Adam Stanisław Jagiełło: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 30 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 3: Linia 3:
|given-name=Adam Stanisław
|given-name=Adam Stanisław
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|image=Adam Jagiełło.jpg
|birth_date=23 sierpnia 1946
|birth_date=23 sierpnia 1946
|birth_place=Trzebinia
|birth_place=Trzebinia
|fields=elektryka, elektromechanika, modelowanie i analiza systemów elektromechanicznych, elektromechaniczne przetwarzanie energii, maszyny elektryczne i układy wielomaszynowe, systemy elektromechaniczne, inżynieria materiałów ferromagnetycznych
|faculty=Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki
|awards=Medal Komisji Edukacji Narodowej, Srebrny Krzyż Zasługi
|awards=Medal Komisji Edukacji Narodowej, Srebrny Krzyż Zasługi
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Adam Stanisław Jagiełło'''   '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''
Prof. dr hab. inż. '''Adam Stanisław Jagiełło''' (1946-) 


Dyscyplina/specjalności:
Dyscyplina/specjalności: elektryka, elektromechanika, modelowanie i analiza systemów elektromechanicznych, elektromechaniczne przetwarzanie energii, maszyny elektryczne i układy wielomaszynowe, systemy elektromechaniczne, inżynieria materiałów ferromagnetycznych


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Linia 15: Linia 18:
Urodził się 23 sierpnia 1946 roku w Trzebini.  
Urodził się 23 sierpnia 1946 roku w Trzebini.  


W 1964 roku ukończył Liceum Ogólnokształcącego im St. Staszica w Chrzanowie.
W 1964 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące im St. Staszica w Chrzanowie.
 
W latach 1964-1970 studiował elektrotechnikę na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH, gdzie w 1970 roku uzyskał dyplom magistra inżyniera elektryka.
W latach 1964-1970 studiował elektrotechnikę na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH, gdzie w 1970 roku uzyskał dyplom magistra inżyniera elektryka.


W 1970 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Maszyn i Układów Elektromechanicznych Instytutu Maszyn i Sterowania Układów Elektroenergetycznych [[Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]] AGH.
W 1970 roku rozpoczął pracę asystenta stażysty w Zakładzie Maszyn i Układów Elektromechanicznych Instytutu Maszyn i Sterowania Układów Elektroenergetycznych [[Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]] AGH.


W roku 1976 roku na podstawie rozprawy "Analiza dynamicznych własności maszyn prądu stałego w wybranych przypadkach niesymetrii wewnętrznej" uzyskał stopień doktora nauk technicznych. Z dniem 1 października 1976 roku objął stanowisko adiunkta.  
W roku 1976 roku na podstawie rozprawy "Analiza dynamicznych własności maszyn prądu stałego w wybranych przypadkach niesymetrii wewnętrznej" uzyskał stopień doktora nauk technicznych. Z dniem 1 października 1976 roku objął stanowisko adiunkta.  


W latach 1977-1986 kontynuował swoje prace badawcze poświęcone problematyce dynamiki układów z więzami nieholonomicznymi. Przystosowanie teorii dynamiki układów nieholonomicznych do opisu niesymetrycznych maszyn komutatorowych (zapoczątkowane jeszcze w pracy doktorskiej) oraz zastosowanie jej do analizy pracy maszyn elektrycznych o cyklicznie przełączanych uzwojeniach jest jego niewątpliwym sukcesem naukowym, a uzyskane wyniki stanowią istotny wkład w rozwój teorii maszyn elektrycznych i systemów elektromechanicznych. Ich uwieńczeniem była rozprawa habilitacyjna "Metoda opisu matematycznego układów elektromechanicznych o cyklicznie przełączanych uzwojeniach",na podstawie której w 1987 roku został doktorem habilitowanym. Za pracę tą otrzymał indywidualną Nagrodę Ministra Edukacji Narodowej III stopnia. Następnie został powołany na  stanowisko docenta w Instytucie Maszyn i Sterowania Układów Elektroenergetycznych AGH.
W latach 1990-1992 członek Senaty AGH i przewodniczący Senackiej Komisji Dyscyplinarnej.


