Zbigniew Zygmunt Obuchowicz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
(Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 2: | Linia 2: | ||
|family-name=Obuchowicz | |family-name=Obuchowicz | ||
|given-name=Zbigniew Zygmunt | |given-name=Zbigniew Zygmunt | ||
|honorific-prefix=Doc. mgr inż. | |||
|image=Zbigniew Obuchowicz.jpg | |||
|birth_date=13 września 1914 | |birth_date=13 września 1914 | ||
|birth_place=Śniatyń | |birth_place=Śniatyń | ||
Linia 7: | Linia 9: | ||
|death_place=Kraków | |death_place=Kraków | ||
|fields=geologia naftowa, przemysł naftowy | |fields=geologia naftowa, przemysł naftowy | ||
|faculty=Wydział Górniczy | |||
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Państwowa Nagroda I stopnia | |||
}} | }} | ||
'''Zbigniew Zygmunt Obuchowicz''' (1914-1965) | Doc. mgr inż. '''Zbigniew Zygmunt Obuchowicz''' (1914-1965) | ||
Dyscyplina/specjalności: geologia naftowa, przemysł naftowy | Dyscyplina/specjalności: geologia naftowa, przemysł naftowy | ||
Linia 17: | Linia 20: | ||
Urodził się 13 września 1914 roku w Śniatynie. Zmarł 31 grudnia 1965 roku w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim. | Urodził się 13 września 1914 roku w Śniatynie. Zmarł 31 grudnia 1965 roku w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim. | ||
W 1932 roku ukończył Gimnazjum w Kołomyi i rozpoczął studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie. W 1939 roku uzyskał absolutorium. Od 1939 roku nieprzerwalnie pracował jako geolog naftowy, przechodząc wszystkie szczeble w hierarchii zawodowej. Rozpoczął jako geolog - kartograf w firmie "Polmin" w Drohobyczu. W okresie wojny był geologiem obsługującym wiercenia poszukiwawcze w "Ukrnieftgazrozwiedka" we Lwowie, a następnie w "Karpathöl" również we Lwowie i Stryju. | W 1932 roku ukończył Gimnazjum w Kołomyi i rozpoczął studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie. | ||
W listopadzie 1937 roku, po przejęciu administracji Domu Studentów AG przez Stowarzyszenie Studentów AG, Rektor AG zatwierdził Jego wybór na stanowisko zastępcy kierownika. | |||
W 1939 roku uzyskał absolutorium. Od 1939 roku nieprzerwalnie pracował jako geolog naftowy, przechodząc wszystkie szczeble w hierarchii zawodowej. Rozpoczął jako geolog - kartograf w firmie "Polmin" w Drohobyczu. W okresie wojny był geologiem obsługującym wiercenia poszukiwawcze w "Ukrnieftgazrozwiedka" we Lwowie, a następnie w "Karpathöl" również we Lwowie i Stryju. | |||
W lutym 1945 roku objął stanowisko geologa w organizującym się przedsiębiorstwie Przemył Naftowy w Krośnie. Wówczas powstał Jego pierwsza praca dotycząca złoża gazowego Roztoki. | W lutym 1945 roku objął stanowisko geologa w organizującym się przedsiębiorstwie Przemył Naftowy w Krośnie. Wówczas powstał Jego pierwsza praca dotycząca złoża gazowego Roztoki. | ||
W następnym roku po zorganizowaniu się Centralnego Zarządu Paliw Płynnych, a w nim Przedsiębiorstwa Poszukiwań Naftowych | W następnym roku po zorganizowaniu się Centralnego Zarządu Paliw Płynnych, a w nim Przedsiębiorstwa Poszukiwań Naftowych objął pracę geologa ruchowego w sekcji Tarnów. | ||
W 1946 roku, już jako geolog naftowy o kilkuletnim stażu, na podstawie pracy dyplomowej "Roztoki-Sądkowa : kopalnie nafty i gazów ziemnych w Polsce" na Wydziale Górniczym AG uzyskał tytuł zawodowy magistra inżyniera. | W 1946 roku, już jako geolog naftowy o kilkuletnim stażu, na podstawie pracy dyplomowej "Roztoki-Sądkowa : kopalnie nafty i gazów ziemnych w Polsce" na Wydziale Górniczym AG uzyskał tytuł zawodowy magistra inżyniera. | ||
Linia 26: | Linia 32: | ||
