Czesław Józef Podrzucki: Różnice pomiędzy wersjami

Czesław Józef Podrzucki
Nazwisko	Podrzucki
Imię / imiona	Czesław Józef
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr hab. inż.
Tytuły honorowe AGH	Profesor Honorowy AGH
Data urodzenia	30 maja 1924
Miejsce urodzenia	Jasło
Data śmierci	8 lipca 2011
Dyscyplina/specjalności	metalurgia i odlewnictwo
Pełnione funkcje	Kierownik Instytutu Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa AGH (1969–1992)
Wydział	Wydział Odlewnictwa ;
Odznaczenia i nagrody	Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP

Wersja z 08:09, 13 lip 2016

Prof. zw. dr hab. inż. Czesław Józef Podrzucki (1924–2011)

Dyscyplina/specjalności: metalurgia i odlewnictwo

Nota biograficzna

Urodził się 30 maja 1924 roku w Jaśle. Zmarł 8 lipca 2011 roku, pochowany w Krakowie na Cmentarzu Rakowickim.

Ukończył studia Wydziale Hutniczym Akademii Górniczo-Hutniczej (1951); doktorat (1960), habilitacja (1963), profesor nadzwyczajny (1971), profesor zwyczajny (1981).

Z Akademią związany od 1949 roku, początkowo pracował jako młodszy asystent na Wydziale Hutniczym, następnie jako starszy asystent (1951–1954), adiunkt (1954–1964), docent (1964–1971), profesor (1971) na Wydziale Odlewnictwa; kierownik Odlewni Doświadczalnej (1960–1961), kierownik Katedry Odlewnictwa Żeliwa (1965–1995), kierownik Działu Wydawniczego (1968–1975), kierownik Zakładu Odlewnictwa Żeliwa i Instytutu Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa (1969–92), kierownik Studium Doktoranckiego Wydziału Odlewnictwa (1969–1981), pełnomocnik rektora ds. współpracy naukowo-badawczej AGH z Akademią Górniczą we Freibergu (1978–1992). Członek Senatu (1981–1987, 1990–1993) i Senackiej Komisji Nauki.

Profesor Honorowy AGH (2009).

Staże: Inst. Polit. Budowy Maszyn i Nauk.-Bad. Inst. Odlewnictwa i Budowy Maszyn, Moskwa 1961. Stypendium Rządu Francji, Centre Technique des Industries de Fonderie, Paryż 1966; stypendium ONZ, Rhein-West. Techn. Hochschule, Aachen, Niemcy 1973.

Badania: twórcze rozwinięcie teorii procesu żeliwiakowego, opracowanie podstaw komputerowego sterowania procesem żeliwiakowym, rozwinięcie oryginalnej polskiej metody wytwarzania wysokojakościowego koksu formowanego z węgla energetycznego, rozwinięcie teorii i praktyki wytwarzania odlewów z żeliwa wysokojakościowego (modyfikowanego, sferoidalnego i z grafitem wermikularnym), rozpoznanie związków między strukturą a właściwościami mechanicznymi odlewów wykonywanych z żeliwa.

Autor bardzo licznych prac oryginalnych, w tym kilkunastu skryptów, kilku książek. Autor referatów m.in. wygłoszonego podczas Kongresu Odlewniczego. Autor lub współautor kilkunastu patentów. Promotor kilkunastu prac doktorskich.

Działalność pozanaukowa: jako redaktor różnych wydawnictw przyczynił się do rozpowszechnienia prawidłowego słownictwa technicznego w pracach poświęconych metalurgii i odlewnictwu; działając w Towarzystwie Konsultantów Polskich rozpowszechnił ideę konsultingu naukowo-technicznego; redaktor działowy „Przeglądu Odlewnictwa” 1979–, redaktor naczelny „Prac Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej” 1975–1992; przewodniczący Rady Oddziału Pracowników Naukowych ZNP AGH 1963–1970; ekspert i konsultant naukowy dla przemysłu.

Członek Akademii Inżynierskiej w Polsce 1992–, Stowarzyszenia Techników Odlewników Polskich, Towarzystwa Konsultantów Polskich, Koła STOP przy AGH, PAN: Komitetu Nauki o Materiałach 1978–1981, Komitetu Metalurgii 1984–1993, Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej, Oddział w Krakowie.

W budynku Wydziału Odlewnictwa AGH znajduje się tablica poświęcona pamięci profesora Czesława Podrzuckiego.

Odznaczenia i nagrody

Nagroda im. Jerzego Buzka (I stopnia), dziewięciokrotnie Ministra Edukacji Narodowej (I, II, III stopnia), Medal KEN, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, tytuł „Honorowego Odlewnika” wraz z „Kapeluszem Odlewniczego” i „Medalionem Honorowym” nadany mu przez Stowarzyszenie Techniczne Odlewników we Freibergu (VFFG) oraz Instytut Odlewnictwa AGH.

