Kazimierz Jacek Szpunar: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox scientist | {{Infobox scientist | ||
|family-name=Szpunar | |family-name=Szpunar | ||
|given-name=Kazimierz | |given-name=Kazimierz Jacek | ||
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż. | |honorific-prefix=Prof. dr hab. inż. | ||
|image=Kazimierz_Szpunar.jpg | |image=Kazimierz_Szpunar.jpg | ||
|birth_date=1918 | |birth_date=17 sierpnia 1918 | ||
|birth_place=Kraków | |||
|fields=matematyka (zastosowania matematyki w mechanice i naukach przyrodniczych) | |fields=matematyka (zastosowania matematyki w mechanice i naukach przyrodniczych) | ||
|function=Kierownik Katedry Matematyki w latach 1961 (1962?)-1969 | |function=Kierownik Katedry Matematyki w latach 1961 (1962?)-1969 | ||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>''' | '''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>''' | ||
Dyscyplina/specjalności: matematyka | Dyscyplina/specjalności: matematyka, mechanika, górnictwo i geologia inżynierska, | ||
== Nota biograficzna == | == Nota biograficzna == | ||
Urodził się 17 | Urodził się 17 sierpnia 1918 roku w Krakowie. | ||
W 1949 roku ukończył Wydział | |||
Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej (dyplom w 1949 r.). Pracę doktorską obronił w 1958 r., habilitował się w 1961 r., tytuł profesora uzyskał w 1971 r. | Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej (dyplom w 1949 r.). Pracę doktorską obronił w 1958 r., habilitował się w 1961 r., tytuł profesora uzyskał w 1971 r. | ||
| Linia 33: | Linia 33: | ||
Badania: konstruowanie modeli matematycznych opisu pewnych zagadnień mechaniki górotworu, czasem z wykorzystaniem teorii sprężystości; badania jakościowe i ilościowe równań różniczkowych występujących w teorii drgań nieliniowych; podanie nowej definicji stabilności dla układów opisanych wektorowym równaniem różniczkowym w Rn z uwagi na obszary Omegao, Omega i przedział czasu [0, T] i pewne jej uogólnienia na układy ogólniejsze. | Badania: konstruowanie modeli matematycznych opisu pewnych zagadnień mechaniki górotworu, czasem z wykorzystaniem teorii sprężystości; badania jakościowe i ilościowe równań różniczkowych występujących w teorii drgań nieliniowych; podanie nowej definicji stabilności dla układów opisanych wektorowym równaniem różniczkowym w Rn z uwagi na obszary Omegao, Omega i przedział czasu [0, T] i pewne jej uogólnienia na układy ogólniejsze. | ||
Autor | Autor około 80 publikacji i 20 ekspertyz. | ||
Promotor 2 prac doktorskich. | |||
==== Odznaczenia i nagrody ==== | ==== Odznaczenia i nagrody ==== | ||
== Źródła do biogramu == | == Źródła do biogramu == | ||
Wersja z 07:46, 17 paź 2022
| Kazimierz Jacek Szpunar | |
|---|---|
| Nazwisko | Szpunar |
| Imię / imiona | Kazimierz Jacek |
| Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
| Data urodzenia | 17 sierpnia 1918 |
| Miejsce urodzenia | Kraków
|
| Dyscyplina/specjalności | matematyka (zastosowania matematyki w mechanice i naukach przyrodniczych) |
| Pełnione funkcje | Kierownik Katedry Matematyki w latach 1961 (1962?)-1969 |
| Wydział | Wydział Matematyki Stosowanej
|
| Odznaczenia i nagrody | Ministra Szkolnictwa Wyższego, Rektora AGH; Zasłużony Nauczyciel PRL 1982, Krzyż Kawalerski OOP 1973. |
Prof. dr hab. inż. Kazimierz Jacek Szpunar (1918–)
biogram będzie uzupełniony
Dyscyplina/specjalności: matematyka, mechanika, górnictwo i geologia inżynierska,
Nota biograficzna
Urodził się 17 sierpnia 1918 roku w Krakowie.
W 1949 roku ukończył Wydział
Ukończył studia na Wydziale Hutniczym Akademii Górniczej (dyplom w 1949 r.). Pracę doktorską obronił w 1958 r., habilitował się w 1961 r., tytuł profesora uzyskał w 1971 r.
Był młodszym asystentem w Katedrze Mechaniki Teoretycznej AG w 1946 r., młodszym asystentem Katedry Matematyki w latach 1946–49, starszym asystentem w latach 1949–53, adiunktem w latach 1953–56, zastępcą profesora w latach 1956–61. W latach 1961(1962?)-69 pełnił funkcję kierownika Katedry Matematyki. Pracownik naukowy Instytutu Matematyki w latach 1969–1988, kierownik Zakładu Metod Optymalizacyjnych w latach 1969–1988, profesor od 1971 r.
Członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego, Oddział w Krakowie 1960–, PTMTiS (Zarząd Oddziału w Krakowie 1962–), Komisji Nauk Technicznych Oddziału PAN w Krakowie 1960–, Sekcji Mechaniki Teoretycznej Komitetu Fizyki i Mechaniki Ośrodków Ciągłych PAN 1977–.
Badania: konstruowanie modeli matematycznych opisu pewnych zagadnień mechaniki górotworu, czasem z wykorzystaniem teorii sprężystości; badania jakościowe i ilościowe równań różniczkowych występujących w teorii drgań nieliniowych; podanie nowej definicji stabilności dla układów opisanych wektorowym równaniem różniczkowym w Rn z uwagi na obszary Omegao, Omega i przedział czasu [0, T] i pewne jej uogólnienia na układy ogólniejsze.
Autor około 80 publikacji i 20 ekspertyz.
Promotor 2 prac doktorskich.
Odznaczenia i nagrody
Źródła do biogramu
Książki
Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 198
Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919-1949). Oprac. J. Sulima-Samujłło. Kraków 1979, s. 7
[Skład Osobowy AGH … 1963/64]. Kraków 1964, s. 102 [Skład Osobowy AGH … 1978/79]. Kraków 1979, s. 78 Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 366, [foto] Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S – Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 436, [foto]
Źródło:
- Księga wychowanków i wychowawców Akademii Górniczej w Krakowie (1919–1949). S. 182
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 4 : S–Ż. Warszawa 2002. S. 366, portr.
Artykuły
Inne
stan na dzień 17.10.2022