Edmund Chromiński

Edmund Chromiński
Nazwisko	Chromiński
Imię / imiona	Edmund
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr inż.
Data urodzenia	8 listopada 1874
Miejsce urodzenia	Ryki koło Siedlec
Data śmierci	11 września 1954
Miejsce śmierci	Kraków
Dyscyplina/specjalności	budowa i eksploatacja kotłów parowych
Pełnione funkcje	Rektor AG (1926-1928)
Wydział	Wydział Hutniczy
Odznaczenia i nagrody	Medal za Długoletnią Służbę, Medal Zwycięstwa i Wolności
Funkcje Gdzie od do Dziekan Wydział Hutniczy 1923 1926 Rektor AG 1926 1928 Prorektor AG 1928 1930

Prof. zw. dr inż. Edmund Chromiński (1874–1954)

Dyscyplina/specjalności: budowa i eksploatacja kotłów parowych

Nota biograficzna

Urodził się 8 listopada 1874 w Rykach koło Siedlec. Zmarł 11 września 1954 w Krakowie. Pochowany na Cmentarzy Rakowickim w Krakowie Studia rozpoczął na Wydziale Filozoficznym UJ. W 1898 r. przeniósł się na Wydział Budowy Maszyn Politechniki Lwowskiej. W r. 1901 otrzymał dyplom, udał się do Wiednia i został asystentem Wiedeńskiego Stowarzyszenia Dozoru Kotłów. Po utworzeniu oddziału Stowarzyszenia w Krakowie, został mianowany drugim inspektorem kotłowym. Od 1921 r. związany z AG, początkowo jako profesor kontraktowy, a od 1922 r. jako profesor zwyczajny. Wykładał termodynamikę, kotły parowe, maszyny tłokowe i maszyny wirujące (później przedmioty te nazwano Maszynoznawstwo II). W latach 1923-1925 pełnił funkcję Dziekana Wydziału Hutniczego, był jednym z pierwszych jego organizatorów. Przyczynił się do wybudowania laboratorium maszynowego (1926). Wraz z prof. J. Krauze opracował przepisy o studiach w AG.W l. 1926-1928 był Rektorem Akademii Górniczej, a w l. 1928-1929 prorektorem.

Został aresztowany przez gestapo 6 listopada 1939 roku w ramach "Sonderaktion Krakau" i więziony w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen. Odzyskał wolność w lutym 1940 roku.

Po wojnie powrócił do wykładów z Maszynoznawstwa II.

Autorytet w dziedzinie budowy i eksploatacji kotłów parowych ze szczególnym uwzględnieniem zagadnień cieplnych. Prowadził badania różnych gatunków węgla dla określenia charakterystyki ich spalania w paleniskach kotłów parowych. Autor podręcznika „Kotły parowe i ich obsługa”, który do 1952 r. był jedyną książką z tego zakresu w języku polskim.

Odznaczenia i nagrody

Medal za Długoletnią Służbę, Medal Zwycięstwa i Wolności

Bibliografia

Książki

• [Skład osobowy Akademii Górniczej ... 1924/25]. Kraków 1924, s. 7
• [Skład Osobowy Akademii Górniczej ... 1929/30]. Kraków 1929, s. 15
• [Skład Osobowy Akademii Górniczej ... 1930/31]. Kraków 1930, s. 14
• [Skład Osobowy Akademii Górniczej ... 1931/32]. Kraków 1931, s. 15
• [Skład Osobowy Akademii Górniczej ... 1932/33]. Kraków 1932, s. 22
• [Skład Osobowy Akademii Górniczej ... 1933/34]. Kraków 1933, s. 22
• [Skład Osobowy Akademii Górniczej ... 1935/36]. Kraków 1935, s. 22
• [Skład Osobowy Akademii Górniczej ... 1936/37]. Kraków 1936, s. 24
• [Skład Osobowy Akademii Górniczej ... 1937/38]. Kraków 1937, s. 23
• Słownik biograficzny techników polskich. Z. 4/5. Red. nacz. T. Skarzyński. Warszawa 1994, s. 21-22
• Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919-1964). Red. M. Odlanicki-Poczobutt. Kraków 1965, s. 38-41 (Zeszyty Naukowe. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie ; nr 41, z. spec. 4)

Artykuły

• Bolewski A.: Mobilizacja sił naukowych i organizacyjnych przy powstawaniu oraz inauguracji Akademii Górniczej w Krakowie. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1994, nr 5, s. 5-6
• Poczet Rektorów AGH : lata 1919-1961 : Edmund Chromiński (1874-1954). Biuletyn AGH 2013, wyd. spec. z okazji 100-lecia powołania Akademii Górniczej, s. 14, [foto]