Robert Stanisław Szyndler: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 8: Linia 8:
|death_date=25 maja 2021
|death_date=25 maja 2021
|fields=metalurgia, przeróbka plastyczna metali,  kuźnictwo, teoria kucia, technologia kucia
|fields=metalurgia, przeróbka plastyczna metali,  kuźnictwo, teoria kucia, technologia kucia
|function=Zastępca dyrektora Instytutu Metalurgii Wydziału Metalurgicznego (1974-1978)
|faculty=Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej
|faculty=Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,  Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Brązowy Krzyż Zasługi
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,  Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Brązowy Krzyż Zasługi
Linia 14: Linia 15:
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Robert Stanisław Szyndler''' (1933–2021)   
Prof. dr hab. inż. '''Robert Stanisław Szyndler''' (1933–2021)   
'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''


Dyscyplina/specjalności: metalurgia, przeróbka plastyczna metali,  kuźnictwo, teoria kucia, technologia kucia
Dyscyplina/specjalności: metalurgia, przeróbka plastyczna metali,  kuźnictwo, teoria kucia, technologia kucia
Linia 36: Linia 36:
Odbył zagraniczne staże naukowe w: Politechnice w Akwizgranie (RWTH Aachen), Uniwersytecie Technicznym w Miszkolcu, Instytucie Metali Nieżelaznych w Budapeszcie i Akademii Królewskiej w Sztokholmie.
Odbył zagraniczne staże naukowe w: Politechnice w Akwizgranie (RWTH Aachen), Uniwersytecie Technicznym w Miszkolcu, Instytucie Metali Nieżelaznych w Budapeszcie i Akademii Królewskiej w Sztokholmie.


W latach sześćdziesiątych był inicjatorem i organizatorem, pierwszych w tym czasie na uczelni, studenckich praktyk zagranicznych, organizatorem międzynarodowych studenckich sesji naukowych.  
W latach sześćdziesiątych był inicjatorem i organizatorem, pierwszych w tym czasie na uczelni, studenckich praktyk zagranicznych oraz organizatorem międzynarodowych studenckich sesji naukowych.  


W latach 1974-1978 był zastępcą dyrektora Instytutu Metalurgii Wydziału Metalurgicznego. W latach 1978-1985 był kierownikiem Studium Podyplomowego Kuźnictwa, od 1980 roku był kierownikiem Pracowni Kuźnictwa i Niekonwencjonalnych Technologii.  
W latach 1974-1978 był zastępcą dyrektora Instytutu Metalurgii Wydziału Metalurgicznego. W latach 1978-1985 był kierownikiem Studium Podyplomowego Kuźnictwa, od 1980 roku był kierownikiem Pracowni Kuźnictwa i Niekonwencjonalnych Technologii.  
Członek Komitetu Metalurgii PAN (Sekcji Teorii Procesów Przeróbki Plastycznej); Rady Wydziału Metalurgii i Inżynierii Materiałowej AGH.
Badania: kuźnictwo, głównie w zakresie teorii i technologii kucia swobodnego i matrycowego oraz nowych procesów technologicznych wytwarzania odkuwek i części maszyn (prace w zakresie analizy termomechanicznej procesów kucia, warunków pracy matryc kuźniczych i poprawy ich trwałości, modelowania kinematyki płynięcia materiału w procesach kucia swobodnego i matrycowego, optymalizacji procesów kucia swobodnego oraz prace z zakresu komputerowego wspomagania projektowania procesów technologicznych kucia); współautor oryginalnej metody analizy mechaniki plastycznego płynięcia metali, opartej na rachunku wariacyjnym i nieliniowej transformacji strefy odkształcenia — umożliwia ona badanie niestacjonarnych procesów przeróbki plastycznej i stanowi korzystną alternatywę w stosunku do metody elementów skończonych.
Działalność pozanaukowa: założyciel i prezes Związku Kuźni Polskich; członek prezydium Stowarzyszenia EUROFORGE w Brukseli; organizator ruchu studeckiego w ramach kół naukowych; organizator i przewodniczący stow. Nauk. Studentów AGH.


Autor ponad 160 publikacji naukowych, około 180 prac naukowo-badawczych, 10 patentów oraz szeregu niepublikowanych ekspertyz i opinii naukowych.
Autor ponad 160 publikacji naukowych, około 180 prac naukowo-badawczych, 10 patentów oraz szeregu niepublikowanych ekspertyz i opinii naukowych.


