Kazimierz Przybylski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 23 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 7: Linia 7:
|birth_place=Łuków
|birth_place=Łuków
|death_date=10 grudnia 2021
|death_date=10 grudnia 2021
|fields=kinetyka
|fields=inżynieria materiałowa, fizykochemia ciała stałego, korozja, inżynieria materiałowa, nauki chemiczne, chemia, mikroskopia elektronowa
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|awards=Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
|awards=Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
Linia 13: Linia 13:
|image_size=10101
|image_size=10101
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Kazimierz Przybylski''' (1945–)  
Prof. dr hab. inż. '''Kazimierz Przybylski''' (1945–2021)
'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''


Dyscyplina/specjalności:
Dyscyplina/specjalności: inżynieria materiałowa, fizykochemia ciała stałego, korozja, inżynieria materiałowa, nauki chemiczne, chemia, mikroskopia elektronowa


== Nota biograficzna ==
== Nota biograficzna ==


Urodził się 29 stycznia 1945 roku w Łukowie. Zmarł 10 grudnia 2021 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.
Urodził się 29 stycznia 1945 roku w Łukowie. Zmarł 10 grudnia 2021 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.
Linia 31: Linia 29:
W 1976 roku na podstawie pracy "Kinetyka utleniania kobaltu i dyfuzja własna w tlenku kobaltawym", napisanej pod kierunkiem profesora Stanisław Mrowca w Instytut Inżynierii Materiałowej WIMiC, uzyskał stopień doktora.  
W 1976 roku na podstawie pracy "Kinetyka utleniania kobaltu i dyfuzja własna w tlenku kobaltawym", napisanej pod kierunkiem profesora Stanisław Mrowca w Instytut Inżynierii Materiałowej WIMiC, uzyskał stopień doktora.  


W 1989 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego.
W 1989 roku na podstawie rozprawy "Wpływ itru na mechanizm powstawania warstwy tlenku chromu na stopach żaroodpornych" uzyskał stopień doktora habilitowanego.


Od 1993 roku był profesorem nadzwyczajnym AGH.


W 1995 roku otrzymał tytuł profesora.
W 1995 roku otrzymał tytuł profesora.


Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
Był specjalistą w zakresie korozji wysokotemperaturowej i chemii defektów punktowych, autor licznych prac dotyczących badań kinetyki i mechanizmu utleniania oraz siarkowania materiałów metalicznych, dyfuzji i struktury defektów w tlenkach i siarczkach metali przejściowych oraz wysokotemperaturowych nadprzewodników ceramicznych.
WIMiC-kfmp, Katedra Fizykochemii i Modelowania Procesów
 
Organizator wielu konferencji i szkół międzynarodowych.
 
., doktora habilitowanego w 1989 r.; od 1993 r. profesor nadzwyczajny AGH. Tytuł profesora nauk technicznych w zakresie inżynierii materiałowej otrzymał w 1995 r.
 
Odbył staże w McMaster University, Kanada (1978–80); Massachusetts Institute of Technology, USA (1984–87). Jako profesor wizytujący wykładał w: Max-Planck Institut (Niemcy), McMaster University (Kanada), Tokyo Institute of Technology (Japonia), Universite de Bourgogne (Francja), Johannes Kepler Universitaet (Austria). Współorganizator i wykładowca Międzynarodowej Szkoły Nadprzewodnictwa Wysokotemperaturowego w Eger (Węgry).
 
Działalność naukowa obejmuje badania kinetyki oraz mechanizmu utleniania i siarkowania metali i stopów, dyfuzji i struktury defektów w tlenkach i siarczkach metali przejściowych oraz badania wysokotemperaturowych nadprzewodników ceramicznych w aspekcie ich syntezy i właściwości fizykochemicznych. W dziedzinie korozji wysokotemperaturowej metali do nowatorskich badań należy określenie wpływu pierwiastków aktywnych i ziem rzadkich na właściwości żaroodporne wybranych stopów metalicznych z wykorzystaniem metody implantacji jonowej. Autor ok. 170 publikacji. Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, International Society for Hybrid Microelectronics, Materials Research Society.
/////////////////////////////////
 
 
specjalista w zakresie korozji wysokotemperaturowej i chemii defektów punktowych, autor licznych prac dotyczących badań kinetyki i mechanizmu utleniania oraz siarkowania materiałów metalicznych, dyfuzji i struktury defektów w tlenkach i siarczkach metali przejściowych oraz wysokotemperaturowych nadprzewodników ceramicznych.
 
