Anna Derdacka-Grzymek: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{Infobox scientist | {{Infobox scientist | ||
| name = Anna Derdacka-Grzymek | | name = Anna Derdacka-Grzymek | ||
| image = | | image = Anna_Derdacka-Grzymek.jpg | ||
| family-name = Derdacka-Grzymek | | family-name = Derdacka-Grzymek | ||
| given-name = Anna | | given-name = Anna | ||
Linia 9: | Linia 9: | ||
| native_name = | | native_name = | ||
| native_name_lang = | | native_name_lang = | ||
| image = | | image = Anna_Derdacka-Grzymek.jpg | ||
| image_size = 8706 | | image_size = 8706 | ||
| alt = | | alt = |
Wersja z 15:52, 20 sty 2014
Anna Derdacka-Grzymek | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Derdacka-Grzymek | ||||||||||||
Imię / imiona | Anna | ||||||||||||
Tytuły / stanowiska | Dr | ||||||||||||
Data urodzenia | 1924
| ||||||||||||
Pełnione funkcje | Dziekan Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki w latach 1975–81
| ||||||||||||
Odznaczenia i nagrody | W 1968 — Zespolowa Nagroda Państwowa I stopnia w dziedzinie techniki za udział w opracowaniu produkcji tlenku glinu z krajowych surowców metodą spiekowo-rozpadową | ||||||||||||
|
Dr Anna Derdacka-Grzymek (1924–)
W 1948 uzyskała dyplom na Wydziale Chemicznym Politechniki Śląskiej. Od 1961–91-AGH Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki, Zakład Materiałów Wiążących i Betonów. Działalność naukowo-badawcza związana z przemysłem materiałów wiążących, opracowaniem nowych technologii oraz wykorzystywaniem surowców odpadowych do tzw. kompleksowych produkcji.
Ważniejsze prace to: badania nad strukturą wysokoalitowego klinkieru portlandzkiego, technologię wytwarzania cementów szybkosprawnych i specjalnych. Jest autorem lub współautorem ponad 50 publikacji. Działała jako: z-ca Przewodniczącego Centralnej Komisji Nagród przy Ministrze Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, Członek Komisji Ceramicznej PAN w Krakowie, Członek Rady Naukowej Instytutu Techniki Budowlanej, członek SITPMB.
Źródło:
- Kto jest kim w ceramice. s. 105–106