Jan Studniarski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
mNie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 4: Linia 4:
|honorific-prefix=Prof. zw. dr inż.
|honorific-prefix=Prof. zw. dr inż.
|image=Jan_Studniarski.jpg
|image=Jan_Studniarski.jpg
|birth_date=1876
|birth_date=21 marca 1876
|birth_place=Szamotuły
|birth_place=Szamotuły
|death_date=1946
|death_date=25 stycznia 1946
|death_place=Kraków
|death_place=Kraków
|fields=elektrotechnika
|fields=elektrotechnika
|function=Rektor AG w latach 1922–1924
|function=Rektor AG (1922–1924)
|faculty=Wydział Elektrotechniki, Automatyki Informatyki i Elektroniki
|faculty=Wydział Elektrotechniki, Automatyki Informatyki i Elektroniki
|awards=Medal Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości (1928).
|awards=Medal Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości (1928).
Linia 46: Linia 46:
|spouse=
|spouse=
|children=
|children=
}}
{{Funkcja
|Stanowisko=Rektor
|Jednostka=AG
|Rok_od=1922
|Rok_do=1924
}}
}}
Prof. zw. dr inż. '''Jan Studniarski''' (1876–1946)
Prof. zw. dr inż. '''Jan Studniarski''' (1876–1946)
Linia 51: Linia 57:
Specjalność: elektrotechnika
Specjalność: elektrotechnika


Urodził się w Szamotułach, zmarł w Krakowie. Studiował inżynierię, maszynoznawstwo, elektrotechnikę na politechnikach w Berlinie, Stutgardzie oraz w Hanowerze, gdzie w 1902 r. otrzymał dyplom inżyniera, a w 1905 r. dr inżynierii. Docent Wojskowej Akademii Technicznej w Berlinie. Od 1920 r. związany z AG jako profesor zwyczajny elektrotechniki, oraz Kierownik Zakładu Elektrotechniki. W latach 1921/22 był dziekanem Wydziału Hutniczego, w latach 1922–1924 rektorem oraz prorektorem w latach 1924/26.
 
 
== Życiorys ==
 
 
Urodził się 21 marca 1876 roku w Szamotułach, zmarł 25 stycznia 1946 w Krakowie.  
 
Studiował inżynierię, maszynoznawstwo, elektrotechnikę na politechnikach w Berlinie, Stutgardzie oraz w Hanowerze, gdzie w 1902 r. otrzymał dyplom inżyniera, a w 1905 r. dr inżynierii. Docent Wojskowej Akademii Technicznej w Berlinie. Od 1920 r. związany z AG jako profesor zwyczajny elektrotechniki, oraz Kierownik Zakładu Elektrotechniki. W latach 1921/22 był dziekanem Wydziału Hutniczego, w latach 1922–1924 rektorem oraz prorektorem w latach 1924/26.


Jest autorem kilkunastu opracowań z zakresu elektrotechniki opublikowanych w Polsce i w Berlinie. Opracował wiele projektów, ekspertyz badawczych oraz orzeczeń dla przemysłu węglowego.
Jest autorem kilkunastu opracowań z zakresu elektrotechniki opublikowanych w Polsce i w Berlinie. Opracował wiele projektów, ekspertyz badawczych oraz orzeczeń dla przemysłu węglowego.

Wersja z 13:18, 27 sty 2015

Jan Studniarski
Jan Studniarski.jpg
Nazwisko Studniarski
Imię / imiona Jan
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr inż.
Data urodzenia 21 marca 1876
Miejsce urodzenia Szamotuły
Data śmierci 25 stycznia 1946
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności elektrotechnika
Pełnione funkcje Rektor AG (1922–1924)
Wydział Wydział Elektrotechniki, Automatyki Informatyki i Elektroniki


Odznaczenia i nagrody Medal Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości (1928).
FunkcjeGdzieoddo
DziekanWydział Górniczy19211922
RektorAG19221924
ProrektorAG19241926


Prof. zw. dr inż. Jan Studniarski (1876–1946)

Specjalność: elektrotechnika


Życiorys

Urodził się 21 marca 1876 roku w Szamotułach, zmarł 25 stycznia 1946 w Krakowie.

Studiował inżynierię, maszynoznawstwo, elektrotechnikę na politechnikach w Berlinie, Stutgardzie oraz w Hanowerze, gdzie w 1902 r. otrzymał dyplom inżyniera, a w 1905 r. dr inżynierii. Docent Wojskowej Akademii Technicznej w Berlinie. Od 1920 r. związany z AG jako profesor zwyczajny elektrotechniki, oraz Kierownik Zakładu Elektrotechniki. W latach 1921/22 był dziekanem Wydziału Hutniczego, w latach 1922–1924 rektorem oraz prorektorem w latach 1924/26.

Jest autorem kilkunastu opracowań z zakresu elektrotechniki opublikowanych w Polsce i w Berlinie. Opracował wiele projektów, ekspertyz badawczych oraz orzeczeń dla przemysłu węglowego.

Źródło:

  • BIP 1994 nr 5. s. 6
  • Akademia Nauk Technicznych 1920–1932. s. 73–74
  • Życiorysy profesorów i asystentów Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1919–1964). s. 194–196