborów do zespołów Komitetu Badań Naukowych piątej kadencji został wybrany Członkiem Zespołu Mechaniki, Budownictwa i Architektury (T-7). Równocześnie Minister Nauki i Informatyzacji powołał go na członka Zespołu Badań na Rzecz Obronności i Bezpieczeństwa. Po wprowadzeniu ustawy o zasadach finansowania nauki został członkiem Komisji Badań na Rzecz Rozwoju Gospodarki, Członkiem Zespołu Roboczego ds. Produkcji Materialnej oraz ponownie Członkiem Zespołu Badań na Rzecz Obronności i Bezpieczeństwa. W 2006 r. został wybrany do Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów na kadencję 2007–2010, a w 2008 r. do Komisji Badań Na Rzecz Rozwoju Nauki Rady Nauki w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W komisji tej pełni funkcję Przewodniczącego Zespołu Nauk Technicznych. Od 2007 r. Członek Honorowy Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej.
Wybitny i ceniony specjalista w zakresie mechaniki ośrodków ciągłych, ze szczególnym uwzględnieniem teorii powłok i prętów cienkościennych. Ściśle współpracuje z przemysłem i prowadzi badania naukowe dla jego potrzeb. Pobyt w 1970 roku na stażu naukowym w Wojskowej Akademii Technicznej pod kierunkiem prof. Jana Szmeltera oraz dalsza współpraca z tą Uczelnią stanowiły podstawę i ukierunkowanie do podjęcia badań w zakresie stosowania i rozwoju metod numerycznych w analizie stereomechanicznej konstrukcji maszynowych. Na początku lat 80. XX wieku podjął współpracę z przemysłem maszyn górniczych w zakresie dynamiki napędów kombajnów węglowych. Równocześnie prowadził badania dotyczące biomechaniki i konstrukcji sprzętu medycznego oraz modelowania i optymalizacji mechatronicznych układów napędowych. Wynikiem tych badań jest szereg publikacji i opracowań konstrukcyjnych oraz patent dotyczący stołu do pionizacji i podnoszenia chorych. Jest autorem ponad 200 opracowań i oryginalnych artykułów naukowych. Uczestniczył i był organizatorem ponad 80 międzynarodowych konferencji naukowych.


Doktor Honoris Causa Politechniki Rzeszowskiej (2007), Politechniki Śląskiej (2009) oraz Akademii Górniczo-Hutniczej [2012].
Promotor 13 prac doktorskich, recenzent ponad 22 rozpraw doktorskich i 25 habilitacji, opiniodawca ponad 20 wniosków profesorskich. Wypromował ponad 150 dyplomantów na studiach magisterskich.


Źródło:
Członek Zespołu Mechaniki, Budownictwa i Architektury, dwukrotny członek Zespołu Badań na Rzecz Obronności i Bezpieczeństwa, członek Komisji Badań na Rzecz Rozwoju Gospodarki, Rady Nauki i Komisji Badań na Rzecz Rozwoju Nauki w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Komitetu Mechaniki i Komitetu Budowy Maszyn PAN, Komisji Górniczej PAN, Członek Honorowy Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej (od 2007) i członkostwo w wielu organizacjach naukowych krajowych i zagranicznych w tym komitetów naukowych konferencji krajowych i zagranicznych oraz komitetów redakcyjnych czasopism naukowych w kraju i za granicą.  
* Profesor Eugeniusz Świtoński Doktorem Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Kraków, 20 czerwca 2012. Kraków Biuro Rektora AGH im. Stanisława Staszica w Krakowie [2012]. 86 [1] s., portr., fot., il.
* Uchwała Nr 77/2012 Senatu AGH z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie nadania TYTUŁU DOKTORA HONORIS CAUSA Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica prof. dr hab. inż. Eugeniuszowi Świtońskiemu z Politechniki Śląskiej. Protokół z Posiedzenia Senatu AGH z dnia 25 kwietnia 2012 r.. s. 2, 19–20, 73
* Informator Nauki Polskiej 2006. T. 4B : Ludzie nauki P-Ż. [Warszawa] Ośrodek Przetwarzania Informacji cop. 2006. S. 890


Doktor Honoris Causa Politechniki Rzeszowskiej (2007), Politechniki Śląskiej (2009) oraz Akademii Górniczo-Hutniczej (2012).