W 1991 roku wygrał konkurs na stanowisko profesora nadzwyczajnego Politechniki Krakowskiej w dyscyplinie elektrotechnika. 1 marca 1992 roku rozpoczął pracę na tym stanowisku, mianowany na okres pięciu lat, a od 1 października 1997 roku na czas nie określony.
W latach 1977-1986 kontynuował swoje prace badawcze poświęcone problematyce dynamiki układów z więzami nieholonomicznymi. Przystosowanie teorii dynamiki układów nieholonomicznych do opisu niesymetrycznych maszyn komutatorowych (zapoczątkowane jeszcze w pracy doktorskiej) oraz zastosowanie jej do analizy pracy maszyn elektrycznych o cyklicznie przełączanych uzwojeniach jest jego niewątpliwym sukcesem naukowym, a uzyskane wyniki stanowią istotny wkład w rozwój teorii maszyn elektrycznych i systemów elektromechanicznych. Ich uwieńczeniem była rozprawa habilitacyjna "Metoda opisu matematycznego układów elektromechanicznych o cyklicznie przełączanych uzwojeniach", na podstawie której w 1987 roku został doktorem habilitowanym. Za pracę tą otrzymał indywidualną Nagrodę Ministra Edukacji Narodowej III stopnia. Następnie został powołany na stanowisko docenta w Instytucie Maszyn i Sterowania Układów Elektroenergetycznych AGH.


Autor około 60 publikacji, w tym 2 samodzielne książki. Dorobek ten obejmuje dwa zasadnicze nurty jego naukowych dokonań. Pierwszy z nich to przystosowanie teorii dynamiki układów nieholonomicznych do opisu i analizy pracy maszyn o cyklicznie przełączanych uzwojeniach. Najistotniejszym osiągnięciem jest monografia "Przekształcenia niecałkowalne w teorii maszyn elektrycznych" (2002). Drugi nurt jego badań dotyczy modelowania matematycznego zjawiska magnesowania materiałów ferromagnetycznych anizotropowych miękkich i twardych. Na szczególne wyróżnienie zasługuje samodzielna praca "Mathematical Modelling of Transformer Sheet Steel Magnetisation", opublikowana w czasopiśmie "Journal of Magnetism and Magnetic Materials" (160/1996 91-93. Autor i współautor kilku patentów.
W 1991 roku wygrał konkurs na stanowisko profesora nadzwyczajnego Politechniki Krakowskiej w dyscyplinie elektrotechnika. 1 marca 1992 roku rozpoczął pracę na tym stanowisku, mianowany na okres pięciu lat, a od 1 października 1997 roku na czas nieokreślony.


W latach 1992-1993 był kierownikiem Zakładu Maszyn i Napędów Elektrycznych w Instytucie Elektromechanicznych Przemian Energii PK, następnie w latach 1993-1999 dyrektorem Instytutu Elektromechanicznych Przemian Energii PK.


Brał udział w różnych programach badawczych (CPBP i CPBR) oraz projektach badawczych MEN i KBN.  
W 1999-2002 i 2002-2005 dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej PK, ponownie jest dziekanem w latach 2020-2024. Członek wielu komisji senackich i rektorskich PK.


W swoich pracach badawczych prof. dr hab. inż. Adam St. Jagiełło wykazywał się nie tylko dużą oryginalnością i intuicją, ale także dał się poznać jako dobry organizator badań naukowych. W swoim dorobku posiada też, jako współautor, 3 patenty.
Autor ponad 60 publikacji, w tym 2 samodzielne książki. Dorobek ten obejmuje dwa zasadnicze nurty jego naukowych dokonań. Pierwszy z nich to przystosowanie teorii dynamiki układów nieholonomicznych do opisu i analizy pracy maszyn o cyklicznie przełączanych uzwojeniach. Najistotniejszym osiągnięciem jest monografia "Przekształcenia niecałkowalne w teorii maszyn elektrycznych" (2002). Drugi nurt jego badań dotyczy modelowania matematycznego zjawiska magnesowania materiałów ferromagnetycznych anizotropowych miękkich i twardych. Na szczególne wyróżnienie zasługuje samodzielna praca "Mathematical Modelling of Transformer Sheet Steel Magnetisation", opublikowana w czasopiśmie "Journal of Magnetism and Magnetic Materials" (160/1996 91-93. Autor i współautor kilku patentów.


Promotor rozpraw doktorskich oraz recenzent rozpraw habilitacyjnych i doktorskich. Recenzent projektów badawczych zgłaszanych do KBN oraz w czasopismach naukowych.


