Zygmunt Wojciech Ciechanowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 10: Linia 10:
|function=Prodziekan Wydziału Elektromechanicznego (1946–1948)
|function=Prodziekan Wydziału Elektromechanicznego (1946–1948)
|faculty=Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
|faculty=Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
|awards=Krzyż Komandorski Polonia Restituta, nagrody państwowe.
|awards=Krzyż Komandorski Polonia Restituta, Order Szrandaru Pracy,
|name=Zygmunt Ciechanowski
|name=Zygmunt Ciechanowski
|honorific-suffix=
|honorific-suffix=
Linia 46: Linia 46:
|children=
|children=
}}
}}
Prof. zw. dr inż. '''Zygmunt Ciechanowski''' (1873–1966)
Prof. zw. dr inż. '''Zygmunt Wojciech Ciechanowski''' (1873–1966)


Specjalność: pompy, sprężarki i silniki wodne
Specjalność: pompy, sprężarki i silniki wodne


Urodził się w Bochni, zmarł w Rabce. Studiował na Wydziale Budowy Maszyn w Wyższej Szkole Technicznej w Charlottenburgu k. Berlina. Początkowo pracował w przemyśle, w latach 1905–1907 wykładał w Wyższej Szkole Przemysłowej w Krakowie, następnie w Szkole Politechnicznej we Lwowie.
== Życiorys ==


W maju 1944 roku osiedlił się w Krakowie. Działał przy odbudowie Akademii Górniczej, szczególnie Wydziału Elektromechanicznego, gdzie w latach 1945–47 zorganizowal i prowadził jako profesor zwyczajny Katedrę Pomp, Sprężarek i Wentylatorów. Gdy w lipcu 1949 roku przekształcono AG, tworząc tzw. Wydziały Politechniczne, z których potem powstała Politechnika Krakowska, wykładał tam na Wydziale Komunikacji.
Urodził się 23 kwietnia 1873 w Bochni. Zmarł 8 sierpnia 1966 w Rabce. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.


Studiował na Wydziale Budowy Maszyn w Wyższej Szkole Technicznej w Charlottenburgu k. Berlina. W 1902 r. uzyskał dyplom inżyniera budowy maszyn. Początkowo pracował w przemyśle, w latach 1905–1907 wykładał w Wyższej Szkole Przemysłowej w Krakowie, następnie w Szkole Politechnicznej we Lwowie.
W maju 1944 r. osiedlił się w Krakowie. Działał przy odbudowie Akademii Górniczej, szczególnie [[Wydział Elektromechaniczny|Wydziału Elektromechanicznego]], gdzie w l. 1945–47 zorganizował i prowadził jako profesor zwyczajny Katedrę Pomp, Sprężarek i Wentylatorów. Wykładał na [[Wydziały Politechniczne|Wydziałach Politechnicznych]].
Autor skryptów oraz artykułów dot. maszyn. Zamiłowany taternik i speleolog.
Autor skryptów oraz artykułów dot. maszyn. Zamiłowany taternik i speleolog.


W 1958 r. otrzymał godność doktora honoris causa Politechniki Gdańskiej.
== Odznaczenia i nagrody ==
 
W 1958 r. otrzymał godność doktora honoris causa Politechniki Gdańskiej.
[[Krzyż Komandorski Polonia Restituta]], [[Order Sztandaru Pracy]] I klasy, Złota Odznaka XV-lecia Politechniki Śląskiej, członek honorowy Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
 
== Bibliografia ==


Źródło:
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 2. s. 38–40
* Słownik biograficzny techników polskich. Z. 2. s. 38–40



Wersja z 12:24, 5 gru 2014

Zygmunt Wojciech Ciechanowski
[[File:{{{image}}}|thumb|center|300px]]
Nazwisko Ciechanowski
Imię / imiona Zygmunt Wojciech
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr inż.
Data urodzenia 23 kwietnia 1873
Miejsce urodzenia Bochnia
Data śmierci 8 sierpnia 1966
Miejsce śmierci Rabka
Dyscyplina/specjalności pompy, sprężarki i silniki wodne
Pełnione funkcje Prodziekan Wydziału Elektromechanicznego (1946–1948)
Wydział Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki


Odznaczenia i nagrody Krzyż Komandorski Polonia Restituta, Order Szrandaru Pracy
FunkcjeGdzieoddo
ProdziekanWydział Elektromechaniczny19461948

Prof. zw. dr inż. Zygmunt Wojciech Ciechanowski (1873–1966)

Specjalność: pompy, sprężarki i silniki wodne

Życiorys

Urodził się 23 kwietnia 1873 w Bochni. Zmarł 8 sierpnia 1966 w Rabce. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Studiował na Wydziale Budowy Maszyn w Wyższej Szkole Technicznej w Charlottenburgu k. Berlina. W 1902 r. uzyskał dyplom inżyniera budowy maszyn. Początkowo pracował w przemyśle, w latach 1905–1907 wykładał w Wyższej Szkole Przemysłowej w Krakowie, następnie w Szkole Politechnicznej we Lwowie.

W maju 1944 r. osiedlił się w Krakowie. Działał przy odbudowie Akademii Górniczej, szczególnie Wydziału Elektromechanicznego, gdzie w l. 1945–47 zorganizował i prowadził jako profesor zwyczajny Katedrę Pomp, Sprężarek i Wentylatorów. Wykładał na Wydziałach Politechnicznych. Autor skryptów oraz artykułów dot. maszyn. Zamiłowany taternik i speleolog.

Odznaczenia i nagrody

W 1958 r. otrzymał godność doktora honoris causa Politechniki Gdańskiej. Krzyż Komandorski Polonia Restituta, Order Sztandaru Pracy I klasy, Złota Odznaka XV-lecia Politechniki Śląskiej, członek honorowy Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich

Bibliografia

  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 2. s. 38–40