Jerzy Maria Wiktor Mischke: Różnice pomiędzy wersjami

Jerzy Maria Wiktor Mischke
Nazwisko	Mischke
Imię / imiona	Jerzy Maria Wiktor
Tytuły / stanowiska	Dr hab. inż., prof. AGH
Data urodzenia	26 lutego 1933
Miejsce urodzenia	Kraków ;
Dyscyplina/specjalności	budowa i eksploatacja maszyn, maszyny, dynamika maszyn walcowniczych, technologia walcowania, organizacja edukacji, e-edukacja
Pełnione funkcje	Dyrektor Ośrodka Edukacji Niestacjonarnej AGH (1996-2002)
Wydział	Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
Jednostka pozawydziałowa	Ośrodek Edukacji Niestacjonarnej ;

Aktualna wersja na dzień 13:57, 29 maj 2024

Dr hab. inż., prof. AGH Jerzy Maria Wiktor Mischke (1933-)

Dyscyplina/specjalności: budowa i eksploatacja maszyn, maszyny, dynamika maszyn walcowniczych, technologia walcowania, organizacja edukacji, e-edukacja

Nota biograficzna

Urodził się 26 lutego 1933 roku w Krakowie.

Lata II wojny światowej spędził kolejno w Przemyślu, Brodach, Lwowie oraz Krośnie nad Wisłokiem. Maturę zdał w 1951 roku w I Gimnazjum i Liceum św. Anny im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej, który ukończył w 1956 roku. Od stycznia 1955 roku do kwietnia 1957 roku pracował na stanowisku zastępcy asystenta w Katedrze Mechaniki Technicznej Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa AGH.

Pracując w AGH, w grudniu 1956 roku podjął pracę w Bazie Sprzętowo-Remontowej Krakowskiego Przedsiębiorstwa Budownictwa Wodno-Inżynieryjnego jako technolog naprawy ciężkich maszyn budowlanych, a potem został tam głównym technologiem. Dwa lata później przeniosł się do Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Doświadczalnego Robotów Przemysłowych „Techna-Robot” na stanowisko konstruktora narzędzi do obróbki plastycznej i obróbki skrawaniem. Od września 1959 roku do grudnia 1963 roku pracował w Hucie im. Lenina (obecnie ArcelorMittal Poland) początkowo jako inspektor nadzoru montażu urządzeń Walcowni Kęsów, a od października 1959 roku jako kierownik działu nadzoru budowy i modernizacji wszystkich 7 walcowni Huty.

1 października 1963 roku wrócił do AGH i jako asystent naukowo-techniczny pracował w Zakładzie Urządzeń Walcowni Katedry Maszyn Hutniczych Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych. Następnie pracował kolejno jako asystent techniczny, starszy asystent (w 1969 roku uzyskał stopień naukowy doktora), adiunkt (w 1976 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego), docent i profesor AGH.

W latach 1988-1999 był kierownikiem Zakładu Maszyn i Urządzeń do Przeróbki Plastycznej Katedry Urządzeń Technologicznych i Ochrony Środowiska.

W 1996 roku współorganizował Centrum Kształcenia Ustawicznego AGH, przemianowane w 1997 roku w Ośrodek Edukacji Niestacjonarnej AGH, obecnie nazwane Centrum e-Learningu AGH, stając się jego pierwszym dyrektorem do końca 2002 roku.

Profesor powiedział, "że nie jest też wykluczone, że do decyzji o powrocie przyczyniły się związki z AGH mojego Ojca górnika – naftowca, studenta Akademii Górniczej z lat 1918–1927, a po II wojnie aktywnego członka Stowarzyszenia Wychowanków, którego nazwisko figuruje na pamiątkowej tablicy w holu głównego budynku Akademii".

W 1969 roku jako nieprawomyślny obywatel PRL został wcielony na 3 lata do wojska. Odkomenderowany do Studium Wojskowego AGH służył jako instruktor strzelania z dział, jednocześnie pracując w macierzystej Katedrze.