{{DEFAULTSORT:Świtoński, Eugeniusz }}
==== Odznaczenia i nagrody ====
 
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], [[Brązowy Krzyż Zasługi]], [[Srebrny Krzyż Zasługi]], [[Złoty Krzyż Zasługi]], Medal Jubileuszowy AGH, Medal Honorowy Giorgio Agricoli TU VSB Ostrawa, Złoty Laur Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie oraz honorowy tytuł „Zasłużony dla Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Urządzeń Mechanicznych OBRUM”, statuetka „Złoty Partner 2008” za wybitne osiągnięcia w rozwoju kadry naukowej Centrum Mechanizacji Górnictwa KOMAG w Gliwicach, nagroda w III Ogólnopolskim Konkursie PTMTiS (1996), dwukrotnie indywidualna nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1970, 1979), nagroda specjalna Rektora Politechniki Śląskiej w Ogólnopolskim Konkursie PTMTiS za prace teoretyczne z mechaniki (1972), zespołowa nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1983), 4 zespołowe nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz liczne nagrody JM Rektora Politechniki Śląskiej i inne.
 
== Źródła do biogramu ==
 
==== Książki ====
 
* Informator nauki polskiej 2006. T. 4B : ludzie nauki P-Ż. Warszawa 2006, s. 890
* Profesor Eugeniusz Świtoński Doktorem Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : Kraków, 20 czerwca 2012. Kraków  2012, 86 [1] s., [foto]
 
==== Artykuły ====
 
* Kowal J.: Profesor Eugeniusz Świtoński Doktorem Honoris Causa AGH. ''Biuletyn AGH'' 2012, nr 54-55, s. 11-12
* Profesor Eugeniusz Świtoński Doktorem Honoris Causa AGH - 20 czerwca 2012. ''Biuletyn AGH'' 2012, nr 54-55, s. 2, [foto]
* Profesor Eugeniusz Świtoński Doktorem Honoris Causa AGH – 20 czerwca 2012. ''Vivat Akademia'' 2012, nr 9, s. 11, [foto]
* [''Protokół z Posiedzenia Senatu AGH''... 25.04.2012], s. 2, 19–20, 73
 
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 29.11.2017</span>'''''
 
{{DEFAULTSORT:Świtoński,Eugeniusz}}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]
[[Category:Doktorzy honoris causa AGH]]

Aktualna wersja na dzień 15:36, 9 mar 2023

Eugeniusz Świtoński
Eugeniusz Switonski.jpg
Nazwisko Świtoński
Imię / imiona Eugeniusz
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Tytuły honorowe AGH Doktor Honoris Causa AGH
Data urodzenia 7 sierpnia 1940
Miejsce urodzenia Drohiczyn


Dyscyplina/specjalności automatyka i robotyka, budowa i eksploatacja maszyn, mechanika, analiza wrażliwości, biomechanika, dynamika maszyn, mechanika ośrodków ciągłych, metody numeryczne, optymalizacja


Rok przyznania doktoratu h.c. AGH 2012
Powód przyznania doktoratu h.c. AGH za niezwykle bogatą i różnorodną pracę naukową oraz w uznaniu istotnych dokonań organizacyjnych służących rozwojowi nauk technicznych
Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Brązowy Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi

Prof. dr hab. inż. Eugeniusz Świtoński (1940-)

Dyscyplina/specjalności: automatyka i robotyka, budowa i eksploatacja maszyn, mechanika, analiza wrażliwości, biomechanika, dynamika maszyn, mechanika ośrodków ciągłych, metody numeryczne, optymalizacja

Nota biograficzna

Urodził się 7 sierpnia 1940 roku w Drohiczynie.

Studia wyższe ukończył w 1963 roku na Politechnice Poznańskiej, a następnie rozpoczął pracę w Politechnice Śląskiej.

W 1970 roku obronił pracę doktorską, a w 1980 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego. W 1991 roku został mianowany na stanowisko profesora nadzwyczajnego w Katedrze Mechaniki Technicznej Politechniki Śląskiej. Tytuł profesora uzyskał w 1995 roku, a po dwóch latach został mianowany na stanowisko profesora zwyczajnego.

Od 1981 roku pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu Mechaniki i Podstaw Konstrukcji Maszyn, równolegle kierując Zakładem Mechaniki Ogólnej. W latach 1991-1997 był kierownikiem Katedry Mechaniki Technicznej, zaś w latach 1987-1990 pełnił funkcję prodziekana na Wydziale Mechanicznym Technologicznym Politechniki Śląskiej. Od 1997 roku kierownik Katedry Mechaniki Stosowanej.

