Leopolda Nawara: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Danuta.Rys (dyskusja | edycje) |
||
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez jednego użytkownika) | |||
Linia 2: | Linia 2: | ||
|family-name=Nawara | |family-name=Nawara | ||
|given-name=Leopolda | |given-name=Leopolda | ||
|honorific-prefix=Doc. dr | |image= | ||
|honorific-prefix=Doc. dr | |||
|death_date=17 kwietnia 2017 | |death_date=17 kwietnia 2017 | ||
|fields=ergonomia, wibroakustyka | |fields=ergonomia, wibroakustyka | ||
|faculty=Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych | |faculty=Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych | ||
}} | }} | ||
Doc. dr | Doc. dr '''Leopolda Nawara''' (-2017) | ||
Dyscyplina/specjalności:ergonomia, wibroakustyka | Dyscyplina/specjalności:ergonomia, wibroakustyka | ||
Linia 21: | Linia 22: | ||
Od 1968 roku pracowała w Zakładzie Ochrony Pracy w Przemyśle Katedry Nauki o Pracy i Ochronie Pracy WG. | Od 1968 roku pracowała w Zakładzie Ochrony Pracy w Przemyśle Katedry Nauki o Pracy i Ochronie Pracy WG. | ||
W 1970 roku otrzymała stanowisko docenta i została kierownikiem Zakładu Prawa Pracy i Ochrony Pracy [[Instytut Nauk Społecznych|Instytutu Nauk Społecznych]] | W 1970 roku otrzymała stanowisko docenta i została kierownikiem Zakładu Prawa Pracy i Ochrony Pracy [[Instytut Nauk Społecznych|Instytutu Nauk Społecznych]] AGH. W 1974 roku Zakład zmienił nazwę na Zakład Ergonomii i Ochrony Pracy. Na początku lat 80-tych przestała być kierownikiem. | ||
W 1981 roku na podstawie rozprawy "Badania przebiegu zjawiska rozprzestrzeniania się płomienia w zawiesinie pyłów palnych w powietrzu" uzyskała stopień doktora habilitowanego | W 1981 roku na Wydziale Metalurgicznym podstawie rozprawy "Badania przebiegu zjawiska rozprzestrzeniania się płomienia w zawiesinie pyłów palnych w powietrzu" uzyskała stopień doktora habilitowanego, jednakże najprawdopodobniej habilitacja ta nie zyskała zatwierdzenia | ||
W roku akademickim 1986/1987 była docentem w Zakładzie Ergonomii Instytutu Mechaniki i Wibroakustyki [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych]]. | W roku akademickim 1986/1987 była docentem w Zakładzie Ergonomii Instytutu Mechaniki i Wibroakustyki [[Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych|Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych]]. | ||
W 1991 roku po raz ostatni jej nazwisko pojawia się w spisie pracowników AGH. | W 1991 roku po raz ostatni jej nazwisko pojawia się w spisie pracowników AGH. | ||
== Źródła do biogramu == | == Źródła do biogramu == | ||
Linia 58: | Linia 55: | ||
[[Category:Biogramy]] | [[Category:Biogramy]] | ||
Wersja z 13:56, 11 lut 2023
Leopolda Nawara | |
---|---|
Nazwisko | Nawara |
Imię / imiona | Leopolda |
Tytuły / stanowiska | Doc. dr
|
Data śmierci | 17 kwietnia 2017 |
Dyscyplina/specjalności | ergonomia, wibroakustyka |
Wydział | Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
|
Doc. dr Leopolda Nawara (-2017)
Dyscyplina/specjalności:ergonomia, wibroakustyka
Nota biograficzna
Zmarła 17 czerwca 2017 roku. Pochowana na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
W 1960 roku rozpoczęła pracę starszego asystenta w Katedrze i Zakładzie Bezpieczeństwa pracy Wydziału Górniczego AGH.
W 1960 roku na podstawie pracy "Zmiana przepuszczalności skał porowatych na skutek przepływu dużych ilości gazu sztucznego" uzyskała doktorat, następnie otrzymała stanowisko adiunkta.
Od 1968 roku pracowała w Zakładzie Ochrony Pracy w Przemyśle Katedry Nauki o Pracy i Ochronie Pracy WG.
W 1970 roku otrzymała stanowisko docenta i została kierownikiem Zakładu Prawa Pracy i Ochrony Pracy Instytutu Nauk Społecznych AGH. W 1974 roku Zakład zmienił nazwę na Zakład Ergonomii i Ochrony Pracy. Na początku lat 80-tych przestała być kierownikiem.
W 1981 roku na Wydziale Metalurgicznym podstawie rozprawy "Badania przebiegu zjawiska rozprzestrzeniania się płomienia w zawiesinie pyłów palnych w powietrzu" uzyskała stopień doktora habilitowanego, jednakże najprawdopodobniej habilitacja ta nie zyskała zatwierdzenia
W roku akademickim 1986/1987 była docentem w Zakładzie Ergonomii Instytutu Mechaniki i Wibroakustyki Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych.
W 1991 roku po raz ostatni jej nazwisko pojawia się w spisie pracowników AGH.
Źródła do biogramu
Książki
- Wacławik J.: Kronika Wydziału Górnictwa i Geoinżynierii 1919-2019. Kraków 2019, s. 84
- [Skład Osobowy AGH … 1960/61]. Kraków 1960, s. 34
- [Skład Osobowy AGH … 1961/62]. Kraków 1964, s. 22
- [Skład Osobowy AGH … 1968/69]. Kraków 1969, s. 42
- [Skład Osobowy AGH … 1970/71]. Kraków 1971, s. 105
- [Skład Osobowy AGH … 1971/72]. Kraków 1973, s. 127
- [Skład Osobowy AGH … 1974/75]. Kraków 1975, s. 118
- [Skład Osobowy AGH … 1986/87]. Kraków 1986, s. 91, 101
- [Skład Osobowy AGH … 1991]. Kraków 1991, s. 159
Artykuły
- Dziennik Polski 2017, nr 97 (27 IV 2017), s. A9 [nekr.]
Inne
- Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy Lokalizator Grobów [online] [przeglądany 9.07.2019]. Dostępny w: http://www.rakowice.eu/