Władysław Karol Dobrucki: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
(Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 3 użytkowników) | |||
Linia 13: | Linia 13: | ||
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi | |awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi | ||
|name=Władysław Karol Dobrucki | |name=Władysław Karol Dobrucki | ||
|image_size=12618 | |image_size=12618 | ||
}}{{Funkcja | |||
}} | |||
{{Funkcja | |||
|Stanowisko=Prodziekan | |Stanowisko=Prodziekan | ||
|Jednostka=Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych | |Jednostka=Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych | ||
Linia 56: | Linia 23: | ||
Dyscyplina/specjalności: metalurgia, mechanika, budowa i eksploatacja maszyn walcowniczych | Dyscyplina/specjalności: metalurgia, mechanika, budowa i eksploatacja maszyn walcowniczych | ||
== Nota biograficzna == | == Nota biograficzna == | ||
Linia 62: | Linia 28: | ||
Urodził się 19 stycznia 1918 roku w Krakowie. Zmarł 20 czerwca 2010 roku i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. | Urodził się 19 stycznia 1918 roku w Krakowie. Zmarł 20 czerwca 2010 roku i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. | ||
Studiował w Politechnice Warszawskiej (1935–39), dyplom Politechniki Śląskiej w Gliwicach otrzymał w 1946 | Studiował w Politechnice Warszawskiej (1935–39), dyplom Politechniki Śląskiej w Gliwicach otrzymał w 1946. | ||
W 1960 roku na podstawie pracy "Płynięcie metalu w procesie przepychania rur na gorąco" uzyskał stopień doktora. | |||
W 1962 roku na podstawie rozprawy "Hipoteza tarcia sczepno-poślizgowego na powierzchni styku ciał sztywnych (narzędzi) z ciałami elastoplastycznymi" uzyskał stopień doktora habilitowanego. | |||
W 1970 roku został profesorem nadzwyczajnym. | |||
W 1976 roku otrzymał tytuł profesora. | |||
Podczas okupacji hitlerowskiej działacz ruchu oporu, więzień Pawiaka, Oświęcimia, Mauthausen-Gusen. Pracownik Biura Proj. Hutn. „BIPROHUT” w latach 1947–1957, pracownik Politechniki Śląskiej w latach 1950–1954. | Podczas okupacji hitlerowskiej działacz ruchu oporu, więzień Pawiaka, Oświęcimia, Mauthausen-Gusen. Pracownik Biura Proj. Hutn. „BIPROHUT” w latach 1947–1957, pracownik Politechniki Śląskiej w latach 1950–1954. | ||
W AGH adiunkt, z-ca prof. (1956–62), docent (1962–70), prof. (1970–88), prof. emerytowany (1988) zatrudniony w niepełnym wymiarze godzin. Kierownik Zakładu Maszyn Obróbki Plastycznej na [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych]] w latach 1962–1988. Prodziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH w latach 1972–1975. | W AGH adiunkt, z-ca prof. (1956–62), docent (1962–70), prof. (1970–88), prof. emerytowany (1988) zatrudniony w niepełnym wymiarze godzin. Kierownik Zakładu Maszyn Obróbki Plastycznej na [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych]] w latach 1962–1988. Prodziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH w latach 1972–1975. | ||
Członek rady redakcji „J. Mech. Working Technol.”; członek Kom. Metal. PAN, Komis. Mech. Stos. Oddz. PAN w Krakowie, Kom. Bud. Maszyn PAN, członek rad naukowych : Instytutu Obróbki Plastycznej w Poznaniu, Inst. Metal. PAN w Krakowie, OBR Obróbki Plast. Metali „Plasomet” w Warszawie. | Członek rady redakcji „J. Mech. Working Technol.”; członek Kom. Metal. PAN, Komis. Mech. Stos. Oddz. PAN w Krakowie, Kom. Bud. Maszyn PAN, członek rad naukowych : Instytutu Obróbki Plastycznej w Poznaniu, Inst. Metal. PAN w Krakowie, OBR Obróbki Plast. Metali „Plasomet” w Warszawie. | ||
