Zbigniew Kazimierz Witek: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Znacznik: Ręczne wycofanie zmian
 
(Nie pokazano 9 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 2: Linia 2:
|family-name=Witek
|family-name=Witek
|given-name=Zbigniew Kazimierz
|given-name=Zbigniew Kazimierz
|honorific-prefix=Inż.
|image=Zbigniew Witek.jpg
|birth_date=4 marca 1948
|birth_date=4 marca 1948
|birth_place=Wieluń
|birth_place=Wieluń
|death_date=8 sierpnia 2023
|death_date=8 sierpnia 2023
|death_place=Kraków
|death_place=Kraków
|fields=pomiary i sterowanie ruchem drogowym, elektrotechnika
|faculty=Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki
|faculty=Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki
|awards=Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
}}
}}
Inż. '''Zbigniew Kazimierz Witek''' (1948-2023)   
Inż. '''Zbigniew Kazimierz Witek''' (1948-2023)   
'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''


 
Dyscyplina/specjalności: pomiary i sterowanie ruchem drogowym, elektrotechnika
Dyscyplina/specjalności:


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==
Linia 24: Linia 26:
W latach 1988-1990 był dyrektorem Ośrodka Badań Naukowych i Eksportu AGH w pionie prorektora ds. Nauki prof. Józefa Giergiela.  
W latach 1988-1990 był dyrektorem Ośrodka Badań Naukowych i Eksportu AGH w pionie prorektora ds. Nauki prof. Józefa Giergiela.  


W AGH pracował do 2004 roku.
Do 2004 roku był pracownikiem naukowo-technicznym Katedry Metrologii [[Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki|Wydziału Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki]] AGH, następnie przestał pracować w AGH.  
 
Do 2004 roku był pracownikiem naukowo-technicznym Katedry Metrologii [[Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki|Wydziału Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki]] AGH.   
 
 
od 1996 XIV prezes Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, od 1997 założyciel i dyrektor Instytutu Badań Dokumentacji i Poszukiwań Dzieł Sztuki im. Karola Estreichera, profesor kontraktowy w Wyższej Szkole Handlowej w Krakowie.
 
.............
W Krakowie zmarł Zbigniew Kazimierz Witek,
 
 
Absolwent i w latach 1972–2004 pracownik naukowy Wydziału Elektrycznego Akademii Górniczo-Hutniczej, od 1996 XIV prezes Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, od 1997 założyciel i dyrektor Instytutu Badań Dokumentacji i Poszukiwań Dzieł Sztuki im. Karola Estreichera, profesor kontraktowy w Wyższej Szkole Handlowej w Krakowie.
 
Od 1997 związał się z Fundacją Cor Aegrum Kliniki Kardiochirurgii Collegium Medicum UJ im. Jana Pawła II, stając na czele Rady Artystycznej i Sztabu Doradców Komitetu Organizacyjnego ds. kultury, którego zadaniem jest budowa kolekcji dzieł sztuki. W kwietniu 2023 roku w Pałacu Sztuki Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie pokazana została wystawa tej unikatowej kolekcji.
Jedną z największych zasług Zbigniewa Kazimierza Witka jako prezesa TPSP była szczególna dbałość o spuściznę prof. Karola Estreichera (młodszego), historyka sztuki, zaangażowanego w rewindykację dzieł sztuki także wieloletniego prezesa TPSP. Najnowsza wystawa w Pałacu Sztuki - powstała z inicjatywy Zbigniewa K. Witka - otwarta 7 lipca br. poświęcona jest także Karolowi Estreicherowi "Karol Estreicher. Strażnik Polskiego Dziedzictwa Kultury". To dzięki Z.K. Witkowi, wydane zostały m.in. Dzienniki Karola Estreichera z lat 1939 - 1984, opublikowana została księga "Dokumenty strat kultury polskiej pod okupacją niemiecką...", a także z jego inicjatywy Towarzystwo odnowiło i udostępniło dla zwiedzających willę Karola Estreichera na Woli Justowskiej. Otwarcie Muzeum Rodu Estreicherów, Strat Kultury i Rewindykacji nastąpiło 29 kwietnia 2009 roku.
.
 
Prezes Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, absolwent Wydziału Elektrycznego Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, a w latach 1972-2004 pracownik tej uczelni. Założyciel Instytutu Badań Dokumentacji i Poszukiwań Dzieł Sztuki im. Karola Estreichera oraz Wydawnictwa Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie.
 
