Grzegorz Róg: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
mNie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 23 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Róg
|family-name=Róg
|given-name=Grzegorz
|given-name=Grzegorz
|honorific-prefix=Prof. zw. dr hab.
|honorific-prefix=Prof. dr hab.
|image=Grzegorz_Rog.jpg
|image=Grzegorz_Rog.jpg
|birth_date=1939
|birth_date=4 stycznia 1939
|birth_place=Kraków
|birth_place=Kraków
|fields=chemia (fizykochemia ciała stałego)
|fields=chemia, nauki chemiczne, inżynieria materiałowa, fizykochemia ciała stałego, termodynamika materiałów
|function=Prodziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki w latach 1984–1990
|function=Prodziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki (1984–1987, 1987-1990)
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|awards=Medal KEN, Złoty Krzyż Zasługi
|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
|name=Grzegorz Róg
}}{{Funkcja
|honorific-suffix=
|Stanowisko=Prodziekan
|native_name=
|Jednostka=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|native_name_lang=
|Rok_od=1984
|image_size=10678
|Rok_do=1987
|alt=
}}{{Funkcja
|caption=
|Stanowisko=Prodziekan
|resting_place=
|Jednostka=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|resting_place_coordinates=
|Rok_od=1987
|other_names=
|Rok_do=1990
|residence=
|citizenship=
|nationality=
|workplaces=
|alma_mater=
|thesis_title=
|thesis_url=
|thesis_year=
|doctoral_advisor=
|academic_advisors=
|doctoral_students=
|notable_students=
|known_for=
|varia=
|author_abbrev_bot=
|author_abbrev_zoo=
|influences=
|influenced=
|signature=
|signature_alt=
|website=
|footnotes=
|spouse=
|children=
}}
}}
Prof. zw. dr hab. '''Grzegorz Róg''' (1939–)
Prof. dr hab. '''Grzegorz Róg''' (1939–)'''


Specjalność: chemia (fizykochemia ciała stałego)
Dyscyplina/specjalności: chemia, nauki chemiczne, inżynieria materiałowa, fizykochemia ciała stałego, termodynamika materiałów


Urodził się 4 stycznia w Krakowie. W 1961 r. ukończył studia na Wydziale Matematyczno-Fizyczno-Chemicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Doktor nauk chemicznych AGH w Krakowie 1970, doktor habilitowany 1976, profesor 1990.
== Nota biograficzna ==


Przebieg pracy zawodowej: UJ: asystent Katedry Krystalochemii i Krystalofizyki 1961–1963; AGH: starszy asystent na Wydziale Ceramicznym 1965–1970, adiunkt 1970–1977, docent na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1977–1990, profesor nadzwyczajny 1990–1994, profesor zwyczajny 1994.
Urodził się 4 stycznia 1939 roku w Krakowie.  


Staże: stypendium DAAD w Technische Univ. Clausthal, Inst. für theoretische Huettenkunde und angewandte physikalische Chemie, Clausthal-Zallerfeld, Niemcy 1972–1973; Technische Univ. Hannover, Inst. für physikalische Chemie, Hannover, Niemcy 1978; Technische Univ. Clausthal, Inst. für Allgemaine Metallurgie, 1985, visiting prof. 1991.
W 1956 roku ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. B. Nowodworskiego.


Członek Polskiego Towarzystwa Ceramicznego 1969– (wiceprzewodniczący Sekcji Chemii Ciała Stałego 1984–1990), International Society of Solid State Ionics (czł. zał. 1987–), Komisji Ceramicznej PAN 1977– (wiceprzewodniczący 1984–1990), sekretarz naukowy 1977–1979).
W 1961 roku ukończył studia na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego.  


