Marian Romuald Morawiecki: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 66: | Linia 66: | ||
=== Odznaczenia i nagrody === | === Odznaczenia i nagrody === | ||
[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Krzyż Kawalerski OOP]], [[Krzyż Armii Krajowej]], [[Krzyż Partyzancki]], londyński Medal Wojska, nagrody Ministra Szkół Wyższych, inne | [[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Krzyż Kawalerski OOP]], [[Krzyż Armii Krajowej]], [[Krzyż Partyzancki]], londyński Medal Wojska, nagrody Ministra Szkół Wyższych, inne | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == |
Wersja z 14:28, 13 lut 2015
Marian Romuald Morawiecki | |
---|---|
Nazwisko | Morawiecki |
Imię / imiona | Marian Romuald |
Tytuły / stanowiska | Prof. dr hab. inż. |
Data urodzenia | 5 lutego 1916 |
Miejsce urodzenia | Posłowice |
Data śmierci | 4 grudnia 2002 |
Dyscyplina/specjalności | metalurgia (walcownictwo, kuźnictwo) |
Wydział | Wydział Metalurgiczny
|
Odznaczenia i nagrody | Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Armii Krajowej, Krzyż Partyzancki |
Prof. dr hab. inż. Marian Romuald Morawiecki (1916–2002)
Specjalność: metalurgia (walcownictwo, kuźnictwo)
Życiorys
Urodził się 5 lutego 1916 r. w Posłowicach. Zmarł 4 grudnia 2002 r., został pochowany na cmentarzu w Jędrzejowie.
W latach 1935-1939 studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Warszawskiej. Stopień inżyniera mechanika uzyskał w 1952 r. w Politechnice Ślaskiej w Gliwicach, natomiast w 1959 r. otrzymał tytuł magistra inżyniera metalurga w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.
Doktoryzował się w AGH w 1964 r., stopień doktora habilitowanego uzyskał 1972 r., tytuł naukowy profesora otrzymał w 1979 r.
Z AGH związany od 1956 r., gdzie pracował najpierw jako starszy asystent, następnie adiunkt od 1964 r., docent od 1973 r., profesor nadzwyczajny od 1979 r. Kierownik wielu kursów: Studium Podyplomowego (1975–1985) oraz Studium Doktoranckiego (1985–1987).
Autor 25 publikacji, autor i współautor podręczników oraz książek, autor 77 prac badawczych dla przemysłu, 5 patentów, 15 ekspertyz. Promotor 3 rozpraw doktorskich. Działalność naukowo-badawcza obejmowała przygotowanie wykładów z zakresu urządzeń i technologii walcowania, kucia i tłoczenia; teoretyczne określanie zależności między dopuszczalnym gniotem a wytrzymałością narzędzi i elementów urządzeń; udział w opracowaniu podręczników obejmujących teorię i technologię plastycznej przeróbki metali.
Członek Międzynarodowej Konferencji „Plastyczna Przeróbka Metali” AGH Kraków (1982), Ośrodka Szkolenia Kadr w Chorzowie, Zespołu ds. programów nauczania przedmiotów specjalistycznych w szkołach średnich zawodowych (przewodniczący 1979–1992).
Członek Szarych Szeregów, Armii Krajowej (1940–1945), społeczny instruktor pracy w Związku Zawodowym Hutników „Biprohut” w Zabrzu i Gliwicach (1946–1956), członek Komisji Rewizyjnej ZNP w AGH (od 1957 r.), prezes Związku Kombatantów RP i byłych Więźniów Politycznych w AGH (od 1996 r.).
Odznaczenia i nagrody
Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Armii Krajowej, Krzyż Partyzancki, londyński Medal Wojska, nagrody Ministra Szkół Wyższych, inne
Bibliografia
Książki
- Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T.3 : M-R / red. nauk. Janusz Kapuścik. - Warszawa : Ośrodek Przetwarzania Informacji, 2000. - s. 223, portr.
- Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej : Wydział Hutniczy (1922-1951); Wydział Metalurgiczny (1951-1993); Wydział Metalurgii i Inżynierii Materiałowej (1993-2005) : jubileusz 90-lecia Wydziału 1922-2012 / oprac. red. Bogdan Pawłowski. - Kraków : Wydawnictwo Naukowe "Akapit", 2012. - s. 95-97, portr.
Artykuły
- Tyszownicka Grażyna: Odszedł na wieczną wartę / fot. S. Kurpinowicz, Z. Sulima // Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH. - 2003, nr 113, s. 10, fot.