Stefan Ziemba: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 23: Linia 23:
| nationality =  
| nationality =  
| fields = mechanika, budowa maszyn
| fields = mechanika, budowa maszyn
| function = Dziekan Wydziału Hutniczego AG w latach 1945–1946
| function = Dziekan Wydziału Hutniczego w latach 1945–1946
| workplaces =  
| workplaces =  
| alma_mater =  
| alma_mater =  
Linia 52: Linia 52:
Specjalność: mechanika, budowa maszyn
Specjalność: mechanika, budowa maszyn


Urodził się w Jaworznie 21 grudnia 1907 roku, zmarł w Warszawie. Studiował na UJ (1926–1933), oraz na Wydziale Górniczym AG (1932–1938); dr (1949), dr hab. (1950), prof. nadzw. (1952), prof. zw. (1958). Na Akademii pracował początkowo jako asystent następnie adiunkt mechaniki i wytrzymałości materiałów u Prof. Władysława Taklińskiego (1933–1939) oraz po wojnie (1944–1946). W czasie tworzenia się WAT w 1952 r. przeszedł do pracy w niej na stanowisku profesora.
Urodził się w 1907 roku w Jaworznie, zmarł w 1994 roku w Warszawie. Studiował na UJ (1926–1933), oraz na Wydziale Górniczym AG (1932–1938); dr (1949), dr hab. (1950), prof. nadzw. (1952), prof. zw. (1958). Na Akademii pracował początkowo jako asystent następnie adiunkt mechaniki i wytrzymałości materiałów u Prof. Władysława Taklińskiego (1933–1939) oraz po wojnie (1944–1946). W czasie tworzenia się WAT w 1952 r. przeszedł do pracy w niej na stanowisku profesora.


Od 1962 r. członek korespondent PAN, a od 1969 r. członek zwyczajny. Od 1968 r. do 1977 r. był profesorem Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN. Inicjator krajowych badań w dziedzinie mechaniki nieliniowej, tarcia i zużycia.  
Od 1962 r. członek korespondent PAN, a od 1969 r. członek zwyczajny. Od 1968 r. do 1977 r. był profesorem Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN. Inicjator krajowych badań w dziedzinie mechaniki nieliniowej, tarcia i zużycia.


Doktor honoris causa Politechniki Poznańskiej (1978) i Politechniki w Bratysławie (1970). Za działalność naukową był uhonorowany wieloma odznaczeniami.
Doktor honoris causa Akademii Górniczo-Hutniczej (1969 r.), Politechniki Poznańskiej (1978) i Politechniki w Bratysławie (1970). Za działalność naukową był uhonorowany wieloma odznaczeniami.


Źródło:
Źródło:
* Biuletyn Informacyjny Pracowników [AGH] 1994 nr 6–7. s. 11
* BIP 1994 nr 6–7. s. 11
* Biuletyn Informacyjny Pracowników [AGH] 1994 nr 5. s. 18
* BIP 1994 nr 5. s. 18
* Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 3. Warszawa 1993. S. 845–846
* Kto jest kim w Polsce. s. 845–846
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 nr 108. s. 10





Wersja z 17:20, 21 sty 2014

Szablon:Infobox dhc Prof. zw. dr hab. inż. Stefan Ziemba (1907–1994)

Specjalność: mechanika, budowa maszyn

Urodził się w 1907 roku w Jaworznie, zmarł w 1994 roku w Warszawie. Studiował na UJ (1926–1933), oraz na Wydziale Górniczym AG (1932–1938); dr (1949), dr hab. (1950), prof. nadzw. (1952), prof. zw. (1958). Na Akademii pracował początkowo jako asystent następnie adiunkt mechaniki i wytrzymałości materiałów u Prof. Władysława Taklińskiego (1933–1939) oraz po wojnie (1944–1946). W czasie tworzenia się WAT w 1952 r. przeszedł do pracy w niej na stanowisku profesora.

Od 1962 r. członek korespondent PAN, a od 1969 r. członek zwyczajny. Od 1968 r. do 1977 r. był profesorem Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN. Inicjator krajowych badań w dziedzinie mechaniki nieliniowej, tarcia i zużycia.

Doktor honoris causa Akademii Górniczo-Hutniczej (1969 r.), Politechniki Poznańskiej (1978) i Politechniki w Bratysławie (1970). Za działalność naukową był uhonorowany wieloma odznaczeniami.

Źródło:

  • BIP 1994 nr 6–7. s. 11
  • BIP 1994 nr 5. s. 18
  • Kto jest kim w Polsce. s. 845–846