Witold Franciszek Marian Biernawski: Różnice pomiędzy wersjami

Witold Franciszek Marian Biernawski
Nazwisko	Biernawski
Imię / imiona	Witold Franciszek Marian
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr inż.
Data urodzenia	2 grudnia 1898
Miejsce urodzenia	Sosnowice
Data śmierci	30 czerwca 1957
Miejsce śmierci	Warszawa
Dyscyplina/specjalności	obróbka metali
Pełnione funkcje	Prorektor w latach (1948–1951)
Wydział	Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej ;
Odznaczenia i nagrody	Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Order Sztandaru Pracy, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Wersja z 09:03, 15 paź 2014

Prof. zw. dr inż. Witold Franciszek Marian Biernawski (1898–1957)

Specjalność: obróbka metali

Życiorys

Urodził się 2 grudnia 1898 roku w Sosnowicach (Lubelskie), zmarł 30 czerwca 1957 roku w Warszawie. Studiował w Instytucie Politechnicznym w Niżnym Nowgorodzie (1915–17), Uniwersytecie Warszawskim (1924–29), Politechnice Warszawskiej (1929–32); dr nauk technicznych AGH (1954), prof. nadzw. (1947), prof. zw. (1954).

W Akademii Górniczej od 1945 roku, docent i kierownik Katedry Mechanicznej Obróbki Materiałów (1946–1957). Prorektor Akademii Górniczej (1948-1951). Prodziekan Wydziały Politechniczne Akademii Górniczej (1946-1948). Uczestnik I polskiej wyprawy naukowej do Ziemi Torella na Spitsbergenie Zach. (1934) i autor dokumentalnego filmu z tej wyprawy.

Organizator resortowego Instytutu Obrabiarek i Obróbki Skrawaniem w Krakowie, dyrektor tegoż instytutu (1949–57).

Badał zagadnienia oporów właściwych skrawania dla różnych materiałów obrabianych, wyjaśnił proces tworzenia się wióra podczas obróbki metali, opracował metodę mikrokinematograficznego badania procesów skrawania oraz metodę stroboskopową do pomiaru siły tłoczenia pras korbowych.

Autor ok. 50 prac głównie z zakresu obróbki materiałów.

Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk, członek krakowskiego oddziału Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich, członek korespondencyjny Stowarzyszenia Mechaników Francuskich.

Odznaczenia i nagrody

Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Order Sztandaru Pracy I klasy, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Bibliografia

Biogramy uczonych polskich. T. 4 : Nauki techniczne. Wrocław 1988. S. 41–43
Uczeni polscy XIX-XX stulecia. T. 1 : A–G. Warszawa 1994. S. 142–143

@@ Linia 11: / Linia 11: @@
 |function=Prorektor w latach (1948–1951)
 |faculty=Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej
-|awards=Krzyż Oficerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi, inne nagrody państwowe.
+|awards=Złoty Krzyż Zasługi, Srebrny Krzyż Zasługi, Order Sztandaru Pracy, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
 |name=Witold Franciszek Marian Biernawski
 |honorific-suffix=
@@ Linia 51: / Linia 51: @@
 |Rok_od=1948
 |Rok_do=1951
+}}
+{{Funkcja
+|Stanowisko=Prodziekan
+|Jednostka=Wydziały Politechniczne
+|Rok_od=1946
+|Rok_do=1948
 }}
 Prof. zw. dr inż. '''Witold Franciszek Marian Biernawski''' (1898–1957)
@@ Linia 60: / Linia 66: @@
 Urodził się 2 grudnia 1898 roku w Sosnowicach (Lubelskie), zmarł 30 czerwca 1957 roku w Warszawie. Studiował w Instytucie Politechnicznym w Niżnym Nowgorodzie (1915–17), Uniwersytecie Warszawskim (1924–29), Politechnice Warszawskiej (1929–32); dr nauk technicznych AGH (1954), prof. nadzw. (1947), prof. zw. (1954).
-W Akademii Górniczej od 1945 roku, docent i kierownik (1946–1957) Katedry Mechanicznej Obróbki Materiałów. Uczestnik I polskiej wyprawy naukowej do Ziemi Torella na Spitsbergenie Zach. (1934) i autor dokumentalnego filmu z tej wyprawy.
+W Akademii Górniczej od 1945 roku, docent i kierownik Katedry Mechanicznej Obróbki Materiałów (1946–1957). Prorektor Akademii Górniczej (1948-1951). Prodziekan [[Wydziałów Politechnicznych|Wydziały Politechniczne]] Akademii Górniczej (1946-1948). Uczestnik I polskiej wyprawy naukowej do Ziemi Torella na Spitsbergenie Zach. (1934) i autor dokumentalnego filmu z tej wyprawy.
-Organizator resortowego Instytutu Obrabiarek i Obróbki Skrawaniem w Krakowie, dyrektor w latach 1949–57.
+Organizator resortowego Instytutu Obrabiarek i Obróbki Skrawaniem w Krakowie, dyrektor tegoż instytutu (1949–57).
 Badał zagadnienia oporów właściwych skrawania dla różnych materiałów obrabianych, wyjaśnił proces tworzenia się wióra podczas obróbki metali, opracował metodę mikrokinematograficznego badania procesów skrawania oraz metodę stroboskopową do pomiaru siły tłoczenia pras korbowych.
@@ Linia 68: / Linia 74: @@
 Autor ok. 50 prac głównie z zakresu obróbki materiałów.
-Członek korespondent PAN.
+Członek korespondent Polskiej Akademii Nauk, członek krakowskiego oddziału Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Mechaników Polskich, członek korespondencyjny Stowarzyszenia Mechaników Francuskich.
+== Odznaczenia i nagrody ==
+[[Złoty Krzyż Zasługi]], [[Srebrny Krzyż Zasługi]], [[Order Sztandaru Pracy]] I klasy, Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
+== Bibliografia ==
-Źródło:
 * Biogramy uczonych polskich. T. 4 : Nauki techniczne. Wrocław 1988. S. 41–43
 * Uczeni polscy XIX-XX stulecia. T. 1 : A–G. Warszawa 1994. S. 142–143