Bibliografia

Książki

Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. zespół L. Becela [et al.] Warszawa 1989, s. 1036
Kto jest kim w Polsce : informator biograficzny. Red. L. Mackiewicz, A. Żołna. Warszawa 1993, s. 567
Profesor Czesław Podrzucki : profesor honorowy Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie. Pod red. zespołu ds. Informacji i Promocji AGH. Kraków [ca 2009], 31, [2] s. [Książka pamiątkowa z uroczystości nadania tytułu profesora honorowego AGH]
Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 282-283 [foto]
Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 3 : M – R. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2000, s. 535-536, [foto]
Złota Księga Nauki Polskiej 1999. Red. K. Pikoń, A.Sokołowska. Gliwice 1999, s. 263-264

Artykuły

Dziennik Polski 2011, nr 160 (12 VII 2011), s. A13 [nekr.]
Dziennik Polski 2011, nr 161 (13 VII 2011), s. A13 [nekr.]
Dziennik Polski 2011, nr 162 (14 VII 2011), s. A12 [nekr.]
Guzik E.: Profesor Czesław Podrzucki - wspomnienie. Biuletyn AGH 2011, nr 47, s. 25-26, [foto]
Kapelusz Odlewniczy. Oprac. Z. Sulima. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1997, nr 38, s. 30
Lewandowski J. L.: Profesor Czesław Podrzucki profesorem honorowym AGH. Biuletyn AGH 2009, nr 23, s. [1], 27-28,[foto]
Profesor Czesław Podrzucki profesorem honorowym AGH. Vivat Akademia : AGH 2009, nr 3, s. 25, [foto]
[Protokół z Posiedzenia Senatu AGH...29.04.2009], s. 2, 35

@@ Linia 52: / Linia 52: @@
 == Nota biograficzna ==
-Urodził się 30 maja 1924 roku w Jaśle. Zmarł 8 lipca 2011 r., pochowany w Krakowie na Cmentarzu Rakowickim.
+Urodził się 30 maja 1924 roku w Jaśle. Zmarł 8 lipca 2011 roku, pochowany w Krakowie na Cmentarzu Rakowickim.
 Ukończył studia [[Wydział Hutniczy|Wydziale Hutniczym]] Akademii Górniczo-Hutniczej (1951); doktorat (1960), habilitacja (1963), profesor nadzwyczajny (1971), profesor zwyczajny (1981).
-Z Akademią związany od 1949 roku, początkowo pracował jako młodszy asystent na [[Wydział Hutniczy|Wydziale Hutniczym]], następnie jako starszy asystent (1951–1954), adiunkt (1954–1964), docent (1964–1971), profesor (1971) na [[Wydział Odlewnictwa|Wydziale Odlewnictwa]]; kierownik Odlewni Doświadczalnej (1960–1961), kierownik Katedry Odlewnictwa Żeliwa (1965–1995), kierownik Działu Wydawniczego (1968–1975), kierownik Zakładu Odlewnictwa Żeliwa i Instytutu Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa (1969–92), kierownik Studium Doktoranckiego [[Wydział Odlewnictwa|Wydziału Odlewnictwa]] (1969–1981), pełnomocnik rektora ds. współpracy naukowo-badawczej AGH z Akademią Górniczą we Freibergu (1978–1992). Członek Senatu (1981–1987, 1990–1993) i Senackiej Komisji Nauki. Profesor Honorowy AGH (2009).
+Z Akademią związany od 1949 roku, początkowo pracował jako młodszy asystent na [[Wydział Hutniczy|Wydziale Hutniczym]], następnie jako starszy asystent (1951–1954), adiunkt (1954–1964), docent (1964–1971), profesor (1971) na [[Wydział Odlewnictwa|Wydziale Odlewnictwa]]; kierownik Odlewni Doświadczalnej (1960–1961), kierownik Katedry Odlewnictwa Żeliwa (1965–1995), kierownik Działu Wydawniczego (1968–1975), kierownik Zakładu Odlewnictwa Żeliwa i Instytutu Technologii i Mechanizacji Odlewnictwa (1969–92), kierownik Studium Doktoranckiego [[Wydział Odlewnictwa|Wydziału Odlewnictwa]] (1969–1981), pełnomocnik rektora ds. współpracy naukowo-badawczej AGH z Akademią Górniczą we Freibergu (1978–1992). Członek Senatu (1981–1987, 1990–1993) i Senackiej Komisji Nauki.
+Profesor Honorowy AGH (2009).
 Staże: Inst. Polit. Budowy Maszyn i Nauk.-Bad. Inst. Odlewnictwa i Budowy Maszyn, Moskwa 1961. Stypendium Rządu Francji, Centre Technique des Industries de Fonderie, Paryż 1966; stypendium ONZ, Rhein-West. Techn. Hochschule, Aachen, Niemcy 1973.