Pomysłodawca i realizator urządzenia Muzeum Rodu Estreicherów, Strat Kultury i Rewindykacji w odbudowanej ze zniszczeń wojennych willi prof. Karola Estreichera jr. Autor książek „Dokumenty strat kultury polskiej pod okupacją niemiecką 1939–1944 z archiwum prof. Karola Estreichera jr” oraz trzytomowej publikacji „Karol Estreicher jr (1906-1984)”- t.1 „Dokumenty tajne i jawne”, t.2 „Losy spuścizny”, t.3 „Życie po życiu”.
 
Twórca cyfrowej metody identyfikacji i zabezpieczania dzieł sztuki. Pomysłodawca i producent cyklu filmów o sztuce „Galeria Artystów Pałacu Sztuki” wydanych na DVD i emitowanych w TVP. Za ratowanie TPSP i spuścizny rodu Estreicherów uhonorowano go Złotym Laurem Krakowa XXI wieku (2003 r.) i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2004 r.). W 2011 roku Fundacja Kultury Polskiej Filia w Krakowie nadała „Złoty Laur Zbigniewowi Kazimierzowi Witkowi za mistrzowską pracę na rzecz Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, za troskę o sztuki piękne i ich twórców, za wielki wkład do rozkwitu kultury Krakowa”. Wielka Kapituła Orderu Świętego Stanisława w 2011 roku nadała Kaw. Zbigniewowi Kazimierzowi Witkowi „Krzyż Komandorski CStS”.
 
 
 
prezes Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie.  
 


Od 1996 roku był prezesem Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, najstarszego w tej części Europy, założonego w 1854 roku.


W 1997 roku założył, a następnie był dyrektorem Instytutu Badań Dokumentacji i Poszukiwań Dzieł Sztuki im. Karola Estreichera. Jedną z największych jego zasług, jako prezesa TPSP była szczególna dbałość o spuściznę prof. Karola Estreichera (młodszego), historyka sztuki, zaangażowanego w rewindykację dzieł sztuki także wieloletniego prezesa TPSP.


Twórca cyfrowej metody identyfikacji i zabezpieczania dzieł sztuki. Pomysłodawca i producent cyklu filmów o sztuce „Galeria Artystów Pałacu Sztuki” wydanych na DVD i emitowanych w TVP.


W latach 1994-1998 był dyrektorem i współwłaścicielem firmy RTM&C ROAD TRAFIC MONITORING & CONTROL.


Był mecenasem i koneserem sztuki.


Był też profesorem kontraktowym w Wyższej Szkole Handlowej w Krakowie.


Autor wielu publikacji, w tym książek „Dokumenty strat kultury polskiej pod okupacją niemiecką 1939–1944 z archiwum prof. Karola Estreichera jr” oraz trzytomowej publikacji „Karol Estreicher jr (1906-1984)”- t.1 „Dokumenty tajne i jawne”, t.2 „Losy spuścizny”, t.3 „Życie po życiu”.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


 
[[Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski]], Złoty Laur Krakowa XXI wieku,
a ratowanie TPSP i spuścizny rodu Estreicherów uhonorowano go Złotym Laurem Krakowa XXI wieku (2003 r.) i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2004 r.). W 2011 roku Fundacja Kultury Polskiej Filia w Krakowie nadała „Złoty Laur Zbigniewowi Kazimierzowi Witkowi za mistrzowską pracę na rzecz Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych, za troskę o sztuki piękne i ich twórców, za wielki wkład do rozkwitu kultury Krakowa”. Wielka Kapituła Orderu Świętego Stanisława w 2011 roku nadała Kaw. Zbigniewowi Kazimierzowi Witkowi „Krzyż Komandorski CStS”.
 
 
==== Bibliografia publikacji ====


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 72: Linia 51:


* [Skład Osobowy AGH … 2003]. Kraków 2003, s. 53
* [Skład Osobowy AGH … 2003]. Kraków 2003, s. 53
[Skład Osobowy AGH … 1966-67]. Kraków 1967, s. 15
* Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki [AGH] : [w 45 lecie Wydziału 1952-1997]. Kraków 1999, s. 95-96, [foto]
[Skład Osobowy AGH … 1966-67]. Kraków 1967, s. 15
* Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Red. J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 99-100, [foto]
 
Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki [AGH] : [w 45 lecie Wydziału 1952-1997]. Kraków 1999, s. 81, [foto]
Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Red. J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 81-82, [foto]
 