W ramach wielostronnej, szerokiej współpracy z renomowanymi zagranicznymi ośrodkami naukowo-badawczymi odbył kilkadziesiąt staży i wizyt krótkoterminowych, podczas których realizował wspólne badania i przedstawiał uzyskane przez siebie wyniki.
 
 


Pełnił liczne odpowiedzialne funkcje, m.in. był wice przewodniczącym Komisji Nauk Ceramicznych O/PAN w Krakowie oraz członkiem Komisji Akredytacyjnej Uczelni Technicznych dla kierunku Inżynieria Materiałowa.
W ramach wielostronnej, szerokiej współpracy z renomowanymi zagranicznymi ośrodkami naukowo-badawczymi odbył kilkadziesiąt staży i wizyt krótkoterminowych, podczas których realizował wspólne badania i przedstawiał uzyskane przez siebie wyniki. W latach 1978-1980 odbył staż w McMaster University w Kanadzie, w latach 1984–87 w Massachusetts Institute of Technology w USA. Jako profesor wizytujący wykładał w: Max-Planck Institut w Niemczech, McMaster University w Kanadzie, Tokyo Institute of Technology w Japonii, Universite de Bourgogne we Francji, Johannes Kepler Universitaet w Austrii. W latach 1995-1998 był współorganizatorem i wykładowcą Międzynarodowej Szkoły Nadprzewodnictwa Wysokotemperaturowego w Eger na Węgrzech.


Autor ponad 260 publikacji.


Promotor 8 prac doktorskich.


Był członkiem prestiżowego naukowego stowarzyszenia międzynarodowego National Association of Corrosion Engineers (NACE), członkiem Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, Polskiego Towarzystwa Kalorymetrii i Termicznej Analizy Różnicowej.
Był organizatorem wielu konferencji i szkół międzynarodowych.


Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, International Society for Hybrid Microelectronics, Materials Research Society,  National Association of Corrosion Engineers (NACE),  Polskiego Towarzystwa Kalorymetrii i Termicznej Analizy Różnicowej,


Był wiceprzewodniczącym Komisji Nauk Ceramicznych O/PAN w Krakowie oraz członkiem Komisji Akredytacyjnej Uczelni Technicznych dla kierunku Inżynieria Materiałowa.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====


[[Srebrny Krzyż Zasługi]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], dwukrotnie Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego, Nagroda Sekretarza Naukowego IV-go Wydziału Polskiej Akademii Nauk, Wyróżnienie Naukowe na Konferencji Międzynarodowej "Gordon Research Conference on Corrosion",  
[[Srebrny Krzyż Zasługi]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], dwukrotnie Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego, Nagroda Sekretarza Naukowego IV-go Wydziału Polskiej Akademii Nauk, Wyróżnienie Naukowe na Konferencji Międzynarodowej "Gordon Research Conference on Corrosion", wielokrotnie Nagrody Rektora AGH


==== Bibliografia publikacji ====


wielokrotnie Nagrody Rektora AGH,
https://badap.agh.edu.pl/autor/przybylski-kazimierz-002289
 
 
 
==== Bibliografia publikacji ====


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 78: Linia 61:
==== Książki ====
==== Książki ====


* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. ?????
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 226
* Kto jest kim w ceramice : 50-lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 133-134, [foto]
* Kto jest kim w ceramice : 50-lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 133-134, [foto]
* [Skład Osobowy AGH … 1970/71]. Kraków 1971, s. 66
* [Skład Osobowy AGH … 1970/71]. Kraków 1971, s. 66
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 290, [foto]
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 290, [foto]


==== Artykuły ====
==== Artykuły ====  


*
* Medale Komisji Edukacji Narodowej. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2004, nr 135, s. 12


==== Inne ====
==== Inne ====


* Odszedł prof. Kazimierz Przybylski [online] [przeglądany 20.12.2021]. Dostępny w: https://www.agh.edu.pl/pracownicy/odeszli/info/article/odszedl-prof-kazimierz-przybylski/
* Odszedł prof. Kazimierz Przybylski [online] [przeglądany 20.12.2021]. Dostępny w: https://www.agh.edu.pl/pracownicy/odeszli/info/article/odszedl-prof-kazimierz-przybylski/


