Aleksander Lepiarczyk: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Lepiarczyk
|family-name=Lepiarczyk
|given-name=Aleksander
|given-name=Aleksander
|honorific-prefix=Doc. dr inż.
|image=Aleksander Lepiarczyk.jpg
|birth_date=8 grudnia 1920
|birth_date=8 grudnia 1920
|fields=metalurgia, inżynieria i ochrona środowiska, technika cieplna, piece przemysłowe, ochrona powietrza atmosferycznego
|faculty=Wydział Metalurgiczny
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
}}
}}
'''Aleksander Lepiarczyk'''   '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Doc. dr inż. '''Aleksander Lepiarczyk''' (1920-) 


Dyscyplina/specjalności:
Dyscyplina/specjalności: metalurgia, inżynieria i ochrona środowiska, technika cieplna, piece przemysłowe, ochrona powietrza atmosferycznego


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 8 grudnia 1920 roku.
Urodził się 8 grudnia 1920 roku.
W czasie II wojny światowej był uczniem Państwowej Szkoły Technicznej Górniczo-Hutniczo-Mierniczej w Krakowie.


W 1952 roku ukończył Wydział Metalurgiczny AGH.
W 1952 roku ukończył Wydział Metalurgiczny AGH.
Linia 20: Linia 27:
W latach 1956-1968 był adiunktem w Zakładzie i Katedrze Budowy Pieców Hutniczych Wydziału Metalurgicznego, następnie w latach 1968-1991 był docentem
W latach 1956-1968 był adiunktem w Zakładzie i Katedrze Budowy Pieców Hutniczych Wydziału Metalurgicznego, następnie w latach 1968-1991 był docentem


Był kierownikiem Zakładu Pieców Przemysłowych, kierownikiem Studium Doktoranckiego i kierownikiem Studium Podyplomowego.
Autor kilku patentów.
Promotor 1 pracy doktorskiej.
Był konsultantem naukowo-technicznym i współpracował z przemysłem, m.in.: Kombinat Metalurgiczny Huta im. Lenina, Huta "Katowice" i Huta "Kościuszko". Pracował w Głównym Zarządzie Rozruchu Kombinatu Metalurgicznego Huta "Katowice". Prowadził prace naukowo-badawcze dla przemysłu, z których najważniejsze to: opracowanie metody przyspieszenia rozruchu elektrowni "Bełchatów", współudział w opracowaniu projektowym elektrowni "Jänschwalde" - jednej z ważniejszych inwestycji w NRD, modernizacja grzewczych pieców wgłębnych w Hucie "Katowice", konsultacje naukowo-techniczne dla hut "Trzebinia", "Pokój", "Częstochowa", "Warszawa" oraz zakładów przemysłowych, m.in. Zakładów Mechanicznych "URSUS". Pracował też w Biurze Projektów i Dostaw Pieców Tunelowych w Krakowie.
Członek Naczelnej Organizacji Technicznej.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


==== Bibliografia publikacji ====
[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, II stopnia, Złota Odznaka "Zasłużony dla Ziemi Krakowskiej"


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 32: Linia 48:
* [Skład Osobowy AGH … 1951/52]. Kraków 1952, s. 79, 82
* [Skład Osobowy AGH … 1951/52]. Kraków 1952, s. 79, 82
* [Skład Osobowy AGH … 1956/57]. Kraków 1957, s. 148
* [Skład Osobowy AGH … 1956/57]. Kraków 1957, s. 148
* Tajna Organizacja Nauczycielska : działalność Związku Nauczycielstwa Polskiego podczas okupacji hitlerowskiej 1939-1945. Red. W. Panek, A. Ryś, D. Sala, P. Wierzbicki. Wyd. 2 poprawione i uzupełnione. Kraków 2021, s. 113
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 195-1996, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 195-1996, [foto]
 
* Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 188, 198, 363, 538, 542, 544 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
==== Artykuły ====
 
*
 
==== Inne ====
 
*


{{DEFAULTSORT: Lepiarczyk, Aleksander}}
{{DEFAULTSORT: Lepiarczyk, Aleksander}}
Linia 46: Linia 56:
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]


 
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 25.10.2023</span>'''''
 
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 1.03.2021</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 17:45, 30 kwi 2024

Aleksander Lepiarczyk
Aleksander Lepiarczyk.jpg
Nazwisko Lepiarczyk
Imię / imiona Aleksander
Tytuły / stanowiska Doc. dr inż.
Data urodzenia 8 grudnia 1920


Dyscyplina/specjalności metalurgia, inżynieria i ochrona środowiska, technika cieplna, piece przemysłowe, ochrona powietrza atmosferycznego
Wydział Wydział Metalurgiczny


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Doc. dr inż. Aleksander Lepiarczyk (1920-)

Dyscyplina/specjalności: metalurgia, inżynieria i ochrona środowiska, technika cieplna, piece przemysłowe, ochrona powietrza atmosferycznego

Nota biograficzna

Urodził się 8 grudnia 1920 roku.

W czasie II wojny światowej był uczniem Państwowej Szkoły Technicznej Górniczo-Hutniczo-Mierniczej w Krakowie.

W 1952 roku ukończył Wydział Metalurgiczny AGH.

W latach 1951-1952 był zastępcą asystenta w Zakładzie i Katedrze Metalografii Wydziału Metalurgicznego AGH.

W latach 1952-1956 studiował w Moskiewskim Instytucie Energetycznym i w 1956 roku uzyskał tam stopień doktora.

W latach 1956-1968 był adiunktem w Zakładzie i Katedrze Budowy Pieców Hutniczych Wydziału Metalurgicznego, następnie w latach 1968-1991 był docentem

Był kierownikiem Zakładu Pieców Przemysłowych, kierownikiem Studium Doktoranckiego i kierownikiem Studium Podyplomowego.

Autor kilku patentów.

Promotor 1 pracy doktorskiej.

Był konsultantem naukowo-technicznym i współpracował z przemysłem, m.in.: Kombinat Metalurgiczny Huta im. Lenina, Huta "Katowice" i Huta "Kościuszko". Pracował w Głównym Zarządzie Rozruchu Kombinatu Metalurgicznego Huta "Katowice". Prowadził prace naukowo-badawcze dla przemysłu, z których najważniejsze to: opracowanie metody przyspieszenia rozruchu elektrowni "Bełchatów", współudział w opracowaniu projektowym elektrowni "Jänschwalde" - jednej z ważniejszych inwestycji w NRD, modernizacja grzewczych pieców wgłębnych w Hucie "Katowice", konsultacje naukowo-techniczne dla hut "Trzebinia", "Pokój", "Częstochowa", "Warszawa" oraz zakładów przemysłowych, m.in. Zakładów Mechanicznych "URSUS". Pracował też w Biurze Projektów i Dostaw Pieców Tunelowych w Krakowie.

Członek Naczelnej Organizacji Technicznej.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Nagroda Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki, II stopnia, Złota Odznaka "Zasłużony dla Ziemi Krakowskiej"

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 113
  • [Skład Osobowy AGH … 1951/52]. Kraków 1952, s. 79, 82
  • [Skład Osobowy AGH … 1956/57]. Kraków 1957, s. 148
  • Tajna Organizacja Nauczycielska : działalność Związku Nauczycielstwa Polskiego podczas okupacji hitlerowskiej 1939-1945. Red. W. Panek, A. Ryś, D. Sala, P. Wierzbicki. Wyd. 2 poprawione i uzupełnione. Kraków 2021, s. 113
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 195-1996, [foto]
  • Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 188, 198, 363, 538, 542, 544 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)

stan na dzień 25.10.2023