Mieczysław Wincenty Radwan: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
m (zamienił w treści „== Odznaczenia i nagrody ==” na „==== Odznaczenia i nagrody ====”)
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 26 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 11: Linia 11:
|function=Kierownik Katedry Historii Techniki i Nauk Technicznych Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa AGH (1957-1960)
|function=Kierownik Katedry Historii Techniki i Nauk Technicznych Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa AGH (1957-1960)
|faculty=Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
|faculty=Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
|awards=Krzyż Kawalerski OOP
|awards=Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
|name=Mieczysław Wincenty Radwan
|name=Mieczysław Wincenty Radwan
|honorific-suffix=
|native_name=
|native_name_lang=
|image_size=15258
|image_size=15258
|alt=
|caption=
|resting_place=
|resting_place_coordinates=
|other_names=
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Doc. inż. '''Mieczysław Wincenty Radwan''' (1889–1968)
Doc. inż. '''Mieczysław Wincenty Radwan''' (1889–1968)


Specjalność: metalurgia
Dyscyplina/specjalności: metalurgia
 
== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Urodził się 5 kwietnia 1889 roku w osadzie Żarnów w powiecie opoczyńskim, zmarł 30 stycznia 1968 roku w Krakowie. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.  
Urodził się 5 kwietnia 1889 roku w osadzie Żarnów w powiecie opoczyńskim. Zmarł 30 stycznia 1968 roku w Krakowie. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.  


Studiował na Wydziale Mechanicznym Instytutu Politechnicznego w Kijowie, ale ze względu na działalność polityczną został wydalony z Kijowa. W 1955 roku uzyskał tytuł magistra inżyniera mechanika hutniczego na AGH. Wieloletni pracownik przemysłu.
Studiował na Wydziale Mechanicznym Instytutu Politechnicznego w Kijowie, ale ze względu na działalność polityczną został wydalony z Kijowa. W 1955 roku uzyskał tytuł magistra inżyniera mechanika hutniczego na AGH. Wieloletni pracownik przemysłu.


Od 1953 roku był związany z Katedrą i Zakładem Maszyn Hutniczych [[Wydział Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa|Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa]] AGH. Ze względu na głęboką wiedzę i znajomość urządzeń hutniczych został w tym samym roku mianowany zastępcą profesora, a od marca 1954 r. kierownikiem Katedry Maszyn Hutniczych AGH. W 1957 r. powierzono mu kierownictwo Katedry Historii Techniki i Nauk Technicznych (funkcję tę pełnił do chwili przejścia na emeryturę w 1960 r.). Również w tym roku został mianowany docentem. Założyciel Muzeum Historii AGH i Techniki w 1960 roku.
Od 1953 roku był związany z Katedrą i Zakładem Maszyn Hutniczych [[Wydział Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa|Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa]] AGH. Ze względu na głęboką wiedzę i znajomość urządzeń hutniczych został w tym samym roku mianowany zastępcą profesora, a od marca 1954 roku kierownikiem Katedry Maszyn Hutniczych AGH. W 1957 roku powierzono mu kierownictwo Katedry Historii Techniki i Nauk Technicznych (funkcję tę pełnił do chwili przejścia na emeryturę w 1960 roku). Również w tym roku został mianowany docentem.  
 
Założyciel Muzeum Historii AGH i Techniki w 1960 roku.


Opublikował prace z zakresu historii polskiej techniki hutniczej. Na szczególne uznanie zasługuje jego dzieło pt. „Rudy, kuźnice i huty żelaza w Polsce”, oceniane przez autorytety naukowe jako kompendium wiedzy na temat rozwoju rodzimej techniki hutniczej. Dzięki jego inicjatywie w 1960 roku w Nowej Słupi powstało Muzeum Starożytnego Hutnictwa (terenowa filia warszawskiego Muzeum Techniki NOT), które od 1965 roku nosi jego imię.
Opublikował prace z zakresu historii polskiej techniki hutniczej. Na szczególne uznanie zasługuje jego dzieło pt. „Rudy, kuźnice i huty żelaza w Polsce”, oceniane przez autorytety naukowe jako kompendium wiedzy na temat rozwoju rodzimej techniki hutniczej. Dzięki jego inicjatywie w 1960 roku w Nowej Słupi powstało Muzeum Starożytnego Hutnictwa (terenowa filia warszawskiego Muzeum Techniki NOT), które od 1965 roku nosi jego imię.
==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Krzyż Kawalerski OOP]], odznaki honorowe.


Źródło:
[[Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]], odznaki honorowe
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. S. 128–129
 
* Polski Słownik Biograficzny. T. 30/1 z. 124. S. 6–10
== Źródła do biogramu ==
* BIP AGH 2005 nr 139. s. 7, portr.
 