Współtwórca polskiej szkoły projektowania i konstrukcji walcowni, twórca oryginalnej szkoły naukowej w zakresie podstaw mechaniki walcowania i jej sprężenia zwrotnego z walcarką, projektant pierwszej w Polsce (zaprojektowanej i zbudowanej) walcowni (1951), współautor patentów na oryginalną metodę przepychania na gorąco rur i na obwiedniowe walcowanie na zimno rur o dużych średnicach. | Współtwórca polskiej szkoły projektowania i konstrukcji walcowni, twórca oryginalnej szkoły naukowej w zakresie podstaw mechaniki walcowania i jej sprężenia zwrotnego z walcarką, projektant pierwszej w Polsce (zaprojektowanej i zbudowanej) walcowni (1951), współautor patentów na oryginalną metodę przepychania na gorąco rur i na obwiedniowe walcowanie na zimno rur o dużych średnicach. | ||
Autor 120 prac z zakresu mechaniki procesu walcowania i urządzeń walcowniczych w czasopismach polskich i zagranicznych; 9 książek w tym 4 monografii, 17 patentów. | Autor 120 prac z zakresu mechaniki procesu walcowania i urządzeń walcowniczych w czasopismach polskich i zagranicznych; 9 książek w tym 4 monografii, 17 patentów. | ||
==== Odznaczenia i nagrody ==== | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
Linia 81: | Linia 52: | ||
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Srebrny Krzyż Zasługi]], Krzyż Oświęcimia, nagrody państwowe i resortowe | [[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Srebrny Krzyż Zasługi]], Krzyż Oświęcimia, nagrody państwowe i resortowe | ||
== | == Źródła do biogramu == | ||
====Książki==== | ====Książki==== | ||
* Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 68, 69, 208, 212, [foto] | |||
* Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. L. Mackiewicz, A. Żołna. Ed. 3. Warszawa 1993, s. 130 | * Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. L. Mackiewicz, A. Żołna. Ed. 3. Warszawa 1993, s. 130 | ||
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004., s. 69, [foto] | * Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004., s. 69, [foto] | ||
Linia 89: | Linia 63: | ||
====Artykuły==== | ====Artykuły==== | ||
* ''Dziennik Polski'' 2010, nr 144 (23 VI 2010), s. A15 [nekr.] | * ''Dziennik Polski'' 2010, nr 144 (23 VI 2010), s. A15 [nekr.] | ||
* ''Dziennik Polski'' 2010, nr 145 (24 VI 2010), s. A13 [nekr.] | * ''Dziennik Polski'' 2010, nr 145 (24 VI 2010), s. A13 [nekr.] | ||
* ''Gazeta Wyborcza'' 2010, nr 144, [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków, s. 9 [nekr.] | * ''Gazeta Wyborcza'' 2010, nr 144, [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków, s. 9 [nekr.] | ||
==== Inne ==== | |||
* Wniosek o nadanie tytułu profesora zwyczajnego i powołanie na stanowisko profesora zwyczajnego w Akademii Górniczo-Hutniczej prof. nadzw. dr hab. inż. Władysława Dobruckiego. [''Protokół z Posiedzenia Senatu AGH...'' 24.04.1975], s. 49-52 | |||
{{DEFAULTSORT:Dobrucki, Władysław Karol}} | {{DEFAULTSORT:Dobrucki, Władysław Karol}} | ||
[[Category:Biogramy]] | [[Category:Biogramy]] |
Aktualna wersja na dzień 16:33, 28 mar 2023
Władysław Karol Dobrucki | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Dobrucki | ||||||||
Imię / imiona | Władysław | ||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. inż. | ||||||||
Data urodzenia | 19 stycznia 1918 | ||||||||
Miejsce urodzenia | Kraków | ||||||||
Data śmierci | 20 czerwca 2010 | ||||||||
Dyscyplina/specjalności | metalurgia, walcownictwo, mechanika, budowa i eksploatacja maszyn | ||||||||
Pełnione funkcje | Prodziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH (1972–1975) | ||||||||
Wydział | Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
| ||||||||
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi | ||||||||
|
Prof. zw. dr hab. inż. Władysław Karol Dobrucki (1918–2010)
Dyscyplina/specjalności: metalurgia, mechanika, budowa i eksploatacja maszyn walcowniczych
Nota biograficzna
Urodził się 19 stycznia 1918 roku w Krakowie. Zmarł 20 czerwca 2010 roku i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Studiował w Politechnice Warszawskiej (1935–39), dyplom Politechniki Śląskiej w Gliwicach otrzymał w 1946.
