Zygmunt Wojciech Ciechanowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
| alt =  
| alt =  
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1873
| birth_date = 1873–1966
| birth_place =  
| birth_place =  
| death_date = 1966
| death_date =  
| death_place =  
| death_place =  
| resting_place =  
| resting_place =  
Linia 23: Linia 23:
| citizenship =  
| citizenship =  
| nationality =  
| nationality =  
| fields = pompy, sprężarki i silniki wodne
| fields = pompy, sprężarki i silniki wodne
| workplaces =  
| workplaces =  
| alma_mater =  
| alma_mater =  
Linia 46: Linia 46:
| children =  
| children =  
}}
}}
Prof. zw. dr inż. '''Zygmunt Ciechanowski''' (1873-1966)
Prof. zw. dr inż. '''Zygmunt Ciechanowski''' (1873–1966)


Specjalność: pompy, sprężarki i silniki wodne
Specjalność: pompy, sprężarki i silniki wodne


Urodził się w Bochni, zmarł w Rabce. Studiował na Wydziale Budowy Maszyn w Wyższej Szkole Technicznej w Charlottenburgu k. Berlina. Początkowo pracował w przemyśle, w l. 1905-1907 wykładał w Wyższej Szkole Przemysłowej w Krakowie, następnie w Szkole Politechnicznej we Lwowie.
Urodził się w Bochni, zmarł w Rabce. Studiował na Wydziale Budowy Maszyn w Wyższej Szkole Technicznej w Charlottenburgu k. Berlina. Początkowo pracował w przemyśle, w latach 1905–1907 wykładał w Wyższej Szkole Przemysłowej w Krakowie, następnie w Szkole Politechnicznej we Lwowie.


W maju 1944 roku osiedlił się w Krakowie. Działał przy odbudowie Akademii Górniczej, szczególnie Wydziału Elektromechanicznego, gdzie w l. 1945-47 zorganizowal i prowadził jako profesor zwyczajny Katedrę Pomp, Sprężarek i Wentylatorów. Gdy w lipcu 1949 roku przekształcono AG, tworząc tzw. Wydziały Politechniczne, z których potem powstała Politechnika Krakowska, wykładał tam na Wydziale Komunikacji.
W maju 1944 roku osiedlił się w Krakowie. Działał przy odbudowie Akademii Górniczej, szczególnie Wydziału Elektromechanicznego, gdzie w latach 1945–47 zorganizowal i prowadził jako profesor zwyczajny Katedrę Pomp, Sprężarek i Wentylatorów. Gdy w lipcu 1949 roku przekształcono AG, tworząc tzw. Wydziały Politechniczne, z których potem powstała Politechnika Krakowska, wykładał tam na Wydziale Komunikacji.


Autor skryptów oraz artykułów dot. maszyn. Zamiłowany taternik i speleolog.
Autor skryptów oraz artykułów dot. maszyn. Zamiłowany taternik i speleolog.


W 1958 r. otrzymał godność doktora honoris causa Politechniki Gdańskiej.
W 1958 r. otrzymał godność doktora honoris causa Politechniki Gdańskiej.


Źródło:
Źródło:
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 2. s. 38-40
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 2. s. 38–40




{{DEFAULTSORT:Ciechanowski, Zygmunt }}
{{DEFAULTSORT:Ciechanowski, Zygmunt }}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 17:20, 16 gru 2013

Zygmunt Wojciech Ciechanowski
Nazwisko Ciechanowski
Imię / imiona Zygmunt
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr inż.
Data urodzenia 1873–1966


Dyscyplina/specjalności pompy, sprężarki i silniki wodne



Odznaczenia i nagrody Krzyż Komandorski Polonia Restituta, nagrody państwowe.
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Elektromechaniczny19461948

Prof. zw. dr inż. Zygmunt Ciechanowski (1873–1966)

Specjalność: pompy, sprężarki i silniki wodne

Urodził się w Bochni, zmarł w Rabce. Studiował na Wydziale Budowy Maszyn w Wyższej Szkole Technicznej w Charlottenburgu k. Berlina. Początkowo pracował w przemyśle, w latach 1905–1907 wykładał w Wyższej Szkole Przemysłowej w Krakowie, następnie w Szkole Politechnicznej we Lwowie.

W maju 1944 roku osiedlił się w Krakowie. Działał przy odbudowie Akademii Górniczej, szczególnie Wydziału Elektromechanicznego, gdzie w latach 1945–47 zorganizowal i prowadził jako profesor zwyczajny Katedrę Pomp, Sprężarek i Wentylatorów. Gdy w lipcu 1949 roku przekształcono AG, tworząc tzw. Wydziały Politechniczne, z których potem powstała Politechnika Krakowska, wykładał tam na Wydziale Komunikacji.

Autor skryptów oraz artykułów dot. maszyn. Zamiłowany taternik i speleolog.

W 1958 r. otrzymał godność doktora honoris causa Politechniki Gdańskiej.

Źródło:

  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 2. s. 38–40