Władysław Jan Dudek

Z Historia AGH
Wersja z dnia 23:08, 10 gru 2013 autorstwa SzymonSokol (dyskusja | edycje) (Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist | name = Władysław Jan Dudek | image = dudekwj.jpg | family-name = Dudek | given-name = Władysław | additional-name = Jan | honorific-p...”)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Wersja do druku nie jest już wspierana i może powodować błędy w wyświetlaniu. Zaktualizuj swoje zakładki i zamiast funkcji strony do druku użyj domyślnej funkcji drukowania w swojej przeglądarce.
Władysław Jan Dudek
Nazwisko Dudek
Imię / imiona Władysław
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 1922
Data śmierci 2001
Dyscyplina/specjalności trakcje elektryczne, sygnalizacja szybowa, teoria układów logicznych



Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Partyzancki, Krzyż Walecznych, Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami, Medal Zwycięstwa i Wolności. Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Armii Krajowej, nagrody resortowe.

Prof. dr hab. inż. Władysław Jan Dudek (1922-2001)

Specjalność: trakcje elektryczne, sygnalizacja szybowa, teoria układów logicznych

Urodził się 8 czerwca 1922 roku w Lednicy Górnej koło Wieliczki. Zmarł 15 lutego 2001 roku. W 1945 r. rozpoczął studia na Politechnice Śląskiej w Gliwicach, które kontynuował od 1948 r. na Wydziale Elektromechanicznym AGH. Ukończył je w 1950 roku. Stopień doktora AGH otrzymał w 1961 roku, a doktora habilitowanego w 1965 roku.

Jeszcze w czasie studiów w 1948 roku rozpoczął pracę dydaktyczną w Akademii na stanowisku asystenta, następnie adiunkta (1960), docenta (1966) i profesora (1976). Kierownik Zakładu Trakcji Elektrycznej Instytutu Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych w l. 1966-1982, profesor nadzwyczajny AGH 1976-1992, zastępca dyrektora Instytutu Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych w l. 1981-1982. Profesor nadzwyczajny Politechniki Krakowskiej w l. 1979-1982.

Pracował także w Kopalni Soli w Wieliczce, był sztygarem w Kopalni Bytom. W latach 1950-1962 pracował w Krakowskim Biurze Projektów Górniczych; uzyskał stopień Generalnego Dyrektora Górniczego.

Członek sekcji PAN, Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej.

Autor 87 publikacji w tym 10 książek. autor 13 patentów. Promotor 9 prac doktorskich.

Źródło:

  • Zeszyty Naukowe AGH ; nr 1509. Seria Elektrotechnika ; t. 11, z. 2. s. 473-474
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 73-74, portr.