Adam Klich: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 13: | Linia 13: | ||
| alt = | | alt = | ||
| caption = | | caption = | ||
| birth_date = | | birth_date = 1927 | ||
| birth_place = | | birth_place = | ||
| death_date = | | death_date = |
Wersja z 15:52, 8 sty 2014
Adam Klich | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nazwisko | Klich | ||||||||
Imię / imiona | Adam | ||||||||
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. inż. | ||||||||
Data urodzenia | 1927
| ||||||||
Dyscyplina/specjalności | maszyny i urządzenia górnicze
| ||||||||
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Oficerski i Kawalerski OOP, Medal Komisji Edukacji Narodowej, wiele nagród resortowych. | ||||||||
|
Prof. zw. dr hab. inż. Adam Klich (1927–)
Specjalność: maszyny i urządzenia górnicze
Urodził się 25 grudnia 1927 roku w Grybowie. Studiował na Akademii Górniczo-Hutniczej, doktorat (1963), habilitacja (1967), prof. nadzw. (1974), prof. zw. (1984).
W Akademii początkowo pracował jako asystent, następnie adiunkt (1954–68), docent (1968–74), prof. (1974). Z-ca Dyrektora i Dyrektor Instytutu Maszyn Górniczych, Przeróbczych i Automatyki.
Członek Komisji Górniczej PAN, członek rad naukowych i komitetów międzynarodowych. Wiceprezes Stowarzyszenia Wychowanków AGH.
Autor 2 książek, 4 skryptów i ok. 150 artykułów z dziedziny konstrukcji i eksploatacji maszyn i urządzeń górniczych opublikowanych w czasopismach naukowych polskich i zagranicznych. Współautor i główny projektant prototypowych inwestycji wyciągów wielolinowych w Polsce i Jugosławii, współautor nowych rozwiązań spadochronów naczyń wydobywczych szybów górniczych, nowych opracowań i wdrożeń technologicznych bieżników prowadzenia naczyń wydobywczych, nowych układów zabezpieczających urządzenia wydobywcze w szybach górniczych itp.; ok. 30 patentów.
Źródło:
- Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 3. Warszawa 1993. s. 297
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice. cop. 2004. S. 151, portr.
- Protokół z Posiedzenia Senatu AGH z dnia 4 lipca 2012 r. s. 3, 17–19, 60