Ryszard Kozioł: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 20 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 9: Linia 9:
|death_place=Kraków
|death_place=Kraków
|fields=automatyka, napęd elektryczny, inżynieria komputerowa, cybernetyka sportu
|fields=automatyka, napęd elektryczny, inżynieria komputerowa, cybernetyka sportu
|function=Kierownik Katedry Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych
|function=Kierownik Katedry Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych WEAIiE AGH
|faculty=Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki
|faculty=Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki
|awards=Krzyż Kawalerski OOP
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej
|name=Ryszard Kozioł
|name=Ryszard Kozioł
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=20476
|image_size=20476
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Ryszard Kozioł''' (1930–1999)
Prof. dr hab. inż. '''Ryszard Kozioł''' (1930-1999)


Dyscyplina/specjalności: automatyka, napęd elektryczny, inżynieria komputerowa, cybernetyka sportu
Dyscyplina/specjalności: automatyka, napęd elektryczny, inżynieria komputerowa, cybernetyka sportu
Linia 55: Linia 23:
Urodził się 14 października 1930 roku w Borysławiu pod Lwowem. Zmarł tragicznie 28 lipca 1999 roku w Krakowie. Pochowany w Krakowie na Cmentarzu Salwatorskim.
Urodził się 14 października 1930 roku w Borysławiu pod Lwowem. Zmarł tragicznie 28 lipca 1999 roku w Krakowie. Pochowany w Krakowie na Cmentarzu Salwatorskim.


W latach 1944–1945 pracował na Śląsku jako robotnik przymusowy, później od roku 1945 w kopalni Modrzejów, następnie w Zakładach Chemicznych w Oświęcimiu, jako elektromonter, następnie do roku 1952 okresowow kopalniach Wujek i Wieczorek, jako ładowacz.  
W latach 1944-1945 pracował na Śląsku jako robotnik przymusowy, później od roku 1945 w kopalni Modrzejów, następnie w Zakładach Chemicznych w Oświęcimiu, jako elektromonter, następnie do roku 1952 okresowo w kopalniach Wujek i Wieczorek, jako ładowacz.  


W 1952 r. zdał maturę i uzyskał dyplom technika elektryka w Śląskich Technicznych Zakładach Naukowych w Katowicach.
W 1952 roku zdał maturę i uzyskał dyplom technika elektryka w Śląskich Technicznych Zakładach Naukowych w Katowicach.


Podjął studia na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH, dyplom magistra inżyniera elektryka uzyskał w 1957 r. Bezpośrednio po studiach, w latach 1957–1962, był zatrudniony w PRE Elektromontaż Nowa Huta.
Podjął studia na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH, dyplom magistra inżyniera elektryka uzyskał w 1957 roku. Bezpośrednio po studiach, w latach 1957-1962, był zatrudniony w PRE Elektromontaż Nowa Huta.


W 1962 r. wraca na macierzystą uczelnię i podejmuje pracę w Instytucie (później Katedrze) Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych na [[Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]] AGH.  
W 1962 roku wrócił na macierzystą uczelnię i podjął pracę w Instytucie (później Katedrze) Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych na [[Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]] AGH.  


W 1967 r. doktoryzuje się, stopień doktora habilitowanego uzyskuje w 1977 r., tytuł profesora w 1986 r., stanowisko profesora zwyczajnego AGH w 1991 r.
W 1967 roku doktoryzował się, stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1977 roku, tytuł profesora w 1986 roku, stanowisko profesora zwyczajnego AGH w 1991 roku.


W 1976 roku uzyskał dyplom trenera (trener klasy II w alpinizmie) AWF w Krakowie.
W 1976 roku uzyskał dyplom trenera (trener klasy II w alpinizmie) Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie.


Był pionierem cybernetyki sportu. Przez wiele lat prowadził wykłady i badania w krakowskiej Akademii Wychowania Fizycznego, gdzie stworzył w 1977 roku pierwszy w Polsce Zakład Alpinizmu, a także Studium Terenów Alpinizmu.
Był pionierem cybernetyki sportu. Przez wiele lat prowadził wykłady i badania w krakowskiej AWF, gdzie w 1977 roku stworzył pierwszy w Polsce Zakład Alpinizmu, a także Studium Terenów Alpinizmu.


W latach 1978–1981 pracował w Zakładzie Badań Podstawowych Elektrotechniki PAN i współpracował z Instytutem Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych AGH. Od 1981 roku na stałe zatrudniony w tym Instytucie, a od 1993 roku objął stanowisko kierownika Katedry Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych na [[Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki|Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki]] AGH.  
W latach 1978-1981 pracował w Zakładzie Badań Podstawowych Elektrotechniki PAN i współpracował z Instytutem Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych AGH. Od 1981 roku na stałe zatrudniony w tym Instytucie, a od 1993 roku objął stanowisko kierownika Katedry Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych na [[Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki|Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki]] AGH.  


