Władysław Bogusz: Różnice pomiędzy wersjami

Władysław Bogusz
Nazwisko	Bogusz
Imię / imiona	Władysław
Tytuły / stanowiska	Prof. zw. dr hab. inż., mgr filozofii
Data urodzenia	11 kwietnia 1916
Miejsce urodzenia	Kraków
Data śmierci	4 listopada 1975
Dyscyplina/specjalności	mechanika, teoria drgań układów nieliniowych, teoria stabilności układów mechanicznych
Pełnione funkcje	Prorektor AGH (1972–1975)
Wydział	Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki ;
Odznaczenia i nagrody	Krzyż Walecznych, Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Pamiątkowy Monte Casino, Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP

Wersja z 10:42, 26 sty 2015

Prof. zw. dr hab. inż., mgr filozofii Władysław Bogusz (1916–1975)

Specjalność: mechanika, teoria drgań układów nieliniowych, teoria stabilności układów mechanicznych

Życiorys

Urodził się 11 kwietnia 1916 roku w Krakowie. Zmarł 4 listopada 1975 roku.

Absolwent Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Jagiellońskiego (1938 — dyplom magistra filozofii w zakresie matematyki) oraz Wydziału Elektromechanicznego Akademii Górniczo-Hutniczej (1952). Dr — AGH 1954, dr hab. — AGH 1960, prof. (tytuł) — 1967, prof. zw. (tytuł) — 1973.

Od stycznia 1950 roku aż do śmierci pracował na AGH, przechodząc wszystkie stanowiska od asystenta aż do profesora zwyczajnego. Prodziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych (1960–1962), kierownik Katedry Mechaniki Technicznej (1960–1969), kierownik Zakładu Teorii Maszyn i Automatycznej Regulacji w Instytucie Podstaw Budowy Maszyn (1969–1974), dyrektor Instytutu Podstaw Budowy Maszyn (1972–1974), prorektor AGH (1972–1975), dyrektor naukowy Instytutu Mechaniki i Wibroakustyki (1974–1975).

Twórca szkoły naukowej na AGH w zakresie drgań mechanicznych, tzw. „Szkoły Bogusza”. Był autorem 21 patentów, wielu podręczników, skryptów i ponad 100 publikacji. Publikacje dotyczą głównie zagadnień drgań liniowych i nieliniowych układów mechanicznych, dynamiki maszyn i wibroakustyki. Zajmował się zagadnieniami jakościowego badania przebiegów nieustalonych, syntezą optymalną, zastosowaniem drgań w różnych dziedzinach techniki oraz statecznością układów mechanicznych i automatyki. Podał definicję stateczności technicznej, przy czym pojęcie to opracował zarówno dla układów zdeterminowanych jak i stochastycznych. Był promotorem 15 przewodów doktorskich.

Współpracował z wieloma placówkami naukowymi świata. Prace swoje referował na licznych kongresach i konferencjach naukowych. Był przewodniczącym Krakowskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej, członkiem Komitetu Mechaniki PAN, przewodniczącym Sekcji Układów Dyskretnych oraz Sekcji Dynamiki Maszyn PAN. Był członkiem komitetów redakcyjnych czasopism naukowych. Przez wiele lat był konsultantem naukowym w Hutniczym Przedsiębiorstwie Remontowym w Katowicach (1962–1975).

Odznaczenia i nagrody

Krzyż Walecznych, Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami, The Military Medal, Krzyż Pamiątkowy Monte Casino, Gwiazda za Wojnę, Gwiazda Afryki, Gwiazda Italii, Brytyjski Medal Wojny 1939–1945, Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP, Złoty Medal Słowackiej Akademii Nauk im. A. Stodoli, Złota Odznaka Miasta Krakowa, Nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego I stopnia.

Źródło:

Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. Gliwice cop. 2004. S. 33–34, portr.
Jubileusz Wydziału Inżynierii Mechanicznej i Robotyki : materiały konferencji. Kraków 2002. S. 212–213
Gazeta Wyborcza [dod.] Gazeta Wyborcza Kraków 2005 nr 253. s. 9
Biuletyn AGH : magazyn informacyjny Akademii Górniczo-Hutniczej 2010 nr 35. s. 24, portr.