==== Książki ====
 
* 90 lat "Metalurgii" w fotografiach i wspomnieniach. Oprac. I. Suliga. Kraków 2012, s. 97, [foto]
* Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 46-47, 218, foto]
* Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1967, s.86
* Materiały konferencji: Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki, Kraków, czerwiec 2002 [AGH]. Eds. Z. W. Engel, S. Wolny. Kraków 2002, s. 236, [foto]
* Mieczysław Radwan : życie i działalność : materiały sesji naukowej zorganizowanej w Ostrowcu Świętokrzyskim w dniu 24 września 1983 r. Red. nauk. A. Rembalski, Z. Wójcik. Kielce 1987, s. 73-85, [foto] (Biblioteka Regionalna ZW PTTK w Kielcach ; T. 9)
* Mieczysław Radwan w 120 rocznicę urodzin : praca zbiorowa. Pod red. M. Karbowniczka. Kraków 2011, 149 s., [foto]
* Polski Słownik Biograficzny. T. 30/1, z. 124 : Radwan - Radziwiłł Jan. Wrocław 1987, s. 6-10
* Radwan M. W.: Mieczysław Radwan : historia prawdziwa. Warszawa ; Ostrowiec Świętokrzyski: 2022, 168, 6 s., [foto]
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. Red. A. Jakubowska. Warszawa 1989, s. 128-129
 
==== Artykuły ====


* Doc. mgr inż. Mieczysław Radwan nie żyje. ''Hutnik'' 1968, R. 35, nr 2, s. 94-95
* Docent Mieczysław Radwan. ''Słowo Ludu'' 1968, nr 449
* Drzymała Z.: 80 lat Katedry Urządzeń Technologicznych i Ochrony Środowiska (rys historyczny). ''Automatyka : półrocznik''. [wyd. AGH] 2001, T. 5 z. 1/2, s. 153-167, [foto]
* Jasiuk J.: Muzeum Starożytnego Hutnictwa w Nowej Słupi otrzymało imię Mieczysława Radwana. ''Kwartalnik Historii Nauki i Techniki'' 1968, R. 13, nr 4, s. 865-867
* Jasiuk J.: Pamięci Mieczysława Radwana wybitnego historyka polskiego hutnictwa. ''Przegląd Techniczny'' 1968, z. 7, s. 10
* Korpanty E.: Mieczysław Radwan - metalurg, historyk, założyciel Muzeum AGH : jubileusz 45-lecia Muzeum Historii AGH i Techniki. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2005, nr 139, s. 7, [foto]
* Miczulski S., Olszewski E.: Wykaz prac doc. Mieczysława Radwana z zakresu historii nauki i techniki. ''Kwartalnik Historii Nauki i Techniki'' 1968, z. 3, s. 660-664
* Różański W.: Mieczysław Radwan. ''Kwartalnik Historii Nauki i Techniki'' 1968, z. 3, s. 658-660
* Rybicka I.: Mieczysław Radwan : wspomnienie pośmiertne. ''Zeszyty Naukowe AGH'' ; nr 224. [Seria] ''Elektryfikacja i Mechanizacja Górnictwa i Hutnictwa'' 1969, z. 33, s. 7-9, [foto]
* Wesołowski K.: Mieczysław Radwan : [wspomnienie pośmiertne]. ''Mechanik'' 1968, nr 7, s. 395, [foto]


{{DEFAULTSORT:Radwan, Mieczysław Wincenty}}
{{DEFAULTSORT:Radwan, Mieczysław Wincenty}}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]

Aktualna wersja na dzień 18:05, 14 lut 2023

Mieczysław Wincenty Radwan
Mieczyslaw Radwan.jpg
Nazwisko Radwan
Imię / imiona Mieczysław Wincenty
Tytuły / stanowiska Doc. inż.
Data urodzenia 5 kwietnia 1889
Miejsce urodzenia Żarnów
Data śmierci 30 stycznia 1968
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności metalurgia
Pełnione funkcje Kierownik Katedry Historii Techniki i Nauk Technicznych Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa AGH (1957-1960)
Wydział Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych


Odznaczenia i nagrody Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Doc. inż. Mieczysław Wincenty Radwan (1889–1968)

Dyscyplina/specjalności: metalurgia

Nota biograficzna

Urodził się 5 kwietnia 1889 roku w osadzie Żarnów w powiecie opoczyńskim. Zmarł 30 stycznia 1968 roku w Krakowie. Został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

Studiował na Wydziale Mechanicznym Instytutu Politechnicznego w Kijowie, ale ze względu na działalność polityczną został wydalony z Kijowa. W 1955 roku uzyskał tytuł magistra inżyniera mechanika hutniczego na AGH. Wieloletni pracownik przemysłu.

