Kazimierz Przybylski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Historia AGH
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 33 wersji utworzonych przez jednego użytkownika)
Linia 4: Linia 4:
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|honorific-prefix=Prof. dr hab. inż.
|image=Kazimierz_Przybylski.jpg
|image=Kazimierz_Przybylski.jpg
|birth_date=1945
|birth_date=29 stycznia 1945
|fields=kinetyka
|birth_place=Łuków
|death_date=10 grudnia 2021
|fields=inżynieria materiałowa, fizykochemia ciała stałego, korozja, inżynieria materiałowa, nauki chemiczne, chemia, mikroskopia elektronowa
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|faculty=Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
|awards=Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej
|name=Kazimierz Przybylski
|name=Kazimierz Przybylski
|image_size=10101
|image_size=10101
}}
}}
Prof. dr hab. inż. '''Kazimierz Przybylski''' (1945–)  
Prof. dr hab. inż. '''Kazimierz Przybylski''' (1945–2021)
'''<span style="color:red;">biogram będzie uzupełniony</span>'''


Specjalność: kinetyka
Dyscyplina/specjalności: inżynieria materiałowa, fizykochemia ciała stałego, korozja, inżynieria materiałowa, nauki chemiczne, chemia, mikroskopia elektronowa


Urodził się w Łukowie. W 1970 r. ukończył studia na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki AGH (specjalność: chemik-ceramik).
== Nota biograficzna ==
 
Urodził się 29 stycznia 1945 roku w Łukowie. Zmarł 10 grudnia 2021 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.
 
W 1964 roku ukończył Technikum Ceramiczne w Szczawnie-Zdroju.
 
W 1970 roku ukończył Wydział Ceramiczny AGH o specjalności chemik-ceramik.
 
W 1970 roku rozpoczął pracę asystenta stażysty w Zakładzie Chemii Fizycznej Instytutu Chemii Ciała Stałego [[Wydział Ceramiczny|Wydziału Ceramicznego]] AGH.
 
W 1976 roku na podstawie pracy "Kinetyka utleniania kobaltu i dyfuzja własna w tlenku kobaltawym", napisanej pod kierunkiem profesora Stanisław Mrowca w Instytut Inżynierii Materiałowej WIMiC, uzyskał stopień doktora.
 
W 1989 roku na podstawie rozprawy "Wpływ itru na mechanizm powstawania warstwy tlenku chromu na stopach żaroodpornych" uzyskał stopień doktora habilitowanego.
 
Od 1993 roku był profesorem nadzwyczajnym AGH.  


Od 1970 r. nauczyciel akademicki na WIMiC AGH, w Katedrze Fizykochemii Ciała Stałego; stopień doktora nauk chemicznych uzyskał w 1976 r., doktora habilitowanego w 1989 r.; od 1993 r. profesor nadzwyczajny AGH. Tytuł profesora nauk technicznych w zakresie inżynierii materiałowej otrzymał w 1995 r.
W 1995 roku otrzymał tytuł profesora.


Odbył staże w McMaster University, Kanada (1978–80); Massachusetts Institute of Technology, USA (1984–87). Jako profesor wizytujący wykładał w: Max-Planck Institut (Niemcy), McMaster University (Kanada), Tokyo Institute of Technology (Japonia), Universite de Bourgogne (Francja), Johannes Kepler Universitaet (Austria). Współorganizator i wykładowca Międzynarodowej Szkoły Nadprzewodnictwa Wysokotemperaturowego w Eger (Węgry).
Był specjalistą w zakresie korozji wysokotemperaturowej i chemii defektów punktowych, autor licznych prac dotyczących badań kinetyki i mechanizmu utleniania oraz siarkowania materiałów metalicznych, dyfuzji i struktury defektów w tlenkach i siarczkach metali przejściowych oraz wysokotemperaturowych nadprzewodników ceramicznych.