  Jest wieloletnim członkiem Komitetu Naukowego Konferencji SEMTRAK, która odbywa się w dwuletnim cyklu, był także trzykrotnie członkiem Komitetu Naukowego Konferencji MET (1997, 1999 i 2003) oraz Chairman Oral Session 8 on 7th International Power Electronics & Motion Control Conference, Exhibition, Tutorials 1996. W tym też roku został wybrany na członka Sekcji Trakcji Komitetu Elektrotechniki Polskiej Akademii Nauk.
Brał udział w różnych programach badawczych (CPBP i CPBR) oraz projektach badawczych MEN i KBN.  W 1996 roku był członkiem Komitetu Organizacyjnego XXXII Międzynarodowego Sympozjum Maszyn Elektrycznych. Członek Rady Redakcyjnej Serii Wydawniczej "Postępy Napędu Elektrycznego i Energoelektroniki".
 
  Jako uznany przez środowisko naukowe specjalista był powoływany na recenzenta projektów badawczych zgłaszanych do KBN (1996, 2000), wykonał też kilkanaście recenzji dla Serii Wydawniczej Postępy Napędu Elektrycznego i Energoelektroniki, sygnowanej przez Komitet Elektrotechniki PAN, Czasopisma Technicznego seria "E", jako recenzent wydawniczy dla Zeszytów Naukowych Politechniki Warszawskiej - seria Rozprawy oraz dla konferencji MET i SEMTRAK.
Członek Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej, Sekcji Trakcji Komitetu Elektrotechniki Polskiej Akademii Nauk. Jest też członkiem Komitetu Naukowego Konferencji SEMTRAK, która odbywa się w dwuletnim cyklu, był także trzykrotnie członkiem Komitetu Naukowego Konferencji MET (1997, 1999 i 2003) oraz Chairman Oral Session 8 on 7th International Power Electronics & Motion Control Conference, Exhibition, Tutorials 1996 roku, NSZZ "Solidarność". Był przewodniczącym Rady Miasta Trzebini. Za zasługi dla tego miasta otrzymał jego Honorowe Obywatelstwo. Członek rzeczywisty Towarzystwa Inżynierów Elektryków Rosyjskiej Akademii Nauk.
  Prof. dr hab. inż. Adam St. Jagiełło pełnił następujące funkcje:
 
    W latach 1980 - 1983 i 1992 - 1998 był członkiem Zarządu Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej - Oddział Kraków.
    W latach 1984 - 1992 oraz od 1998 do chwili obecnej jest wiceprzewodniczącym Zarządu Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej - Oddział Kraków.
    W latach 1992 - 1993 był kierownikiem Zakładu Maszyn i Napędów Elektrycznych w Instytucie Elektromechanicznych Przemian Energii PK.
    W latach 1993 - 1999 był dyrektorem Instytutu Elektromechanicznych Przemian Energii PK.
    Członek Rady Redakcyjnej Serii Wydawniczej Postępy Napędu Elektrycznego i Energoelektroniki sygnowanej przez Komitet Elektrotechniki PAN, w kadencji 1999 - 2002 i 2003 - 2005.
 
 
W 1996 roku był członkiem Komitetu Organizacyjnego XXXII Międzynarodowego Sympozjum Maszyn Elektrycznych.
 
 
W 1999 roku został dziekanem Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej PK.
 
(druga kadencja).
 
Członek wielu komisji senackich i rektorskich PK.
 
  Należy zaznaczyć, że mimo rozlicznych obowiązków nie stroni również od działalności organizacyjnej na innych polach, m.in. w "Solidarności" i jako przewodniczący Rady Miasta Trzebini. Za zasługi dla tego miasta otrzymał jego Honorowe Obywatelstwo.
 
  W czasie swojej pracy zawodowej nauczyciela akademickiego, obok podstawowej działalności dydaktycznej, prof. dr hab. inż. Adam Jagiełło napisał, jako współautor, dwa skrypty. Jest też promotorem wielu prac dyplomowych magisterskich i inżynierskich
 
Promotor rozpraw doktorskich oraz recenzent rozpraw habilitacyjnych i doktorskich.
 
==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


[[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], [[Srebrny Krzyż Zasługi]], dwukrotnie Nagroda Rektora AGH, Nagroda Rektora Politechniki Krakowskiej, Honorowa Odznaka PK,
[[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], [[Srebrny Krzyż Zasługi]], dwukrotnie Nagroda Rektora AGH, Nagroda Rektora Politechniki Krakowskiej, Honorowa Odznaka PK. Honorowy Obywatel Trzebini.
 