W 1980 roku pół roku spędził jako „research fellow” w Sunderland Polytechnic w Wielkiej Brytanii.

Nie przerywając pracy w AGH, w latach 1992–1994, pracował jednocześnie jako wiceprezes firmy UNAR Sp. z o.o., zajmującej się produkcją przyrządów do przeróbki plastycznej na rynek niemiecki.

Autor około 120 różnego rodzaju publikacji, referatów, projektów i ekspertyz oraz ponad 30 patentów.

W 2005 roku przeszedł na emeryturę.

W latach 2005-2009 jako pierwszy dyrektor Ośrodka Nowych Technologii Edukacyjnych w Wyższej Szkole Gospodarki w Bydgoszczy zainicjował systemowe wdrożenie kształcenia komplementarnego (blended learning).

Był też członkiem szeregu towarzystw polskich i zagranicznych, m.in. Komitetu Prezydium PAN „Polska w Zjednoczonej Europie”, w latach 1978-1982 sekretarzem Sekcji Teorii Procesów Przeróbki Plastycznej Komitetu Metalurgii PAN, członkiem European Association for International Education, członkiem-założycielem Stowarzyszenia e-Learningu Akademickiego. Z ramienia Komitetu Badań Naukowych jako przedstawiciel Polski brał udział w working group „Strengthening the ERA in IST Domains” (EC, Digital Economy and Skills), negocjacjach udziału RP w unijnym programie „e-Content”, The Pan European Regional Ministerial Conference oraz European Ministerial Conference „Information Society Conecting Europe”.

Wykorzystaniu technologii w kształceniu akademickim oraz badaniu jego efektywności poświęca ostatnie lata.

Jako konsultant współpracował m.in. z Uniwersytetem Jagiellońskim, Uniwersytetem Warszawskim, Uniwersytetem Ekonomicznym w Krakowie, Uniwersytetem Przyrodniczym we Wrocławiu, Uniwersytetem Łódzkim, Uniwersytetem Gdańskim, Politechniką Częstochowską i Poznańską, Wyższą Szkołą Humanistyczno-Ekonomiczną w Łodzi (obecnie Akademią Humanistyczno-Ekonomiczną), Wyższą Szkołą Gospodarki w Bydgoszczy, Wyższą Szkołą Biznesu w Dąbrowie Górniczej, Centralnym Ośrodkiem Szkolenia Służby Więziennej, Kuratorium Oświaty w Krakowie. Od 2006 roku współtworzy Kompendium e-Edukacji i jest jego wydawcą i redaktorem naczelnym. Rozpoczął również działalność w Stowarzyszeniu e-Learningu Akademickiego jako członek-założyciel oraz przewodniczący Rady Naukowej. Współpracuje z Edukacją-Online.pl jako konsultant ds. e-edukacji.

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/mischke-jerzy-002697

Źródła do biogramu

Książki

Pracownicy naukowo-dydaktyczni [Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki AGH]. Pod red. W. P. Kowalskiego. Kraków 2002, s. 12, 97-99, [foto]
[Skład Osobowy AGH … 1955/56]. Kraków 1956, s. 230
[Skład Osobowy AGH … 1956/57]. Kraków 1957, s. 214
[Skład Osobowy AGH … 1963/64]. Kraków 1964, s. 144
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 234

