Stefan Ziemba: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
| Linia 38: | Linia 38: | ||
| influences = | | influences = | ||
| influenced = | | influenced = | ||
| awards = Krzyż Oficerski | | awards = Krzyż Oficerski i Kawalerski OOP, Złoty Krzyż Zasługi oraz inne odznaczenia państwowe i resortowe. | ||
| signature = | | signature = | ||
| signature_alt = | | signature_alt = | ||
| Linia 46: | Linia 46: | ||
| children = | | children = | ||
| dhc_year = 1969 | | dhc_year = 1969 | ||
| dhc_reason = za zasługi dla rozwoju nauki | | dhc_reason = za zasługi dla rozwoju nauki w zakresie mechaniki ciała stałego, a w szczególności mechaniki nieliniowej | ||
}} | }} | ||
Prof. zw. dr hab. inż. '''Stefan Ziemba''' ( | Prof. zw. dr hab. inż. '''Stefan Ziemba''' (1907–1994) | ||
Specjalność: mechanika, budowa maszyn | Specjalność: mechanika, budowa maszyn | ||
Urodził się | Urodził się w Jaworznie 21 grudnia 1907 roku, zmarł w Warszawie. Studiował na UJ (1926–1933), oraz na Wydziale Górniczym AG (1932–1938); dr (1949), dr hab. (1950), prof. nadzw. (1952), prof. zw. (1958). Na Akademii pracował początkowo jako asystent następnie adiunkt mechaniki i wytrzymałości materiałów u Prof. Władysława Taklińskiego (1933–1939) oraz po wojnie (1944–1946). W czasie tworzenia się WAT w 1952 r. przeszedł do pracy w niej na stanowisku profesora. | ||
Od | Od 1962 r. członek korespondent PAN, a od 1969 r. członek zwyczajny. Od 1968 r. do 1977 r. był profesorem Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN. Inicjator krajowych badań w dziedzinie mechaniki nieliniowej, tarcia i zużycia. | ||
Doktor honoris causa Politechniki Poznańskiej (1978) | Doktor honoris causa Politechniki Poznańskiej (1978) i Politechniki w Bratysławie (1970). Za działalność naukową był uhonorowany wieloma odznaczeniami. | ||
Źródło: | Źródło: | ||
* Biuletyn Informacyjny Pracowników [AGH] 1994 | * Biuletyn Informacyjny Pracowników [AGH] 1994 nr 6–7. s. 11 | ||
* Biuletyn Informacyjny Pracowników [AGH] 1994 | * Biuletyn Informacyjny Pracowników [AGH] 1994 nr 5. s. 18 | ||
* Kto jest kim | * Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 3. Warszawa 1993. S. 845–846 | ||
* Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 | * Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 nr 108. s. 10 | ||
Wersja z 12:57, 9 sty 2014
Szablon:Infobox dhc Prof. zw. dr hab. inż. Stefan Ziemba (1907–1994)
Specjalność: mechanika, budowa maszyn
Urodził się w Jaworznie 21 grudnia 1907 roku, zmarł w Warszawie. Studiował na UJ (1926–1933), oraz na Wydziale Górniczym AG (1932–1938); dr (1949), dr hab. (1950), prof. nadzw. (1952), prof. zw. (1958). Na Akademii pracował początkowo jako asystent następnie adiunkt mechaniki i wytrzymałości materiałów u Prof. Władysława Taklińskiego (1933–1939) oraz po wojnie (1944–1946). W czasie tworzenia się WAT w 1952 r. przeszedł do pracy w niej na stanowisku profesora.
Od 1962 r. członek korespondent PAN, a od 1969 r. członek zwyczajny. Od 1968 r. do 1977 r. był profesorem Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN. Inicjator krajowych badań w dziedzinie mechaniki nieliniowej, tarcia i zużycia.
Doktor honoris causa Politechniki Poznańskiej (1978) i Politechniki w Bratysławie (1970). Za działalność naukową był uhonorowany wieloma odznaczeniami.
Źródło:
- Biuletyn Informacyjny Pracowników [AGH] 1994 nr 6–7. s. 11
- Biuletyn Informacyjny Pracowników [AGH] 1994 nr 5. s. 18
- Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 3. Warszawa 1993. S. 845–846
- Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2002 nr 108. s. 10