Jan Cisło: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 24: Linia 24:
| fields = fotogrametria
| fields = fotogrametria
| function = Kierownik Zakładu Fotogrametrii w latach 1951–61
| function = Kierownik Zakładu Fotogrametrii w latach 1951–61
| faculty = Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
| workplaces =  
| workplaces =  
| alma_mater =  
| alma_mater =  
Linia 34: Linia 35:
| notable_students =  
| notable_students =  
| known_for =  
| known_for =  
| varia =
| author_abbrev_bot =  
| author_abbrev_bot =  
| author_abbrev_zoo =  
| author_abbrev_zoo =  

Wersja z 15:20, 22 sty 2014

Jan Cisło
Jan Cislo.jpg
Nazwisko Cisło
Imię / imiona Jan
Tytuły / stanowiska Z-ca Prof. mgr inż.
Data urodzenia 1912
Data śmierci 1961
Dyscyplina/specjalności fotogrametria
Pełnione funkcje Kierownik Zakładu Fotogrametrii w latach 1951–61
Wydział Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska



Z-ca Prof. mgr inż. Jan Cisło (1912–1961)

Specjalność: fotogrametria

Urodził się w Antoniówce w woj. lubelskim, zmarł w Krakowie. W 1931 r. rozpoczął studia na Oddziale Mierniczym Wydziału Inżynierii Lądowej i Wodnej Politechniki Lwowskiej. W 1938 r. uzyskał absolutorium i zaliczenie pracy dyplomowej z fotogrametrii. W 1943 r. uzyskał dyplom w Wyższym Instytucie Technicznym (dawnej Polit. Lwowskiej). W 1946 r. nostryfikował dyplom na AG.

Od 1946 r. związany z AG początkowo jako st. asystent, później adiunkt w Katedrze Urządzeń Rolnych. W 1951 r. rektor AG powierzył mu organizację i kierownictwo nowo utworzonego Zakładu Fotogrametrii. W 1954 r. otrzymał nominację na zast. profesora.

Inicjator pionierskich prac w zakresie fotogrametrycznych opracowań nietopograficznych. Wykonał pełną inwentaryzację zabytkowych zamków w Pieskowej Skale i Baranowie Sandomierskim. Pierwszy w Polsce rozpoczął prace naukowo-badawcze związane z wykorzystaniem metod fotogrametrii do opracowań map i planów kopalń odkrywkowych.

Źródło:

  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 41–43