Henryk Marian Pierzchała: Różnice pomiędzy wersjami
Danuta.Rys (dyskusja | edycje) Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 62: | Linia 62: | ||
Autor ponad 100 publikacji, w tym 32 książek, 7 patentów. Promotor 4 rozpraw doktorskich. | Autor ponad 100 publikacji, w tym 32 książek, 7 patentów. Promotor 4 rozpraw doktorskich. | ||
Członek | Członek Naczelnej Organizacji Technicznej, Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa, Komisji Budownictwa oraz Zespołu Problemów Komunikacyjnych PAN Oddz. w Krakowie, STUVA. | ||
== Odznaczenia i nagrody == | == Odznaczenia i nagrody == |
Wersja z 16:05, 26 maj 2015
Henryk Marian Pierzchała | |
---|---|
Nazwisko | Pierzchała |
Imię / imiona | Henryk Marian |
Tytuły / stanowiska | Prof. zw. dr hab. inż. |
Data urodzenia | 12 stycznia 1922 |
Miejsce urodzenia | Kraków |
Data śmierci | 1 lipca 2013 |
Dyscyplina/specjalności | budownictwo ogólne i przemysłowe; materiałoznawstwo; budownictwo i budowle inżynierskie na terenach górniczych; projektowanie i budowa dróg, ulic i autostrad; budowle tunelowe; historiografia profesorów uniwersytetów Krakowa w II wojnie światowej |
Pełnione funkcje | kierownik Zakładu Budownictwa i Inżynierii AGH (1982-1992) |
Wydział | Wydział Geodezji Górniczej
|
Odznaczenia i nagrody | Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oświęcimski, Złoty Krzyż Zasługi |
Prof. Henryk Marian Pierzchała (1922–2013)
Specjalność: budownictwo ogólne i przemysłowe; materiałoznawstwo; budownictwo i budowle inżynierskie na terenach górniczych; projektowanie i budowa dróg, ulic i autostrad; budowle tunelowe; historiografia profesorów uniwersytetów Krakowa w II wojnie światowej
Życiorys
Urodził się 12 stycznia 1922 w Krakowie. Zmarł 1 lipca 2013. Pochowany w Krakowie na Cmentarzu Podgórskim.
Z Akademią Górniczą związany od 1945 r. Absolwent Wydziałów Politechnicznych Akademii Górniczej - 1949. Dr — Politechnika Krakowska 1964, dr hab. — Politechnika Krakowska 1968, doc. — AGH 1969, prof. (tytuł) 1982.
W latach 1946-1951 był zatrudniony na stanowisku młodszego, a następnie starszego asystenta na Wydziałach Politechnicznych AG, w latach 1959-1964 - starszy asystent w Katedrze i Zakładzie Budownictwa Wydziału Geodezji Górniczej AGH, w latach 1964-1969 - adiunkt, a w latach 1969-1982 - docent. W latach 1982-1992 pełnił funkcję kierownika Zakładu Budownictwa i Inżynierii AGH. Nauczyciel akademicki, wybitny znawca problematyki budownictwa na terenach górniczych, a także problematyki krzywych przejściowych w trasach komunikacyjnych.
W czasie wojny więziony w obozach koncentracyjnych.
Autor ponad 100 publikacji, w tym 32 książek, 7 patentów. Promotor 4 rozpraw doktorskich.
Członek Naczelnej Organizacji Technicznej, Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa, Komisji Budownictwa oraz Zespołu Problemów Komunikacyjnych PAN Oddz. w Krakowie, STUVA.
Odznaczenia i nagrody
m.in. Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oświęcimski, Złoty Krzyż Zasługi
Źródło:
- Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1999 nr 64. s. 23–24, portr.
- Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 275
- Dziennik Polski 2013 nr 155 (5 VII 2013). s. A10 [nekrologi]
- Dziennik Polski 2013 nr 156 (6–7 VII 2013). s. A07 [nekrologi]