Zygmunt Kawecki: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 22: Linia 22:
| citizenship =  
| citizenship =  
| nationality =  
| nationality =  
| fields = budowa maszyn górniczych, mechanizacja kopalń
| fields = budowa maszyn górniczych, mechanizacja kopalń, transport linowy
| function = Kierownik Zakładu Maszyn i Urządzeń Górnictwa Podziemnego AGH
| function = Prodziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych
| workplaces =  
| workplaces =  
| alma_mater =  
| alma_mater =  
Linia 38: Linia 38:
| influences =  
| influences =  
| influenced =  
| influenced =  
| awards = Krzyż Komandorski OOP, Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari, Krzyż Partyzancki, Krzyż AK.
| awards = Nagroda Państwowa III st. (1951), Krzyż Armii Krajowej (1944), Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (1965), Złoty Krzyż Zasługi (1956), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1972), Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1976), Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (1999), Krzyż Partyzancki, Medal Komisji Edukacji Narodowej (1995), Zasłużony dla KGHM — Polska Miedź (1976), Zasłużony Nauczyciel PRL (1982), Generalny Dyrektor Górniczy I stopnia (1999).
| signature =  
| signature =  
| signature_alt =  
| signature_alt =  
Linia 50: Linia 50:
Prof. zw. dr hab. inż. '''Zygmunt Kawecki''' (1919–2003)
Prof. zw. dr hab. inż. '''Zygmunt Kawecki''' (1919–2003)


Specjalność: budowa maszyn górniczych, mechanizacja kopalń
Specjalność: budowa maszyn górniczych, mechanizacja kopalń, transport linowy


Urodził się w Wieliczce 11 kwietnia 1919 roku, zmarł 10 listopada 2003 roku. W latach 1937–1938 ukończył Podchorążówkę Rezerwy Saperów w Modlinie. Ciężko ranny we wrześniu 1939 r., w czasie okupacji pracował w Biurze Konstrukcyjnym Kopalni Soli w Wieliczce. Ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej (1948); doktorat (1959), habilitacja (1961), prof. nadzw. (1969), prof. zw. (1974).
Urodził się 11 kwietnia 1919 roku w Wieliczce, zmarł 10 listopada 2003 roku. Ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej (1948); doktorat (1959), habilitacja (1961), prof. (tytuł — 1969), prof. zw. (tytuł — 1974). Doktor honoris causa AGH (1993).


Z Akademią związany od lutego 1946 r., początkowo jako młodszy asystent w Katedrze Maszynoznawstwa 1, następnie z-ca prof. (1955–1962), docent (1962–1969), profesor (1969), Kierownik Zakładu Urządzeń Szybowych (1955–1972), Dyrektor Instytutu Maszyn Górniczych Przeróbczych i Automatyki (1972–1982), Kierownik Zakładu Maszyn i Urządzeń Górnictwa Podziemnego (1972–1982).
W latach 1940–1944 był pracownikiem Biura Technicznego Kopalni Soli w Wieliczce. Z Akademią związany od lutego 1945 r., początkowo jako młodszy asystent w Katedrze Maszynoznawstwa 1, następnie z-ca profesora (1955–1962), docent (1962–1969), profesor (1969), kierownik Zakładu Urządzeń Szybowych (1955–1972), dyrektor Instytutu Maszyn Górniczych Przeróbczych i Automatyki (1972–1982), kierownik Zakładu Maszyn i Urządzeń Górnictwa Podziemnego (1972–1982), w latach 60-tych dwukrotnie prodziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych. Współorganizator a w latach 1995–2001 przewodniczący Konwentu Seniorów AGH. W roku 1982 roku przeszedł na emeryturę.


Współpracował z licznymi polskimi jednostkami resortowymi. Był delegatem Polski do Kom. Studiów Linowych Międzynarodowej Organizacji Transportu Linowego.
Współpracował z licznymi polskimi jednostkami resortowymi. Członek Komitetu Górnictwa PAN (1977–1981), organizator i przewodniczący Sekcji Mechanizacji Górnictwa (1977–1981). Honorowy członek Międzynarodowej Organizacji badania Trwałości Lin OIPEEC. Był delagatem Polski do Komitetu Studiów Linowych Międzynarodowej Organizacji Transportu Linowego OITAF. Aktywnie uczestniczył w pięciu światowych kongresach OITAF.


Opublikował ok. 190 prac (książki i artykuły, patenty) z zakresu mechanizacji kopalń.
Opublikował ok. 200 prac (książki i artykuły, patenty) z zakresu mechanizacji kopalń. Był promotorem kilkunastu prac doktorskich.


Źródło:
Źródło:
* Kto jest kim w Polsce. Edycja 3. Warszawa 1993. S. 283–284
* Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Ed. 3. Warszawa 1993. S. 283–284
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 1996 nr 25. s. 18
* BIP AGH 1996 nr 25. s. 18
* Biuletyn Informacyjny Pracowników [AGH] 1994 nr 5. s. 18
* BIP AGH 1994 nr 5. s. 18
* Na podstawie materiałów Muzeum Historii AGH
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 145
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 nr 108. s. 10
* Badania magnetyczne lin stalowych : 60 lat rozwoju metody w AGH. Kraków 2006. S. 72–74
* Nekrolog





Wersja z 17:19, 21 sty 2014

Szablon:Infobox dhc Prof. zw. dr hab. inż. Zygmunt Kawecki (1919–2003)

Specjalność: budowa maszyn górniczych, mechanizacja kopalń, transport linowy

Urodził się 11 kwietnia 1919 roku w Wieliczce, zmarł 10 listopada 2003 roku. Ukończył studia na Wydziale Górniczym Akademii Górniczej (1948); doktorat (1959), habilitacja (1961), prof. (tytuł — 1969), prof. zw. (tytuł — 1974). Doktor honoris causa AGH (1993).

W latach 1940–1944 był pracownikiem Biura Technicznego Kopalni Soli w Wieliczce. Z Akademią związany od lutego 1945 r., początkowo jako młodszy asystent w Katedrze Maszynoznawstwa 1, następnie z-ca profesora (1955–1962), docent (1962–1969), profesor (1969), kierownik Zakładu Urządzeń Szybowych (1955–1972), dyrektor Instytutu Maszyn Górniczych Przeróbczych i Automatyki (1972–1982), kierownik Zakładu Maszyn i Urządzeń Górnictwa Podziemnego (1972–1982), w latach 60-tych dwukrotnie prodziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych. Współorganizator a w latach 1995–2001 przewodniczący Konwentu Seniorów AGH. W roku 1982 roku przeszedł na emeryturę.

Współpracował z licznymi polskimi jednostkami resortowymi. Członek Komitetu Górnictwa PAN (1977–1981), organizator i przewodniczący Sekcji Mechanizacji Górnictwa (1977–1981). Honorowy członek Międzynarodowej Organizacji badania Trwałości Lin OIPEEC. Był delagatem Polski do Komitetu Studiów Linowych Międzynarodowej Organizacji Transportu Linowego OITAF. Aktywnie uczestniczył w pięciu światowych kongresach OITAF.

Opublikował ok. 200 prac (książki i artykuły, patenty) z zakresu mechanizacji kopalń. Był promotorem kilkunastu prac doktorskich.

Źródło:

  • Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Ed. 3. Warszawa 1993. S. 283–284
  • BIP AGH 1996 nr 25. s. 18
  • BIP AGH 1994 nr 5. s. 18
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 145
  • Badania magnetyczne lin stalowych : 60 lat rozwoju metody w AGH. Kraków 2006. S. 72–74