Inne

Centrum e-Learningu AGH. O nas. Kalendarium CeL [online] [przeglądany 13.12.2018]. Dostępny w: https://www.cel.agh.edu.pl/o-nas/
Wiedza w światłowodzie [online] [przeglądany 10.12.2018]. Dostępny w: http://www.glos.upwr.edu.pl/aktualnosci/43968/wiedza_w_swiatlowodzie.html
Wspomnienia Profesorów AGH – Prof. dr hab. Jerzy Mischke [online] [przeglądany 11.12.2018] Dostępny w: https://100lat.agh.edu.pl/wspomnienia-profesorow-agh-dr-hab-inz-jerzy-maria-mischke/

stan na dzień 29.05.2024

@@ Linia 2: / Linia 2: @@
 |family-name=Mischke
 |given-name=Jerzy Maria Wiktor
-|honorific-prefix=Prof. AGH dr hab. inż.
+|honorific-prefix=Dr hab. inż., prof. AGH
 |image=Jerzy Mischke.jpg
 |birth_date=26 lutego 1933
@@ Linia 21: / Linia 21: @@
 |Rok_do=1997
 }}
-Prof. AGH dr hab. inż. '''Jerzy Maria Wiktor Mischke''' (1933-)
+Dr hab. inż., prof. AGH '''Jerzy Maria Wiktor Mischke''' (1933-)
 Dyscyplina/specjalności: budowa i eksploatacja maszyn, maszyny, dynamika maszyn walcowniczych, technologia walcowania, organizacja edukacji, e-edukacja
@@ Linia 29: / Linia 29: @@
 Urodził się 26 lutego 1933 roku w Krakowie.
-Lata II wojny światowej spędził kolejno w Przemyślu, Brodach, Lwowie oraz Krośnie nad Wisłokiem. Maturę zdał w 1951 roku w I Gimnazjum i Liceum św. Anny im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie. w tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej, który ukończył w 1956 roku. Od stycznia 1955 roku do kwietnia 1957 roku  pracował na stanowisku zastępcy asystenta w Katedrze Mechaniki Technicznej [[Wydział Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa|Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa]]  AGH.
+Lata II wojny światowej spędził kolejno w Przemyślu, Brodach, Lwowie oraz Krośnie nad Wisłokiem. Maturę zdał w 1951 roku w I Gimnazjum i Liceum św. Anny im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa Akademii Górniczo-Hutniczej, który ukończył w 1956 roku. Od stycznia 1955 roku do kwietnia 1957 roku  pracował na stanowisku zastępcy asystenta w Katedrze Mechaniki Technicznej [[Wydział Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa|Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa]] AGH.
 Pracując w AGH, w grudniu 1956 roku podjął pracę w Bazie Sprzętowo-Remontowej Krakowskiego Przedsiębiorstwa Budownictwa Wodno-Inżynieryjnego jako technolog naprawy ciężkich maszyn budowlanych, a potem został tam głównym technologiem. Dwa lata później przeniosł się do Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Doświadczalnego Robotów Przemysłowych „Techna-Robot” na stanowisko konstruktora narzędzi do obróbki plastycznej i obróbki skrawaniem. Od września 1959 roku do grudnia 1963 roku pracował w Hucie im. Lenina (obecnie ArcelorMittal Poland) początkowo jako inspektor nadzoru montażu urządzeń Walcowni Kęsów, a od października 1959 roku jako kierownik działu nadzoru budowy i modernizacji wszystkich 7 walcowni Huty.
@@ Linia 35: / Linia 35: @@
 października 1963 roku wrócił do AGH i jako asystent naukowo-techniczny pracował w Zakładzie Urządzeń Walcowni Katedry Maszyn Hutniczych [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych]]. Następnie pracował kolejno jako asystent techniczny, starszy asystent (w 1969 roku uzyskał stopień naukowy doktora), adiunkt (w 1976 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego), docent i profesor AGH.
