Andrzej Michał Kielski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 32: Linia 32:
W 1979 roku został profesorem nadzwyczajnym AGH, a w 1996 roku otrzymał tytuł profesora.
W 1979 roku został profesorem nadzwyczajnym AGH, a w 1996 roku otrzymał tytuł profesora.


W latach 1982–1989 był zastępcą dyrektora Międzyresortowego Instytutu Materiałów Budowlanych i Ogniotrwałych  
W latach 1982–1989 był zastępcą dyrektora Międzyresortowego Instytutu Materiałów Budowlanych i Ogniotrwałych WIMiC.


Członek Komisji Ceramicznej PAN, Akademii Inżynierskiej w Polsce, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego — prezes Zarządu Głównego.
Autor około 180 publikacji, w tym kilku książek i 8 patentów.
 
Autor ponad 100 publikacji


Promotor kilku prac doktorskich.


Członek Komisji Ceramicznej PAN, Akademii Inżynierskiej w Polsce, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego,





Wersja z 12:45, 2 cze 2021

Andrzej Michał Kielski
Andrzej Kielski.jpg
Nazwisko Kielski
Imię / imiona Andrzej Michał
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr hab. inż.
Data urodzenia 13 grudnia 1933
Miejsce urodzenia Kraków


Dyscyplina/specjalności technologia ceramiki, technologia ceramiki technicznej, technologia materiałów ogniotrwałych, tekstura tworzyw ceramicznych, technologia chemiczna nieorganiczna
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki w latach 1975–81
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki



FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki19751978
ProdziekanWydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki19781981

Prof. zw. dr hab. inż. Andrzej Michał Kielski (1933–) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: technologia ceramiki, technologia ceramiki technicznej, technologia materiałów ogniotrwałych, tekstura tworzyw ceramicznych, technologia chemiczna nieorganiczna

Nota biograficzna

Urodził się 13 grudnia 1933 roku w Krakowie.

W 1950 roku ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Mikołaja Kopernika w Katowicach.

W 1956 roku ukończył studia na Wydziale Ceramicznym AGH.

W 1956 roku rozpoczął pracę asystenta w Zakładzie i Katedrze Technologii Materiałów Ogniotrwałych Wydziału Ceramicznego AGH.

W 1961 roku na podstawie pracy "Reakcje w fazie stałej pomiędzy tlenkiem chromowym a tlenkiem magnezowym" uzyskał doktorat.

W 1969 roku na podstawie rozprawy "Wyroby magnezjowe o spoiwie spinelowym przeznaczone na sklepienia pieców stalowniczych" uzyskał habilitacje.

W 1979 roku został profesorem nadzwyczajnym AGH, a w 1996 roku otrzymał tytuł profesora.

W latach 1982–1989 był zastępcą dyrektora Międzyresortowego Instytutu Materiałów Budowlanych i Ogniotrwałych WIMiC.

Autor około 180 publikacji, w tym kilku książek i 8 patentów.

Promotor kilku prac doktorskich.

Członek Komisji Ceramicznej PAN, Akademii Inżynierskiej w Polsce, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego,


Odznaczenia i nagrody

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

  • Kto jest kim w ceramice : 50-lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1949-1999. [AGH]. Kraków : 1999, s. 113, [foto]
  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 211
  • [Skład Osobowy AGH … 1956/57]. Kraków 1957, s. 135
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 148
  • Złota Księga Nauki Polskiej 1999. s. 132–133


Artykuły

Inne

stan na dzień 2.06.2021