Zbigniew Zygmunt Obuchowicz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Obuchowicz
|family-name=Obuchowicz
|given-name=Zbigniew Zygmunt
|given-name=Zbigniew Zygmunt
|honorific-prefix=Doc. mgr inż.
|image=Zbigniew Obuchowicz.jpg
|birth_date=13 września 1914
|birth_date=13 września 1914
|birth_place=Śniatyń
|birth_place=Śniatyń
Linia 7: Linia 9:
|death_place=Kraków
|death_place=Kraków
|fields=geologia naftowa, przemysł naftowy
|fields=geologia naftowa, przemysł naftowy
|faculty=Wydział Górniczy
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Państwowa Nagroda I stopnia
}}
}}
'''Zbigniew Zygmunt Obuchowicz''' (1914-1965)   
Doc. mgr inż. '''Zbigniew Zygmunt Obuchowicz''' (1914-1965)   
'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''


Dyscyplina/specjalności: geologia naftowa, przemysł naftowy
Dyscyplina/specjalności: geologia naftowa, przemysł naftowy
Linia 17: Linia 20:
Urodził się 13 września 1914 roku w Śniatynie. Zmarł 31 grudnia 1965 roku w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.  
Urodził się 13 września 1914 roku w Śniatynie. Zmarł 31 grudnia 1965 roku w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.  


W 1932 roku ukończył Gimnazjum w Kołomyi i rozpoczął studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie. W 1939 roku uzyskał absolutorium. Od 1939 roku nieprzerwalnie pracował jako geolog naftowy, przechodząc wszystkie szczeble w hierarchii zawodowej. Rozpoczął jako geolog - kartograf w firmie "Polmin" w Drohobyczu. W okresie wojny był geologiem obsługującym wiercenia  poszukiwawcze w "Ukrnieftgazrozwiedka" we Lwowie, a następnie w "Karpathöl" również we Lwowie i Stryju.  
W 1932 roku ukończył Gimnazjum w Kołomyi i rozpoczął studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie.
W listopadzie 1937 roku, po przejęciu administracji Domu Studentów AG przez Stowarzyszenie Studentów AG, Rektor AG zatwierdził Jego wybór na stanowisko zastępcy kierownika.
 
W 1939 roku uzyskał absolutorium. Od 1939 roku nieprzerwalnie pracował jako geolog naftowy, przechodząc wszystkie szczeble w hierarchii zawodowej. Rozpoczął jako geolog - kartograf w firmie "Polmin" w Drohobyczu. W okresie wojny był geologiem obsługującym wiercenia  poszukiwawcze w "Ukrnieftgazrozwiedka" we Lwowie, a następnie w "Karpathöl" również we Lwowie i Stryju.  


W lutym 1945 roku objął stanowisko geologa w organizującym się przedsiębiorstwie Przemył Naftowy w Krośnie. Wówczas powstał Jego pierwsza praca dotycząca złoża gazowego Roztoki.
W lutym 1945 roku objął stanowisko geologa w organizującym się przedsiębiorstwie Przemył Naftowy w Krośnie. Wówczas powstał Jego pierwsza praca dotycząca złoża gazowego Roztoki.
W następnym roku po zorganizowaniu się Centralnego Zarządu Paliw Płynnych, a w nim Przedsiębiorstwa Poszukiwań Naftowych objąl pracę geologa ruchowego w sekcji Tarnów.
W następnym roku po zorganizowaniu się Centralnego Zarządu Paliw Płynnych, a w nim Przedsiębiorstwa Poszukiwań Naftowych objął pracę geologa ruchowego w sekcji Tarnów.