==== Bibliografia publikacji ====


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 72: Linia 52:
==== Książki ====
==== Książki ====


*
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 131
* [Skład Osobowy AGH … 1970/71]. Kraków 1971, s. 89
* [Skład Osobowy AGH … 1971/72]. Kraków 1973, s. 108
* Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki [AGH] : [w 45 lecie Wydziału 1952-1997]. Kraków 1999, s. 83, [foto]
* Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego [AGH]. Red. i układ albumu J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 83, [foto]


==== Artykuły ====
==== Inne ====


*
* Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki [online] [przeglądany 14.01.2021]. Dostępny w: https://www.pk.edu.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=78:wydzial-inzynierii-elektrycznej-i-komputerowej&catid=12&Itemid=151&lang=pl
 
* Poszerzone kolegium rektorskie - bip@pk.edu.pl [online] [przeglądany 14.01.2021]. Dostępny w: https://bip.pk.edu.pl/index.php?Upprz=344
==== Inne ====
* WŁADZE DZIEKAŃSKIE [online] [przeglądany 14.01.2021]. Dostępny w: https://mail.pk.edu.pl/~naszapol/archiwum/NR34/TEXT/16_18.htm
* Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej - Nasza ...  [online] [przeglądany 14.01.2021]. Dostępny w: https://riad.pk.edu.pl/~naszapol/np43/astr10_11.shtml


* Wydział Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej - Nasza ...  [online] [przeglądany 14.01.2021]. Dostępny w:  https://riad.pk.edu.pl/~naszapol/np43/astr10_11.shtml


{{DEFAULTSORT:Jagiełło, Adam Stanisław}}
{{DEFAULTSORT:Jagiełło, Adam Stanisław}}
Linia 87: Linia 71:




'''''<span style="color:red;">stan na dzień 14.01.2021</span>'''''
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 25.01.2023</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 10:02, 24 sty 2023

Adam Stanisław Jagiełło
Adam Jagiełło.jpg
Nazwisko Jagiełło
Imię / imiona Adam Stanisław
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 23 sierpnia 1946
Miejsce urodzenia Trzebinia


Dyscyplina/specjalności elektryka, elektromechanika, modelowanie i analiza systemów elektromechanicznych, elektromechaniczne przetwarzanie energii, maszyny elektryczne i układy wielomaszynowe, systemy elektromechaniczne, inżynieria materiałów ferromagnetycznych
Wydział Wydział Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki


Odznaczenia i nagrody Medal Komisji Edukacji Narodowej, Srebrny Krzyż Zasługi

Prof. dr hab. inż. Adam Stanisław Jagiełło (1946-)

Dyscyplina/specjalności: elektryka, elektromechanika, modelowanie i analiza systemów elektromechanicznych, elektromechaniczne przetwarzanie energii, maszyny elektryczne i układy wielomaszynowe, systemy elektromechaniczne, inżynieria materiałów ferromagnetycznych

Nota biograficzna

Urodził się 23 sierpnia 1946 roku w Trzebini.

W 1964 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące im St. Staszica w Chrzanowie.

W latach 1964-1970 studiował elektrotechnikę na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH, gdzie w 1970 roku uzyskał dyplom magistra inżyniera elektryka.

W 1970 roku rozpoczął pracę asystenta stażysty w Zakładzie Maszyn i Układów Elektromechanicznych Instytutu Maszyn i Sterowania Układów Elektroenergetycznych Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH.

W roku 1976 roku na podstawie rozprawy "Analiza dynamicznych własności maszyn prądu stałego w wybranych przypadkach niesymetrii wewnętrznej" uzyskał stopień doktora nauk technicznych. Z dniem 1 października 1976 roku objął stanowisko adiunkta.

W latach 1990-1992 członek Senaty AGH i przewodniczący Senackiej Komisji Dyscyplinarnej.

W latach 1977-1986 kontynuował swoje prace badawcze poświęcone problematyce dynamiki układów z więzami nieholonomicznymi. Przystosowanie teorii dynamiki układów nieholonomicznych do opisu niesymetrycznych maszyn komutatorowych (zapoczątkowane jeszcze w pracy doktorskiej) oraz zastosowanie jej do analizy pracy maszyn elektrycznych o cyklicznie przełączanych uzwojeniach jest jego niewątpliwym sukcesem naukowym, a uzyskane wyniki stanowią istotny wkład w rozwój teorii maszyn elektrycznych i systemów elektromechanicznych. Ich uwieńczeniem była rozprawa habilitacyjna "Metoda opisu matematycznego układów elektromechanicznych o cyklicznie przełączanych uzwojeniach", na podstawie której w 1987 roku został doktorem habilitowanym. Za pracę tą otrzymał indywidualną Nagrodę Ministra Edukacji Narodowej III stopnia. Następnie został powołany na stanowisko docenta w Instytucie Maszyn i Sterowania Układów Elektroenergetycznych AGH.

