Jan Kanty Markielowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Markielowski
|family-name=Markielowski
|given-name=Jan Kanty
|given-name=Jan Kanty
|honorific-prefix=Doc. dr inż.
|image=Jan Kanty Markielowski.jpg
|birth_date=12 października 1924
|birth_date=12 października 1924
|birth_place=Wadowice
|birth_place=Wadowice
|death_date=30 kwietnia 2011
|fields=maszyny elektryczne, silniki indukcyjne
|faculty=Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej
|awards=Złoty Krzyż Zasługi
}}
}}
'''Jan Kanty Markielowski''' '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Doc. dr inż. '''Jan Kanty Markielowski''' (1924-2011)


Dyscyplina/specjalności: maszyny elektryczne,  
Dyscyplina/specjalności: maszyny elektryczne, silniki indukcyjne


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Linia 14: Linia 20:
W 1946 roku rozpoczął studia na Wydziale Komunikacji Akademii Górniczej, jednakże po pierwszym roku studiów przeniósł się na Wydział Elektromechaniczny AG. W 1951 roku ukończył studia uzyskując tytuł magistra nauk technicznych i inżyniera elektromechanika.  
W 1946 roku rozpoczął studia na Wydziale Komunikacji Akademii Górniczej, jednakże po pierwszym roku studiów przeniósł się na Wydział Elektromechaniczny AG. W 1951 roku ukończył studia uzyskując tytuł magistra nauk technicznych i inżyniera elektromechanika.  


Już podczas studiów - w 1950 roku - został młodszym asystentem w Katedrze  Maszynoznawstwa I [[Wydział Elektromechaniczny| Wydziału Elektromechanicznego]]. Od 1955 roku był starszym asystentem w Katedrze i Zakładzie Maszyn Elektrycznych [[Wydział Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa|Wydziału Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa]]. W latach 1962-1966 zajmował się badaniami naukowymi oraz prowadzeniem wykładów i ćwiczeń w zakresie maszyn elektrycznych. W 1964 roku w Katedrze Maszyn i Pomiarów Elektrycznych [[Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]].
Już podczas studiów - w 1950 roku - został młodszym asystentem w Katedrze  Maszynoznawstwa I [[Wydział Elektromechaniczny| Wydziału Elektromechanicznego]]. Od 1955 roku był starszym asystentem w Katedrze i Zakładzie Maszyn Elektrycznych [[Wydział Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa|Wydziału Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa]]. W latach 1962-1966 zajmował się badaniami naukowymi oraz prowadzeniem wykładów i ćwiczeń w zakresie maszyn elektrycznych. W 1964 roku w Katedrze Maszyn i Pomiarów Elektrycznych [[Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]] obronił pracę doktorską "Niektóre problemy silników klatkowych do pracy przerywanej o częstych załączeniach", a w czerwcu 1965 roku Rada Wydziału nadała Mu stopień naukowy doktora nauk technicznych.
 
 
 
obronił prace doktorską "Niektóre problemy silników klatkowych do pracy przerywanej o częstych załączeniach"  


W 1966 roku podjął również pracę w Dziale Studiów w Biurze Studiów i Projektów Kruszyw i Surowców Mineralnych w Krakowie, a od roku akademickiego 1967/1968 w Kielecko-Radomskiej Wyższej Szkole Inżynierskiej w Kielcach na Wydziale Elektrycznym.


We wrześniu 1968 roku rozpoczął pracę w Dziale Studiów Biura Projektów Przemysłu Cementowego i Wapiennego w Krakowie.
W kwietniu 1970 roku został przez Ministerstwo Oświaty i Szkolnictwa Wyższego powołany na stanowisko docenta w Kielecko-Radomskiej Wyższej Szkole Inżynierskiej w Kielcach. Pracował tam do 1975 roku.
Od kwietnia 1975 roku był pracownikiem naukowo-dydaktycznym Politechniki Krakowskiej, początkowo na Wydziale Transportu, a następnie Wydziale Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej. Na Politechnice pełnił wiele funkcji organizacyjnych. Był m.in. kierownikiem Zakładu i Laboratorium Maszyn Elektrycznych, zastępcą dyrektora Instytutu ds. Dydaktyczno-Wychowawczych oraz przez dwie kadencje - dziekanem ds. dydaktyczno-wychowawczych Wydziału Transportu.
 
 
Niektóre problemy silników klatkowych do pracy przerywanej o częstych załączeniach / rozprawa doktorska Jana Markielowskiego ; Katedra Maszyn i Pomiarów Elektrycznych Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
Był autorem i współautorem kilkudziesięciu publikacji naukowych.


Był członkiem Stowarzyszenia Elektryków Polskich. W 1986 roku był organizatorem III Ogólnopolskiej Konferencji NT "Elektrotechnika, elektronika i automatyka w transporcie szynowym" SEMTRAk-86.