Autor ponad 200 artykułów, 15 książek i podręczników, promotor 12 rozpraw doktorskich. Redaktor naczelny czasopisma "Jakość i Użytkowanie Energii Elektrycznej", przewodniczący Komisji Elektrotechniki, Informatyki i Automatyki Oddziału Krakowskiego PAN, członek licznych organizacji naukowych. Członek honorowy oraz wieloletni prezes Klubu Wysokogórskiego w Krakowie, przewodnik tatrzański, wielokrotny kierownik wypraw alpinistycznych, wiceprezes i szef komisji szkolenia Polskiego Związku Alpinizmu.
Autor ponad 200 artykułów, 15 książek i podręczników, promotor 12 rozpraw doktorskich.  
 
Redaktor naczelny czasopisma "Jakość i Użytkowanie Energii Elektrycznej", przewodniczący Komisji Elektrotechniki, Informatyki i Automatyki Oddziału Krakowskiego PAN, członek licznych organizacji naukowych. Członek honorowy oraz wieloletni prezes Klubu Wysokogórskiego w Krakowie, przewodnik tatrzański, wielokrotny kierownik wypraw alpinistycznych, wiceprezes i szef komisji szkolenia Polskiego Związku Alpinizmu.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


[[Krzyż Kawalerski OOP]], Medal Komisji Edukacji Narodowej, medal „Za wybitne osiągnięcia sportowe”
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], medal „Za wybitne osiągnięcia sportowe”
 
== Źródła do biogramu ==
 
==== Książki ====


* 100 lat AGH : twarze wydziału w latach 1952-2018. Kraków 2019, s. 83-86, [foto]
* Encyklopedia Krakowa. Kraków 2000, s. 487
* Konieczna E.: Ziemskie wędrówki : nauki o ziemi w Akademii Górniczo-Hutniczej. Kraków 2020, s. 74
* Profesor Kazimierz Bisztyga : (1922-2010) : wychowawca wielu pokoleń inżynierów elektryków, autorytet w dziedzinie napędów elektrycznych i działacz stowarzyszeniowy. Red. J. Strzałka. Kraków 2022, s. 175-178, [foto]
* Słownik biograficzny zasłużonych elektryków krakowskich. Cz. 1. Pod red. J. Strzałki. Kraków 2009, s. 91-93, [foto]
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 28. Red. B. Hynowski. Warszawa 2019, s. 92-94, [foto]
* Twarze Wydziału w latach 1952-2012. Red. J. Kajdański, M. Czekaj. [Kraków] 2012, s.78-80, [foto]
* Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki. [AGH]. Kraków 1999, s. 55, [foto]
* Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Red. J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 297-298, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 171
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 2 : H – Ł. Red. nauk. J. Kapuścik.  Warszawa 1999, s. 481, [foto]


== Bibliografia ==
==== Artykuły ====
* Jakość i Użytkowanie Energii Elektrycznej 2000 T. 6 z. 1. s. 126–127
* Automatyka : półrocznik / [Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie] 1999, T. 3, z. 2. s. [391]


* Mitkowski W.: Ryszard Kozioł. ''Automatyka : półrocznik'' [wyd. AGH] 1999, T. 3, z. 2, s. 391, [foto]
* Sadecki J.: Ryszard Kozioł (1930-1999) : uczony i alpinista. ''Rzeczpospolita'' 1999, 13 sierpnia
* Tondos M.: Prof. dr hab. inż. Ryszard Kozioł (1930-1999). ''Jakość i Użytkowanie Energii Elektrycznej'' 2000, Vol. 6, z. 1, s. 126-127
* Tondos M.: Prof. dr hab. inż. Ryszard Kozioł (1930-1999) : nekr. ''Elektrotechnika i Elektronika'' 1999, z. 4, s. 170-171
* Tondos M.: Profesor Ryszard Kozioł 1930-1999 - wspomnienie. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników Akademii Górniczo-Hutniczej'' 1999, nr 69, s. 5-6, [foto]


{{DEFAULTSORT:Kozioł, Ryszard }}
{{DEFAULTSORT:Kozioł, Ryszard }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 15:49, 4 kwi 2023

Ryszard Kozioł
Ryszard Koziol.jpg
Nazwisko Kozioł
Imię / imiona Ryszard
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 14 października 1930
Miejsce urodzenia Borysław
Data śmierci 28 lipca 1999
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności automatyka, napęd elektryczny, inżynieria komputerowa, cybernetyka sportu
Pełnione funkcje Kierownik Katedry Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych WEAIiE AGH
Wydział Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Prof. dr hab. inż. Ryszard Kozioł (1930-1999)

Dyscyplina/specjalności: automatyka, napęd elektryczny, inżynieria komputerowa, cybernetyka sportu

Nota biograficzna

Urodził się 14 października 1930 roku w Borysławiu pod Lwowem. Zmarł tragicznie 28 lipca 1999 roku w Krakowie. Pochowany w Krakowie na Cmentarzu Salwatorskim.