Prawie wszystkie prace badawcze zostały wykorzystane w praktyce przemysłowej, a opracowania teoretyczne stanowią praktyczny przyczynek do teorii i technologii przeróbki plastycznej metali.
Prawie wszystkie prace badawcze zostały wykorzystane w praktyce przemysłowej, a opracowania teoretyczne stanowią praktyczny przyczynek do teorii i technologii przeróbki plastycznej metali. Był współautorem oryginalnej metody analizy mechaniki plastycznego płynięcia metali, opartej na rachunku wariacyjnym i nieliniowej transformacji strefy odkształcenia — umożliwia ona badanie niestacjonarnych procesów przeróbki plastycznej i stanowi korzystną alternatywę w stosunku do metody elementów skończonych.  
 
Promotor 6 prac doktorskich i licznych inżynierskich i magisterskich.
 
Założyciel i wieloletni prezes Stowarzyszenia Związek Kuźni Polskich. Członek zarządu Stowarzyszenia Euroforge,
 
///////////////////////////////////////
 
 
 
kierownik Zespołu Kuźnictwa Wydziału Metalurgii i Inżynierii Materiałowej (1980).
 
 
 
 
Był współautorem oryginalnej metody analizy mechaniki plastycznego płynięcia metali, opartej na rachunku wariacyjnym i nieliniowej transformacji strefy odkształcenia — umożliwia ona badanie niestacjonarnych procesów przeróbki plastycznej i stanowi korzystną alternatywę w stosunku do metody elementów skończonych.  
 
 
 
W roku 2012 został uhonorowany przez Walne Zgromadzenie Członków tytułem Honorowego Prezesa Związku Kuźni Polskich.
 
 


Promotor 6 prac doktorskich oraz wielu inżynierskich i magisterskich.


W 1997 roku założył ogólnopolskie stowarzyszenie Związek Kuźni Polskich, którym kierował do 2012 roku. Członek Sekcji Teorii Procesów Przeróbki Plastycznej Komitetu Metalurgii PAN, Rady Wydziału Metalurgii i Inżynierii Materiałowej AGH, Stowarzyszenia EUROFORGE w Brukseli.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


Ministra Edukacji Narodowej (zespołowo) 1989, dwukrotnie Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki (indywidualnie) 1973, 1979, rektorskie; Krzyż Kawalerski OOP, Zasłużony dla Huty Warszawa, Honorowy Prezes Związku Kuźni Polskich.
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]],  [[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Srebrny Krzyż Zasługi]], [[Brązowy Krzyż Zasługi]], trzykrotnie Nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Zasłużony dla Huty Warszawa, Honorowy Prezes Związku Kuźni Polskich, wielokrotnie Nagroda Rektora AGH
 


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====


https://bpp.agh.edu.pl/autor/szyndler-robert-02879
https://badap.agh.edu.pl/autor/szyndler-robert-002879


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 88: Linia 61:


* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 125
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 125
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 411–412, portr.
* Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003. S. 1012
* [Skład Osobowy AGH … 1958/59]. Kraków 1959, s. 128
* [Skład Osobowy AGH … 1958/59]. Kraków 1959, s. 128
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 131
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 131
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S – Ż. Red. nauk. J. Kapuścik.  Warszawa 2002, s. 411-412, [foto]
* Złota księga nauki polskiej 2006 : naukowcy Zjednoczonej Europy. Red.K. Pikoń. Gliwice 2006, s. 820


==== Artykuły ====
==== Artykuły ====
Linia 106: Linia 77:
{{DEFAULTSORT:Szyndler, Robert Stanisław}}
{{DEFAULTSORT:Szyndler, Robert Stanisław}}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 8.07.2021</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 10:07, 25 maj 2023

Robert Stanisław Szyndler
Robert Szyndler.jpg
Nazwisko Szyndler
Imię / imiona Robert Stanisław
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 4 maja 1933
Miejsce urodzenia Skoczów
Data śmierci 25 maja 2021
Dyscyplina/specjalności metalurgia, przeróbka plastyczna metali, kuźnictwo, teoria kucia, technologia kucia
Pełnione funkcje Zastępca dyrektora Instytutu Metalurgii Wydziału Metalurgicznego (1974-1978)
Wydział Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Brązowy Krzyż Zasługi

Prof. dr hab. inż. Robert Stanisław Szyndler (1933–2021)

Dyscyplina/specjalności: metalurgia, przeróbka plastyczna metali, kuźnictwo, teoria kucia, technologia kucia

Nota biograficzna

Urodził się 4 maja 1933 roku w Skoczowie. Zmarł 25 maja 2021 roku. Pochowany na Cmentarzu Batowickim w Krakowie.