W 1948 roku przeszedł do pracy w Dyrekcji Wierceń Poszukiwawczych w Krakowie, gdzie w został szefem Działu Geologii. Dzięki temu miał duży wpływ na kierunki prowadzenia prac poszukiwawczych w Karpatach, na Przedgórzu i w pozostałych częściach Polski. | W 1948 roku przeszedł do pracy w Dyrekcji Wierceń Poszukiwawczych w Krakowie, gdzie w został szefem Działu Geologii. Dzięki temu miał duży wpływ na kierunki prowadzenia prac poszukiwawczych w Karpatach, na Przedgórzu i w pozostałych częściach Polski. | ||
W 1951 roku został kierownikiem organizującego się Działu Badawczego . | W 1951 roku został kierownikiem organizującego się Działu Badawczego, z którego powstało Laboratorium Przemysłu Naftowego. W 1955 roku po przekształceniu tego Działu w Główne Laboratorium Przemysłu Naftowego został jego szefem. | ||
W latach 1950-1955 dał się poznać jako geolog naftowy o nowoczesnym przygotowaniu geologicznym z nastawieniem na wprowadzenie metod geofizyki poszukiwawczej i wiertniczej oraz zdolnościami organizacyjnymi. | |||
W latach 1952-1956 prowadził wykłady zlecone z geologii nafy na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] AGH. | |||
W roku akademickim 1955/1956 pracował równocześnie w Instytucie Geologicznym, gdzie uzyskał tytuł naukowy docenta. | |||
W 1957 roku został Głównym Geologiem w Przedsiębiorstwie Państwowym Poszukiwania Naftowe w Krakowie. | |||
W 1961 roku przeszedł do pracy w Instytucie Geologicznym, gdzie rozpoczął opracowanie monograficzne rejonu Przedgórza Karpat. | |||
Autor ponad 20 publikacji. | |||
Tuz przed śmiercią został zaproszony przez Organizację Narodów Zjednoczonych na eksperta do spraw geologii naftowej i przygotowywał się do wyjazdu do Indii. | |||
==== Odznaczenia i nagrody ==== | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Państwowa Nagroda I stopnia]], Dyrektor Generalny Górnictwa III stopnia | |||
== Źródła do biogramu == | == Źródła do biogramu == | ||
Linia 43: | Linia 56: | ||
==== Książki ==== | ==== Książki ==== | ||
* | * Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 113 | ||
* [Skład Osobowy Akademii Górniczej ... 1938/39]. Kraków 1938, s. 117 | |||
* Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 93, 163 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969) | |||
==== Artykuły ==== | ==== Artykuły ==== | ||
* | * Kruczek J.: Zbigniew Zygmunt Obuchowicz (1914-1965). ''Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego'' 1968, T. 38, z. 4, s. 619-622, [foto] | ||
==== Inne ==== | ==== Inne ==== | ||
* | * Zarząd Cmentarzy Komunalnych. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 24.09. 2019]. Dostępny w: www.rakowice.eu | ||
{{DEFAULTSORT:Obuchowicz, Zbigniew Zygmunt}} | {{DEFAULTSORT:Obuchowicz, Zbigniew Zygmunt}} | ||
[[Category:Biogramy]] | [[Category:Biogramy]] | ||
Aktualna wersja na dzień 19:02, 14 lut 2023
Zbigniew Zygmunt Obuchowicz | |
---|---|
Nazwisko | Obuchowicz |
Imię / imiona | Zbigniew Zygmunt |
Tytuły / stanowiska | Doc. mgr inż. |
Data urodzenia | 13 września 1914 |
Miejsce urodzenia | Śniatyń |
Data śmierci | 31 grudnia 1965 |
Miejsce śmierci | Kraków |
Dyscyplina/specjalności | geologia naftowa, przemysł naftowy |
Wydział | Wydział Górniczy
|
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Państwowa Nagroda I stopnia |
Doc. mgr inż. Zbigniew Zygmunt Obuchowicz (1914-1965)
Dyscyplina/specjalności: geologia naftowa, przemysł naftowy
Nota biograficzna
Urodził się 13 września 1914 roku w Śniatynie. Zmarł 31 grudnia 1965 roku w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
W 1932 roku ukończył Gimnazjum w Kołomyi i rozpoczął studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie. W listopadzie 1937 roku, po przejęciu administracji Domu Studentów AG przez Stowarzyszenie Studentów AG, Rektor AG zatwierdził Jego wybór na stanowisko zastępcy kierownika.