W latach 1944-1945 pracował na Śląsku jako robotnik przymusowy, później od roku 1945 w kopalni Modrzejów, następnie w Zakładach Chemicznych w Oświęcimiu, jako elektromonter, następnie do roku 1952 okresowo w kopalniach Wujek i Wieczorek, jako ładowacz.

W 1952 roku zdał maturę i uzyskał dyplom technika elektryka w Śląskich Technicznych Zakładach Naukowych w Katowicach.

Podjął studia na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH, dyplom magistra inżyniera elektryka uzyskał w 1957 roku. Bezpośrednio po studiach, w latach 1957-1962, był zatrudniony w PRE Elektromontaż Nowa Huta.

W 1962 roku wrócił na macierzystą uczelnię i podjął pracę w Instytucie (później Katedrze) Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH.

W 1967 roku doktoryzował się, stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1977 roku, tytuł profesora w 1986 roku, stanowisko profesora zwyczajnego AGH w 1991 roku.

W 1976 roku uzyskał dyplom trenera (trener klasy II w alpinizmie) Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie.

Był pionierem cybernetyki sportu. Przez wiele lat prowadził wykłady i badania w krakowskiej AWF, gdzie w 1977 roku stworzył pierwszy w Polsce Zakład Alpinizmu, a także Studium Terenów Alpinizmu.

W latach 1978-1981 pracował w Zakładzie Badań Podstawowych Elektrotechniki PAN i współpracował z Instytutem Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych AGH. Od 1981 roku na stałe zatrudniony w tym Instytucie, a od 1993 roku objął stanowisko kierownika Katedry Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych na Wydziale Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki AGH.

Autor ponad 200 artykułów, 15 książek i podręczników, promotor 12 rozpraw doktorskich.

Redaktor naczelny czasopisma "Jakość i Użytkowanie Energii Elektrycznej", przewodniczący Komisji Elektrotechniki, Informatyki i Automatyki Oddziału Krakowskiego PAN, członek licznych organizacji naukowych. Członek honorowy oraz wieloletni prezes Klubu Wysokogórskiego w Krakowie, przewodnik tatrzański, wielokrotny kierownik wypraw alpinistycznych, wiceprezes i szef komisji szkolenia Polskiego Związku Alpinizmu.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, medal „Za wybitne osiągnięcia sportowe”

Źródła do biogramu

Książki

  • 100 lat AGH : twarze wydziału w latach 1952-2018. Kraków 2019, s. 83-86, [foto]
  • Encyklopedia Krakowa. Kraków 2000, s. 487
  • Konieczna E.: Ziemskie wędrówki : nauki o ziemi w Akademii Górniczo-Hutniczej. Kraków 2020, s. 74
  • Profesor Kazimierz Bisztyga : (1922-2010) : wychowawca wielu pokoleń inżynierów elektryków, autorytet w dziedzinie napędów elektrycznych i działacz stowarzyszeniowy. Red. J. Strzałka. Kraków 2022, s. 175-178, [foto]
  • Słownik biograficzny zasłużonych elektryków krakowskich. Cz. 1. Pod red. J. Strzałki. Kraków 2009, s. 91-93, [foto]
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 28. Red. B. Hynowski. Warszawa 2019, s. 92-94, [foto]
  • Twarze Wydziału w latach 1952-2012. Red. J. Kajdański, M. Czekaj. [Kraków] 2012, s.78-80, [foto]
  • Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki. [AGH]. Kraków 1999, s. 55, [foto]
  • Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Red. J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 297-298, [foto]
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 171
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 2 : H – Ł. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 1999, s. 481, [foto]

Artykuły

  • Mitkowski W.: Ryszard Kozioł. Automatyka : półrocznik [wyd. AGH] 1999, T. 3, z. 2, s. 391, [foto]
  • Sadecki J.: Ryszard Kozioł (1930-1999) : uczony i alpinista. Rzeczpospolita 1999, 13 sierpnia
  • Tondos M.: Prof. dr hab. inż. Ryszard Kozioł (1930-1999). Jakość i Użytkowanie Energii Elektrycznej 2000, Vol. 6, z. 1, s. 126-127
  • Tondos M.: Prof. dr hab. inż. Ryszard Kozioł (1930-1999) : nekr. Elektrotechnika i Elektronika 1999, z. 4, s. 170-171
  • Tondos M.: Profesor Ryszard Kozioł 1930-1999 - wspomnienie. Biuletyn Informacyjny Pracowników Akademii Górniczo-Hutniczej 1999, nr 69, s. 5-6, [foto]
Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Ryszard_Kozioł&oldid=77417”