W 1991 roku wygrał konkurs na stanowisko profesora nadzwyczajnego Politechniki Krakowskiej w dyscyplinie elektrotechnika. 1 marca 1992 roku rozpoczął pracę na tym stanowisku, mianowany na okres pięciu lat, a od 1 października 1997 roku na czas nieokreślony.

W latach 1992-1993 był kierownikiem Zakładu Maszyn i Napędów Elektrycznych w Instytucie Elektromechanicznych Przemian Energii PK, następnie w latach 1993-1999 dyrektorem Instytutu Elektromechanicznych Przemian Energii PK.

W 1999-2002 i 2002-2005 dziekan Wydziału Inżynierii Elektrycznej i Komputerowej PK, ponownie jest dziekanem w latach 2020-2024. Członek wielu komisji senackich i rektorskich PK.

Autor ponad 60 publikacji, w tym 2 samodzielne książki. Dorobek ten obejmuje dwa zasadnicze nurty jego naukowych dokonań. Pierwszy z nich to przystosowanie teorii dynamiki układów nieholonomicznych do opisu i analizy pracy maszyn o cyklicznie przełączanych uzwojeniach. Najistotniejszym osiągnięciem jest monografia "Przekształcenia niecałkowalne w teorii maszyn elektrycznych" (2002). Drugi nurt jego badań dotyczy modelowania matematycznego zjawiska magnesowania materiałów ferromagnetycznych anizotropowych miękkich i twardych. Na szczególne wyróżnienie zasługuje samodzielna praca "Mathematical Modelling of Transformer Sheet Steel Magnetisation", opublikowana w czasopiśmie "Journal of Magnetism and Magnetic Materials" (160/1996 91-93. Autor i współautor kilku patentów.

Promotor rozpraw doktorskich oraz recenzent rozpraw habilitacyjnych i doktorskich. Recenzent projektów badawczych zgłaszanych do KBN oraz w czasopismach naukowych.

Brał udział w różnych programach badawczych (CPBP i CPBR) oraz projektach badawczych MEN i KBN. W 1996 roku był członkiem Komitetu Organizacyjnego XXXII Międzynarodowego Sympozjum Maszyn Elektrycznych. Członek Rady Redakcyjnej Serii Wydawniczej "Postępy Napędu Elektrycznego i Energoelektroniki".

Członek Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej, Sekcji Trakcji Komitetu Elektrotechniki Polskiej Akademii Nauk. Jest też członkiem Komitetu Naukowego Konferencji SEMTRAK, która odbywa się w dwuletnim cyklu, był także trzykrotnie członkiem Komitetu Naukowego Konferencji MET (1997, 1999 i 2003) oraz Chairman Oral Session 8 on 7th International Power Electronics & Motion Control Conference, Exhibition, Tutorials 1996 roku, NSZZ "Solidarność". Był przewodniczącym Rady Miasta Trzebini. Za zasługi dla tego miasta otrzymał jego Honorowe Obywatelstwo. Członek rzeczywisty Towarzystwa Inżynierów Elektryków Rosyjskiej Akademii Nauk.

Odznaczenia i nagrody

Medal Komisji Edukacji Narodowej, Srebrny Krzyż Zasługi, dwukrotnie Nagroda Rektora AGH, Nagroda Rektora Politechniki Krakowskiej, Honorowa Odznaka PK. Honorowy Obywatel Trzebini.

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 3. Pion elektromechaniczny i Wydziały Politechniczne. Kraków 1979, s. 131
  • [Skład Osobowy AGH … 1970/71]. Kraków 1971, s. 89
  • [Skład Osobowy AGH … 1971/72]. Kraków 1973, s. 108
  • Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki [AGH] : [w 45 lecie Wydziału 1952-1997]. Kraków 1999, s. 83, [foto]
  • Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego [AGH]. Red. i układ albumu J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 83, [foto]

Inne


stan na dzień 25.01.2023

Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Adam_Stanisław_Jagiełło&oldid=75014”