W 1946 roku, już jako geolog naftowy o kilkuletnim stażu, na podstawie pracy dyplomowej  "Roztoki-Sądkowa : kopalnie nafty i gazów ziemnych w Polsce" na Wydziale Górniczym AG uzyskał tytuł zawodowy magistra inżyniera.
W 1946 roku, już jako geolog naftowy o kilkuletnim stażu, na podstawie pracy dyplomowej  "Roztoki-Sądkowa : kopalnie nafty i gazów ziemnych w Polsce" na Wydziale Górniczym AG uzyskał tytuł zawodowy magistra inżyniera.
Linia 26: Linia 32:
W 1948 roku przeszedł do pracy w Dyrekcji Wierceń Poszukiwawczych w Krakowie, gdzie w został szefem Działu Geologii. Dzięki temu miał duży wpływ na kierunki prowadzenia prac poszukiwawczych w Karpatach, na Przedgórzu i w pozostałych częściach Polski.
W 1948 roku przeszedł do pracy w Dyrekcji Wierceń Poszukiwawczych w Krakowie, gdzie w został szefem Działu Geologii. Dzięki temu miał duży wpływ na kierunki prowadzenia prac poszukiwawczych w Karpatach, na Przedgórzu i w pozostałych częściach Polski.


W 1951 roku został kierownikiem organizującego się Działu Badawczego ....
W 1951 roku został kierownikiem organizującego się Działu Badawczego, z którego powstało Laboratorium Przemysłu Naftowego. W 1955 roku po przekształceniu tego Działu w Główne Laboratorium Przemysłu Naftowego został jego szefem.


W latach 1950-1955 dał się poznać jako geolog naftowy o nowoczesnym przygotowaniu geologicznym z nastawieniem na wprowadzenie metod geofizyki poszukiwawczej i wiertniczej oraz zdolnościami organizacyjnymi.


W latach 1952-1956 prowadził wykłady zlecone z geologii nafy na [[Wydział Górniczy|Wydziale Górniczym]] AGH.


W roku akademickim 1955/1956 pracował równocześnie w Instytucie Geologicznym, gdzie uzyskał tytuł naukowy docenta.


W 1957 roku został Głównym Geologiem w Przedsiębiorstwie Państwowym Poszukiwania Naftowe w Krakowie.


W 1961 roku przeszedł do pracy w Instytucie Geologicznym, gdzie rozpoczął opracowanie monograficzne rejonu Przedgórza Karpat.


Autor ponad 20 publikacji.


Tuz przed śmiercią został zaproszony przez Organizację Narodów Zjednoczonych  na eksperta do spraw geologii naftowej i przygotowywał się do wyjazdu do Indii.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


==== Bibliografia publikacji ====
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski]], [[Państwowa Nagroda I stopnia]], Dyrektor Generalny Górnictwa III stopnia


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 43: Linia 56:
==== Książki ====
==== Książki ====


*
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 113
* [Skład Osobowy Akademii Górniczej ... 1938/39]. Kraków 1938, s. 117
* Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 93, 163 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)


==== Artykuły ====
==== Artykuły ====


*
* Kruczek J.: Zbigniew Zygmunt Obuchowicz (1914-1965). ''Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego'' 1968, T. 38, z. 4, s. 619-622, [foto]


==== Inne ====
==== Inne ====


*
* Zarząd Cmentarzy Komunalnych. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 24.09. 2019]. Dostępny w: www.rakowice.eu


{{DEFAULTSORT:Obuchowicz, Zbigniew Zygmunt}}
{{DEFAULTSORT:Obuchowicz, Zbigniew Zygmunt}}


[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 23.09.2019</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 19:02, 14 lut 2023

Zbigniew Zygmunt Obuchowicz
Zbigniew Obuchowicz.jpg
Nazwisko Obuchowicz
Imię / imiona Zbigniew Zygmunt
Tytuły / stanowiska Doc. mgr inż.
Data urodzenia 13 września 1914
Miejsce urodzenia Śniatyń
Data śmierci 31 grudnia 1965
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności geologia naftowa, przemysł naftowy
Wydział Wydział Górniczy


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Państwowa Nagroda I stopnia

Doc. mgr inż. Zbigniew Zygmunt Obuchowicz (1914-1965)

Dyscyplina/specjalności: geologia naftowa, przemysł naftowy

Nota biograficzna

Urodził się 13 września 1914 roku w Śniatynie. Zmarł 31 grudnia 1965 roku w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

W 1932 roku ukończył Gimnazjum w Kołomyi i rozpoczął studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej w Krakowie. W listopadzie 1937 roku, po przejęciu administracji Domu Studentów AG przez Stowarzyszenie Studentów AG, Rektor AG zatwierdził Jego wybór na stanowisko zastępcy kierownika.