W 1939 roku uzyskał absolutorium. Od 1939 roku nieprzerwalnie pracował jako geolog naftowy, przechodząc wszystkie szczeble w hierarchii zawodowej. Rozpoczął jako geolog - kartograf w firmie "Polmin" w Drohobyczu. W okresie wojny był geologiem obsługującym wiercenia poszukiwawcze w "Ukrnieftgazrozwiedka" we Lwowie, a następnie w "Karpathöl" również we Lwowie i Stryju.
W lutym 1945 roku objął stanowisko geologa w organizującym się przedsiębiorstwie Przemył Naftowy w Krośnie. Wówczas powstał Jego pierwsza praca dotycząca złoża gazowego Roztoki. W następnym roku po zorganizowaniu się Centralnego Zarządu Paliw Płynnych, a w nim Przedsiębiorstwa Poszukiwań Naftowych objął pracę geologa ruchowego w sekcji Tarnów.
W 1946 roku, już jako geolog naftowy o kilkuletnim stażu, na podstawie pracy dyplomowej "Roztoki-Sądkowa : kopalnie nafty i gazów ziemnych w Polsce" na Wydziale Górniczym AG uzyskał tytuł zawodowy magistra inżyniera.
W 1948 roku przeszedł do pracy w Dyrekcji Wierceń Poszukiwawczych w Krakowie, gdzie w został szefem Działu Geologii. Dzięki temu miał duży wpływ na kierunki prowadzenia prac poszukiwawczych w Karpatach, na Przedgórzu i w pozostałych częściach Polski.
W 1951 roku został kierownikiem organizującego się Działu Badawczego, z którego powstało Laboratorium Przemysłu Naftowego. W 1955 roku po przekształceniu tego Działu w Główne Laboratorium Przemysłu Naftowego został jego szefem.
W latach 1950-1955 dał się poznać jako geolog naftowy o nowoczesnym przygotowaniu geologicznym z nastawieniem na wprowadzenie metod geofizyki poszukiwawczej i wiertniczej oraz zdolnościami organizacyjnymi.
W latach 1952-1956 prowadził wykłady zlecone z geologii nafy na Wydziale Górniczym AGH.
W roku akademickim 1955/1956 pracował równocześnie w Instytucie Geologicznym, gdzie uzyskał tytuł naukowy docenta.
W 1957 roku został Głównym Geologiem w Przedsiębiorstwie Państwowym Poszukiwania Naftowe w Krakowie.
W 1961 roku przeszedł do pracy w Instytucie Geologicznym, gdzie rozpoczął opracowanie monograficzne rejonu Przedgórza Karpat.
Autor ponad 20 publikacji.
Tuz przed śmiercią został zaproszony przez Organizację Narodów Zjednoczonych na eksperta do spraw geologii naftowej i przygotowywał się do wyjazdu do Indii.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Państwowa Nagroda I stopnia, Dyrektor Generalny Górnictwa III stopnia
Źródła do biogramu
Książki
- Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 113
- [Skład Osobowy Akademii Górniczej ... 1938/39]. Kraków 1938, s. 117
- Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 93, 163 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)
Artykuły
- Kruczek J.: Zbigniew Zygmunt Obuchowicz (1914-1965). Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego 1968, T. 38, z. 4, s. 619-622, [foto]
Inne
- Zarząd Cmentarzy Komunalnych. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 24.09. 2019]. Dostępny w: www.rakowice.eu