Badania: elektrochemia i termodynamika ciała stałego, w szczególności ogniwa galwaniczne z elektrolitem stałym: otrzymywanie i własności przewodników jonowych stosowanych jako elektrolity do budowy odpowiednich ogniw elektrochemicznych (otrzymanie m.in.: grupy przewodników z rodziny Beta-AL2O3 przewodzących kationy Ca, Fe(II), Co(II), Ni(II), Mn(II), Hg(II), Zn); wykorzystanie ogniw galwanicznych z elektrolitem stałym do określania własności termodynamicznych układów tlenkowych w wysokich temperaturach (zbadano układy krzemianowe MgO-SiO2, CaO-SiO2, SrO-SiO2, BaO-SiO2, FeO-SiO2, CoO-SiO2, ZnO-SiO2, NiO-SiO2, MnO-SiO2 i glinianowe Na2O-Al2O3, CaO-Al2O3; wiele wyznaczonych danych termodynamicznych umieszczono w tablicach np. Harvard College Observatory Thermochemical Tables 1981; otrzymane przewodniki jonów wapnia i sodu zostały wykorzystane do budowy sond elektrochemiczncyh i analizatorów gazowych.
W 1961 roku rozpoczął pracę w Katedrze Krystalochemii i Krystalofizyki Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii UJ.


Jest autorem i współautorem ponad 120 artykułów i komunikatów naukowych, patentu, kilku skryptów, 1 tłumaczenia podręcznika. Promotor prac doktorskich.
W 1965 roku rozpoczął pracę starszego asystenta w Zakładzie i Katedrze Chemii Nieorganicznej [[Wydział Ceramiczny|Wydziału Ceramicznego]] AGH.


Źródło:
W 1970 roku na podstawie pracy "Zastosowanie ogniw stałych do badań nad własnościami termodynamicznymi roztworów stałych wybranych tlenków w tlenku niklu" uzyskał stopień doktora.
* Kto jest kim w ceramice. S. 119–120, portr.
* Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. S. 693


W 1976 roku na podstawie rozprawy "Badania własności termodynamicznych wybranych układów tlenkowych za pomocą ogniw stałych" uzyskał stopień doktora habilitowanego.
W latach 1984-1987 i 1987-1990 był prodziekanem WIMiC.
W 1990 roku otrzymał tytuł profesora nauk chemicznych.
Odbył kilka staży, m.in.: stypendium DAAD w Technische Universität Clausthal, Institut. für theoretische Huettenkunde und angewandte physikalische Chemie, Clausthal-Zallerfeld, Niemcy 1972–1973, Technische Universität Hannover, Institut. für physikalische Chemie, Hannover, Niemcy 1978, Technische  Universität Clausthal, Institut für Allgemaine Metallurgie, 1985, visiting prof. 1991.
Badania: elektrochemia i termodynamika ciała stałego, w szczególności ogniwa galwaniczne z elektrolitem stałym: otrzymywanie i własności przewodników jonowych stosowanych jako elektrolity do budowy odpowiednich ogniw elektrochemicznych (otrzymanie m.in.: grupy przewodników z rodziny Beta-AL2O3 przewodzących kationy Ca, Fe(II), Co(II), Ni(II), Mn(II), Hg(II), Zn), wykorzystanie ogniw galwanicznych z elektrolitem stałym do określania własności termodynamicznych układów tlenkowych w wysokich temperaturach (zbadano układy krzemianowe MgO-SiO2, CaO-SiO2, SrO-SiO2, BaO-SiO2, FeO-SiO2, CoO-SiO2, ZnO-SiO2, NiO-SiO2, MnO-SiO2 i glinianowe Na2O-Al2O3, CaO-Al2O3). Wiele wyznaczonych danych termodynamicznych umieszczono w tablicach np. Harvard College Observatory Thermochemical Tables 1981. Otrzymane przewodniki jonów wapnia i sodu zostały wykorzystane do budowy sond elektrochemiczncyh i analizatorów gazowych.
Autor ponad 140 publikacji oraz 1 patentu.
Promotor 4 prac doktorskich.
Członek Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, International Society of Solid State Ionics, Komisji Ceramicznej PAN
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]],
==== Bibliografia publikacji ====
https://badap.agh.edu.pl/autor/rog-grzegorz-002408
== Źródła do biogramu ==
==== Książki ====
* Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 119-120, [foto]
* [Skład Osobowy Akademii Górniczo-Hutniczej … 1965/66]. Kraków 1967, s. 119
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 303
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Red. nauk. J. Kapuścik.  Warszawa 2000, s. 693, [foto]