W 1960 roku na podstawie pracy "Płynięcie metalu w procesie przepychania rur na gorąco" uzyskał stopień doktora.
W 1962 roku na podstawie rozprawy "Hipoteza tarcia sczepno-poślizgowego na powierzchni styku ciał sztywnych (narzędzi) z ciałami elastoplastycznymi" uzyskał stopień doktora habilitowanego.
W 1970 roku został profesorem nadzwyczajnym.
W 1976 roku otrzymał tytuł profesora.
Podczas okupacji hitlerowskiej działacz ruchu oporu, więzień Pawiaka, Oświęcimia, Mauthausen-Gusen. Pracownik Biura Proj. Hutn. „BIPROHUT” w latach 1947–1957, pracownik Politechniki Śląskiej w latach 1950–1954.
W AGH adiunkt, z-ca prof. (1956–62), docent (1962–70), prof. (1970–88), prof. emerytowany (1988) zatrudniony w niepełnym wymiarze godzin. Kierownik Zakładu Maszyn Obróbki Plastycznej na Wydziale Maszyn Górniczych i Hutniczych w latach 1962–1988. Prodziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych AGH w latach 1972–1975.
Członek rady redakcji „J. Mech. Working Technol.”; członek Kom. Metal. PAN, Komis. Mech. Stos. Oddz. PAN w Krakowie, Kom. Bud. Maszyn PAN, członek rad naukowych : Instytutu Obróbki Plastycznej w Poznaniu, Inst. Metal. PAN w Krakowie, OBR Obróbki Plast. Metali „Plasomet” w Warszawie.
Współtwórca polskiej szkoły projektowania i konstrukcji walcowni, twórca oryginalnej szkoły naukowej w zakresie podstaw mechaniki walcowania i jej sprężenia zwrotnego z walcarką, projektant pierwszej w Polsce (zaprojektowanej i zbudowanej) walcowni (1951), współautor patentów na oryginalną metodę przepychania na gorąco rur i na obwiedniowe walcowanie na zimno rur o dużych średnicach.
Autor 120 prac z zakresu mechaniki procesu walcowania i urządzeń walcowniczych w czasopismach polskich i zagranicznych; 9 książek w tym 4 monografii, 17 patentów.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Oświęcimia, nagrody państwowe i resortowe
Źródła do biogramu
Książki
- Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 68, 69, 208, 212, [foto]
- Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. L. Mackiewicz, A. Żołna. Ed. 3. Warszawa 1993, s. 130
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004., s. 69, [foto]
- Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 1 : A-G. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa [ca 1998], s. 312-313
- Złota Księga Nauki Polskiej 1999. Red. K. Pikoń, A. Sokołowska. Gliwice 1999, s. 47
Artykuły
- Dziennik Polski 2010, nr 144 (23 VI 2010), s. A15 [nekr.]
- Dziennik Polski 2010, nr 145 (24 VI 2010), s. A13 [nekr.]
- Gazeta Wyborcza 2010, nr 144, [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków, s. 9 [nekr.]
Inne
- Wniosek o nadanie tytułu profesora zwyczajnego i powołanie na stanowisko profesora zwyczajnego w Akademii Górniczo-Hutniczej prof. nadzw. dr hab. inż. Władysława Dobruckiego. [Protokół z Posiedzenia Senatu AGH... 24.04.1975], s. 49-52