W 1939 roku uzyskał absolutorium. Od 1939 roku nieprzerwalnie pracował jako geolog naftowy, przechodząc wszystkie szczeble w hierarchii zawodowej. Rozpoczął jako geolog - kartograf w firmie "Polmin" w Drohobyczu. W okresie wojny był geologiem obsługującym wiercenia poszukiwawcze w "Ukrnieftgazrozwiedka" we Lwowie, a następnie w "Karpathöl" również we Lwowie i Stryju.

W lutym 1945 roku objął stanowisko geologa w organizującym się przedsiębiorstwie Przemył Naftowy w Krośnie. Wówczas powstał Jego pierwsza praca dotycząca złoża gazowego Roztoki. W następnym roku po zorganizowaniu się Centralnego Zarządu Paliw Płynnych, a w nim Przedsiębiorstwa Poszukiwań Naftowych objął pracę geologa ruchowego w sekcji Tarnów.

W 1946 roku, już jako geolog naftowy o kilkuletnim stażu, na podstawie pracy dyplomowej "Roztoki-Sądkowa : kopalnie nafty i gazów ziemnych w Polsce" na Wydziale Górniczym AG uzyskał tytuł zawodowy magistra inżyniera.

W 1948 roku przeszedł do pracy w Dyrekcji Wierceń Poszukiwawczych w Krakowie, gdzie w został szefem Działu Geologii. Dzięki temu miał duży wpływ na kierunki prowadzenia prac poszukiwawczych w Karpatach, na Przedgórzu i w pozostałych częściach Polski.

W 1951 roku został kierownikiem organizującego się Działu Badawczego, z którego powstało Laboratorium Przemysłu Naftowego. W 1955 roku po przekształceniu tego Działu w Główne Laboratorium Przemysłu Naftowego został jego szefem.

W latach 1950-1955 dał się poznać jako geolog naftowy o nowoczesnym przygotowaniu geologicznym z nastawieniem na wprowadzenie metod geofizyki poszukiwawczej i wiertniczej oraz zdolnościami organizacyjnymi.

W latach 1952-1956 prowadził wykłady zlecone z geologii nafy na Wydziale Górniczym AGH.

W roku akademickim 1955/1956 pracował równocześnie w Instytucie Geologicznym, gdzie uzyskał tytuł naukowy docenta.

W 1957 roku został Głównym Geologiem w Przedsiębiorstwie Państwowym Poszukiwania Naftowe w Krakowie.

W 1961 roku przeszedł do pracy w Instytucie Geologicznym, gdzie rozpoczął opracowanie monograficzne rejonu Przedgórza Karpat.

Autor ponad 20 publikacji.

Tuz przed śmiercią został zaproszony przez Organizację Narodów Zjednoczonych na eksperta do spraw geologii naftowej i przygotowywał się do wyjazdu do Indii.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Państwowa Nagroda I stopnia, Dyrektor Generalny Górnictwa III stopnia

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 1. Pion górniczy. Kraków 1979, s. 113
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczej ... 1938/39]. Kraków 1938, s. 117
  • Z dziejów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1919-1967. Oprac. J. Sulima-Samujłło oraz zespół aut. Kraków 1970, s. 93, 163 (Wydawnictwa Jubileuszowe 1919-1969)

Artykuły

  • Kruczek J.: Zbigniew Zygmunt Obuchowicz (1914-1965). Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego 1968, T. 38, z. 4, s. 619-622, [foto]

Inne

  • Zarząd Cmentarzy Komunalnych. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 24.09. 2019]. Dostępny w: www.rakowice.eu