{{DEFAULTSORT:Róg, Grzegorz }}
{{DEFAULTSORT:Róg, Grzegorz }}
[[Category:Uczeni]]
[[Category:Biogramy]]
 
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 25.01.2023</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 08:28, 25 sty 2023

Grzegorz Róg
Grzegorz Rog.jpg
Nazwisko Róg
Imię / imiona Grzegorz
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab.
Data urodzenia 4 stycznia 1939
Miejsce urodzenia Kraków


Dyscyplina/specjalności chemia, nauki chemiczne, inżynieria materiałowa, fizykochemia ciała stałego, termodynamika materiałów
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki (1984–1987, 1987-1990)
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki19841987
ProdziekanWydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki19871990

Prof. dr hab. Grzegorz Róg (1939–)

Dyscyplina/specjalności: chemia, nauki chemiczne, inżynieria materiałowa, fizykochemia ciała stałego, termodynamika materiałów

Nota biograficzna

Urodził się 4 stycznia 1939 roku w Krakowie.

W 1956 roku ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. B. Nowodworskiego.

W 1961 roku ukończył studia na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Jagiellońskiego.

W 1961 roku rozpoczął pracę w Katedrze Krystalochemii i Krystalofizyki Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii UJ.

W 1965 roku rozpoczął pracę starszego asystenta w Zakładzie i Katedrze Chemii Nieorganicznej Wydziału Ceramicznego AGH.

W 1970 roku na podstawie pracy "Zastosowanie ogniw stałych do badań nad własnościami termodynamicznymi roztworów stałych wybranych tlenków w tlenku niklu" uzyskał stopień doktora.

W 1976 roku na podstawie rozprawy "Badania własności termodynamicznych wybranych układów tlenkowych za pomocą ogniw stałych" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

W latach 1984-1987 i 1987-1990 był prodziekanem WIMiC.

W 1990 roku otrzymał tytuł profesora nauk chemicznych.

Odbył kilka staży, m.in.: stypendium DAAD w Technische Universität Clausthal, Institut. für theoretische Huettenkunde und angewandte physikalische Chemie, Clausthal-Zallerfeld, Niemcy 1972–1973, Technische Universität Hannover, Institut. für physikalische Chemie, Hannover, Niemcy 1978, Technische Universität Clausthal, Institut für Allgemaine Metallurgie, 1985, visiting prof. 1991.

Badania: elektrochemia i termodynamika ciała stałego, w szczególności ogniwa galwaniczne z elektrolitem stałym: otrzymywanie i własności przewodników jonowych stosowanych jako elektrolity do budowy odpowiednich ogniw elektrochemicznych (otrzymanie m.in.: grupy przewodników z rodziny Beta-AL2O3 przewodzących kationy Ca, Fe(II), Co(II), Ni(II), Mn(II), Hg(II), Zn), wykorzystanie ogniw galwanicznych z elektrolitem stałym do określania własności termodynamicznych układów tlenkowych w wysokich temperaturach (zbadano układy krzemianowe MgO-SiO2, CaO-SiO2, SrO-SiO2, BaO-SiO2, FeO-SiO2, CoO-SiO2, ZnO-SiO2, NiO-SiO2, MnO-SiO2 i glinianowe Na2O-Al2O3, CaO-Al2O3). Wiele wyznaczonych danych termodynamicznych umieszczono w tablicach np. Harvard College Observatory Thermochemical Tables 1981. Otrzymane przewodniki jonów wapnia i sodu zostały wykorzystane do budowy sond elektrochemiczncyh i analizatorów gazowych.

Autor ponad 140 publikacji oraz 1 patentu.

Promotor 4 prac doktorskich.

Członek Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, International Society of Solid State Ionics, Komisji Ceramicznej PAN

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej,

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/rog-grzegorz-002408

Źródła do biogramu

Książki

  • Kto jest kim w ceramice : 50 lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki : 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 119-120, [foto]
  • [Skład Osobowy Akademii Górniczo-Hutniczej … 1965/66]. Kraków 1967, s. 119
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 303
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2000, s. 693, [foto]

stan na dzień 25.01.2023