Włodzimierz Jan Parachoniak: Różnice pomiędzy wersjami
m (zamienił w treści „== Odznaczenia i nagrody ==” na „==== Odznaczenia i nagrody ====”) |
m (zamienił w treści „Źródło:” na „== Bibliografia ==”) |
||
| Linia 63: | Linia 63: | ||
== Bibliografia == | |||
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1997 nr 42–43. s. 40–41, portr. | * Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1997 nr 42–43. s. 40–41, portr. | ||
Wersja z 15:34, 25 sty 2016
| Włodzimierz Jan Parachoniak | |
|---|---|
| Nazwisko | Parachoniak |
| Imię / imiona | Włodzimierz Jan |
| Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. |
| Data urodzenia | 19 października 1920 |
| Miejsce urodzenia | Lwów |
| Data śmierci | 29 stycznia 1997 |
| Dyscyplina/specjalności | petrografia |
| Wydział | Wydział Geologiczno-Poszukiwawczy
|
| Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP |
Prof. zw. dr hab. Włodzimierz Jan Parachoniak (1920–1997)
Specjalność: petrografia
Nota biograficzna
Urodził się 19 października 1997 we Lwowie (obecnie Ukraina). Zmarł 29 stycznia 1997, został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Po maturze, w 1937 roku, rozpoczął studia na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym (specjalność: geologia). W 1945 roku przyjechał do Krakowa i podjął pracę na Uniwersytecie Jagiellońskim w Katedrze Geologii, początkowo jako asystent. Następnie, w 1946 roku, jako starszy asystent rozpoczął pracę w Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Tutaj uzyskał też tytuł magistra filozofii w zakresie geologii i paleontologii.
Od lipca 1946 roku był związany z Akademią Górniczą, gdzie podjął pracę na Wydziale Geologiczno-Mierniczym, początkowo w Katedrze Geologii Ogólnej, a od lipca 1947 roku w Katedrze Petrografii, gdzie doktoryzował się w 1950 roku. W latach 1955–1962, równolegle z pracą w AGH, pełnił funkcję Kierownika Pracowni Petrografii w Głównym Laboratorium Przemysłu Naftowego w Krakowie. W 1962 roku habilitował się, a w 1963 roku został mianowany docentem. Od 1972 roku pracował na stanowisku profesora nadzwyczajnego, a od 1978 roku - profesora zwyczajnego.
W latach 1949–1962 zajmował się głównie petrografią utworów piroklastycznych, w latach 1962–1970 prowadził badania nad wulkanitami permskimi z depresji północnosudeckiej, fyllitami z podłoża miocenu Przedgórza Karpat, produktami degradacji mik w skałach montmorillonitowych karbonu GZW. Kolejnym kierunkiem jego działalności były metody badań minerałów i skał w świetle przechodzącym.
Opublikował ponad 100 prac, był współautorem kilku podręczników i skryptów akademickich.
Odznaczenia i nagrody
Krzyż Kawalerski OOP, wiele nagród Rektora AGH, Ministra Szkolnictwa Wyższego i Techniki, MEN, odznaki honorowe: "Zasłużony dla geologii Polski", "Zasłużony dla województwa katowickiego, "Zasłużony Nauczyciel"
Bibliografia
- Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1997 nr 42–43. s. 40–41, portr.