Zenobiusz Stefan Klębowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 52: Linia 52:
Specjalność: wytrzymałość materiałów, budowa maszyn cieplnych
Specjalność: wytrzymałość materiałów, budowa maszyn cieplnych


== Zyciorys ==
== Życiorys ==


Urodził się 30.10.1888 w Rokitnie, zmarł 27.12.1962 w miejscowości Słowik k. Kielc i tam też pochowany na cmentarzu parafialnym. Studia mechaniczne i elektrotechniczne w Uniwersytecie w Nancy. Dr nauk technicznych Politechniki Warszawskiej, doc. mechaniki Akademii Górniczej (1945).
Urodził się 30.10.1888 w Rokitnie, zmarł 27.12.1962 w miejscowości Słowik k. Kielc i tam też pochowany na cmentarzu parafialnym. Studia mechaniczne i elektrotechniczne w Uniwersytecie w Nancy. Dr nauk technicznych Politechniki Warszawskiej, doc. mechaniki Akademii Górniczej (1945).
Linia 62: Linia 62:
Członek TNW, członek Komisji Nauk Technicznych PAN.
Członek TNW, członek Komisji Nauk Technicznych PAN.


== Odznaczenia i nagrody ==
== Odznaczenia i nagrody ==


[[Krzyż Oficerski OOP]], nagrody resortowe
[[Krzyż Oficerski OOP]], nagrody resortowe

Wersja z 19:27, 16 paź 2014

Zenobiusz Stefan Klębowski
Zenobiusz Klebowski.jpg
Nazwisko Klębowski
Imię / imiona Zenobiusz
Tytuły / stanowiska Prof. zw. dr inż.
Data urodzenia 30 października 1888
Miejsce urodzenia Rokitno
Data śmierci 27 grudnia 1962
Miejsce śmierci Słowik k. Kielc
Dyscyplina/specjalności wytrzymałość materiałów, budowa maszyn cieplnych
Pełnione funkcje Kierownik Katedry Części Maszyn AG (1945-1948)
Wydział Wydział Hutniczy


Odznaczenia i nagrody Krzyż Oficerski OOP

Prof. zw. dr inż. Zenobiusz Stefan Klębowski (1888–1962)

Specjalność: wytrzymałość materiałów, budowa maszyn cieplnych

Życiorys

Urodził się 30.10.1888 w Rokitnie, zmarł 27.12.1962 w miejscowości Słowik k. Kielc i tam też pochowany na cmentarzu parafialnym. Studia mechaniczne i elektrotechniczne w Uniwersytecie w Nancy. Dr nauk technicznych Politechniki Warszawskiej, doc. mechaniki Akademii Górniczej (1945).

Akademia Górnicza w Krakowie: kierownik Katedry Części Maszyn (1945–48) na Wydziale Hutniczym, wykłady z wytrzymałości i obliczeń naczyń, z części maszyn oraz z budowy kotłów parowych. Pracował również w Politechnice Warszawskiej i Politechnice Śląskiej.

Autor ok. 100 prac z zakresu wytrzymałości materiałów, budowy maszyn cieplnych; współopracował przepisy dotyczące budowy kotłów parowych i budowy naczyń ciśnieniowych. Współzałożyciel PTMechaniki Teoretycznej i Stosowanej (1958).

Członek TNW, członek Komisji Nauk Technicznych PAN.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Oficerski OOP, nagrody resortowe

Źródło:

  • Biogramy uczonych polskich. Materiały o życiu i działalności członków AU w Krakowie, TNW, PAU, PAN. Cz. 4: Nauki techniczne. Wrocław [etc.] 1988. S. 166–168
  • Uczeni Polscy XIX-XX stulecia. T. 2: H–Ł. Warszawa 1995. S. 210–211
  • Słownik biograficzny techników polskich. Z. 12. Warszawa 2001. S. 82–84