-W latach  1988 - 1999 kierownik Zakładu Maszyn i Urządzeń do Przeróbki Plastycznej Katedry Urządzeń Technologicznych i Ochrony Środowiska.
+W latach 1988-1999 był kierownikiem Zakładu Maszyn i Urządzeń do Przeróbki Plastycznej Katedry Urządzeń Technologicznych i Ochrony Środowiska.
-W 1996 roku współorganizował [[Centrum Kształcenia Ustawicznego|Centrum Kształcenia Ustawicznego]] AGH, przemianowane w 1997 roku w [[Ośrodek Edukacji Niestacjonarnej|Ośrodek Edukacji Niestacjonarnej]] AGH , obecnie nazwane [[Centrum e-Learningu]] AGH, stając się jego pierwszym dyrektorem do końca 2002 roku.
+W 1996 roku współorganizował [[Centrum Kształcenia Ustawicznego|Centrum Kształcenia Ustawicznego]] AGH, przemianowane w 1997 roku w [[Ośrodek Edukacji Niestacjonarnej|Ośrodek Edukacji Niestacjonarnej]] AGH, obecnie nazwane [[Centrum e-Learningu]] AGH, stając się jego pierwszym dyrektorem do końca 2002 roku.
-Profesor powiedział, "że, nie jest też wykluczone, że do decyzji o powrocie przyczyniły się związki z AGH mojego Ojca górnika – naftowca, studenta Akademii Górniczej z lat 1918–1927, a po II wojnie aktywnego członka Stowarzyszenia Wychowanków, którego nazwisko figuruje na pamiątkowej tablicy w holu głównego budynku Akademii".
+Profesor powiedział, "że nie jest też wykluczone, że do decyzji o powrocie przyczyniły się związki z AGH mojego Ojca górnika – naftowca, studenta Akademii Górniczej z lat 1918–1927, a po II wojnie aktywnego członka Stowarzyszenia Wychowanków, którego nazwisko figuruje na pamiątkowej tablicy w holu głównego budynku Akademii".
-W 1969 roku jako nieprawomyślny obywatel PRL „zaliczył” 3 lata wojska. Odkomenderowany do Studium Wojskowego AGH służył jako instruktor strzelania z dział, jednocześnie pracując w macierzystej Katedrze.
+W 1969 roku jako nieprawomyślny obywatel PRL został wcielony na 3 lata do wojska. Odkomenderowany do Studium Wojskowego AGH służył jako instruktor strzelania z dział, jednocześnie pracując w macierzystej Katedrze.
-W 1980 roku pół roku spędził jako „reserch fellow” w Sunderland Polytechnic w Wielkiej Brytanii.
+W 1980 roku pół roku spędził jako „research fellow” w Sunderland Polytechnic w Wielkiej Brytanii.
-Nie przerywając pracy w AGH, w latach 1992–1994, pracował jednocześnie jako wiceprezes firmy UNAR Sp. z o.o. zajmującej się produkcją przyrządów do przeróbki plastycznej na rynek niemiecki.
+Nie przerywając pracy w AGH, w latach 1992–1994, pracował jednocześnie jako wiceprezes firmy UNAR Sp. z o.o., zajmującej się produkcją przyrządów do przeróbki plastycznej na rynek niemiecki.
 Autor około 120 różnego rodzaju publikacji, referatów, projektów i ekspertyz oraz ponad 30 patentów.
@@ Linia 53: / Linia 53: @@
 W latach 2005-2009 jako pierwszy dyrektor Ośrodka Nowych Technologii Edukacyjnych w Wyższej Szkole Gospodarki w Bydgoszczy zainicjował systemowe wdrożenie kształcenia komplementarnego (blended learning).
-Był też członkiem szeregu towarzystw polskich i zagranicznych, m.in. Komitetu Prezydium PAN „Polska w Zjednoczonej Europie”, w latach 1978-1982 sekretarz Sekcji Teorii Procesów Przeróbki Plastycznej Komitetu Metalurgii PAN, European Association for International Education, członkiem-założycielem Stowarzyszenia e-Learningu Akademickiego. Z ramienia Komitetu Badań Naukowych jako przedstawiciel Polski brał udział w working group „Strengthening the ERA in IST Domains” (EC, Digital Economy and Skills), negocjacjach udziału RP w unijnym programie „e-Content”, The Pan European Regional Ministerial Conference oraz European Ministerial Conference „Information Society Conecting Europe”.