@@ Linia 4: / Linia 4: @@
 |honorific-prefix=Prof. zw. dr hab. inż., mgr filozofii
 |image=Wladyslaw_Bogusz.jpg
-|birth_date=1916
+|birth_date=11 kwietnia 1916
 |birth_place=Kraków
-|death_date=1975
+|death_date=4 listopada 1975
 |fields=mechanika, teoria drgań układów nieliniowych, teoria stabilności układów mechanicznych
-|function=Prorektor AGH w latach 1972–1975
+|function=Prorektor AGH (1972–1975)
 |faculty=Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
-|awards=Krzyż Walecznych (czterokrotnie), Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami, The MIlitary Medal, Krzyż Pamiątkowy Monte Casino, Gwiazda za Wojnę, Gwiazda Afryki, Gwiazda Italii, Brytyjski Medal Wojny 1939–1945, Krzyż Kawalerski i Oficerski OOP, Złoty Medal Słowackiej Akademii Nauk im. A. Stodoli, Złota Odznaka Miasta Krakowa, Nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego I stopnia.
+|awards=Krzyż Walecznych, Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami, Krzyż Pamiątkowy Monte Casino, Krzyż Kawalerski OOP, Krzyż Oficerski OOP,
 |name=Władysław Bogusz
 |honorific-suffix=
@@ Linia 45: / Linia 45: @@
 |spouse=
 |children=
+}}
+{{Funkcja
+|Stanowisko=Prorektor
+|Jednostka=AGH
+|Rok_od=1972
+|Rok_do=1975
+}}
+{{Funkcja
+|Stanowisko=Prodziekan
+|Jednostka=Wydział Maszyn Górniczych i Hutniczych
+|Rok_od=1960
+|Rok_do=1962
 }}
 Prof. zw. dr hab. inż., mgr filozofii '''Władysław Bogusz''' (1916–1975)
@@ Linia 50: / Linia 62: @@
 Specjalność: mechanika, teoria drgań układów nieliniowych, teoria stabilności układów mechanicznych
-Urodził się 11 kwietnia 1916 roku w Krakowie. Zmarł 4 listopada 1975 roku. Absolwent Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Jagiellońskiego (1938 — dyplom magistra filozofii w zakresie matematyki) oraz Wydziału Elektromechanicznego Akademii Górniczo-Hutniczej (1952). Dr — AGH 1954, dr hab. — AGH 1960, prof. (tytuł) — 1967, prof. zw. (tytuł) — 1973.
+== Życiorys ==
+Urodził się 11 kwietnia 1916 roku w Krakowie. Zmarł 4 listopada 1975 roku.
+Absolwent Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Jagiellońskiego (1938 — dyplom magistra filozofii w zakresie matematyki) oraz Wydziału Elektromechanicznego Akademii Górniczo-Hutniczej (1952). Dr — AGH 1954, dr hab. — AGH 1960, prof. (tytuł) — 1967, prof. zw. (tytuł) — 1973.
 Od stycznia 1950 roku aż do śmierci pracował na AGH, przechodząc wszystkie stanowiska od asystenta aż do profesora zwyczajnego. Prodziekan Wydziału Maszyn Górniczych i Hutniczych (1960–1962), kierownik Katedry Mechaniki Technicznej (1960–1969), kierownik Zakładu Teorii Maszyn i Automatycznej Regulacji w Instytucie Podstaw Budowy Maszyn (1969–1974), dyrektor Instytutu Podstaw Budowy Maszyn (1972–1974), prorektor AGH (1972–1975), dyrektor naukowy Instytutu Mechaniki i Wibroakustyki (1974–1975).
-Na podkreślenie zasługuje wszechstronna działalność profesora Bogusza: naukowa, kształceniowa, organizacyjna oraz związana z przemysłem. Jest twórcą szkoły naukowej na AGH w zakresie drgań mechanicznych, tzw. „Szkoły Bogusza”. Szczególne osiągnięcia odniósł w działalności naukowo-badawczej. Był autorem 21 patentów, wielu podręczników, skryptów i ponad 100 publikacji, w tym wielu wydrukowanych w renomowanych czasopismach zagranicznych. Publikacje dotyczą głównie zagadnień drgań liniowych i nieliniowych układów mechanicznych, dynamiki maszyn i wibroakustyki. Zajmował się zagadnieniami jakościowego badania przebiegów nieustalonych, syntezą optymalną, zastosowaniem drgań w różnych dziedzinach techniki oraz statecznością układów mechanicznych i automatyki. Podał definicję stateczności technicznej, przy czym pojęcie to opracował zarówno dla układów zdeterminowanych jak i stochastycznych.
+Twórca szkoły naukowej na AGH w zakresie drgań mechanicznych, tzw. „Szkoły Bogusza”.  Był autorem 21 patentów, wielu podręczników, skryptów i ponad 100 publikacji. Publikacje dotyczą głównie zagadnień drgań liniowych i nieliniowych układów mechanicznych, dynamiki maszyn i wibroakustyki. Zajmował się zagadnieniami jakościowego badania przebiegów nieustalonych, syntezą optymalną, zastosowaniem drgań w różnych dziedzinach techniki oraz statecznością układów mechanicznych i automatyki. Podał definicję stateczności technicznej, przy czym pojęcie to opracował zarówno dla układów zdeterminowanych jak i stochastycznych. Był promotorem 15 przewodów doktorskich.
+Współpracował z wieloma placówkami naukowymi świata. Prace swoje referował na licznych kongresach i konferencjach naukowych. Był przewodniczącym Krakowskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej, członkiem Komitetu Mechaniki PAN, przewodniczącym Sekcji Układów Dyskretnych oraz Sekcji Dynamiki Maszyn PAN. Był członkiem komitetów redakcyjnych czasopism naukowych. Przez wiele lat był konsultantem naukowym w Hutniczym Przedsiębiorstwie Remontowym w Katowicach (1962–1975).
+== Odznaczenia i nagrody ==
+[[Krzyż Walecznych]], [[Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami]], The Military Medal, [[Krzyż Pamiątkowy Monte Casino]], Gwiazda za Wojnę, Gwiazda Afryki, Gwiazda Italii, Brytyjski Medal Wojny 1939–1945, [[Krzyż Kawalerski OOP]], [[Krzyż Oficerski OOP]], Złoty Medal Słowackiej Akademii Nauk im. A. Stodoli, Złota Odznaka Miasta Krakowa, Nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego I stopnia.
-Był uczonym znanym na całym świecie. Współpracował z wieloma placówkami naukowymi świata. Prace swoje referował na licznych kongresach i konferencjach naukowych. Był przewodniczącym Krakowskiego Oddziału Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej, członkiem Komitetu Mechaniki PAN, przewodniczącym Sekcji Układów Dyskretnych oraz Sekcji Dynamiki Maszyn PAN. Był członkiem komitetów redakcyjnych czasopism naukowych. Przez wiele lat był konsultantem naukowym w Hutniczym Przedsiębiorstwie Remontowym w Katowicach (1962–1975).
-Profesor Bogusz wychował dużą grupę swoich uczniów. Wielu z nich zostało docentami i profesorami. Był promotorem 15 przewodów doktorskich.
 Źródło: