Jerzy Jan Ryś: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 7: Linia 7:
|birth_place=Kraków
|birth_place=Kraków
|death_date=3 sierpnia 2010
|death_date=3 sierpnia 2010
|death_place=Kraków
|fields=metaloznawstwo, inżynieria materiałowa, statystyczna kontrola jakości, metalografia ilościowa oraz stereologia
|fields=metaloznawstwo, inżynieria materiałowa, statystyczna kontrola jakości, metalografia ilościowa oraz stereologia
|function=Prodziekan Wydziału Metalurgicznego AGH (1972–1981)
|function=Prodziekan Wydziału Metalurgicznego AGH (1972–1981)
Linia 58: Linia 59:
== Życiorys ==
== Życiorys ==


Urodził się 10 czerwca 1922 r. w Krakowie. Zmarł 3 sierpnia 2010 r. i został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Urodził się 10 czerwca 1922 r. w Krakowie. Zmarł 3 sierpnia 2010 r. w Krakowie i tutaj też został pochowany na cmentarzu Rakowickim.


Ukończył studia na AGH (1950); doktorat (1960), habilitacja (1965), profesor nadzwyczajny (1974), profesor zwyczajny (1980).
Ukończył studia na AGH (1950); doktorat (1960), habilitacja (1965), profesor nadzwyczajny (1974), profesor zwyczajny (1980).

Wersja z 09:45, 18 lut 2015

Jerzy Jan Ryś
Jerzy Rys.jpg
Nazwisko Ryś
Imię / imiona Jerzy
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 10 czerwca 1922
Miejsce urodzenia Kraków
Data śmierci 3 sierpnia 2010
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności metaloznawstwo, inżynieria materiałowa, statystyczna kontrola jakości, metalografia ilościowa oraz stereologia
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Metalurgicznego AGH (1972–1981)
Wydział Wydział Metalurgiczny


Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Metalurgiczny19721981


Prof. dr hab. inż. Jerzy Ryś (1922–2010)

Specjalność: metaloznawstwo, inżynieria materiałowa, statystyczna kontrola jakości, metalografia ilościowa oraz stereologia

Życiorys

Urodził się 10 czerwca 1922 r. w Krakowie. Zmarł 3 sierpnia 2010 r. w Krakowie i tutaj też został pochowany na cmentarzu Rakowickim.

Ukończył studia na AGH (1950); doktorat (1960), habilitacja (1965), profesor nadzwyczajny (1974), profesor zwyczajny (1980).

Asystent, starszy asystent, adiunkt w Katedrze Metalografii i Obróbki Cieplnej (1949–1967), zastępca kierownika Studium dla Pracujących Wydziału Metalurgicznego (1966–1969), kierownik (i organizator) Laboratorium Stereologii IM AGH (1967–1992), prodziekan Wydziału Metalurgicznego (1972–1981), wicedyrektor Instytutu Metalurgii (1972–1981). W 1966 roku odbył staż naukowy u prof. S. A. Sałtykowa, światowego autorytetu w dziedzinie metalografii ilościowej, w Katedrze Metaloznawstwa Politechnicznego Instytutu w Erewaniu w Armenii. Po powrocie do kraju, przy poparciu prof. Jasiewicza, stworzył w ramach Katedry Metalografii, Zespół Metalografii Ilościowej. Była to pierwsza, pionierska placówka w Kraju zajmująca się metodami stereologicznymi do oceny mikrostruktury. W 1992 r. przeszedł na emeryturę i w dalszym ciągu był aktywny naukowo, szczególnie interesowała go historia mikroskopii klasycznej.

Członek Polskiego Towarzystwa Stereologicznego 1988–1992 (założyciel, wiceprezes), Komitetów PAN: Metalurgii 1973–1992, Nauki o Materiałach 1974–1992, Komisji Metalurgiczno-Odlewniczej Oddziału Krakowskiego 1965–1992, International Society for Stereology 1979–1999, Polskiego Towarzystwa Metaloznawczego. Twórca polskiej szkoły stereometrycznej metalografii ilościowej.

Członek i wiceprezes Komisji Rewizyjnej ZNP przy AGH 1965–1980, konsultant naukowy Instytutu Metali Nieżelaznych oraz hut: Baildon w Katowicach 1964–1991, HTS w Krakowie 1978–1990; wieloletni współpracownik z Hutą Stalowa Wola.

Autor ponad 200 prac naukowych, w tym 4 książek i 5 skryptów, głównie z zakresu zastosowania statystyki matematycznej i rachunku prawdopodobieństwa w metalurgii i metaloznawstwie oraz z dziedziny stereometrycznej metalografii ilościowej. Promotor 11 prac doktorskich.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego (wielokrotnie), Nagroda Ministra Hutnictwa, im. prof. Władysława Taklińskiego, Złote Odznaki: „Za pracę społeczną dla m. Krakowa”, ZNP, SITPH, Huty Stalowa Wola, tytuł honorowy „Zasłużony Nauczyciel PRL”


Źródło:

  • Kto jest kim w Polsce. S. 622
  • Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1997 nr 42–43. s. 22–23
  • Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny. T. 3 : M–R. Warszawa 2000. S. 734
  • Dziennik Polski 2010 nr 182 (6 VIII 2010). s. A15
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice Wydaw. Helion cop. 2004. S. 309–310