{{DEFAULTSORT:Przybylski, Kazimierz }}
{{DEFAULTSORT:Przybylski, Kazimierz }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 20.12.2021</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 13:59, 24 sty 2023

Kazimierz Przybylski
Kazimierz Przybylski.jpg
Nazwisko Przybylski
Imię / imiona Kazimierz
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 29 stycznia 1945
Miejsce urodzenia Łuków
Data śmierci 10 grudnia 2021
Dyscyplina/specjalności inżynieria materiałowa, fizykochemia ciała stałego, korozja, inżynieria materiałowa, nauki chemiczne, chemia, mikroskopia elektronowa
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki


Odznaczenia i nagrody Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Prof. dr hab. inż. Kazimierz Przybylski (1945–2021)

Dyscyplina/specjalności: inżynieria materiałowa, fizykochemia ciała stałego, korozja, inżynieria materiałowa, nauki chemiczne, chemia, mikroskopia elektronowa

Nota biograficzna

Urodził się 29 stycznia 1945 roku w Łukowie. Zmarł 10 grudnia 2021 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.

W 1964 roku ukończył Technikum Ceramiczne w Szczawnie-Zdroju.

W 1970 roku ukończył Wydział Ceramiczny AGH o specjalności chemik-ceramik.

W 1970 roku rozpoczął pracę asystenta stażysty w Zakładzie Chemii Fizycznej Instytutu Chemii Ciała Stałego Wydziału Ceramicznego AGH.

W 1976 roku na podstawie pracy "Kinetyka utleniania kobaltu i dyfuzja własna w tlenku kobaltawym", napisanej pod kierunkiem profesora Stanisław Mrowca w Instytut Inżynierii Materiałowej WIMiC, uzyskał stopień doktora.

W 1989 roku na podstawie rozprawy "Wpływ itru na mechanizm powstawania warstwy tlenku chromu na stopach żaroodpornych" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

Od 1993 roku był profesorem nadzwyczajnym AGH.

W 1995 roku otrzymał tytuł profesora.

Był specjalistą w zakresie korozji wysokotemperaturowej i chemii defektów punktowych, autor licznych prac dotyczących badań kinetyki i mechanizmu utleniania oraz siarkowania materiałów metalicznych, dyfuzji i struktury defektów w tlenkach i siarczkach metali przejściowych oraz wysokotemperaturowych nadprzewodników ceramicznych.

W ramach wielostronnej, szerokiej współpracy z renomowanymi zagranicznymi ośrodkami naukowo-badawczymi odbył kilkadziesiąt staży i wizyt krótkoterminowych, podczas których realizował wspólne badania i przedstawiał uzyskane przez siebie wyniki. W latach 1978-1980 odbył staż w McMaster University w Kanadzie, w latach 1984–87 w Massachusetts Institute of Technology w USA. Jako profesor wizytujący wykładał w: Max-Planck Institut w Niemczech, McMaster University w Kanadzie, Tokyo Institute of Technology w Japonii, Universite de Bourgogne we Francji, Johannes Kepler Universitaet w Austrii. W latach 1995-1998 był współorganizatorem i wykładowcą Międzynarodowej Szkoły Nadprzewodnictwa Wysokotemperaturowego w Eger na Węgrzech.

Autor ponad 260 publikacji.

Promotor 8 prac doktorskich.

Był organizatorem wielu konferencji i szkół międzynarodowych.

Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, International Society for Hybrid Microelectronics, Materials Research Society, National Association of Corrosion Engineers (NACE), Polskiego Towarzystwa Kalorymetrii i Termicznej Analizy Różnicowej,

Był wiceprzewodniczącym Komisji Nauk Ceramicznych O/PAN w Krakowie oraz członkiem Komisji Akredytacyjnej Uczelni Technicznych dla kierunku Inżynieria Materiałowa.

Odznaczenia i nagrody

Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, dwukrotnie Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego, Nagroda Sekretarza Naukowego IV-go Wydziału Polskiej Akademii Nauk, Wyróżnienie Naukowe na Konferencji Międzynarodowej "Gordon Research Conference on Corrosion", wielokrotnie Nagrody Rektora AGH

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/przybylski-kazimierz-002289

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 226
  • Kto jest kim w ceramice : 50-lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 133-134, [foto]
  • [Skład Osobowy AGH … 1970/71]. Kraków 1971, s. 66
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 290, [foto]

Artykuły

  • Medale Komisji Edukacji Narodowej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2004, nr 135, s. 12

Inne