+Był też członkiem szeregu towarzystw polskich i zagranicznych, m.in. Komitetu Prezydium PAN „Polska w Zjednoczonej Europie”, w latach 1978-1982 sekretarzem Sekcji Teorii Procesów Przeróbki Plastycznej Komitetu Metalurgii PAN, członkiem European Association for International Education, członkiem-założycielem Stowarzyszenia e-Learningu Akademickiego. Z ramienia Komitetu Badań Naukowych jako przedstawiciel Polski brał udział w working group „Strengthening the ERA in IST Domains” (EC, Digital Economy and Skills), negocjacjach udziału RP w unijnym programie „e-Content”, The Pan European Regional Ministerial Conference oraz European Ministerial Conference „Information Society Conecting Europe”.
-Wykorzystaniu technologii w kształceniu akademickiemu oraz badaniu jego efektywności poświęca ostatnie lata.
+Wykorzystaniu technologii w kształceniu akademickim oraz badaniu jego efektywności poświęca ostatnie lata.
-Jako konsultant współpracował m.in. z Uniwersytetem Jagiellońskim, Uniwersytetem Warszawskim, Uniwersytetem Ekonomicznym w Krakowie, Uniwersytetem Przyrodniczym we Wrocławiu, Uniwersytetem Łódzkim, Uniwersytetem Gdańskim, Politechniką Częstochowską i Poznańską, Wyższą Szkołą Humanistyczno-Ekonomiczną w Łodzi (obecnie Akademią Humanistyczno-Ekonomiczną), Wyższą Szkołą Gospodarki w Bydgoszczy, Wyższą Szkołą Biznesu w Dąbrowie Górniczej, Centralnym Ośrodkiem Szkolenia Służby Więziennej, Kuratorium Oświaty w Krakowie.  Od 2006 roku współtworzy Kompendium e-Edukacji i jest jego wydawcą i redaktorem naczelnym. Rozpoczął również działalność w Stowarzyszeniu e-Learningu Akademickiego, jako członek-założyciel oraz przewodniczący Rady Naukowej. Współpracuje z Edukacją-Online.pl
+Jako konsultant współpracował m.in. z Uniwersytetem Jagiellońskim, Uniwersytetem Warszawskim, Uniwersytetem Ekonomicznym w Krakowie, Uniwersytetem Przyrodniczym we Wrocławiu, Uniwersytetem Łódzkim, Uniwersytetem Gdańskim, Politechniką Częstochowską i Poznańską, Wyższą Szkołą Humanistyczno-Ekonomiczną w Łodzi (obecnie Akademią Humanistyczno-Ekonomiczną), Wyższą Szkołą Gospodarki w Bydgoszczy, Wyższą Szkołą Biznesu w Dąbrowie Górniczej, Centralnym Ośrodkiem Szkolenia Służby Więziennej, Kuratorium Oświaty w Krakowie. Od 2006 roku współtworzy Kompendium e-Edukacji i jest jego wydawcą i redaktorem naczelnym. Rozpoczął również działalność w Stowarzyszeniu e-Learningu Akademickiego jako członek-założyciel oraz przewodniczący Rady Naukowej. Współpracuje z Edukacją-Online.pl jako konsultant ds. e-edukacji.
-Konsultant ds. e-edukacji w Edukacji-Online.pl
+==== Bibliografia publikacji ====
+https://badap.agh.edu.pl/autor/mischke-jerzy-002697
-==== Bibliografia publikacji ====
-https://bpp.agh.edu.pl/autor/mischke-jerzy-02697
 == Źródła do biogramu ==
@@ Linia 83: / Linia 81: @@
-'''''<span style="color:red;">stan na dzień 11.12.2018</span>'''''
+'''''<span style="color:red;">stan na dzień 29.05.2024</span>'''''
 {{DEFAULTSORT:Mischke, Jerzy}}
 [[Category:Biogramy]]