W październiku 1991 roku przeszedł na emeryturę.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


==== Bibliografia publikacji ====
[[Złoty Krzyż Zasługi]], Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Złota i Srebrna Odznaka Honorowa SEP, Srebrna i Złota Odznaka Honorowa NOT, Medal Pamiątkowy im. Stanisława Bielińskiego, Nagroda Rektora PK - wielokrotnie


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 34: Linia 42:
==== Książki ====
==== Książki ====


*
* [Skład Osobowy AGH... 1950/51]. Kraków 1951, s. 40, 53
* [Skład Osobowy AGH... 1951/52]. Kraków 1952, s. 108
* [Skład Osobowy AGH... 1955/56]. Kraków 1956, s. 210
* Słownik biograficzny zasłużonych elektryków krakowskich. Cz. 2. Pod red. J. Strzałki. Kraków 2019, s. 85-87, [foto]


==== Artykuły ====
*
==== Inne ====
*


{{DEFAULTSORT:Markielowski, Jan Kanty}}
{{DEFAULTSORT:Markielowski, Jan Kanty}}


[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 3.09.2019</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 13:25, 9 maj 2024

Jan Kanty Markielowski
Jan Kanty Markielowski.jpg
Nazwisko Markielowski
Imię / imiona Jan Kanty
Tytuły / stanowiska Doc. dr inż.
Data urodzenia 12 października 1924
Miejsce urodzenia Wadowice
Data śmierci 30 kwietnia 2011
Dyscyplina/specjalności maszyny elektryczne, silniki indukcyjne
Wydział Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi

Doc. dr inż. Jan Kanty Markielowski (1924-2011)

Dyscyplina/specjalności: maszyny elektryczne, silniki indukcyjne

Nota biograficzna

Urodził się 12 października 1924 roku w Wadowicach. Zmarł 30 kwietnia 2011 roku. Pochowany na Cmentarzu Batowickim w Krakowie.

W 1946 roku rozpoczął studia na Wydziale Komunikacji Akademii Górniczej, jednakże po pierwszym roku studiów przeniósł się na Wydział Elektromechaniczny AG. W 1951 roku ukończył studia uzyskując tytuł magistra nauk technicznych i inżyniera elektromechanika.

Już podczas studiów - w 1950 roku - został młodszym asystentem w Katedrze Maszynoznawstwa I Wydziału Elektromechanicznego. Od 1955 roku był starszym asystentem w Katedrze i Zakładzie Maszyn Elektrycznych Wydziału Elektryfikacji Górnictwa i Hutnictwa. W latach 1962-1966 zajmował się badaniami naukowymi oraz prowadzeniem wykładów i ćwiczeń w zakresie maszyn elektrycznych. W 1964 roku w Katedrze Maszyn i Pomiarów Elektrycznych Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej obronił pracę doktorską "Niektóre problemy silników klatkowych do pracy przerywanej o częstych załączeniach", a w czerwcu 1965 roku Rada Wydziału nadała Mu stopień naukowy doktora nauk technicznych.

W 1966 roku podjął również pracę w Dziale Studiów w Biurze Studiów i Projektów Kruszyw i Surowców Mineralnych w Krakowie, a od roku akademickiego 1967/1968 w Kielecko-Radomskiej Wyższej Szkole Inżynierskiej w Kielcach na Wydziale Elektrycznym.

We wrześniu 1968 roku rozpoczął pracę w Dziale Studiów Biura Projektów Przemysłu Cementowego i Wapiennego w Krakowie. W kwietniu 1970 roku został przez Ministerstwo Oświaty i Szkolnictwa Wyższego powołany na stanowisko docenta w Kielecko-Radomskiej Wyższej Szkole Inżynierskiej w Kielcach. Pracował tam do 1975 roku. Od kwietnia 1975 roku był pracownikiem naukowo-dydaktycznym Politechniki Krakowskiej, początkowo na Wydziale Transportu, a następnie Wydziale Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej. Na Politechnice pełnił wiele funkcji organizacyjnych. Był m.in. kierownikiem Zakładu i Laboratorium Maszyn Elektrycznych, zastępcą dyrektora Instytutu ds. Dydaktyczno-Wychowawczych oraz przez dwie kadencje - dziekanem ds. dydaktyczno-wychowawczych Wydziału Transportu.

Był autorem i współautorem kilkudziesięciu publikacji naukowych.

Był członkiem Stowarzyszenia Elektryków Polskich. W 1986 roku był organizatorem III Ogólnopolskiej Konferencji NT "Elektrotechnika, elektronika i automatyka w transporcie szynowym" SEMTRAk-86.

W październiku 1991 roku przeszedł na emeryturę.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Złota i Srebrna Odznaka Honorowa SEP, Srebrna i Złota Odznaka Honorowa NOT, Medal Pamiątkowy im. Stanisława Bielińskiego, Nagroda Rektora PK - wielokrotnie

Źródła do biogramu

Książki

  • [Skład Osobowy AGH... 1950/51]. Kraków 1951, s. 40, 53
  • [Skład Osobowy AGH... 1951/52]. Kraków 1952, s. 108
  • [Skład Osobowy AGH... 1955/56]. Kraków 1956, s. 210
  • Słownik biograficzny zasłużonych elektryków krakowskich. Cz. 2. Pod red. J. Strzałki. Kraków 2019, s. 85-87, [foto]