Mariusz Ziółko: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 25: Linia 25:
W 1970 roku ukończył Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH.
W 1970 roku ukończył Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH.


W latach 1970-1973 był doktorantem.
W latach 1970-1973 był doktorantem. W 1974 roku na podstawie pracy "Dynamiczne sterowanie optymalne gazociągiem o parametrach rozłożonych" uzyskał stopień doktora.
 
W 1974 roku rozpoczął pracę adiunkta w Zakładzie  Cybernetyki i Teorii Sterowania Instytutu Informatyki i Automatyki [[Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej|Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej]] AGH.
 


W 1974 roku na podstawie pracy "Dynamiczne sterowanie optymalne gazociągiem o parametrach rozłożonych" uzyskał stopień doktora.


/ Mariusz Ziółko ; Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Instytut Automatyki i Elektroniki Przemysłowej.
Adres wydawniczy
Kraków, 1973.
Opis fizyczny
[7], 76 , [7] k. niektóre złoż., [1] k. złoż. luź. : il. ; 30 cm.
Uwagi
Promotor: Henryk Górecki.




Linia 72: Linia 67:
==== Książki ====
==== Książki ====


* [Skład Osobowy AGH … 1974/75]. Kraków 1975, s. 89
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 416, [foto]
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S – Ż. Red. nauk. J. Kapuścik.  Warszawa 2002, s. 877, [foto]
* Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S – Ż. Red. nauk. J. Kapuścik.  Warszawa 2002, s. 877, [foto]


* Informator nauki polskiej 2003. T. 4B : Ludzie nauki P–Ż. Warszawa 2003. S. 1174


==== Artykuły ====
==== Artykuły ====

Wersja z 13:19, 26 paź 2021

Mariusz Ziółko
Mariusz Ziolko.jpg
Nazwisko Ziółko
Imię / imiona Mariusz
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 1946
Miejsce urodzenia Hamburg


Dyscyplina/specjalności elektronika i telekomunikacja (przetwarzanie sygnałów), automatyka
Wydział Wydział Informatyki, Elektroniki i Telekomunikacji



Prof. dr hab. inż. Mariusz Ziółko (1946–) biogram będzie uzupełniony

Dyscyplina/specjalności: elektronika i telekomunikacja (przetwarzanie sygnałów), automatyka

modelowanie procesów, teoria sygnałów, elektronika, telekomunikacja, automatyka i robotyka

Nota biograficzna

Urodził się 18 września 1946 roku w Hamburgu.

Ukończył II Liceum Ogólnokształcące im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie.

W 1970 roku ukończył Wydział Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH.

W latach 1970-1973 był doktorantem. W 1974 roku na podstawie pracy "Dynamiczne sterowanie optymalne gazociągiem o parametrach rozłożonych" uzyskał stopień doktora.

W 1974 roku rozpoczął pracę adiunkta w Zakładzie Cybernetyki i Teorii Sterowania Instytutu Informatyki i Automatyki Wydziału Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH.



Absolwent AGH 1970, doktor nauk technicznych 1974, doktor habilitowany 1990, profesor 2001.

Przebieg pracy na AGH: doktorant 1970–1973, adiunkt Instytutu Automatyki 1974–1990, adiunkt Instytutu Elektroniki 1991–1994, profesor nadzwyczajny w Katedrze Elektroniki 1994–.

Członek Society for Industrial and Applied Mathematics, The Institute of Electrical and Electronics Engineers, American Mathematical Society, European Association for Signal, Speech and Image Processing, Sekcji Sygnałów, Układów i Systemów Elektronicznych Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji PAN, Komisji Akredytacyjnej Uczelni Technicznych.

Badania: przetwarzanie sygnałów, komputerowe modelowanie procesów oraz metody optymalizacji.

Autor około 80 prac polskich i zagranicznych.


////////////////////////////


Studiował na Wydziale Elektrotechniki Górniczej i Hutniczej AGH, który ukończył w 1970. Na Akademii Górniczo-Hutniczej uzyskiwał kolejne stopnie naukowe w zakresie nauk technicznych – w 1973 doktora i w 1990 doktora habilitowanego. W 2001 otrzymał tytuł profesora nauk technicznych. Specjalizuje się w zagadnieniach z zakresu przetwarzania sygnałów i modelowania matematycznego.

W 1973 był zatrudniony jako asystent naukowo-dydaktyczny w Instytucie Informatyki i Automatyki AGH. Od 1974 do 1991 był adiunktem w tym samym Instytucie. W latach 1980–1981 był konsultantem w MERA-KFAP. Od 1991 jest zatrudniony w Katedrze Elektroniki, od 1994 do 2002 na stanowisku profesora nadzwyczajnego. W latach 2002–2008 był Prorektorem Wyższej Szkoły Technik Komputerowych i Telekomunikacji w Kielcach. W 2002 był stypendystą DAAD na Uniwersytecie w Wuppertalu w Niemczech. W 2005 wizytujący profesor na Fachhochschule St. Pölten w Austrii. Od 2002 do 2010 był profesorem na Uniwersytecie Jana Kochanowskiego w Kielcach. Od 2002 do 28 grudnia 2018 roku był profesorem Katedry Elektroniki AGH i kierownikiem Zespołu Przetwarzania Sygnałów AGH[1]. Od 1 marca 2019 roku jest kierownikiem projektu VAMP[2] w Techmo[3].

Był członkiem licznych organizacji krajowych i zagranicznych, m.in. IEEE, SIAM, EURASIP i ISCA. Organizator licznych konferencji, w tym Chairman of the Organising Committee of the Second EURASIP Conference Focused on DSP for Multimedia Communications and Services in 1999 oraz przez wiele lat Krajowej Konferencji Zastosowań Matematyki w Biologii i Medycynie. Jest współautorem pionierskich publikacji z zakresu optymalizacyjnych modeli matematycznych w biologii i popularyzotrem teorii falek w Polsce. Jego prace mają również znaczący wpływ na komputerowe techniki rozpoznawania mowy polskiej. Przyznano mu dwa patenty "Waga pneumatyczna" i "Sposób odśrodkowego odlewania rur w maszynie z poziomą osią obrotu". Jest również jednym ze współzałożycieli Techmo sp. z o.o. spin-offa AGH zajmującego się przetwarzaniem języka i mowy polskiej[4].


Odznaczenia i nagrody

Wielokrotnie Nagroda Rektora AGH

Bibliografia publikacji

Źródła do biogramu

Książki

  • [Skład Osobowy AGH … 1974/75]. Kraków 1975, s. 89
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 416, [foto]
  • Współcześni uczeni polscy : słownik biograficzny. T. 4 : S – Ż. Red. nauk. J. Kapuścik. Warszawa 2002, s. 877, [foto]


Artykuły

Inne


stan na dzień 26.10.2021