Władysław Jan Dudek: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
(Utworzył nową stronę „{{Infobox scientist | name = Władysław Jan Dudek | image = dudekwj.jpg | family-name = Dudek | given-name = Władysław | additional-name = Jan | honorific-p...”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 13: Linia 13:
| alt =  
| alt =  
| caption =  
| caption =  
| birth_date = 1922
| birth_date = 1922–2001
| birth_place =  
| birth_place =  
| death_date = 2001
| death_date =  
| death_place =  
| death_place =  
| resting_place =  
| resting_place =  
Linia 38: Linia 38:
| influences =  
| influences =  
| influenced =  
| influenced =  
| awards = Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Partyzancki, Krzyż Walecznych, Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami, Medal Zwycięstwa i Wolności. Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Armii Krajowej, nagrody resortowe.
| awards = Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Partyzancki, Krzyż Walecznych, Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami, Medal Zwycięstwa i Wolności. Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Armii Krajowej, nagrody resortowe.
| signature =  
| signature =  
| signature_alt =  
| signature_alt =  
Linia 46: Linia 46:
| children =  
| children =  
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Władysław Jan Dudek''' (1922-2001)
Prof. dr hab. inż. '''Władysław Jan Dudek''' (1922–2001)


Specjalność: trakcje elektryczne, sygnalizacja szybowa, teoria układów logicznych
Specjalność: trakcje elektryczne, sygnalizacja szybowa, teoria układów logicznych


Urodził się 8 czerwca 1922 roku w Lednicy Górnej koło Wieliczki. Zmarł 15 lutego 2001 roku. W 1945 r. rozpoczął studia na Politechnice Śląskiej w Gliwicach, które kontynuował od 1948 r. na Wydziale Elektromechanicznym AGH. Ukończył je w 1950 roku. Stopień doktora AGH otrzymał w 1961 roku, a doktora habilitowanego w 1965 roku.
Urodził się 8 czerwca 1922 roku w Lednicy Górnej koło Wieliczki. Zmarł 15 lutego 2001 roku. W 1945 r. rozpoczął studia na Politechnice Śląskiej w Gliwicach, które kontynuował od 1948 r. na Wydziale Elektromechanicznym AGH. Ukończył je w 1950 roku. Stopień doktora AGH otrzymał w 1961 roku, a doktora habilitowanego w 1965 roku.


Jeszcze w czasie studiów w 1948 roku rozpoczął pracę dydaktyczną w Akademii na stanowisku asystenta, następnie adiunkta (1960), docenta (1966) i profesora (1976). Kierownik Zakładu Trakcji Elektrycznej Instytutu Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych w l. 1966-1982, profesor nadzwyczajny AGH 1976-1992, zastępca dyrektora Instytutu Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych w l. 1981-1982. Profesor nadzwyczajny Politechniki Krakowskiej w l. 1979-1982.
Jeszcze w czasie studiów w 1948 roku rozpoczął pracę dydaktyczną w Akademii na stanowisku asystenta, następnie adiunkta (1960), docenta (1966) i profesora (1976). Kierownik Zakładu Trakcji Elektrycznej Instytutu Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych w latach 1966–1982, profesor nadzwyczajny AGH 1976–1992, zastępca dyrektora Instytutu Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych w latach 1981–1982. Profesor nadzwyczajny Politechniki Krakowskiej w latach 1979–1982.


Pracował także w Kopalni Soli w Wieliczce, był sztygarem w Kopalni Bytom. W latach 1950-1962 pracował w Krakowskim Biurze Projektów Górniczych; uzyskał stopień Generalnego Dyrektora Górniczego.
Pracował także w Kopalni Soli w Wieliczce, był sztygarem w Kopalni Bytom. W latach 1950–1962 pracował w Krakowskim Biurze Projektów Górniczych; uzyskał stopień Generalnego Dyrektora Górniczego.


Członek sekcji PAN, Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej.
Członek sekcji PAN, Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej.


Autor 87 publikacji w tym 10 książek. autor 13 patentów. Promotor 9 prac doktorskich.
Autor 87 publikacji w tym 10 książek. autor 13 patentów. Promotor 9 prac doktorskich.


Źródło:
Źródło:
* Zeszyty Naukowe AGH ; nr 1509. Seria Elektrotechnika ; t. 11, z. 2. s. 473-474
* Zeszyty Naukowe AGH ; nr 1509. Seria Elektrotechnika ; T. 11, z. 2. s. 473–474
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 73-74, portr.
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 73–74, portr.




{{DEFAULTSORT:Dudek, Władysław Jan}}
{{DEFAULTSORT:Dudek, Władysław Jan}}
[[Category:Uczony]]
[[Category:Uczony]]

Wersja z 17:20, 16 gru 2013

Władysław Jan Dudek
Nazwisko Dudek
Imię / imiona Władysław
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 1922–2001


Dyscyplina/specjalności trakcje elektryczne, sygnalizacja szybowa, teoria układów logicznych



Odznaczenia i nagrody Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Partyzancki, Krzyż Walecznych, Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami, Medal Zwycięstwa i Wolności. Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Armii Krajowej, nagrody resortowe.

Prof. dr hab. inż. Władysław Jan Dudek (1922–2001)

Specjalność: trakcje elektryczne, sygnalizacja szybowa, teoria układów logicznych

Urodził się 8 czerwca 1922 roku w Lednicy Górnej koło Wieliczki. Zmarł 15 lutego 2001 roku. W 1945 r. rozpoczął studia na Politechnice Śląskiej w Gliwicach, które kontynuował od 1948 r. na Wydziale Elektromechanicznym AGH. Ukończył je w 1950 roku. Stopień doktora AGH otrzymał w 1961 roku, a doktora habilitowanego w 1965 roku.

Jeszcze w czasie studiów w 1948 roku rozpoczął pracę dydaktyczną w Akademii na stanowisku asystenta, następnie adiunkta (1960), docenta (1966) i profesora (1976). Kierownik Zakładu Trakcji Elektrycznej Instytutu Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych w latach 1966–1982, profesor nadzwyczajny AGH 1976–1992, zastępca dyrektora Instytutu Automatyki Napędu i Urządzeń Przemysłowych w latach 1981–1982. Profesor nadzwyczajny Politechniki Krakowskiej w latach 1979–1982.

Pracował także w Kopalni Soli w Wieliczce, był sztygarem w Kopalni Bytom. W latach 1950–1962 pracował w Krakowskim Biurze Projektów Górniczych; uzyskał stopień Generalnego Dyrektora Górniczego.

Członek sekcji PAN, Polskiego Towarzystwa Elektrotechniki Teoretycznej i Stosowanej.

Autor 87 publikacji w tym 10 książek. autor 13 patentów. Promotor 9 prac doktorskich.

Źródło:

  • Zeszyty Naukowe AGH ; nr 1509. Seria Elektrotechnika ; T. 11, z. 2. s. 473–474
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 73–74, portr.