Wybitny i ceniony specjalista w zakresie mechaniki ośrodków ciągłych, ze szczególnym uwzględnieniem teorii powłok i prętów cienkościennych. Ściśle współpracuje z przemysłem i prowadzi badania naukowe dla jego potrzeb. Pobyt w 1970 roku na stażu naukowym w Wojskowej Akademii Technicznej pod kierunkiem prof. Jana Szmeltera oraz dalsza współpraca z tą Uczelnią stanowiły podstawę i ukierunkowanie do podjęcia badań w zakresie stosowania i rozwoju metod numerycznych w analizie stereomechanicznej konstrukcji maszynowych. Na początku lat 80. XX wieku podjął współpracę z przemysłem maszyn górniczych w zakresie dynamiki napędów kombajnów węglowych. Równocześnie prowadził badania dotyczące biomechaniki i konstrukcji sprzętu medycznego oraz modelowania i optymalizacji mechatronicznych układów napędowych. Wynikiem tych badań jest szereg publikacji i opracowań konstrukcyjnych oraz patent dotyczący stołu do pionizacji i podnoszenia chorych. Jest autorem ponad 200 opracowań i oryginalnych artykułów naukowych. Uczestniczył i był organizatorem ponad 80 międzynarodowych konferencji naukowych.

Promotor 13 prac doktorskich, recenzent ponad 22 rozpraw doktorskich i 25 habilitacji, opiniodawca ponad 20 wniosków profesorskich. Wypromował ponad 150 dyplomantów na studiach magisterskich.

Członek Zespołu Mechaniki, Budownictwa i Architektury, dwukrotny członek Zespołu Badań na Rzecz Obronności i Bezpieczeństwa, członek Komisji Badań na Rzecz Rozwoju Gospodarki, Rady Nauki i Komisji Badań na Rzecz Rozwoju Nauki w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Komitetu Mechaniki i Komitetu Budowy Maszyn PAN, Komisji Górniczej PAN, Członek Honorowy Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej (od 2007) i członkostwo w wielu organizacjach naukowych krajowych i zagranicznych w tym komitetów naukowych konferencji krajowych i zagranicznych oraz komitetów redakcyjnych czasopism naukowych w kraju i za granicą.

Doktor Honoris Causa Politechniki Rzeszowskiej (2007), Politechniki Śląskiej (2009) oraz Akademii Górniczo-Hutniczej (2012).

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Brązowy Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Jubileuszowy AGH, Medal Honorowy Giorgio Agricoli TU VSB Ostrawa, Złoty Laur Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie oraz honorowy tytuł „Zasłużony dla Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Urządzeń Mechanicznych OBRUM”, statuetka „Złoty Partner 2008” za wybitne osiągnięcia w rozwoju kadry naukowej Centrum Mechanizacji Górnictwa KOMAG w Gliwicach, nagroda w III Ogólnopolskim Konkursie PTMTiS (1996), dwukrotnie indywidualna nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1970, 1979), nagroda specjalna Rektora Politechniki Śląskiej w Ogólnopolskim Konkursie PTMTiS za prace teoretyczne z mechaniki (1972), zespołowa nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego i Techniki (1983), 4 zespołowe nagrody Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz liczne nagrody JM Rektora Politechniki Śląskiej i inne.

Źródła do biogramu

Książki

  • Informator nauki polskiej 2006. T. 4B : ludzie nauki P-Ż. Warszawa 2006, s. 890
  • Profesor Eugeniusz Świtoński Doktorem Honoris Causa Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie : Kraków, 20 czerwca 2012. Kraków 2012, 86 [1] s., [foto]

Artykuły

  • Kowal J.: Profesor Eugeniusz Świtoński Doktorem Honoris Causa AGH. Biuletyn AGH 2012, nr 54-55, s. 11-12
  • Profesor Eugeniusz Świtoński Doktorem Honoris Causa AGH - 20 czerwca 2012. Biuletyn AGH 2012, nr 54-55, s. 2, [foto]
  • Profesor Eugeniusz Świtoński Doktorem Honoris Causa AGH – 20 czerwca 2012. Vivat Akademia 2012, nr 9, s. 11, [foto]
  • [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 25.04.2012], s. 2, 19–20, 73

stan na dzień 29.11.2017

Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Eugeniusz_Świtoński&oldid=76523”