Od 1953 roku był związany z Katedrą i Zakładem Maszyn Hutniczych Wydziału Mechanizacji Górnictwa i Hutnictwa AGH. Ze względu na głęboką wiedzę i znajomość urządzeń hutniczych został w tym samym roku mianowany zastępcą profesora, a od marca 1954 roku kierownikiem Katedry Maszyn Hutniczych AGH. W 1957 roku powierzono mu kierownictwo Katedry Historii Techniki i Nauk Technicznych (funkcję tę pełnił do chwili przejścia na emeryturę w 1960 roku). Również w tym roku został mianowany docentem.

Założyciel Muzeum Historii AGH i Techniki w 1960 roku.

Opublikował prace z zakresu historii polskiej techniki hutniczej. Na szczególne uznanie zasługuje jego dzieło pt. „Rudy, kuźnice i huty żelaza w Polsce”, oceniane przez autorytety naukowe jako kompendium wiedzy na temat rozwoju rodzimej techniki hutniczej. Dzięki jego inicjatywie w 1960 roku w Nowej Słupi powstało Muzeum Starożytnego Hutnictwa (terenowa filia warszawskiego Muzeum Techniki NOT), które od 1965 roku nosi jego imię.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, odznaki honorowe

Źródła do biogramu

Książki

  • 90 lat "Metalurgii" w fotografiach i wspomnieniach. Oprac. I. Suliga. Kraków 2012, s. 97, [foto]
  • Engel Z.: Sześćdziesiąt lat minęło... Kraków 2012, s. 46-47, 218, foto]
  • Materiały Informacyjne [nr 4]. Komisja Propagandowa Komitetu Obchodu 50-lecia AGH. Kraków 1967, s.86
  • Materiały konferencji: Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki, Kraków, czerwiec 2002 [AGH]. Eds. Z. W. Engel, S. Wolny. Kraków 2002, s. 236, [foto]
  • Mieczysław Radwan : życie i działalność : materiały sesji naukowej zorganizowanej w Ostrowcu Świętokrzyskim w dniu 24 września 1983 r. Red. nauk. A. Rembalski, Z. Wójcik. Kielce 1987, s. 73-85, [foto] (Biblioteka Regionalna ZW PTTK w Kielcach ; T. 9)
  • Mieczysław Radwan w 120 rocznicę urodzin : praca zbiorowa. Pod red. M. Karbowniczka. Kraków 2011, 149 s., [foto]
  • Polski Słownik Biograficzny. T. 30/1, z. 124 : Radwan - Radziwiłł Jan. Wrocław 1987, s. 6-10
  • Radwan M. W.: Mieczysław Radwan : historia prawdziwa. Warszawa ; Ostrowiec Świętokrzyski: 2022, 168, 6 s., [foto]
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 1. Red. A. Jakubowska. Warszawa 1989, s. 128-129

Artykuły

  • Doc. mgr inż. Mieczysław Radwan nie żyje. Hutnik 1968, R. 35, nr 2, s. 94-95
  • Docent Mieczysław Radwan. Słowo Ludu 1968, nr 449
  • Drzymała Z.: 80 lat Katedry Urządzeń Technologicznych i Ochrony Środowiska (rys historyczny). Automatyka : półrocznik. [wyd. AGH] 2001, T. 5 z. 1/2, s. 153-167, [foto]
  • Jasiuk J.: Muzeum Starożytnego Hutnictwa w Nowej Słupi otrzymało imię Mieczysława Radwana. Kwartalnik Historii Nauki i Techniki 1968, R. 13, nr 4, s. 865-867
  • Jasiuk J.: Pamięci Mieczysława Radwana wybitnego historyka polskiego hutnictwa. Przegląd Techniczny 1968, z. 7, s. 10
  • Korpanty E.: Mieczysław Radwan - metalurg, historyk, założyciel Muzeum AGH : jubileusz 45-lecia Muzeum Historii AGH i Techniki. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2005, nr 139, s. 7, [foto]
  • Miczulski S., Olszewski E.: Wykaz prac doc. Mieczysława Radwana z zakresu historii nauki i techniki. Kwartalnik Historii Nauki i Techniki 1968, z. 3, s. 660-664
  • Różański W.: Mieczysław Radwan. Kwartalnik Historii Nauki i Techniki 1968, z. 3, s. 658-660
  • Rybicka I.: Mieczysław Radwan : wspomnienie pośmiertne. Zeszyty Naukowe AGH ; nr 224. [Seria] Elektryfikacja i Mechanizacja Górnictwa i Hutnictwa 1969, z. 33, s. 7-9, [foto]
  • Wesołowski K.: Mieczysław Radwan : [wspomnienie pośmiertne]. Mechanik 1968, nr 7, s. 395, [foto]
Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Mieczysław_Wincenty_Radwan&oldid=75838”