Zbigniew Wojciech Onderka: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
{{Infobox scientist
{{Infobox scientist
| name = Zbigniew Wojciech Onderka
| name = Zbigniew Wojciech Onderka
| image = Zbigniew_Onderka.jpg
| family-name = Onderka
| family-name = Onderka
| given-name = Zbigniew
| given-name = Zbigniew

Wersja z 16:32, 20 sty 2014

Zbigniew Wojciech Onderka
Zbigniew Onderka.jpg
Nazwisko Onderka
Imię / imiona Zbigniew
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 1931


Dyscyplina/specjalności górnictwo i geologia (górnictwo odkrywkowe)
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Górniczego w latach 1975–1981



Odznaczenia i nagrody Rektora AGH 1972, 1975, 1977, 1978, Min. Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki 1979, NOT 1976; Złoty Krzyż Zasługi 1976, Krzyż Kawalerski OOP 1981, Srebrna i Złota odznaka „Zasłużony dla górnictwa” 1988, 1993, Złota odznaka „Za zasługi dla Ziemi Tarnobrzeskiej” 1983 oraz „Dla Ziemi Krakowskiej” 1987, Medal KEN 1998.
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Górniczy19751978
ProdziekanWydział Górniczy19781981

Prof. dr hab. inż. Zbigniew Wojciech Onderka (1931–)

Specjalność: górnictwo i geologia (górnictwo odkrywkowe)

Urodził się 31 lipca 1931 roku w Krakowie. W 1955 roku ukończył studia na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. W 1965 roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych, w 1971 roku stopień doktora habilitowanego, a w 1980 roku tytuł profesora.

Przebieg pracy zawodowej: Zjednoczenie Kamieniołomów Drogowych, Zakład Doświadczalny Miękinia k. Krzeszowic 1955–1956; Główny Instytut Górnictwa: samodzielny pracownik naukowo-badawczy 1957–1970; AGH: adiunkt 1971–1972; docent 1973–1979; profesor nadzwyczajny 1980–1996; profesor zwyczajny od 1997 roku. Prodziekan Wydziału Górniczego 1975–1981; zastępca dyrektora Instytutu Górnictwa Odkrywkowego 1980–1983; kierownik Zakładu Techniki Strzelniczej 1972. Rzeczoznawca Zespołu Rzeczoznawców ZG SITG 1966–1985 oraz ZG SITPMB 1978–1985, rzeczoznawca Wyższego Urzędu Górniczego w zakresie techniki strzelniczej od 1995 roku. W styczniu 2001 roku przeszedł na emeryturę.

Członek Komitetu Organizacyjnego Międzynanarodowych Sympozjów z zakresu Techniki Strzelniczej (1969–1980), Komitetu Organizacyjnego Krajowych Zjazdów Górnictwa Odkrywkowego (1965–1975) oraz Komisji Organizacyjnej Konferencji Naukowych z zakresu Techniki Strzelniczej (1985–2000).

Badania: bezpieczeństwo pracy w górnictwie przy stosowaniu materiałów wybuchowych; szkodliwe oddziaływanie robót strzelniczych na otoczenie kopalń, w szczególności szkód górniczych powodowancyh przez fale parasejsmiczne, problemy fizyki detonacji oraz oddziaływania ładunków MW na otaczające środowisko skalne (wyznaczanie strefy spękań); szkodliwe oddziaływanie na otoczenie kopalń fal uderzeniowych i parasejsmicznych, opracowywanie metod minimalizujących te ujemne skutki strzelania.

Działalność pozanaukowa: członek Związku Harcerstwa Polskiego 1946–1950, 1957–1963, 1981–1985 (podharcmistrz).

Autor licznych prac, bardzo licznych ekspertyz, skryptów oraz podręczników i patentów. Promotor prac doktorskich.

Źródło:

  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. S. 365, portr.