==== Artykuły ====
 
*


==== Inne ====
==== Inne ====


*
* Nie żyje Zbigniew Kazimierz Witek. Inżynier z wielkim ... [online] [przeglądany 5.04.2024]. Dostępny w: https://krakow.naszemiasto.pl/nie-zyje-zbigniew-kazimierz-witek-inzynier-z-wielkim-sercem/ar/c13-9416833
* Zbigniew Kazimierz Witek, Kraków, 14.08.2023 - kondolencje [online] [przeglądany 5.04.2024]. Dostępny w: https://nekrologi.wyborcza.pl/0,11,,563738,Zbigniew-Kazimierz-Witek-kondolencje.html
* Zbigniew Witek – Wikipedia, wolna encyklopedia [online] [przeglądany 5.04.2024]. Dostępny w: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zbigniew_Witek
* Zmarł Zbigniew Kazimierz Witek, prezes Towarzystwa ... [online] [przeglądany 5.04.2024]. Dostępny w: https://www.radiokrakow.pl/aktualnosci/krakow/zmarl-zbigniew-kazimierz-witek-prezes-towarzystwa-przyjaciol-sztuk-pieknych-w-krakowie
* Nie żyje Zbigniew Kazimierz Witek, wieloletni prezes ...  [online] [przeglądany 5.04.2024]. Dostępny w: [online] [przeglądany 5.04.2024]. Dostępny w: https://krknews.pl/199019-2/


{{DEFAULTSORT:Witek, Zbigniew Kazimierz}}
{{DEFAULTSORT:Witek, Zbigniew Kazimierz}}


[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 1.03.2021</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 09:40, 5 kwi 2024

Zbigniew Kazimierz Witek
Zbigniew Witek.jpg
Nazwisko Witek
Imię / imiona Zbigniew Kazimierz
Tytuły / stanowiska Inż.
Data urodzenia 4 marca 1948
Miejsce urodzenia Wieluń
Data śmierci 8 sierpnia 2023
Miejsce śmierci Kraków
Dyscyplina/specjalności pomiary i sterowanie ruchem drogowym, elektrotechnika
Wydział Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki


Odznaczenia i nagrody Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Inż. Zbigniew Kazimierz Witek (1948-2023)

Dyscyplina/specjalności: pomiary i sterowanie ruchem drogowym, elektrotechnika

Nota biograficzna

Urodził się 4 marca 1948 roku w Wieluniu. Zmarł 8 sierpnia 2023 roku w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

W 1971 roku ukończył Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH.

W 1972 roku rozpoczął pracę w Zakładzie Metrologii Przemysłowej Instytutu Maszyn i Sterowania Układów Elektroenergetycznych Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH. Następnie na samodzielnym stanowisku w Dziale Wdrożeń i Współpracy z Przemysłem Ośrodka Badań Naukowych i Współpracy z Przemysłem AGH.

W latach 1988-1990 był dyrektorem Ośrodka Badań Naukowych i Eksportu AGH w pionie prorektora ds. Nauki prof. Józefa Giergiela.

Do 2004 roku był pracownikiem naukowo-technicznym Katedry Metrologii Wydziału Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki AGH, następnie przestał pracować w AGH.

Od 1996 roku był prezesem Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, najstarszego w tej części Europy, założonego w 1854 roku.

W 1997 roku założył, a następnie był dyrektorem Instytutu Badań Dokumentacji i Poszukiwań Dzieł Sztuki im. Karola Estreichera. Jedną z największych jego zasług, jako prezesa TPSP była szczególna dbałość o spuściznę prof. Karola Estreichera (młodszego), historyka sztuki, zaangażowanego w rewindykację dzieł sztuki także wieloletniego prezesa TPSP.

Twórca cyfrowej metody identyfikacji i zabezpieczania dzieł sztuki. Pomysłodawca i producent cyklu filmów o sztuce „Galeria Artystów Pałacu Sztuki” wydanych na DVD i emitowanych w TVP.

W latach 1994-1998 był dyrektorem i współwłaścicielem firmy RTM&C ROAD TRAFIC MONITORING & CONTROL.

Był mecenasem i koneserem sztuki.

Był też profesorem kontraktowym w Wyższej Szkole Handlowej w Krakowie.

Autor wielu publikacji, w tym książek „Dokumenty strat kultury polskiej pod okupacją niemiecką 1939–1944 z archiwum prof. Karola Estreichera jr” oraz trzytomowej publikacji „Karol Estreicher jr (1906-1984)”- t.1 „Dokumenty tajne i jawne”, t.2 „Losy spuścizny”, t.3 „Życie po życiu”.

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Laur Krakowa XXI wieku,

Źródła do biogramu

Książki

  • [Skład Osobowy AGH … 2003]. Kraków 2003, s. 53
  • Who is who absolwentów Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Elektroniki [AGH] : [w 45 lecie Wydziału 1952-1997]. Kraków 1999, s. 95-96, [foto]
  • Who is who? elitarnego Wydziału Elektrycznego AGH. Red. J. Czajkowski, Z. K. Witek. Kraków 2002, s. 99-100, [foto]

Inne