Działalność naukowa obejmuje badania kinetyki oraz mechanizmu utleniania i siarkowania metali i stopów, dyfuzji i struktury defektów w tlenkach i siarczkach metali przejściowych oraz badania wysokotemperaturowych nadprzewodników ceramicznych w aspekcie ich syntezy i właściwości fizykochemicznych. W dziedzinie korozji wysokotemperaturowej metali do nowatorskich badań należy określenie wpływu pierwiastków aktywnych i ziem rzadkich na właściwości żaroodporne wybranych stopów metalicznych z wykorzystaniem metody implantacji jonowej. Autor ok. 170 publikacji. Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, International Society for Hybrid Microelectronics, Materials Research Society.
W ramach wielostronnej, szerokiej współpracy z renomowanymi zagranicznymi ośrodkami naukowo-badawczymi odbył kilkadziesiąt staży i wizyt krótkoterminowych, podczas których realizował wspólne badania i przedstawiał uzyskane przez siebie wyniki. W latach 1978-1980 odbył staż w McMaster University w Kanadzie, w latach 1984–87 w Massachusetts Institute of Technology w USA. Jako profesor wizytujący wykładał w: Max-Planck Institut w Niemczech, McMaster University w Kanadzie, Tokyo Institute of Technology w Japonii, Universite de Bourgogne we Francji, Johannes Kepler Universitaet w Austrii. W latach 1995-1998 był współorganizatorem i wykładowcą Międzynarodowej Szkoły Nadprzewodnictwa Wysokotemperaturowego w Eger na Węgrzech.


Źródło:
Autor ponad 260 publikacji.
* Kto jest kim w ceramice. s. 133


Promotor 8 prac doktorskich.


'''Imię Nazwisko'''
Był organizatorem wielu konferencji i szkół międzynarodowych.


Dyscyplina/specjalności:
Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, International Society for Hybrid Microelectronics, Materials Research Society,  National Association of Corrosion Engineers (NACE),  Polskiego Towarzystwa Kalorymetrii i Termicznej Analizy Różnicowej,


== Nota biograficzna ==
Był wiceprzewodniczącym Komisji Nauk Ceramicznych O/PAN w Krakowie oraz członkiem Komisji Akredytacyjnej Uczelni Technicznych dla kierunku Inżynieria Materiałowa.


==== Odznaczenia i nagrody ====
==== Odznaczenia i nagrody ====
[[Srebrny Krzyż Zasługi]], [[Medal Komisji Edukacji Narodowej]], dwukrotnie Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego, Nagroda Sekretarza Naukowego IV-go Wydziału Polskiej Akademii Nauk, Wyróżnienie Naukowe na Konferencji Międzynarodowej "Gordon Research Conference on Corrosion", wielokrotnie Nagrody Rektora AGH


==== Bibliografia publikacji ====
==== Bibliografia publikacji ====
https://badap.agh.edu.pl/autor/przybylski-kazimierz-002289


== Źródła do biogramu ==
== Źródła do biogramu ==
Linia 41: Linia 61:
==== Książki ====
==== Książki ====


*
* Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 226
* Kto jest kim w ceramice : 50-lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 133-134, [foto]
* [Skład Osobowy AGH … 1970/71]. Kraków 1971, s. 66
* Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 290, [foto]


==== Artykuły ====
==== Artykuły ====  


*
* Medale Komisji Edukacji Narodowej. ''Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH'' 2004, nr 135, s. 12


==== Inne ====
==== Inne ====


*
* Odszedł prof. Kazimierz Przybylski [online] [przeglądany 20.12.2021]. Dostępny w: https://www.agh.edu.pl/pracownicy/odeszli/info/article/odszedl-prof-kazimierz-przybylski/
 
 


{{DEFAULTSORT:Przybylski, Kazimierz }}
{{DEFAULTSORT:Przybylski, Kazimierz }}
[[Category:Biogramy]]
[[Category:Biogramy]]
'''''<span style="color:red;">stan na dzień 20.12.2021</span>'''''

Aktualna wersja na dzień 13:59, 24 sty 2023

Kazimierz Przybylski
Kazimierz Przybylski.jpg
Nazwisko Przybylski
Imię / imiona Kazimierz
Tytuły / stanowiska Prof. dr hab. inż.
Data urodzenia 29 stycznia 1945
Miejsce urodzenia Łuków
Data śmierci 10 grudnia 2021
Dyscyplina/specjalności inżynieria materiałowa, fizykochemia ciała stałego, korozja, inżynieria materiałowa, nauki chemiczne, chemia, mikroskopia elektronowa
Wydział Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki


Odznaczenia i nagrody Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej

Prof. dr hab. inż. Kazimierz Przybylski (1945–2021)

Dyscyplina/specjalności: inżynieria materiałowa, fizykochemia ciała stałego, korozja, inżynieria materiałowa, nauki chemiczne, chemia, mikroskopia elektronowa

Nota biograficzna

Urodził się 29 stycznia 1945 roku w Łukowie. Zmarł 10 grudnia 2021 roku. Pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.