W 1952 roku ukończył Gimnazjum Przemysłowe i Technikum Mechaniczno-Kuźnicze w Ustroniu, a następnie przez jeden rok pracował na stanowisku konstruktora i technologa w Kuźni Ustroń w Ustroniu.

W latach 1953-1958 studiował na Wydziale Metalurgicznym AGH.

W 1958 roku rozpoczął pracę starszego asystenta w Zakładzie Walcownictwa Katedry Plastycznej Przeróbki Metali Wydziału Metalurgicznego AGH.

W 1964 roku na podstawie pracy "Badania metodą izotopową wpływu wielkości siły i kształtu odkuwki na wielkość zużycia wykroju w warunkach dotłaczania", napisanej pod kierunkiem profesora Wacława Leskiewicza, uzyskał doktorat.

W 1972 roku na podstawie rozprawy "Wielkość sił w procesie kucia na szybkobieżnych młotach matrycowych" uzyskał stopień doktora habilitowanego. W 1984 roku został profesorem AGH.

W 1992 roku otrzymał tytuł profesora.

Odbył zagraniczne staże naukowe w: Politechnice w Akwizgranie (RWTH Aachen), Uniwersytecie Technicznym w Miszkolcu, Instytucie Metali Nieżelaznych w Budapeszcie i Akademii Królewskiej w Sztokholmie.

W latach sześćdziesiątych był inicjatorem i organizatorem, pierwszych w tym czasie na uczelni, studenckich praktyk zagranicznych oraz organizatorem międzynarodowych studenckich sesji naukowych.

W latach 1974-1978 był zastępcą dyrektora Instytutu Metalurgii Wydziału Metalurgicznego. W latach 1978-1985 był kierownikiem Studium Podyplomowego Kuźnictwa, od 1980 roku był kierownikiem Pracowni Kuźnictwa i Niekonwencjonalnych Technologii.

Autor ponad 160 publikacji naukowych, około 180 prac naukowo-badawczych, 10 patentów oraz szeregu niepublikowanych ekspertyz i opinii naukowych.

Prawie wszystkie prace badawcze zostały wykorzystane w praktyce przemysłowej, a opracowania teoretyczne stanowią praktyczny przyczynek do teorii i technologii przeróbki plastycznej metali. Był współautorem oryginalnej metody analizy mechaniki plastycznego płynięcia metali, opartej na rachunku wariacyjnym i nieliniowej transformacji strefy odkształcenia — umożliwia ona badanie niestacjonarnych procesów przeróbki plastycznej i stanowi korzystną alternatywę w stosunku do metody elementów skończonych.

Promotor 6 prac doktorskich oraz wielu inżynierskich i magisterskich.

W 1997 roku założył ogólnopolskie stowarzyszenie Związek Kuźni Polskich, którym kierował do 2012 roku. Członek Sekcji Teorii Procesów Przeróbki Plastycznej Komitetu Metalurgii PAN, Rady Wydziału Metalurgii i Inżynierii Materiałowej AGH, Stowarzyszenia EUROFORGE w Brukseli.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Brązowy Krzyż Zasługi, trzykrotnie Nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Zasłużony dla Huty Warszawa, Honorowy Prezes Związku Kuźni Polskich, wielokrotnie Nagroda Rektora AGH

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/szyndler-robert-002879

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 125
  • [Skład Osobowy AGH … 1958/59]. Kraków 1959, s. 128
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 131
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S – Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 411-412, [foto]
  • Złota księga nauki polskiej 2006 : naukowcy Zjednoczonej Europy. Red.K. Pikoń. Gliwice 2006, s. 820

Artykuły

  • Nowak A.: Prof. zw. dr hab. inż. Robert Szyndler : jubileusz 80-cio lecia urodzin. Hutnik : Wiadomości Hutnicze 2013, nr 6, s. 459-460, [foto]

Inne

Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Robert_Stanisław_Szyndler&oldid=78538”