W 1964 roku ukończył Technikum Ceramiczne w Szczawnie-Zdroju.

W 1970 roku ukończył Wydział Ceramiczny AGH o specjalności chemik-ceramik.

W 1970 roku rozpoczął pracę asystenta stażysty w Zakładzie Chemii Fizycznej Instytutu Chemii Ciała Stałego Wydziału Ceramicznego AGH.

W 1976 roku na podstawie pracy "Kinetyka utleniania kobaltu i dyfuzja własna w tlenku kobaltawym", napisanej pod kierunkiem profesora Stanisław Mrowca w Instytut Inżynierii Materiałowej WIMiC, uzyskał stopień doktora.

W 1989 roku na podstawie rozprawy "Wpływ itru na mechanizm powstawania warstwy tlenku chromu na stopach żaroodpornych" uzyskał stopień doktora habilitowanego.

Od 1993 roku był profesorem nadzwyczajnym AGH.

W 1995 roku otrzymał tytuł profesora.

Był specjalistą w zakresie korozji wysokotemperaturowej i chemii defektów punktowych, autor licznych prac dotyczących badań kinetyki i mechanizmu utleniania oraz siarkowania materiałów metalicznych, dyfuzji i struktury defektów w tlenkach i siarczkach metali przejściowych oraz wysokotemperaturowych nadprzewodników ceramicznych.

W ramach wielostronnej, szerokiej współpracy z renomowanymi zagranicznymi ośrodkami naukowo-badawczymi odbył kilkadziesiąt staży i wizyt krótkoterminowych, podczas których realizował wspólne badania i przedstawiał uzyskane przez siebie wyniki. W latach 1978-1980 odbył staż w McMaster University w Kanadzie, w latach 1984–87 w Massachusetts Institute of Technology w USA. Jako profesor wizytujący wykładał w: Max-Planck Institut w Niemczech, McMaster University w Kanadzie, Tokyo Institute of Technology w Japonii, Universite de Bourgogne we Francji, Johannes Kepler Universitaet w Austrii. W latach 1995-1998 był współorganizatorem i wykładowcą Międzynarodowej Szkoły Nadprzewodnictwa Wysokotemperaturowego w Eger na Węgrzech.

Autor ponad 260 publikacji.

Promotor 8 prac doktorskich.

Był organizatorem wielu konferencji i szkół międzynarodowych.

Członek Polskiego Towarzystwa Chemicznego, Polskiego Towarzystwa Ceramicznego, International Society for Hybrid Microelectronics, Materials Research Society, National Association of Corrosion Engineers (NACE), Polskiego Towarzystwa Kalorymetrii i Termicznej Analizy Różnicowej,

Był wiceprzewodniczącym Komisji Nauk Ceramicznych O/PAN w Krakowie oraz członkiem Komisji Akredytacyjnej Uczelni Technicznych dla kierunku Inżynieria Materiałowa.

Odznaczenia i nagrody

Srebrny Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, dwukrotnie Nagroda Ministra Szkolnictwa Wyższego, Nagroda Sekretarza Naukowego IV-go Wydziału Polskiej Akademii Nauk, Wyróżnienie Naukowe na Konferencji Międzynarodowej "Gordon Research Conference on Corrosion", wielokrotnie Nagrody Rektora AGH

Bibliografia publikacji

https://badap.agh.edu.pl/autor/przybylski-kazimierz-002289

Źródła do biogramu

Książki

  • Kronika i spis absolwentów Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica 1919-1979. T. 2. Pion hutniczy. Kraków 1979, s. 226
  • Kto jest kim w ceramice : 50-lecie Wydziału Inżynierii Materiałowej i Ceramiki 1949-1999. [AGH]. Kraków 1999, s. 133-134, [foto]
  • [Skład Osobowy AGH … 1970/71]. Kraków 1971, s. 66
  • Wielka Księga 85-lecia Akademii Górniczo-Hutniczej. [Oprac.] zespół aut. K. Pikoń (red. naczelny), A. Sokołowska (dyrektor projektu), K. Pikoń. Gliwice 2004, s. 290, [foto]

Artykuły

  • Medale Komisji Edukacji Narodowej. Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH 2004, nr 135, s. 12

Inne

Źródło: „http://historia.agh.edu.pl/mediawiki/index.php?title=Kazimierz_Przybylski&oldid=75064”